Bouw Twister

Beste Alex,

Ik las op RC-groups dat er een mal voor de Twister wordet gebouwd?? Ben benieuwd...

Ik ben nog steeds bezig met het voorbereidend werk voor mijn DLG. (3 kleine kinderen, allebei werken etc, kortom, wat ik vroeger in een week deed kost nu 2 maanden maar ik houd moed...)

Ik zou jouw mening graag horen over het volgende:

Een citaat van jou uit de "still air" discussie van Loet Wakkerman vorig jaar: (Ik heb nog steeds niet uitgevogeld hoe ik moet quoten....)

""Ik ben net terug van een avondje stil air vliegen met mijn Liddle Twister. Het was hier zo dood dat ik de windrichting niet eens kon bepalen en invloeden van thermiek heb ik alleen in de eerste vluchten gemerkt. Na 19.30 uur was het Zo dood als een pier. Het veld waar ik vloog is gras even als alle omliggende velden
Vliegtijden vielen niet tegen. Met de LT 1 (koolstof romp) vloog ik gemiddeld 1min 51. (232 gr). na het toevoegen van 30 gr lood ging de gemiddelde tijd omhoog tot 2 min 8. De starthoogte nam hiermee aanzienlijk toe wat tot hogere tijden lijde.
Daarna ben ik gaan vliegen met de LT 2 (alu/carbon/alu romp) De tijden gingen toen gemiddeld naar 2 min 5 sec. (240gr). Na toevoegen van 30 gr lood gingen de tijden naar 2min 27. Aangezien mijn starthoogtes waarschijnlijk dichter bij 40 dan bij 50 meter liggen lijkt het mij geen slechte waardes. In iedergeval bewees dit dat de stijvere romp toch iets hoger gooit. en dat het weinig zin heeft om met een te lichte kist te vliegen. Ik moet hierbij wel opmerken dat een lichte kist iets beter reageert op lichte avond thermiek (heb ik niet meegeteld voor de gemiddelde score).""

In alle bouwdraadjes over hi-tech DLG's speelt gewicht zo'n grote rol. Epoxy met spiritus verdunnen, eindeloos afdeppen met keukenpapier etc.
Maar als zelfs in perfect stille omstandigheden een kist van 270 gram beter vliegt dan lichtere kisten, hoeveel zin heeft het dan om te blijven proberen om ultra licht te bouwen?

Groet,
Patrick
 
Het idee is volgens mij dat je idd wel een bepaald gewicht moet hebben waarbij het vleugelprofiel het meest optimaal gebruikt word.

maar om tot dat gewicht te komen moet je wel opletten wáár je dat gewicht zet. Ik maakte die fout door te denken dat mijn kist van 300 gram misschien wel hetzelfde als een aspirin van 300 gram zou kunnen vliegen... NOT.
Bij mij zat namelijk het meeste gewicht in de vleugel en staartdelen. daardoor zit een groot deel van het gewicht ver van het draaipunt. Na de worp moet de staart het toestel rechtdoor laten gaan en de eventuele zwieper tegensturen. Het vele gewicht ver van het draaipunt bij mij zorgt voor zo'n groot moment dat het toestel graag door wil blijven draaien. je zag hem dus ook vaak echt nog een paar keer met de staart zwiepen als een vis...

Als je het vliegtuig zo licht mogelijk bouwd, zit er zo weinig mogelijk gewicht op de punten waar je het ook niet wil hebben. Om tot het ideale vlieggewicht te komen kan je dan in het zwaartepunt (draaipunt) lood toevoegen. dit extra gewicht veroorzaakt geen extra draaimoment wat dus ook niet hoeft worden gecompenseerd door het richtingsstabilo. daardoor schiet hij rechter weg en zwabbert minder met de staart.

alsdus mijn idee van hoe het een beetje in elkaar zou moeten zitten...
 
Ik sluit mij volledig bij Sietse aan. Een DLG moet naar de tippen toe licht zijn even als de staartvlakken en rompboom. Een zwaardere kist daalt wel iets sneller als een lichte kist maar laat zich door de meeste personen hoger gooien (mits dat gewicht op het zwaartepunt zit) en haalt daardoor meer stilairtijd. .Volgens Mark Drela gooit een lichtere kist hoger maar dat geld alleen wanneer de werper in staat is om meer te versnellen. Voor mij gooit een kist van rond de 320/330 gr het hoogst. Hier in Nederland waait het meestal toch wel iets en zijn de thermiekbellen waarschijnlijk iets minder sterk als in de USA. Daardoor komt een wat zwaarder model meestal beter uit de bus vanwege de betere glijhoek en de hogere vliegsnelheid. Dus het motto moet zijn : Licht bouwen en daarna verzwaren als het nodig is.

Kijk wel uit met te licht bouwen. Te droog gelamineerd laat snel los en kan vaak de krachten niet aan die bij een verzwaard model optreden in de start.

Alex
 
schuim

Alex,

een korte vraag over het schuim dat je gebruikt , ik ben nu in 4 bouw marken geweest maar heb niets kunnen vinden
Wat voor merk schuim is het en wie levert zo iets , heb ook al bij isolatie berdrijven gevraagt maar helaas ze kennenhet we maar verder alleen heele grootte brokken.

groet Hans
 
Het schuim wat ik gebruik heet Styrisol.
Het is verkrijgbaar bij de Praxis in pakken van 5 voor 29 Euro
De platen zijn licht geel en zitten in een knal gele placticverpakking.
De platen zijn 120 cm bij 60 cm.
 
Alex Hoekstra zei:
Ik gebruikte 66gr/m2 koolstof voor de D-box maar nu inmiddels 52gr/m2. Dit rol ik op een plaat plexiglas met een klein beetje hars en een hoop spiritus. Vervolgens laagje plasticfolie er over en flink na rollen met een rubber roller om de vezels te verspreiden en de gaten te dichten. Eenmaal uitgehard snij ik het op maat. Beide kanten even opnieuw inrollen met epoxy voor het lamineren. De kevlar (36gr/m2) overlapt 2 tot 3 mm aan de binnenkant. Na het rollen van de kevlar even met een penceeltje met epoxy over de naad zodat er geen rand in het profiel komt.

Alex
Klik om te vergroten...

Alex,

Ik heb inmiddels op deze manier de staartdelen gemaakt, maar dan met kevlar en glas. Ziet er mooi uit en ze zitten allebei rond de 6,8 gram. Voor een eerste baksel niet slecht denk ik. Ik gebruikte voorgalamineerde kevlar 36 gram, 100% verdunt met spiritus. Daarachter 25 grams glas.
Het mooie van voorgelamineerd is dat je het heel mooi strak op maat kan snijden. Ander voordeel is dat je door de verdunning heel spaarzaam kan lamineren. De hechting op het schuim blijft goed door de 2e keer inrollen.

Twee vragen:
-Hoe ver kan je gaan met de verdunning? Gebruik jij ook 100% of ga je nog verder?
-Je zou kunnen overwegen om alles voor te lamineren, dus ook het kevlar of glas achter de D-box. Daarna de stukken op maat snijden, als een puzzel op de mylar leggen en baggen of, in mijn geval persen. Het is een stap extra maar maakt wel dat je heel gecontroleerd en netjes kan werken met, denk ik, relatief weinig hars. Heb jij dit wel eens geprobeerd?

Alvast bedankt voor je antwoord.

ps Prachtige kist zeg, de nieuwe twister. Ben benieuwd hoe deze zich gaat meten met de andere huidige topkisten.
 
Peral zei:
Alex,

-Hoe ver kan je gaan met de verdunning? Gebruik jij ook 100% of ga je nog verder?
-Je zou kunnen overwegen om alles voor te lamineren, dus ook het kevlar of glas achter de D-box. Daarna de stukken op maat snijden, als een puzzel op de mylar leggen en baggen of, in mijn geval persen. Het is een stap extra maar maakt wel dat je heel gecontroleerd en netjes kan werken met, denk ik, relatief weinig hars. Heb jij dit wel eens geprobeerd?

Alvast bedankt voor je antwoord.

ps Prachtige kist zeg, de nieuwe twister. Ben benieuwd hoe deze zich gaat meten met de andere huidige topkisten.
Klik om te vergroten...

Met verdunnen kun je eigenlijk onbeperkt gaan. Mijn koolstof rol ik altijd op een plaat van 130 bij 30 cm of wel 39dm2. Hierin mix ik 10 gr epoxy en de rest van het kopje vul ik met spyritus zodat het drijfnat word. gooi er tegenwoordig een laagje placticfolie over want dan beschadigt de mat niet. flink rollen , daarna de folie er af en ergens wegzetten waar je niet in de alcoholdampen blijft zitten. De enige reden dat ik dit doe is om scherpe overgangen te krijgen . De rest (kevlar of glas laat ik gewoon over de mylar heen steken en knip het dan bij de rand af. Theoretisch kun je alles voor lamineren maar dat is een hoop werk en verder nergens goed voor.
 
Blijft het carbon/kevlar nog wel goed buigzaam nadat je het voor gelamineert hebt?

Ik ben bezig met het maken van koolstof mastjes voor mijn Micro Magic en pookjes voor mijn Mini DLG en gebruik hier voor HM carbon vezels. Het probleem dat ik heb is dat de vezels teveel gaan drijven en schuiven in de mal waardoor er gaten of dunne plekken in mijn laminaat komen. Ik wil nu gaan proberen om de vezels voor te lamineren zodat ik hele strakke strookjes kan snijden die ik later zo in de mal kan lamineren zonder dat alles uit elkaar valt.
Het gaat om buisjes met een buiten diameter van 6mm dus het is allemaal erg klein.
 
Denk niet dat dat gaat lukken. Voor masten en pookjes unidirectionaal carbon aan de buitenkant en plain wave aan de binnenkant voor de Hoopkrachten en voor de hechting van beide romphelften. Voorlamineren doe ik alleen met koolstof delen voor vleugels en die hebben soms moeite om in de voorlijst ronding gevacuumd te worden
 
Ok bedankt, dan moet ik wat anders verzinnen.

Ik heb nog wel 55 grams koolstof liggen wat ik eventueel kan gebruiken voor de binnen kant maar 55 grams koolstof is bijna niet mee te werken omdat het zeer open van structuur is.

Ik ga wel weer verder prutsen nogmaals dank voor je antwoord.
 
Ik ben eigenlijk een beetje verbaasd over het succes bij het gebruik van spiritus. Gewone brandspititus bevat een behoorlijk percentage water (tot 20%) en dit is niet echt goed voor de mechanische eigenschappen van de matrix na uitharding. Ondanks drogen zal er best wel water achterblijven. Medicinale alcohol is beter (apotheek) en bevat ca. 3% water. Alcohol is echter hygroscopisch en trekt dus water aan (vandaar de spijker in de kop 's morgens, alcohol is waterafdrijvend in het lichaam, alaaf!).
Methanol is ook een goede verdunner, en ook aceton werkt goed maar is wel aggressiever voor eventueel gebruikte losmiddelen en folies.
Overigens laat de langzame hars van Ruud zich gebruiken als snelle prepreg hars. 's Avonds lamineren, 's morgens 'B-staged' maar nog wel plakkerig. Laat zich dan goed snijden en knippen. Bij verwarmen weer helemaal soepel en snel uitgehard.
En als je 's morgens geen tijd hebt, leg je de 'prepreg' in de vriezer. Dan kan je later op de dag gewoon verder werken.
 
Hallo,

Wat betreft het verdunnen van epoxie sluit ik me helemaal bij Allard aan; spiritus is wel prima om je gereedschap schoon te maken en houden; niet zo duur en verdampt niet zo snel (alleen snel buiten de deur zetten ivm de huiselijke vrede.....)
 
Ik laat het voorgelamineerde compleet drogen. Neem aan dat de vocht er na een paar dagen wel uit is. De hoeveelheid hars die er dan inzit is maar een heel klein percentage van de hars die er totaal inkomt. Puur om de draden tegen schuiven te zekeren. Ik rol alles weer met onverdunde epoxy in bij de daadwerkelijke bouw van de vleugel. Merk zo geen verschil tussen voor gelamineerde en direct gelamineerde kool. Ziet er wel veel strakker uit.
 
Ik geloof niet dat het weefsel nog enige hars kan opnemen na het voorlamineren.
Ik heb zojuist 66 grams carbon/kevlar weefsel voorgelamineerd voor de vleugelneus. Verdund met 150% spiritus. Resultaat is weer heel mooi, maar het weefsel zit wel helemaal dicht, dat neemt niets meer op, denk ik. Weefsel/hars verhouding ligt op ongeveer 60:40 dus dat is best netjes. Dat wordt wel weer een stuk teniet gedaan na de 2e keer inrollen maar heeft wel als voordeel dat de hechting op het schuim goed zal zijn, juist omdat die hars het weefsel niet meer in kan.
De volgende keer ga ik wel medicinale alcohol gebruiken, dat lijkt me toch wel zinnig.

ps: ik heb geen probleem om weefsel of mylar de vleugelneus te laten volgen omdat ik een pers gebruik. De algehele druk zal wel wat minder zijn dan vacuum, maar op punten, zoals de neus, des te groter. Ik gebruik 3 mm schuim, wat gebruikt wordt onder laminaatvloeren etc, tussen de mylar en de buitenschaal om de druk te verdelen. Deze is na gebruik helemaal platgeperst en geen 2e keer te gebruiken. Het mylar volgt het profiel tot 3mm voor de LE, wat ook klopt met de snijmallen

Groeten, Patrick
 
Peral zei:
Ik geloof niet dat het weefsel nog enige hars kan opnemen na het voorlamineren.
Ik heb zojuist 66 grams carbon/kevlar weefsel voorgelamineerd voor de vleugelneus. Verdund met 150% spiritus. Resultaat is weer heel mooi, maar het weefsel zit wel helemaal dicht, dat neemt niets meer op, denk ik. Weefsel/hars verhouding ligt op ongeveer 60:40 dus dat is best netjes.Groeten, Patrick
Klik om te vergroten...

De verdunning die ik gebruik is 10 gr hars op een wegwerpbekertje vol spiritus. wat neer komt op ergens tussen de 1 op 10 en 1 op 15.
Van die 10 gr hars zal een deel in de roller, een deel in het bekertje en een deel over de rand van de plaat lopen dus ga ik er van uit dat er misschien nog 6 a 7 gr in de mat terecht komt. Die mat is 40 dm2 x 0.66 is 26.4 gr. Na het voorlamineren heb ik dus een koolstofmat van 32 a 33 gr waarvan 80 % mat gewicht is en slechts 20 hars.
Deze mat voelt weinig anders aan als een gewone koolstof mat alleen verschuift er niets meer. Deze laminaat is nog heel goed instaat om hars op te nemen en laat zich nog door de meeste bochten buigen mits niet te scherp.
 
Pers

Heb vroeger ook altijd met een pers gewerkt. Dit was een hele zware uitvoering die nagenoeg niet kon buigen.(ook bijna niet te tillen was) Dit ging voor de F3j kisten met iets natter laminaat altijd heel goed maar de droge laminaat die je bij handlaunchers nodig hebt viel na het persen bijna van het schuim af. Ben toen toch maar overgegaan naar vacuum trekken en dat werkt perfect.
 
Alex Hoekstra zei:
De verdunning die ik gebruik is 10 gr hars op een wegwerpbekertje vol spiritus. wat neer komt op ergens tussen de 1 op 10 en 1 op 15.
Klik om te vergroten...
Dat is inderdaad wel anders dan de manier waarop ik het doe. Ga ik ook eens uitproberen...

Alex Hoekstra zei:
Heb vroeger ook altijd met een pers gewerkt...
Klik om te vergroten...
Ik ben ook benieuwd naar het eindgewicht. Mogelijk kom ik tzt tot dezelfde conclusie. Voorlopig niets dan goede ervaringen met de pers, al moet de eerste high-tech DLG vleugel nog wel (af)gemaakt worden....
Mijn pers kan ik als 2 kleinere of 1 grote gebruiken. Ik kan er vleugels van max 1,90 meter in persen. 30 cm breed met om de 20 cm een M8 bout+vleugelmoer die ik met een tang aandraai.
Onderkant 54mm ( 3x18 ) en bovenkant 18mm MDF. In z'n geheel is het ding inderdaad bijna niet te tillen...
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top