Vink vliegt weer F3K, verslag van een herintreder

De afgelopen week heb ik geïnspireerd door de Eurotour aardig wat vlieguren gemaakt, bijna dagelijks een sessie van anderhalf tot twee uur. Veel verschillende omstandigheden overdag meegemaakt en ook twee fijne avondsessies. Super dat het nu zo lang licht blijft.

De ene was met verrassend turbulent weer en een stevige wind. Dat heb ik met 60g ballast aangepakt wat goed werkte. Goed geoefend met kleine cirkels draaien in kleine maar zeer felle belletjes, lang meegaan en daarna profiterend van het extra gewicht weer terugscheuren. Op die manier kon ik regelmatig 4 of 5 minuten halen, wat bij dat weer tussen negen en tien 's avonds niet echt voor de hand leek te liggen. Maar ook vaak na een minuut weer op de grond na 20m vallen in sink. Leuk weer om in te oefenen, lekker duidelijk.

De andere avondsessie was met nagenoeg geen wind, dus geen ballast en zoeken naar de juiste plekken die nog genoeg warmte afgeven om op te dobberen. Er lag op 100m in de wind recht voor mee een dijkje met boompjes erop, erachter een helling van bruin zand recht op het westen en daarachter wat bouwmarkten met platte bitumen daken. Ik heb omdat er zo weinig wind was het hele terrein verkend en had wel wat lift bij fietspaden en ander steen/asfalt maar nergens was het zo goed als direct achter dat dijkje. Het winnende recept was gooien, meteen er naartoe en daar cirkelen en de loskomende bellen achtervolgen. Heel leuk om licht en langzaam rond te dobberen en op het juiste moment te besluiten wel of niet mee te gaan met een loslatende bel. Die losten wel vaak weer snel op zodra ze boven de nabijgelegen plas kwamen dus goed opletten. Ook hier weer vergelijkbare tijden van 4-5 minuten maar er soms ook helemaal naast zitten en als een baksteen vallen.

Al met al gaat het wel goed. Ik heb weer rust en lol in het vliegen. Gooien lijkt gemiddeld wat hoger en wordt in techniek consequenter. Ik heb beter leren vliegen met een wat zwaardere Flitz in omstandigheden waarin je kleine cirkels moet maken om boven te komen. Ik vang mijn model na bijna iedere vlucht, ook bij wat wind.

Waar ik me nu op wil gaan richten is oefenen met surfen, oftewel bij wind profiteren van lift zonder erin te cirkelen. Dat doe ik nog te weinig en dat maakt mijn vliegtijden bij wind met weinig lift wat te kort. Dat komt omdat ik te vaak cirkel op te zwakke lift of te snel van a naar b onderweg ben, wat ook snel hoogte kan kosten. Ik heb vind ik nog wat te vaak volledig mislukte 50-60 seconden vluchtjes en dat kost me veel punten in competitie. Ik ga eens kijken of ik de gemiddelde minimum vliegtijd wat hoger kan krijgen.

 

Eindelijk schijnt de zon weer! Gisteren en vandaag weer wat uurtjes gemaakt, uitdagend en gevarieerd weer om in te vliegen, windkracht 3-4 met zat bruikbare lift. Leuk ook met al die vogels... ik had een koppeltje buizerds, een stel zwaluwen, meeuwen en zelfs een ooievaar om samen mee te thermieken.

Zaterdag is het weer wedstrijd in Almere. Ik ben wel soort van aan het oefenen maar niet te geforceerd, vooral proberen netjes te gooien en lift lang en ver achtervolgen. Dat leverde me een heel stel vluchten op van rond de 10 minuten. Ik had vandaag ook weer een drietal lage saves. Super gaaf om vanaf onder de 5 meter weer helemaal omhoog te schroeven. Hoop dat ook eens bij een wedstrijd te laten zien.

 

Mooi om te lezen dat je veel progressie maakt en dat je er ook volop van geniet omdat je laag de thermiek kan oppakken want dat geeft zoveel voldoening en dan ben jij jouw grenzen al aan het verleggen en het nog eens een teken van vertrouwen in jezelf en jouw kist.

Probeer ook eens waar je vliegt de omgeving te observeren en of je dan ook kan waarnemen of er ergens een thermiekbel ontstaat of voorbij komt. Soms zie je dat er ergens meer wind staat en bladeren meer gaan bewegen dan op een andere plek. Wacht je te lang dan zit je meestal in het dalen achter de thermiek maar werp je snel en vlieg je met wat hoogte met de wind mee dan kan je soms net die bel oppakken. Een (kort) moment van een draaiende wind is vaak ook een teken dat thermiek voorbij komt of een moment van windstilte terwijl er normaal wat wind staat is ook een teken dat er iets broeit.

Het zal niet altijd lukken maar zo ga je het wel steeds beter inschatten want in de thermiek vliegen maar er ook naar zoeken maakt het allemaal zo spannend.

 

Hoi Martijn,

Dat ziet er allemaal goed uit voor jou en je bent goed bezig.
Zelf heb ik al heel veel met maximaal ballast gevlogen de laatste dagen en laat het er nog maar eens nog even gewoon inzitten zodat ik daar ook beter aan kan wennen.
Dus met rustig weer als ook met meer wind vlieg ik nu zo mee.
Ik heb ook eens s'avonds eens een keer met alle gewichten eens gevlogen om te kijken wat het voor de vlieg tijd uitmaakte al rechtuit vliegend, dat maakte wel wat tijdverschil maar als er wat meer wind stond werd dit tijd verschil al veel minder!! Dit was voor mij een interessant gegeven en daarom laat ik het nu er gewoon in zitten om ook het bochten werk en andere vlieg skills te oefenen/ routine erin te krijgen.

Ook heb ik alweer 1 leven verspeeld van mijn kist door net op de rand van mijn zichtsveld (bomenrij) te vliegen en "nog eennnn rondje" te draaien achter de punt van een boom waarna ik verwachte dat ie aan de andere kant weer te voorschijn zou komen.......niet dus :-(. Dus toen zette ik het op een lopen met wat stuurwerk maar niets te zien!!! toen maar als ultieme redding actie de remkleppen uit!!!
Toen moest ik gaan zoeken waar de kist gebleven was want ik had geen idee waar ie precies kon liggen.....lang leve telemetrie!! dankzij de RSSI sterkte uit te lezen op de zender kwam ik na 30 a 45 minuten uit op mijn kissie en was mooi vlak geland op een uien veld en de vleugeltips hadden de grond niet eens geraakt!!! pppfffff dat was echt geluk want tijdens het zoeken van de kist had ik in mijn gedachte al afscheid genomen van de kist....dus was dit een grote opluchting met als top tip voor iedereen "remkleppen".
Dit was nu de tweede buiten het zichtsveld landing, die andere keer wist ik waar die heen ging en in het veld kwam maar deed ik ook de remkleppen uit (nul schade) dus nu heeft dat kissie nog 7 levens over!!!! niet dat ik die wil gaan verspelen ;-)

Ik ben nu wel verder aan het knutselen aan een andere kist en ben benieuwd hoe dat gaat vliegen en een andere hagel nieuwe gaat van de week op post naar mij toe.
Dus net zoals jij Martijn zit ik ook niet stil en het blijft mooi en leuk om te doen!
Wel vermoed ik dat jij beter uit de verf gaat komen in Almere want ik twijfel er niet aan dat je nu echt stappen aan het zetten bent in het beter worden met DLG-en en kan niet w88 om jou vordering daarin in praktijk te zien!!! Goed bezig Martijn!!!

Nou ik zie jou weer in Almere greetzzz,
Heino

 

Goed bezig Martijn en Heino!
Zal ik maar niet zeggen dat ik alvast het veld van Almere op bellen heb afgezocht de laatste weken..
Leuk om die verhalen hier te lezen!
Ik ben ook weer van de partij zaterdag.
Gezellig!

 

Erg Leuk verhaal Heino !! Het terug vinden van je model met RSSI ?? hoe werkt dat eigenlijk? wat heb je er voor nodig ?

 

Hoi Knikvleugel,

Hier een mooi filmpje over hoe het werkt bij de taranis maar andere merken zenders hebben volgens mij ook zoon feature.

In mijn geval had ik de antenne recht omhoog en ging in een rechte lijn lopen. Ik merkte snel als het signaal lager werd en ging weer terug waar ik begon en ging 90 graden daarvan weer in een rechte lijn lopen en zo voort totdat ik langzaam in de goede richting kwam en het signaal snel hoger werd. Rond de waarde van 60 werd het snel hoger en ben je al snel op zicht afstand!!! Gelukkig het het kistje helemaal niks stuk
Wel moet je ontvanger wel aanstaan!

Sommige andere mensen hebben een gps sensor in de kist en de zender op loggen staan Als dan je kist crasht kun je de laatste gelogde coördinaten met Google earth zichtbaar maken, maar dat is wel de luxe versie

Ik hoop dat je hier wat aan heb aan deze uitleg maar eigenlijk hoop ik dat ik deze nooiiiiiiiiiiit meer nodig heb

Grtz,
Heino

 

Goed punt. Dat observeren doe ik altijd als ik vlieg. Natuurlijk tijdens het vliegen zelf maar ook zonder zender in mijn handen. Ik zet mijn timer altijd op een sessie van 30 minuten en stop daarna minstens een minuut of 10 voordat ik weer 30 minuten vlieg. In die tijd kijk ik goed om me heen en evalueer ik of mijn aanpak nog klopt en of ik de juiste ballast aan boord heb. Vaak zie ik wel ergens windeffecten van langstrekkende lift in bomen of de naburige vlaggen, of wat vogels die ik dan een tijdje in de gaten houd.

Op mijn favoriete stek weet ik nu na vele vele uren vliegen bij verschillende windrichtingen wel globaal via welke route bellen zich over het terrein verplaatsen. Het terrein is zeer gevarieerd met een plas, een dorre grasvlakte, aarden wallen, (altijd vrijwel lege) parkeerterreinen en nabije loodsen met grote platte daken. Dus langskomende bellen willen nog wel eens van richting veranderen of een tijdje op dezelfde plek blijven.

Wat betreft de windveranderingen heb ik me het "3rd vector" verhaal van Joe Wurtz wel behoorlijk eigen gemaakt. Ik ben eigenlijk wel doorlopend aan het analyseren wat ik aan wind voel en wat dat betekent in relatie tot waar ik aan het vliegen ben. Ik gebruik dat ook om net voor een worp te bepalen of ik voor of achter de wind naar lift ga zoeken.

Hier ligt wel een belangrijk verbeterpunt voor mijn wedstrijdvliegen want zo gedetailleerd als ik bezig ben met waarnemen op mijn eigen veldje, zo lastig vind ik het soms op een competitieveld waar ik de omstandigheden veel minder goed ken, en allerlei andere zaken aan mijn hoofd heb. Het is ook een kwestie van concentratie en rust.

 

@heino Wat een belevenissen! Goed om te lezen dat je zo fanatiek bezig bent en ook wel de grenzen opzoekt. En een nieuwe kist op komst? Ben benieuwd! Maak er een eigen draadje over als je hem hebt zou ik zeggen.

 

Ook al vlieg je op een nieuw veld je hebt dan toch een basiskennis ontwikkeld waardoor je iets meer op de details gaat letten die op een ander veld aanwezig zijn. Tijdens een wedstrijd kan het ook zijn dat je moet starten op een moment dat het qua thermiek even niet gunstig is, jammer dan en het enige wat je dan kan doen is er toch proberen om er nog iets van te maken en dat leer je weer door veel te trainen. Vergeet niet dat geen moment hetzelfde zal zijn op een vliegdag hoewel er uitzonderingen zijn natuurlijk. Alle vreemde situaties tijdens het vliegen moet je een keer meemaken en dan gaat het erom dat je daarna de juiste beslissingen neemt en dit bouw je in de loop der tijd wel op. Vergeet ook niet af en toe terug te kijken hoe het was en hoe je nu vliegt.

Trouwens bijna elke deelnemer loopt hier tegen aan dus je bent echt geen uitzondering als je een moment van onzekerheid hebt zeker bij de eerste vlucht op een vreemd veld. Na een aantal vluchten voel jij je gewoon thuis op het nieuwe veld en komt de ontspanning en rust vanzelf voor zover je tijdens een wedstrijd je ook kan ontspannen.

 

Ondertussen zit ik wat uit te blazen na drie dagen met een paar spannende vliegsessies en nog een last-minute reparatie op vrijdag om de wedstrijd in Almere zaterdag te kunnen vliegen.

Afgelopen vrijdag was ik er rond de middag op uit getrokken met het voornemen om een stel wedstrijdtaken te oefenen. Dus naar het veld waar een stevige NW 4 stond. 60g ballast geladen en invliegen. De tweede vlucht was meteen 7 minuten dus dat voelde goed. Daarna nog een paar 2-3 minuten vluchten uit aardige worpen dus oefenen maar. Ik had de 1/2/3/4 taak in mijn timer gezet (F3K Master op mijn telefoon die ik met een armband links draag) en vloog na de start meteen de vier vol dus dat ging lekker. Tot de landing.

Die landing was prima in technische zin, behalve dat ie recht door het enige plantje van betekenis in de wijde omtrek heen ging dat de grasmaaier die ochtend had overleefd. Dit onschuldig ogende mormeltje slaagde erin om met een luide krak het stabilo op weinig subtiele wijze van de romp te scheiden en de hevel uit de elevator te rukken. Dus het bleef bij 400 punten voor mijn testronde, maar vooral meteen met spoed naar huis om het te fixen.

Zo zag het eruit nadat ik de hevel en het achterste schroefgat met dunne CA terug in positie had gelijmd. Het gat voor was wel wat lastiger omdat er wat materiaal weg was dat ik in het veld niet meer heb kunnen vinden. Na wat nadenken heb ik uiteindelijk secondenlijm vulmiddel gebruikt van Jamara, een soort kristalvormig poeder iets fijner dan keukenzout dat loeihard word als je er dunne CA in laat lopen. Dus boutje ingevet en op de juiste plek gezet, gat afgevuld met vulmiddel, zorgvuldig afgestreken en vanaf de randen met zo min mogelijk CA alles gehard. Daarna boutje eruit en met een scalpel de vulplek in profiel geschraapt en gesneden. Leek me harder dan het ooit was, paste goed dus met een stift gezwart en klaar.

Omdat ik niet voor een wedstrijd wilde klooien met elevator trimmen ben ik vrijdagavond ondanks de nog hardere wind weer gaan testen. Tot mijn opluchting bleek alles weer perfect te werken zonder bijtrimmen of wat dan ook. Ik had ook weer wat 2-4 minuten vluchten maar besloot de sessie snel af te breken om te voorkomen dat ik weer iets zou slopen. De volgende dag moest ik ook weer vroeg op om op tijd in Almere te zijn.

 

Op naar de wedstrijd dus. Omdat het goed weer zou worden en ik niet vies ben van een stukje fietsen had ik bedacht naar station Almere Parkwijk te reizen en vanaf daar de resterende 16km te fietsen. Om te voorkomen dat ik mezelf een hartverzakking zou pedalen op een OV fiets (die niet geschikt zijn voor lange afstand) maar even mijn eigen rijwiel meegenomen. Dit keer wilde ik ruim de tijd hebben om in te vliegen dus al voor zevenen in de Sprinter gestapt naar Almere.

Helaas deed die Sprinter zijn naam niet veel eer, ze hadden deze trein beter Kreupele kunnen noemen. Na een paar honderd meter uit het station een stel schokken, rare piepgeluiden en een abrupte stop. Trein defect. Duurde 25 minuten voordat ie met moeite terug kon sputteren naar het perron. Gelukkig lukte het me om snel een andere trein te pakken die me via een andere route naar Almere kon krijgen, en na een interessante overstap met handicap en fiets op Weesp (2 minuten + 2 perrontrappen + liften defect + tennisarm links = helse pijn in arm maar wel gehaald) was ik uiteindelijk drie kwartier later dan gepland in Almere. Tot zover mijn marge, ik had nu alsnog haast. Gelukkig ging het fietsen wel snel en was ik een kwartier voor briefing op het veld en kon ik nog een paar keer gooien. Niet de invliegsessie die ik had gehoopt maar op tijd is op tijd.

Ik vond het een erg leuke wedstrijd. Sowieso was ik veel minder gespannen dan eerder en veel meer op de ervaring dan op het resultaat gericht en dat maakte het een veel fijnere belevenis dan de vorige keren. De omstandigheden waren voor mij nieuw, nog nooit in zoiets gevlogen. Ik ben wel wind gewend maar op mijn vliegplekken wordt het dan één grote turbulente flipperkast. Dit was door het uitgestrekte open terrein veel minder verstoord. Er stond de hele dag een stevige wind, ik schat een stevige kracht 4, met geen wolk aan de hemel dus volle bak zon en hoge temperaturen. Lift alom maar klein, turbulent en verwaaid en heftige sink er omheen. Duidelijke ritme ook: periodiek tijdelijk veel lift, vaak in lange straten of banen, gevolgd door een flinke storm aan wind, sink en andere ellende. Dat is nog best een uitdaging om in te vliegen want het vereist fel en resoluut vliegwerk, goed centreren in eventuele lift, flink meedriften met de wind en dan ook nog op het juiste moment er uitstappen en weer terugkomen. Ik heb aardig wat buitenlandingen gezien waarbij DLGs soms als herfstbladen de lucht uit vielen als ze in zo'n ministorm verstrikt raakten, en het is mij ook in de all-up ronde gebeurd.

Het was ook een goede training in vliegen met ballast, ik begon met 60g maar heb er na twee rondes nog 20g bij gepropt, 2 ballast sticks tegelijk in de romp bleek net te kunnen. Dus met krap 300g onderweg en dat gooit en vliegt wel heel anders dan normaal. Misschien zat ik wat zwaar maar ik had het idee dat eventuele lift toch sterk genoeg was om hoogte te winnen en dat daarbuiten afstand kunnen overbruggen belangrijker was.

Ik had weer de laagste score maar soit, ik kwam om te leren. Positief was dat ik echt wel wat beter ben gaan gooien, ik had vooral 's ochtends een paar flinke worpen van ik denk rond de 50m. Vliegen ging omdat ik de afgelopen dagen veel in (net wat minder) wind heb geoefend ook wel goed. Wat me afgezien van niet heel snel kunnen herstarten denk ik vooral punten en vliegtijd kost is twijfel over de juiste aanpak en nog steeds teveel willen cirkelen. Bij rustig weer kan je nog wel eens lui een bochtje draaien en kijken wat er gebeurt of na een paar keer draaien rustig opnieuw centreren maar bij dit weer moet je snel en gedecideerd handelen en het plan consequent volhouden en was een te ruim genomen bocht soms meteen al 10m hoogteverlies. Hoewel ik al wel een paar keer hele einden kon vliegen zonder hoogteverlies als ik een liftstraatje had gevonden ben ik nog niet bedreven genoeg om zonder te cirkelen veel uit lift te halen, daar moet ik echt nog wel op oefenen.

Komisch genoeg ben ik ook altijd wanhopig slecht in All-Up. Dat is een beetje psychologisch: in 3x3 of 3x3:20 vind ik het prima om op dat soort tijden te mikken maar zodra het met een paar tegelijk gaat ga ik als ik de rest niet volg twijfelen of ik wel goed zit, en als ik ze wel volg twijfelen of dat wel slim is. En misschien ook het idee dat je het direct en zonder timer/coach opneemt tegen de anderen. Gelukkig is er in september een wedstrijd aangekondigd met alleen maar All-Up dus ik heb weer iets om voor te oefenen en op zo'n dag leer ik het wel af.

 

Zondag was het mooi weer dus toch weer even een sessie gevlogen, bij nog hardere wind dan in Almere. Dit was eerder windkracht 5 dan 4. Ik heb eerst maar eens een 80g ballaststick gemaakt uit opgerold daklood (links op de foto), dat werkt handiger dan die 2 tegelijk in de romp oplossing.

Tijdens de vliegsessie vooral geoefend op surfen, zo min mogelijk cirkelen en wennen aan het hoge vlieggewicht. Dolle pret weer, nog steeds wisselvallige resultaten en het soms ook echt helemaal verprutsen maar ook een paar keer goed weg en 5 minuten halen en netjes terugkomen. Ik zag tijdens het vliegen nog dat de rechter tip geknakt is in een van de radslagjes die ik afgelopen dagen heb gemaakt dus dat heb ik eenmaal thuis ook maar even opgelost met CA.

Morgen nog steeds loeiende wind maar dan naar verwacht wat minder wind. We gaan het zien. Ondanks de enorme droogte blijft het wel redelijk goed om te vliegen met ook lange bruikbare avonden.

 

Leuk verslag van jouw ervaring op deze wedstrijddag in Almere.

Ik ben zaterdag even wezen kijken op het veld in Almere en veel wind stond er zeker. Het was mijn eerste F3K wedstrijd die ik bezocht maar wat vliegen deze kisten goed ondanks de windkracht 4 of meer. En als ik dan zie dat ondanks dat jullie de zwevers ver laten meevoeren met de thermiek en dan toch nog tegen de wind in terug kunnen komen dan zegt dat wel wat over de vliegeigenschappen van deze toch zeer lichte modellen.

Juist omdat er op deze wedstrijddag andere omstandigheden waren doe je weer veel ervaring op terwijl je misschien niet zo snel zou zijn gaan vliegen als je de voor jouw perfecte dag voor uitkiezen had gehad. Het voordeel van zo'n dag als zaterdag is dat je nu onder gunstige omstandigheden (minder wind) je waarschijnlijk makkelijker zal gaan vliegen en je vliegtijden zullen gaan oplopen.

 

Na nog een paar fijne vliegsessies is mijn vliegerij even onderbroken door een nogal noodlottige crash. Ik snap nog steeds niet goed wat er is gebeurd, in ieder geval een storing en daarna een duik loodrecht naar beneden waar ik hem met geen mogelijkheid uitkreeg maar lang verhaal kort de arme Flitz is vanaf een meter of 80 naar beneden gedonderd en daar zijn ze niet op gebouwd.

De vleugel is afgezien van wat delams in goede nog bruikbare staat. De rompneus is 90 graden de hoek om gegaan en de boom is achter de vleugel gebroken dus aan die romp is weinig eer meer te behalen. Die repareer ik misschien nog wel eens als reserve maar voor nu vervang ik hem. Net als de vin die ik toch al 100x had gerepareerd. Alle electronica lijkt feilloos te werken maar de accu's zijn zo gedeukt dat ik daar niet meer mee wil werken en de ontvanger vertrouw ik niet meer, ook vanwege de enorme klap die hij heeft gemaakt.

Ik was niet in de stemming om direct na de crash een plaatje te schieten maar hopelijk zijn onderstaande beelden onderhoudend genoeg:


Gelukkig kreeg ik bericht uit Litouwen dat ze as we speak mijn nieuwe Flitz aan het maken zijn. Dus meteen maar een nieuwe romp erbij besteld, binnenkort een hoop knutselwerk en dan heb ik twee vliegende modellen.

Het was een dure crash maar ik ben blij dat ik de vleugel nog goed kan gebruiken. En ik zie het maar als een kans om in één keer twee rompen te bouwen zodat ik meteen kan zorgen dat ze onderling uitwisselbaar zijn.

 

Balen zeg! Geen failsafe ingesteld? Succes met de bouw van de nieuwe kist. Voorlopig even geen vliegen zeker?

 

Wow, zonde man,

Maar wel goed dat je meteen weer aan de slag kan met nieuwe romp en extra Flitz.

Het zal even afkikken zijn, zo zonder dlg.

Succes met de bouw!

 

Heel vervelend dat de dag zo moest eindigen en dat je de oorzaak van de crash niet kon achterhalen maar gelukkig komt er binnenkort weer wat moois aan waardoor je de draad weer kan oppakken.

 

Oeiiiii Martijn,

Elke foto doet pijn bij mij om naar kijken maar na een nieuwe romp en gerepareerde vleugel gaat ie alleen maar beter vliegen bij jou!!!

Zelf moet ik mijn richtings roer nog repareren want die knakte eraf in Almere door wind mee en met vol ballast te landen....vond ie ook niet lekker
Dat en een klein hapje uit het hoogte roer....maar heb nog niet de zin en tijd ervoor gehad om te fixen.
Wel kon ik het verloop van de wedstrijd zien in de scores waaronder ik een keertje te licht weg ging en die knak bij 5x2 waar ik echt zin in had om te vliegen en Jaap te laten zien dat ik al een beetje doorstarts zou kunnen maken.....en als laatste ik mijn eerste kist weer moest pakken en ik helemaal vergeten was hoe goed die het doet met harde wind.....een gemiste kans dus voor mij dat ik die niet heb gebruikt in Almere.
En ik wilde die nog even proberen in de middag pauze maar vond het belangrijker om 3 lekkere broodjes frikandel naar binnen te schuiven ach ja ben niet voor niets Limburger dus lekker eten en drinkenook belangrijk.
Nou tegen de all up wedstrijd in september zal er weer van alles vliegend zijn.

Wel was ik weer lekker eigenwijs geweest in Almere wat voor 50% goed uitpakte en voor 50% min of meer slecht uitpakte....goed LEERMOMENT!

Nu na een proefseizoen meegevlogen te hebben ga ik met ander kisten goed oefenen voor volgend jaar. We hebben van alles gehad en kwam dit jaar faktor wind wel vaak voorbij in ons kikkerlandje waar ik soms heel goed uit de verf kom en af en toe minder. Weinig wind was dit seizoen mijn achilles hiel....iets waar ik nog van alles aan ga oefenen maar met ander materiaal en ook veel gebruik maken van verschillende ballast gewichten. Ik ben nog steeds in een leer curve kan ik wel zeggen en dat houd het toch wel leuk en boeiend. Wel kan ik nu al zeggen dat mijn percentage in de wedstrijden vrij constant was maar te laag voor ook maar in de buurt te komen vd top tien.
Wel ben ik nu al bereid om meer risico te nemen in een wedstrijd en ik mijn uiterste elke keer ga opzoeken, wat resulteerde in een kleine schade en een buitenlanding na een lange vlucht. Allemaal uiterst emotioneel en wat ik toch wel achteraf als prettig ervaar....het motiveert mij om het nog beter proberen te doen bij de volgende vlucht. Maar alles met maten zoals Martijn al eerder vertelde in de thread want anders brand je helemaal op en dat is ook niet de bedoeling.....Nou de balans is er nu wel bij mij, niet te veel te lang vliegen en niet te veel op 1 dag uitproberen. Allemaal toch ook uit de verhalen van Martijn tot mij ter harte genomen.
Ik heb nu al zin in volgend jaar!!! Met deze leuke gezellige relaxte sportieve groep mensen waar ik mij nu wel bij thuis voel.

Ook hoorde ik een van mijn mede vliegers vertellen in Almere hoe leuk hij het vond om mee te doen want voor zijn gevoel waren er dagen bij dat hij zeer goed deed vliegen en toch een lage percentage had dus hoe goed iedereen al kan vliegen en het niveau al best hoog is....Nou dat zijn wij dus ook Martijn steek die maar in je pocket . En ook krijgen wij nieuwelingen al aardig complimentjes over hoe goed wij vooruit gaan....da's echt een goede motivator!!!


Nou op naar onze volgende entry hiero maar hopelijk zonder schade berichten
Grtz,
Heino

 

Bedankt voor jullie reacties en medeleven! Het komt allemaal wel weer goed en binnen afzienbare tijd heb ik alweer twee vliegende Flitzen. Ben al rustig de 'bouw' aan het voorbereiden. Tot die tijd kan ik ook nog met mijn Strike 3 1m vliegen dus het is niet zo dat ik met dit weer boos achter de geraniums zit te mokken.

Maar ook weer even andere dingen te doen, vooral op muzikaal gebied. Vandaag de hele dag in Groningen bandfoto's gemaakt in Groningen. En we hebben vandaag ook de eerste single uitgebracht vooruitlopend op ons nieuwe nog te verschijnen album! Ok ok, off topic natuurlijk maar dit is hem. Ik speel de gitaar rechts in het stereobeeld.