spaltabdeckband...waar het meest nuttig

Ik heb een tijdje geleden een rol van dit (lekkere dure) spul gekocht maar voordat ik het lukraak op wat modellen ga plakken en snel door de rol heen ben wil ik eerst hier eens vragen op wat voor kist en waar hiermee de meeste winst is te halen. Ik heb hier dus een paar vragen over:

- Wat doet het nu precies? Zit de winst in het verminderen van de totale weerstand van de vleugel en dus een beter 'zweefvermogen', of moet het de reactie op de roeren verbeteren?
- Met het bovenstaande in gedachte, helpt het meer om een snellere kist beter langzaam te laten vliegen of kan ik er een betere reactie op bijvoorbeeld een richtingroer mee krijgen (ik vind m'n Diva t.o.v. de Climaxx zeer matig op richting reageren en die heeft een flinke spleet tussen de romp en het roer zitten.)
- Zit de meeste winst aan de onderkant van de vleugel of aan de bovenkant? Ik heb een paar kisten met 4 klappen-vleugels, allen met de flapscharnieren aan onderkant. De spleet aan de boven kant is in de neutrale stand vele malen kleiner dan die aan de onderkant van de rolroeren. Plak ik dan alleen de rolroeren of is er ook wat te behalen bij die flaps?


Ik verwacht hier overigens niet een beestachtig verschil te halen, dat ik met een beplakte climaxx ineens rondjes om een onbeplakte kan vliegen ofzo.
Maar ik wil het spul niet op een roer plakken waarvan ik bij voorbaat al weet dat het geen r**t gaat doen.

Groeten


Justus

Ik denk dat de grootste winst zit in de weerstandsvermindering door het elimineren van de spleet tegenover het scharnier. Ik weet niet of je roeren beter gaan werken van de tape. De weerstandsvermindering werkt lijkt me in het hele invalshoekbereik, dus dan levert het bij snel vliegen snelheidswinst op en bij langzaam vliegen een lagere daalsnelheid.

Als de spleet bij rolroeren en flaps gelijk zou zijn zou ik zeggen dat plaatsing bij de flaps meer nut heeft. Hier wordt meer lift gegenereerd en gevoelsmatig is de werking aan de bovenzijde van het profiel beter. Aan de bovenzijde heerst namelijk een positieve drukgradient (druk wordt hoger als de lucht naar achteren loopt, lucht heeft moeite hier tegenin te komen), aan de onderzijde heerst een veel vlakkere en vaak zelfs negatieve drukgradient. Maar zoals je zelf al schrijft is de spleet bij de rolroeren groter dan bij de flaps, dat zou pleiten voor plaatsing bij de rolroeren. Met andere woorden: ik weet niet welke effectiever zou zijn.

Op het richtingroer van je Diva zou ik het sowieso gewoon proberen, daar verspeel je niet veel tape als het toch niet werkt. Experimentje waard lijkt me.

Ik heb begrepen dat juist aan de onderkant van de vleugel het afdichten van de spleet effectiever is dan aan de bovenkant.
De luchtstroom aan de onderkant is grotendeels laminair en wordt flink verstoord door zo'n roerspleet. Aan de bovenkant van de vleugel bevind de roerspleet zich meestal in de 'separationbubble' en is al turbulent. Het afdekken van de spleet veranderd hier niet veel meer aan.

Voor wat het waard is....

Groet
Patrick

ik gebruik dit al zeer lang , wel maak ik dit zelf met dunnen reepjes mika ( zal wel oud woord zijn ) met dubbelzijdig tape
op mijn climax zitten er ook , is het beter , dit weet ik niet

Bij deze band gaat het niet zozeer om de spleet af te dekken, maar meer om te voorkomen dat er een luchtblaas op de vleugel of roer ontstaat.
Lucht wil van de onderkant van de vleugel naar de bovenkant. Op de bovenkant stroomt er dus lucht uit de spleet. De aanstromende lucht moet nu om deze lucht heen stromen. Zo ontstaat er dus een "luchtblaas" op de vleugel waar de aanstromende lucht omheen moet stromen: Een forse stroomlijn verslechtering.
Deze zal vooral bij lage snelheid merkbaar zijn.

Als dit pal voor een roer gebeurt zal de luchtstroom het roer eerder loslaten. je kunt een verminderde roerwerking verwachten.

Dus Ja, een goed idee deze spleten af te dichten.

Bij onze grote zweefvliegtuigen plakken we altijd de spleet tussen romp en vleugel af, een kleine glijhoek verbetering, maar een grote verbetering in kabaal in de cockpit.

Groet, Sjors

foutje ....
Zie post #08

volgens mij is er geen verwarring mogelijk spalt versta ik als spleet
en ik maak ze zelf, om de spleten af te dekken op de roeren ( is te duur )

Ik heb het idee dat in deze discussie twee dingen door elkaar worden gehaald c.q. de een over appels praat, en de ander over peren.

In mijn beleving is:
- Spaltabdeckband een soort tape die niet over de hele breedte een kleeflaag heeft. Vaak s die tape (de dure) ook niet vlak, maar in de breedte gezien enigzins bol. De tape is bestemt om met de kleeflaag op de vleugel voor de roerspleet geplakt te worden. Het niet klevende deel ligt over de roerspleet heen op het roer. De bedoeling is die spleet te bedekken zodat de door de speet veroorzaakte weerstand afneemt.
- Turbulatorband is een stukje tape ergens op de vleugel met de bedoeling de laminaire stroming in een turbulente te laten omslaan. Hierdoor kan een zgn. laminaire wervel voorkomen worden (mits de band goed is gepositioneerd) wat ook de weerstand vermindert. Tevens kan het de effectiviteit van de roeren (rol/richting/hoogte/...) vergroten.

Ik ben er nog niet zeker van over welke van de twee Justus het heeft. Ik vermoed de eerste (Spaltabdeckband).

(@Peral Een laminaire wervel kan zowel aan de onderzijde van een vleugel optreden, als aan de bovenzijde.
Aan de onderzijde versnelt een hol stuk het ontstaan van een laminaire wervel, kleine tot negatieve invalshoeken (hard vliegen) doen dat ook.
Aan de bovenzijde bevorderen een ver naar achter liggende welvings- en/of dikte-top het ontstaan ervan. Meestal treedt de laminaire wervel hier op in het middengebied van de mogelijke lift (Cl). Cruisevlucht dus.

Als een roer (deels) in de laminaire wervel ligt, neemt de werking (sterk) af. Halvering van de werking of nog minder is zeker denkbaar.

Vroegah dacht men dat je die laminaire wervel het best met die zgn. zigzag-tape kon voorkomen. Tegenwoordig weten we dat elke voldoende hoge oneffenheid dat kan. Dus een simpele en goedkope test doe je met een iets dikkere tape, of een ruwere tape (schildersafplakband, soms een dubbele laag) . 4-5 mm breed is voldoende. Ik gebruik witte isolatietape (elektriciteitstape).
Met zo'n turbulator kun je de werking van roeren dus flink verbeteren (als je die halvering opheft, vedubbel !!! je de effectiviteit dus).

Ook als jouw kist makkelijk over een tip overtrekt of over de binnentip wegduikt bij het cirkelen in thermiek heeft een turbulator aan de tip (laatste 10-20% spanwijdte) zin. Zo'n laminaire wervel kan een overtrek flink vervroegen, die tape voorkomt dat dus weer.

Kortom, ik weet niet precies welke 'band' je nu precies hebt, maar als het bedoeld is om de stroming turbulent te maken, kun je beter eerst een testje doen met schilderstape. Dan kun je, als je eenmaal weet of en waar je die tape wilt plaatsen, die dure tape definitief plaatsen (die plakt waarschijnlijk duurzamer).
Als het echt enkel om het afdekken van de roerspleet gaat is de positie niet vrij kiesbaar, verder maakt het niet uit.

Ik hoop dat jullie er wat aan hebben.
Dirk.

Dirk, ik begrijp de verwarring maar het is inderdaad 'gewoon' de dure tape om de roerspleet af te dekken. Positie ligt dus vast, ik vraag mij dus af, als ik de verhalen lees over laminaire wervelingen, onderdruk....heel interessant maar voor mij nog niets iets te theoretisch om het echt te begrijpen (begint wel langzaamaan te komen hoor!)

Kijkend naar het effect dat een turbulator al heeft op de werking van een profiel, op wat voor manier verziekt die roerspleet dan die werking?
En als dat inderdaad zo is, waarom is die spleetafdekking geen algemeen goed? (ik weet dat top gfk-kisten dat wel hebben maar ik doel ook op de 'gewone' huis tuin en keuken zwevers zoals ik heb liggen)

Dirk,
Wat bedoel jij nu precies met een laminaire wervel?
Dat klinkt in mijn oren als een contradictie....;-)
Is een wervel niet per definitie turbulent, en dus niet-laminair?


De lucht over de onderkant is grotendeels laminair.
Dit is in de normale situatie als een zwevert rustig ronddobbert. In duikvlucht, rugvlucht etc zal de luchtstroom aan de onderkant echt wel loslaten en turbulent worden.
De bovenkant wordt vanaf de separation bubble turbulent.
Een roerspleet achter deze bubble bevindt zich dus in turbulente lucht. Het afdichten van deze spleet is aan de bovenkant dus waarschijnlijk minder effectief dan aan de, laminaire, onderkant.
Bij de supra, waar in het originele ontwerp de spleten niet worden afgedekt, zitten ze volgens mij om deze reden aan de bovenkant van de vleugel.

Ik denk dat de luchtstroom rond stabilo en staart, in de normale situatie waarin de kist rechtuit vliegt en er geen grote stuurbewegingen worden gemaakt, ook grotendeels laminair is. Afdichten van deze spleten zou dus wel eens heel effectief kunnen zijn.

Groeten, en wederom voor wat het waard is.....!
Patrick

Hoi Patrick,

Ja, ik heb me ongelukkig uitgedrukt. Ik bedoelde idd. de 'separation bubble'.

Ik denk dat het goed is om eens wat explicieter te worden over de separation-bubble. Onderaan in dit bericht zie je een reeks plaatjes over profiel HQ/A-2,5/12. Steeds hetzelfde Reynolds-getal, telkens een andere invalshoek.

Laat ik beginnen met de grootte van die wervel. Alle plaatjes over dit onderwerp suggereren een dikte die volkomen uit zijn verband is gerukt. Dat moet wel, anders zie je niets. Maar daardoor krijgen velen een volkomen verkeerd beeld van de omvang van het fenomeen. Merk op dat in de plaatjes "Delta t.o.v. X" de vertikale (Y) schaal 10x (!!) zo groot is als de horizontale (X) schaal. In werkelijkheid is alles dus 10x zo dun als getekend!
Let op: als ik de diktes in mm's geef, geldt dat voor een koorde van 20 cm. Dat ligt flink in de buurt van onze vleugels.

Ik heb expres een profiel gepakt waarvan ik weet dat het erg gevoelig is voor dit soort lage Re-getallen. Dat maakt het fenomeen duidelijker.



Hierboven zie je het profiel heel erg in de speed-stand (nose-down) negatieve invalshoek. De onderzijde van het profiel (blauwe lijn) is volkomen overtrokken.
Aan de bovenzijde ligt de stroming netjes aan.
Bij een koorde van 20 cm is de grenslaag aan de bovenzijde max 2 mm dik.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



Invalshoek is nu kleiner (-5) Zowel boven-, als onderzijde liggen aan.
Vlak achter/onder de neus zie je een mooie kleine separation-bubble. Top bij x=0.06, dikte 0,8 mm.
Tevens zie je dat de grenslaag aan de onderkant bijna weer gaat aanliggen ( de grenslaag wordt weer dunner na x=0.91, de dikte is daar 3,2 mm).
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



Hier zien we dat de stroming aan de onderzijde weer netjes is gaan aanliggen. Er is nog een zeer kleine separation-bubble (1,6 mm dik) bij x=0.56.
Je ziet ook dat de grenslaag aan de bovenzijde snel dikker aan het worden is. Max aan de achterlijst 4.8 mm.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



Bijna 0 graden. aan de onderzijde een duidelijke en flinke separation-bubble bij x=0.81 van 2,8 mm dik.
Aan de bovenzijde zie je nu zo'n bubble ontstaan, op ongeveer dezelfde x, en gelijke dikte.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



+4 graden invalshoek. Een heel normale vliegsituatie.
Een zeer duidelijke separation-bubble aan de bovenzijde bij x=0.6, dikte 2 mm. Fraai is te zien dat bij x=0.8 de stroming weer fraai aanligt.
Aan de onderzijde is de bubble bijna verdwenen, speelt nog een ondergeschikte rol.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



Even een ander plaatje tussendoor. De Profili-bezitters kennen dit waarschijnlijk. Als je een nieuw profiel doorrekent, zie je deze in hoog tempo over je scherm lopen.
Let op de knik in de groene lijn bij x=0,62. Merk op dat in het vorige plaatje (zelfde invalshoek) de separation-bubble daar weer gaat aanliggen. De knik geeft dus aan dat er een separation-bubble is die daar ophoudt. Hoe uitgesprokener de knik, hoe heftiger die bubble.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



8 graden invalshoek. Tegen de overtrek aan (kun je zien aan het einde van de groene lijn, die loopt sterk omhoog). De separation-bubble is helemaal naar voren 'gelopen', en speelt nog slechts een marginale rol.

Conclusies:
- een separation-bubble kan zowel aan de onderzijde als aan de bovenzijde optreken,
- de dikte ervan is vele male kleiner dan de omvang van een roerspleet (afplakken is dus altijd goed).
- in het begin (profielneus) is de dikte van de laminaire grenslaag zo klein dat een vormfout van een à enkele honderdsten van mm's de stroming turbulent kan maken. Niemand van ons bouwt zo nauwkeurig, dus ga er van uit dat al onze kisten een grotendeels turbulente stroming ervaren.

Dirk.

@dirk
ik ben er al een tijdje behoorlijk van onder de indruk van wat je doet in aërodynamica maar ik vraag me af of je ook al eens een een heel model zelf hebt ontworpen?

Leuke aanleiding om eens te kijken wat ik zoal heb gedaan al die jaren ... :grin:

Roofmus I en II
Stammen beiden uit het tijdperk voor de rekentools op de PC. M.n. Roofmus II is een goed geslaagde F3J die (zoals de bedoeling was) ook heel aardig snel kan worden.

Verder heb ik vroeger een hoop zelf ontworpen en gebouwd zonder enige duidelijke profielkennis e.d. Ik schat zo'n 4-5 modellen, die allemaal overleden zijn.
Zelfs mijn allereerste model is een eigen ontwerp en bouw geweest (ja, eigenwijs ), maar die is verongelukt omdat ik nog niet kon vliegen (heb ik mezelf aangeleerd, omdat ik persé alleen wilde zweven, en dat zat er niet in bij de cubs in de omgeving).

Dit is een romp die ik van iemand gekocht heb. Vleugel- en stbilo-ontwerp zijn van mij, met een beetje oog op het origineel (ASW 19).

Een aantal Horten type vliegende vleugels die ondertussen allemaal al overleden zijn. De laatste (een echt aerodynamisch experiment) gaat mogelijk dit weekend gemaidend worden:



De naam: Hyperbola

Verder nog een bloedsnel combatschuimpje waar ik helaas geen goede foto van heb.

Dirk

Ik ben meer een pragmatisch ingesteld persoon. Bij alle prestatievliegtuigen zie je dat men zijn best doet alle kieren en spleten zo klein mogelijk te houden en/of af te dichten. Er worden ook geen vleugelprofielen ontwikkeld met een keep erin (zoals wij dat vaak hebben bij rolroeren en flaps met foliescharnieren).
Als zo'n kier, keep of spleet niks uit zou maken zou je die vast veel vaker tegen komen omdat dat nou eenmaal vele malen goedkoper en makkelijker is dan een zo glad en dicht mogelijk oppervlak.
Ergo, bij mij zit Spaltabdeckband op alles wat kiert of keept.

Ik kan het niet met cijfers onderbouwen maar voor mijn gevoel neemt de daalsnelheid af en zijn roeren er effectiever mee. Dat gaat op voor zowel hoogte- richtings- als rolroeren.

Arjan: Ja, psies! ;-) Volmondig ja!

Het enige verschil tussen jouw pragmatisch inzicht en mijn meer theoretische inzicht is dat ik een beetje kan verklaren waarom dat zo is, en jij niet.
Maar daar vliegt het geen mm beter of slechter door! Toch?!

Dirk.

naar dat combatschuimpje ben ik wel benieuwd naar vlieg de laatste tijd er ook veel mee dat soort kistjes

wat voor torretje gebruik je ongeveer 100 watt?

robertboxhoorn zei:

naar dat combatschuimpje ben ik wel benieuwd naar vlieg de laatste tijd er ook veel mee dat soort kistjes

wat voor torretje gebruik je ongeveer 100 watt?

Klik om te vergroten...

Comatschuimpje voor op de helling. Geen motor!

Dirk.

heb je er ook een fototje van?

Het heeft even geduurd, want ik heb er zelf geen foto van. Zelf een (nieuwe) foto maken was ook geen optie want hij ligt in puin. Maar een vriend had er ook nog een.
Drie foto's: twee van mijn vriends exemplaar, de laatste van mij, maar minder geschikt om te oordelen hoe die eruit ziet.

Ontwerp-plaatje:


Spanwijdte: 1m20
Wortel :
- koorde 40 cm,
- profiel PW75 10% dik,
- roerkoorde 9 cm
Tip:
- koorde 20 cm,
- peilstelling 14 cm,
- profiel PW106 10% dik 2,5% welving,
- verdraaiing -0,7gr
- roerkoorde 4 cm
ZW-punt:
- 127 mm,
- uiterste waarden 125 - 129 mm!!!

Enkel schuim aan de wortel aan elkaar gelijmd, met glasvezeltape bespannen.

Ik zou hem nu dunner maken (7% à 8%) met een kool buis erin.





en mijzelf met schuimpje:

Justus,

ik heb het mij mijn Horten XII zo gedaan:

* een breed (plakband)scharnier van Tesa. Aan de onderzijde van de vleugel geplakt, zowel op de vleugel als op de ailerond. Daar waar deze tape moet komen, eerst dun UHU-por smeren en dit (miimaal) 10 minuten laten drogen.

* aan de bovenkant van de vleugel (zit dus een spleetje) een stuk breed tape (ik gebruik hetzelfde als dat voor aan de onderkant, alleen in de lengterichting ietwat minder breed gemaakt). Hiervan 1/3 deel m.b.v. een stukje balsa afgedekt (balsa schuin houden, niet plakken) het uitstekende 2/3 gedelte ingepoederd met babypoeder.
Er ontstaat dan 1/3 lijm, 2/3 niet meer lijm. Het 1/3 deel (met lijmdeel) plak ik op de vleugel, het bepoederde deel steekt over het spleetje heen en over de aileron en/of klap. Resultaat: spleet afgedekt.

* voordeel van de UHU-por. Als je de tape moet vervangen/vernieuwen, kun je deze lijm zo met je vinger eraf vegen/rollen.