Nou, ook nog maar één keer dan en dan ook nog met een erg lang verhaal: het nodeloos ontladen van Ni-accu's is niet bevorderderlijk voor de levensduur. Als je je verdiept in de techniek van accu's en leest wat de fabrikanten van deze accu's zelf schrijven over correct onderhoud, kun je lezen hoe en wat.
Uitsluitend binnen de autowereld is het ontladen van accu's gebruikelijk en dan nog alleen voor wedstrijdaccu's. Dat heeft zijn specifieke redenen, waarmee overigens niks mis is. Daarbuiten wordt dit ontladen nergens gedaan. Niet binnen de modelbouw en ook niet daarbuiten. Niet voor hobbygebruik en ook niet voor professioneel gebruik. Nu mag je alle niet-autorijders als onwetenden verslijten, de fabrikanten als bedriegers, die onjuiste informatie verstrekken en zo nodig mij als een arrogante kwast, maar zo lang hier beginners met dit soort informatie worden misleid, blijf ik hardop roepen, dat het ontladen van accu's levensduur kost omdat dit een feitelijkheid is. Je mag nu eenmaal het omgaan met accu's, die bij wedstrijden worden mishandeld, niet vergelijken met anderssoortig gebruik.
Heel hardnekkig blijven maar steeds verhalen over geheugeneffect en de noodzaak voor het ontladen van accu's opduiken omdat 'ze' zeggen, dat dit goed is. Onveranderlijk komt dit doordat wedstrijdrijders dit ontladen toepassen. Dat ze daarvoor heel andere redenen hebben, wordt er niet bijverteld.
Mede om deze reden, maar vooral omdat er veelvuldig dezelfde beginnersvragen over het laden van accu's worden gesteld, heb ik een modelbouwfaq geschreven over het gebruik van delta peak laders. Daarin is aardig wat tijd geïnvesteerd om een zo correct en helder mogelijk verhaaltje neer te zetten. Zoiets doe ik vooral omdat ik het zelf leuk vind om zo'n verhaal samen te stellen en in de hoop, dat beginners er wat aan hebben. Ieder z'n hobby, dus niemand hoeft 'prijs-prijs' te roepen. Daarbij ben ik nog zo zorgvuldig geweest om te vermelden, dat het ontladen dat wedstrijdrijders toepassen, andere redenen heeft en niet in de faq wordt besproken. Ik heb ook nog een draadje geopend met de vraag commentaar te leveren op de faq, zodat deze verbeterd kan worden. Gelukkig hebben enkelen daarvan gebruik gemaakt, zodat er een hinderlijke fout kon worden verwijderd en verbeteringen konden worden aangebracht.
Dan wordt er nu in dit draadje n.a.v. de faq een vraag gesteld over de noodzaak van ontladen en wordt wéér vermeld, dat dit beter is omdat men dit bij wedstrijdrijden toepast. Dit op basis van een nu gangbare theorie, waarbij wordt vermeld: 'dit zijn onze ervaringen', dus wij weten het. Kijk maar!
Dat gaat er bij mij niet in. Kom dan maar eens met resultaten, waarbij accu's het een jaartje langer volhouden. Bij mijn eigen NiMH accu's zijn de oudste pakketten nu 7 jaar en nog 'redelijk'. Als je dan weet, dat deze afkomstig zijn uit pakketten 'waar-wat-mee-was' (uit garantieomruil), is dat niet gek. Als ik deze elke keer had ontladen vóór gebruik hadden ze het geen twee jaar volgehouden. Ik heb ze namelijk elke dag wel een paar keer in gebruik om een zender of een ontvanger van spanning te voorzien.

Nu moet je mij niet kwalijk nemen, maar ik volg het elektrorijden al vanaf de tijd, dat de firma PK nog in Baarn was gevestigd. Daarbij heb ik de hele ontwikkeling van acculaders en laadmethoden meegemaakt, waarbij ooit hard pulse het beste was, ooit soft pulse, ooit lineair, ooit temperatuurladen, ooit een combinatie van de voorgaanden. Ook low-medium-high pulse hebben we wel eens gehad. De eerste laders van Novak en Tekin en ook de laders van PK waren 'in'. Reflexladen is geloof ik nooit in zwang geweest, maar uiteindelijk lijkt delta peak laden met hard pulse het gewonnen te hebben, eventueel aangevuld met een temperatuursensor. Ook het Amperage, waamee geladen 'moet' worden, is in de loop der jaren aan veranderingen onderhevig. Het zelfde geldt voor het ontladen van NiCd-accu's. Ontladen tot een bepaalde eindspanning, ontladen van het gehele pakket tot 0 Volt, cel voor cel ontladen tot 0 Volt, eventueel aangevuld met opslag in de koelkast, ontladen in een tray tot 0,7 Volt, allemaal zijn ze wel eens als 'het beste' aangeprezen met de mededeling 'dit zijn onze ervaringen'.
Met de huidige NiMH-accu's gaat dat allemaal niet meer, maar uiteraard zijn ook daarvoor weer meerdere 'beste' methoden op basis van 'onze ervaringen' mogelijk.
Dit schrijvende zal wel weer de conclusie worden getrokken, dat ik 'onze ervaringen' flauwekul vind, maar dat schrijf ik niet. Ik probeer alleen duidelijk te maken, dat men dit relatief moet zien.
Het gaat er bij deze technieken steeds om, dat men zoekende is naar nóg betere wedstrijdprestaties. De geclaimde resultaten mag men daarbij echter zo hier en daar met een flinke korrel zout nemen. Dat heeft het verleden ook wel geleerd. Ze worden bij mijn weten ook nergens in een wetenschappelijke of semi-wetenschappelijke beschouwing gekwantificeerd. Datgene, dat het meest gangbaar is op enig moment, zal uiteraard resultaten geven, want anders past men zo'n methodiek niet toe. Dat het niet dé methode zal blijken is vermoedelijk onvermijdelijk, want er komen steeds weer nieuwe inzichten. Het vervelende bij al deze wetenschap is, dat er weinig of geen moeite wordt genomen dit eens uitgebreid te documenteren. Iedereen roept dus eigenlijk maar wat, op basis van ervaringen, die ook nog eens heel subjectief kunnen zijn.
Het verbaast mij dan ook hogelijk, dat met de huidige apparatuur zelden of nooit eens precies gemeten wordt, wat het effect is van een bepaalde handeling. Uiteraard zullen sommige rijders dit voor zich houden om de concurrentie niet wijzer te maken, maar er zijn er toch ook genoeg, die dit best wel aan anderen willen toevertrouwen. Waarom wordt dit dan nooit op papier gesteld? Met de mededeling 'dit is mijn ervaring' wordt niemand wijzer, wel als men de desbetreffende ervaring eens opschrijft met de vermelding van de behaalde meetresultaten.