Het tweede jaar.

Omdat ik dat (nog) niet kan. In de toekomst wil ik dat wel gaan doen, want dat scheelt een heleboel knaken. Verder verwacht ik dat G.J. met iets beters komt. Tot slot: je wilt mijn avonturen toch niet missen hier?

 

Ik hen hen al eens gezien en gehoord. Wat een kabaal.

 

Waarom zou je dat niet kunnen? Zo ingewikkeld is het niet en er is veel info beschikbaar op RC-N van mensen die er al 1 gebouwd hebben.
En als er dan nog een vraag overblijft, dan stel je die hier gewoon (na er eerst eens een dag over nagedacht te hebben, eigen oplossingen zijn altijd leuk)

 

Ik heb een voorbeeld nodig en iemand die het voordoet Daarna kan ik het zelf.

 

Wil, jij hebt een pulsejet gehoord, een V2 achtig iets.
Dat gaat niet zo hard, 300 a 350.
Een turbine, of beter, deze aangepaste turbine gaat veel harder!

Wat betreft de Ninja.
Daar kan niet veel fout gaan bij de bouw.
Zeker niet bij de romp.
Dat is een doosje, dat zet je als alle balsa en triplex gesneden is, in 1 avondje in elkaar.
De vleugel is wat lastiger.
De ligger bestaat uit een paar strips balsa met carbon ertussen.
Maar je kan ook (en dat weet Gerben heel goed) een zeillat gebruiken.
En het carbon over het piepschuim.. ach, ik zou gewoon glas nemen en dat versterken met kruislings carbon rovings.
Vroeger had je glasweefsel met van die 4 kantjes van carbon erin, kan het niet meer vinden, maar dat zou ideaal zijn voor "normale" belastingen,

Oh ja, de regelaar gaat nu naar de post.

 

Zonder propeller gaat het nog harder.
Dynamic Soaring World Speed Record, 4-13-2017, Kinetic Transonic DP, Spencer, Bird Springs Pass, California, 519 MPH
Dat is 835 km/h met een zwever, dan is er ook geen propeller die weerstand levert.


Rick

 

Ik heb het ook een paar keer zonder propeller geprobeerd Rick. Maar dat is telkens heel slecht afgelopen .

 

Dank je voor het opsturen.

 

Bij DS'en loopt het ook regelmatig verkeerd af. Het gaat hard en dicht bij de grond.
GJVO en Gerben kunnen dit beamen, zelf heb ik het nog niet geprobeerd.

 

DS was wel een van de meest materiaal intensieve spelletjes die ik ooit geprobeerd heb. Ik denk nog erger dan bootjes varen, al bleef je daar ook aan de gang.
Als een DS kist meer dan 30 minuten tussen grote reparaties haalde, was het veel..

 

Tja ...... en dan zit je ineens zonder vliegtuig.
Ik vloog vanavond een circuit en in de verst gelegen bocht, zag ik het toestel niet goed meer. Ik meende dat hij geen 90 graden draaide.
Toen ik hem weer zag, dacht ik dat hij op zijn kop vloog. Er volgde een buiteling, allemaal nog behoorlijk ver weg en ik wist niet meer wat te doen.
De voorkant is helemaal versplinterd, de vleugels zijn slechts weinig beschadigd.
In diezelfde hoek ben ik al vaker een toestel kwijt geweest. Voorlopig stop ik even met vliegen, want het wordt me te duur.

 

Dat is wel heel vervelend. Desoriëntatie is altijd lastig.
Probeer de kist zelf te repareren, er is heel veel mogelijk. De splinters samen lijmen en daarna plaatselijk verstevigen.

Modelvliegen is en blijft vallen en opstaan, naarmate je meer ervaren bent komen dit soort crashes minder vaak voor.
Probeer voor jezelf te analyseren wat er precies mis ging, daar kun je veel van leren.

Sterkte en Grt,

Arnoud.

 

Getver.
Ik zou eigenlijk moeten zeggen. doorgaan.
Het is vast wel te repareren.
Zaterdag even de brokstukken door experts laten bekijken.

Ik kom niet, ik ging voor controle naar het ziekenhuis en ik kan zeker tot zaterdag blijven.

GJ uit het OLVG

 

Ben je nu helemaal gek?
Het hoort er bij en houdt ook nooit op. Dat is de uitdaging.
En ook de lol.
Gewoon doorgaan. Je bent op de goede weg, die enkel beter zal worden.
,
Je wordt in dit draadje bijgestaan door enkele experts die het heel goed bedoelen, maar hun niveau ligt heel wat hoger,
Da's altijd lastig om direct te volgen.
In de muziek zal er ook wel zo iets zijn. (een beginner die wordt onderwezen door enkele virtuozen).
Die wil je wel, maar kun je niet zomaar volgen.
Je kunt er wel van leren. Stapje voor stapje.

En stuk gaan hoort er nu eenmaal bij.
Stuurfoutjes, materiaalpech, "iets vergeten..."

 

Repareren en door! Je laat je eigen toch niet kisten! Altijd vervelend zulke schades.

Succes Wil! Ik weet hoe je je voelt....geef het even de tijd!

 

Bedankt voor jullie steun.

Ik heb zojuist gevraagd, of een paar mensen de voorkant willen reconstrueren. Vanaf de vleugelbevestiging is alles nog helemaal intact. De vleugels vallen mee.
Het ging inderdaad net zo lekker. Ik was zo blij met dit toestel.
Vooral het landen ging vanavond een stuk beter. Ik hoef alleen maar wat meer up te geven dan ik gewend ben.
Maar het vliegbudget voor dit jaar is nagenoeg op. Mijn vrouw is er ook niet vrolijker op geworden: "wel een dure hobby zo!".
Wordt vervolgd ........

 

Het word vanzelf beter, Wil... zeker met de serieuze manier waarop jij het aanpakt, leer je situaties zoals deze, die je je laatste crash opgeleverd heeft, steeds beter herkennen vóór je er in terecht komt.Je krijgt vanzelf een instinct van "oeps, hier moet ik niet wezen" en daarnaast krijg je steeds meer vaardigheden om "om het probleem heen te vliegen". Manieren om je oriëntatie te hervinden, zoals kleine "testmanouvres" die je vertellen hoe je kist precies in de lucht ligt.

Gewoon geduld en doorzettingsvermogen. Zo hebben we het allemaal, echt allemaal, geleerd....

 

Vroegâh...in de tijd dat ARF en EPO/EPP nog niet bestonden hadden we inderdaad geen andere keuze.
Eerst een tijd bouwen en daarna vliegen, ging het mis dan herhaalde dit zich weer in de vorm van eerst repareren en dan pas weer vliegen.
Mja, toen wist je gewoon niet beter.

Een crash is altijd kilo utrecht tango en zeker een hap uit je zelfvertrouwen als er geen technisch probleem ten grondslag lag.
Niet goed kunnen zien is zeker nu op de avonden iets om goed rekening mee te houden daar op korte tijd het zicht met grote stappen achteruit schiet of gewoon te ver van je af vliegen waardoor oriëntatie lastig wordt.
Gaan we je allemaal niet mee vervelen want dat weet je zelf ondertussen en voegt niets toe als feedback.
Maar geef je nu op, ongeacht de reden, dan begin je later weer een heel stuk terug op de ladder. En je zelfvertrouwen zakt ook diep.
Beetje net zoals weer terug op de motorfiets stappen nadat je lid bent geworden van de club die al eens een schuiver heeft meegemaakt (en dus uittrede hebt gemaakt uit de club "motorrijders die nog eens gaan vallen").

Een voordeel van zo'n Escapade en soortgelijke.....er zit feitelijk niet zo gek veel hout in de neus.
Qua reparatie heb Ik zelf liever dat de neus in de frieten ligt dan bijv. de hele romp achter de vleugels of de vleugels zelf.
Dus ja, het ziet er al snel verschrikkelijk kapot uit maar als je het morgen onder het genot van een bakje koffie eens op het gemakje bekijkt bestaat er een grote kans dat het uiteindelijk allemaal niet zo heel rampzalig is.
Het merendeel van de gecrashte houtbouwkisten die ik heb gezien waren reparabel.
Mocht je er helemaal geen gat meer in zien, wat ik me haast niet voor kan stellen, dan kun je altijd nog bij een GP dealer vragen of ze eens een losse romp mee bestellen voor je.
http://www.greatplanes.com/parts/xra1200.html

Geef het allemaal eens een kans en doorgaan, vooral doorgaan!

Succes en hopelijk gaat het je spoedig beter Gert-Jan!

 

Aan alle trouwe volgers en helpers;

Ik krijg net door, dat de voorkant reconstrueren 10-15 uur werk is (door ervaren mensen). Dat kan en wil ik niet verlangen.
Een nieuwe romp + cowl zijn bijna net zo duur als het hele toestel. Dat is ook niet de oplossing.

De AcroWot verder afbouwen? De Ion in elkaar zetten? Met een door Gert-Jan gebouwd toestel gaan vliegen? Deze zullen allemaal sneller en wendbaarder zijn dan ik gewend ben en dus ook weer eerder kapot gaan.
Dit jaar heb ik al zo'n € 1000,00 uitgegeven aan deze hobby. Mijn vrouw reageerde ook niet echt goed en dat is begrijpelijk, want er moet hier in en om het huis ook nog het een en ander gebeuren.
In ieder geval, maak ik voorlopig even pas op de plaats. Er zijn ergere dingen in het leven.

Groeten, Wil

 

Sterkte kerel!