ACE Cloud Dancer 40 en 60, van Fred Reese. Vooral een USA aangelegenheid.

Recent heb ik via Marktplaats een Cloud Dancer 60 mogen oppikken. Een wat oudere scratch-bouw, maar behoorlijk goed geconserveerd, met aandacht voor detail gebouwd. Mooi op kleur gezet.
Gedateerde servo's met gedateerde MPX-bestekkering (geen UNI), edoch een kerngezonde OS 46 FX op de snuit, afgehangen in trillingdempers.

Het model is vooral een Amerikaanse aangelegenheid. Werd als kit verkocht door de firma ACE models. Verscheen als 40 en 60, en dacht ook als 120 gekit, werd verkocht. Verder trof je de plannen en beschrijvingen bij RCM (tekeningenarchief na fraude ook ter ziele), en thans gratis te downloaden bij The Outerzone dankzij de inzet van velen. Deze en andere USA modellen sijpelden amper Europa binnen. Gewoonweg te duur destijds 70 en 80er jaren, vorig milennium.

Ik 2007/2008 heb ik nog een van de laatste Thundertiger-ACE Cloud Dancer 40 ARF op de kop kunnen tikken bij Henk's Helisport in Roden (thans ook met pensioen). Die ARF was... wat zal ik er van zeggen... toch een beetje erg slordig gebouwd. Het zou wel gevlogen hebben, daar niet van... Bij tijd en wijlen heb ik aan de kit aanpassingen verricht. Van het voorjaar een mooi Balsa motorkapje voor geschaafd, mooi om een Saito FA-56 passend. Motortje hangt in rubber dempers voor anti-herrie-demping. En nu zit ik te dubben over welk folie-schema te kiezen... luxe probleem, dat niet opschiet zo... Kwam deze pardoes in het visier, rinkelde alle 'early-warning-mother-in-law-bellen'. Ja, ken uw klassieken.



Deze Cloud Dancer 60? Als het niet om de stekkers was geweest, had het model al het luchtruim gezien. Maar natuurlijk! On the fly besloten de boel toch maar eens even een grote beurt te geven. Niet onverstandig eigenlijk. Wel even doorpakken. Span van de kist is om ende nabij 185 cm, totaal gewicht gelijk mijn Rascal 40, zo een 2.950 gram. Dat is buitengewoon keurig, conform de beschrijving van RCM! En dat vliegt gewoon op een 46 FX. of op een .61 4-taktertje. Is het voor ontworpen zo lest het verhaal. Het zal geen racer zijn, wel geschikt voor kunstvluchtfiguurtjes. 'RC1... ietsig'? In de planning:

• Ombouw naar MPX Profi-Digi servo's. Inmiddels ook niet meer modern. Heb nog een handvol werkeloos liggen uit mijn oude Big Stik. (Krachtige MG servo's die van NiMH accu's gehakt maken, maar lief zijn tegen leveringsbetrouwbare lipo's),
  
• van de Stik ook de OS 50 SX ring methanoller, iets meer pep,
  
• brandstoftankje gewijzigd inbouwen, nieuwe siliconen-leidingen,
• nieuwe motorophanging in rubbers, ook weer naar eigen inzichten,
  
• nieuwe, verse bekabeling voor de MPX aileronservo's, (thans Graupner C507)
  
• verse 'home-made' carbon stuurstangen.
• Motorkapje opfrissen en bijwerken voor passing en goede koeling om de 50 SX, en een nieuw likje verf.

Dat is het zo een beetje. Wellicht nog andere wieltjes?


De Veenendaalse Cloud Dancer zoals op MP verworven. Plaatje klopt met de werkelijkheid.
Geen sjompie of sjimmie. Gewoon een mooi afgewerkt model. Chapeau voor de bouwer.






Het torretje op de bok...




Heel netjes met een luchtfiltertje op de inlaat. Wie doet dan nu nog... gezonder voor de motor!




Motorkapje al iets aangetast door de methanol... primer en plamuur zacht... zo bleek bij een latere schuurronde... Ik zal het kapje iets fatsoeneren met nieuw glas/epoxy.




En ja... het is hem echt, een Rascal-40 aan de vishaak! Servotoestand met MPX bestek...




Een fraai zelf gemaakte pilotrix poppetje...




Tankinbouw met schuim, edoch vol met brandstofvet... tankdoorvoer voorop behoorlijk groot... dan wordt het overal vies in de kist...




Vleugeldetail...




Goed... dan moet je maar ergens beginnen... Motorsteun! Concept eerder op Big Stik toegepast.
Werd de kist behoorlijk stil van. Uit een stuk aluminium plaat. Tekening met epoxy vast geplakt... helpt bij het stellen van de stand van de steun die er op moet worden geschroefd. De kunststof steun heeft referentie markeringen.
Zo een steun haalt een hoop ongewenste resonanties uit het model. Gewoon met de figuurzaag. Gaat prima door het aluminium. Beter dan door GFK, dat doet je zaagje voor je ogen oplossen... Ook niet dat gemene stof in je neus. Maar... iets gewicht erbij... zo werkt dat bij mij.




Inmiddels constateer ik dat een aantal platen in het verslag zijn verdwenen.
Maar ben ik gepromoveerd tot verslagschrijver! Dank Olaf!
Nu kan ik de zaken even nalopen... en bijwerken...
Groet Bas

 

Uitgezaagd. Printje er nog even naast...




Na verdere afwerking steuntje de boel afteken op het model. Gaatjes boren en slagmoeren persen...
Goed zichtbaar de grote doorlaat in het motorspant. Vettigheid kon zo makkelijk doordringen in de rest van de romp. Hoewel deze gegrond was met G4 of epoxy...




Proefpassen... zoals altijd...



Welnu... tot zover maar even. Weer wat plaatjes voorbereiden.

Zo... de afwerking van het motorschot...







Tankje proefpassen in verpakkingsschuim. Polyethyleenschuim... prachtig spul hiervoor...
Later een betere afhanging gemaakt, beter passend en klemmend...




Dat alles nu mooi pas, met een verbeterde tank-doorlaat. Geen nieuw spant, gewoon een opzetstukje hout.
Minder doorlaat vettigheid. Tussen tank en motorschot een extra seal-kraagje...



Dat alles was in de afgelopen paar weken geschiedt. Heb gisterenavond wat aan de servo-plaat kunnen frutten. Is dit nog uitgekomen...


Nieuw plankje en servo's geplaatst. Nog met de oude stuurstangen... Hoogte en richting. Voorop aansturing motor. Had ook met een andere servo gekund...




Stuurstangen bouwen. Ijzedraad, M2, staafjess solderen aan messing hulzen, afgekort uit messing buis. Daarna vol carbonstaf M2, benatten met ruim CA-lijm en crimpen met een automotive crimp-tang voor auto-stekkers. Gaat gewoon, zit rotsvast
De verbinding is sterker dan het M2 draadeind van de soldeerhuls aan de andere kant van de stang... Ook verlijmd en gekrompen.
Daarbij... hulsjes goed schoon met een boortje opfresen. Carbon staf aan de uiteinde licht mishandelen met wat groefjes dmv snijplaatje en licht opschuren voor optimale hechting. That's it.




Daarna zit het netjes genoeg dezerwijsz...



Tot zovers!

Gr Bas

 

Ik moet zeggen: de originele bouwer kon er iets van!
Mooi restauratieprojectje, gaan we weer volgen

 

Zeker Dries. Geen miskoop.
Wel vol met Oracover-biezen. En die hebben een beperkte houdbaarheidsdatum. Laten snel los. Deels afgelakt met een blanke lak. Zien hoe dat blijft zitten. Her en der moet ik bijstippen om het te behouden. Moet maar.

 

Brandstoftankje opnieuw ingepakt met vervakkingsschuim. Dat zaag je in de contour van de tank en het comparimentje. Daarmee zit de tank direct mooi op slot. Extra aangezet met tape (je weet maar nooit...)




Gisteravond na het eten weer wat tijd, en dus wat vorderingen. Stuurstangen weer kunnen koppelen aan de vlakken. De gecrimpte soldeerhuls aan de carbon-rod. Buitengewoon licht, veel stijver dan staal.
Aansturing via kogeltjes zo gelaten, M2 doorvoer. Een normale clip heeft M1,5 doorvoer en moet je de gaatjes dichten met CA. Maar de kogeltjes zagen er puik uit, dus zo weer terug gebracht.

Heveltjes uit epoxy-printplaat, zo mooi laten zitten....






Hier gaat het nog goed. Servo's uitbouwen voor omzetten naar MPX servo's, gewoon iets sterkere 4,5 kg digitale.... De Graupners zeker netjes gemonteerd. Eigenlijk wilde ik verse draden doortrekken, omdat de ontvanger nu eenmaal met UNI stekkers werkt. Geen servodraden van nieuwe servo's wilde doorknippen. Geen fan van, gewoon zonde.
Zoals het zat...best behoorlijk integer ingebouwd... 'Slotted' met pennetjes door de sledes om te borgen. Ik haal er een deel van weg. Monteer de servo op de afdekplaatjes.






Oeps! Minder integer... servodraden vastgelijmd in de constructie. Onvermurwbaar vast. Wat doe je dan? Toch maar het mes erin? Niet nodig! Hele stuk folie weggenomen. Stuk was een 'patch'. Föhn er op en hoppa los... maar daarmee ook een hoop folie-biezen aan flarden.

Omdat je er zo lekker bij kunt, zo goed en zo kwaad als het ging, de kabeldoorvoer open geslepen met haakse-Dremel-slijptonnetjes. Echt superstrak krijg je dat gaten-geboor nimmer op deze wijze.... Echter in binnen in de vleugel kom je er al helemaal niet meer bij?
Middelste twee ribben (van de vleugelhelft...)zijn van triplex. De zichtbare opslijpen lukt nog wel, maar de binnenste? Meuhhhhhh, listig! :-(




Folie zit ook niet ruimhartig vast op zo een schraal spantje zonder vlees. Kan ik ook weer de truckendoos op loslaten. Zal later tonen hoe ik denk dat op te gaan lossen, zonder de hele vleugel over te foliën...




Yessss.... special tool voor gaten boren! Kannietbestaatniet. Op de haakse Dremel overbrenging.
Uitgemeten... paste dat net tussen de ribben, het eerste gat net groot genoeg. En natuurlijk grondstoffen in de scratch-bak. Met moed beleid en trouw een wat riantere kabeldoorvoer M15...
Tandjes gedremeld... extra sleufjes voor stofafvoer en dat de buis niet gaat happen in het boorgat.




Buisje messing op maat afgesneden. Schuurtonnetje, paste zowaar klemmend in de buis... en even aandraaien... vast. Inspannen in het boorkopje... stabiel rond, maximum toerental....




Want hiervoor was het gefröbel bedoeld. Gewoon makkelijke doorvoer van de draden ipv. mieren-kanaaltjes. Gingen al met al weer een hoop uurtjes inzitten.
Heren. Devies!.... nimmer servodraden vastlijmen in vleugels!




Voor wat het waard is...
Gr Bas

 

Klein beetje wat kunnen uitrichten. Er moest natuurlijk druk gevlogen worden bij dit uitzonderlijk fraaie weertje. Kan niet lang meer duren of we zitten in sneeuw, zout en kou (Sneeuwvliegen). Algoed...

Oude servo-kuipjes vervangen door nieuw te vervaardigen. Servo's komen iets meer naar de romp te staan. Iets kortere kabels. Voor de aansturing van de ailerons maakt het niet echt veel uit. Zoveel zullen ze niet flexen. Flutter? Verwacht ik ook niet zo snel. Links de oude deels al afgebroken, links de nieuwe vakjes in aanbouw. Opening vlak achter de servo dek ik in met luttel spantje en 1,5 mm balsa. Inzet puur om de folie meer houvast te geven, mogelijk ook nog een beetje balsa ter zijde, met het zelfde doel, goede hechting folie.




Te voren even uitstippen hoe het een en ander zich gaat verhouden met de aansturing. Zet de servo's niet onder een hoek, haaks sturend op het ailerons-scharnier. De servohouders komen uit mijn gesneuvelde Ugly Stick, plaats ik zodoende pardoes in de Cloud Dancer. Vervaardigd uit PVC plaatje en de klosjes zijn van PVC constructie-schuimplaat. Laat zich heel goed verlijmen met CA-lijm, en behoorlijk licht. Toch gebruik ik servo-schroefjes om de klosjes nog eens secuur te hechten. De zilverfolie is Oracal autofolie. Gewoon voor de leut.





Gr Bas

 

Vanavond 'even' bezig geweest. Servokastjes zijn klaar. Dacht ik... nu even de folie kreukvrij takelen... en hechten en snel aflappen!!!!
Ondanks de truckendoos,geduld, moed, beleid en gevloek.... lukte dat niet. Vermoed dat ik hier met Monokote te maken heb. Behoorlijk taai spul... maar de kleefstof is uitgewerkt en win niet meer kleven...
Inmidels de hele 'ribbenkast' open om dan deze maar geheel zo af te lappen.
Vleugel zit verder onder met afgelakte foliebiezen... de hele kist eigenlijk.
Maar je hoeft er maar naar te wijzen met de vinger, de foliebout of föhn...en ze laten los.

Heel mooi voor display, maar voor de rest niet te conserveren of te onderhouden, laat staan dat ze na een behandeling met methanol en Airosave of Klotz blijven zitten.
Verder zijn met een 'couture-tandwieltje' om lappen stof mee te markeren, semi klinknageltjes gesuggereerd.


Heel aardig voor de show... ook deze zijn bij in het zicht van een folieboutje spontaan verdwenen. Her en der is de folie geperforeerd... Ook weer jammer. Overal kleine sneetjes die met biezen waren afgezet. Beziet...
Servokastjes inmiddels klaar. Biezen en blanke lak weg gekrabd met een scalpel.
Op zich is de aanblik met biesjes...speudo paneling prachtig. Beetje kuifje achtig (Hergé)
Zie ook plaatjes eerder in het draadje...





Die hele vleugel moet een keer geheel over. Gaat behoorlijk wat Oracover in steken.
Ik dat ik het voor nu toch maar effe aflap. Methode "de Rappe Schoenlapper". Dan een paar vluchtjes trekken, en van de winter de vleugel geheel in de nieuwe folie steken.


Het gratenpakhuis zoals het er nu bij ligt :-(



Devies 2.0v2 : Lijm nimmer uw sevokabeltjes vast in de vleugel! Whoeha! Van kwaad tot erger!

Met grote knorrigheid, die inmiddels al weer wat getemperd is...
Gr Bas

 

Afgelopen week nog wat kleine vorderingen aan het Cloud Dancertje...
Bij nameten bleek 1 vleugelhelft langer te zijn met de ander. Verschil van zowat 1 cm.... nifty!

Vleugel weer ingedekt met variatie in grijs. US ARMY Roundels weer opgezet uit Oracover.






Servoinbouw verder afgerond, hevels bevestigd, stuurstangen gesoldeerd...
Materiaal hergebruik.




Stekkers gesoldeerd met Multiplex stekker. Een helft daarvan in tweeën gesneden, als losse stekker per servo...




Servokabels doorgetrokken met een koordje... Op het plaatje de halve stekker, bij aansluiten kan je nooit missen...



Er is echter nog genoeg detailwerk te verrichten. Ben dus nog wel even zoet


Hier nog effe een tekeningetje van het Dancertje, screendumpie. Kan het niet meer voorin het draadje plaatsen...




Twee dancertjes... 40 en de 60 in compromitterende houding... behoorlijk verschil in grootte van de romp...




Instelhoek gemeten. Deze is 0º Ik meet met een los metertje. De Originele van Great Planes is te onnauwkeurig...




En of alles wel recht staat in het horizontale vlak... (kon beter, maar het zal wel vliegen).
Vleugelbevestiging nog aanpassen. Maak een plastic plaatje uit PVC om de druk van de aangetrokken kunststof bouten een beetje te verdelen.



Voor wat het waard is...

Gr Bas

 

Vol goede moed begin je aan een project. Het is net als een autorestauratie... valt het toch een beetje tegen... ligt er meer aan delen over de vloer dan je dacht... ergens een stevig bergje roest...

Dus met waterproef aan de schuur... boenen en nog eens boenen... begint het ergens op te lijken. Kom je rotte lagen plamuur tegen. Boterzacht (methanol of ketsende laksystemen). Uiteindelijk alles er af dus. Schrapen met een scalpel...



En dan is het opeens krak (was ook al in een eerder stadium... gering... drupje CA dus...)... Geen kraak in het ego... maar in het kapje. Laminaat aan de binnenzijde liet los, en hoe! Geen goede hechting. In delen kwam er aan 1 kant, een hoog glanzende epoxy laag los. Geen hechting aan de ondergrond. Spiegelglad. Over bleef een flinterdun kapje in twee delen.
Dat kan dus helemaal over... het houdt de kist zo wel aan de grond, voorlopig... Verder voor de prijs van een complete bouwdoos aan De IJssel 2K Polyesterlak gekocht. Twee blikkies met harder. Dat spul is gewoon niet meer te betalen!!!!! Waar is die industrie in godsnaam mee bezig.Van de zotte die prijs.



We timmeren vrolijk door... kapje maar weer 'stitchen' met glasdoek en CA en dan nieuw lamineren... aflakken in Piper-Cub-kanarie geel. Wel een weekendje mee zoet... ruim!

Vleugelbevestiging een plaatje gemaakt om de puntbelasting van de boutjes beetje te verdelen. Het schotje met slagmoeren zit overigens ook niet goed vast. Zucht! Moet ik het vleugelzadel in de romp nog beter laten aansluiten. Ook dat kan beter.



Zo maar weer... voor wie er überhaupt nog mee leest dezers donkere, bange dagen

Gr Bas

 

Hier wel hoor!
Tja, hoe veel pech kan je hebben, begint als een simpel klusje, wordt een major overhaul

Maar jou kennende, wordt het weer een pracht van een vliegertje, succes

 

Keep going strong Bas!

 

Dan maar braaf door-miepen niet?

Gisteravond toch nog even doorgepakt. Super snelle Quick-fix eerste ronde.
De twee helften eerst in positie met tape,vervolgens met balsa reepjes de stand verder gefixeerd... direct al meer stijfheid in het geheel.




Teepjes weghalen. CA lijmt bijna niet aan de kleefzijde van de tape. Bij lostrekken blijft soms iets van de kleefstof aan de CA hangen, dat poets je dan weer weg met thinner. Boek weer een beetje opschuren. Vervolgens met kleinere patches glasweefsel 60 gr, de naden aan de binnenzijde versterken. Met dunne CA en mat gaat dat 'stinkend' eenvoudig. Je zou willen dat je zo met epoxy kon werken. Overal waar je stukjes doek aanbrengt heb je direct weer een zekere sterkte vterug. Bros is het denk ik wel, maar het geeft je de mogelijkheid om zelfs de kap nog een klein beetje te modelleren, te zetten als het ware. Nieuwe glaslaag met epoxy zal straks de echte eindsterkte gaan geven. De balsa spalkjes snij en schuur je in een handomdraai weer weg. Aldoende een echte F5B reparatie...




Dit alles ging behoorlijk vlot. Dus maar weer even afpassen op het kistje. [Whoeha...] "reculer pour mieux sauter" [/Whoeha...], stappie terug om weer beter vooruit te komen. (gaarne niet te vaak)
Vervolgens kapje fatsoeneren. Zo is het gatenkaas. Alle loze gaten zo veel mogelijk dicht, afwerking rond de spinner opnetten. Goede luchtdoorlaat rond de motor garanderen. Onderin dus weer wat meer gaten, goeie gaten. Zal her en der ook nog met wat carbon-roving strategisch aan de gang gaan.



Van het weekend andere zaken in het verschiet, zondag hopelijk een beetje vliegweertje... Rascal uitlaten.

Tot zovers...
Gr Bas

 

Haha... ik kon het echt niet laten... Wie oh wie herkent deze kist?!... "P- ..." ???




Ehhhh... Mooie 'centenbak'...



Model op sloffen, skies, drijvers... ook geen slecht idee!?
Kapje is van de Kyosho P40 ARF... natuurlijk...

Groetsels, Bas

 

Vorderingen gaan traag. Veel om handen. Veel gepiel-details om de Cloud Dancer verder vlot af te werken.
Ik ben met het motorkapje verder aan de slag gegaan. Om dat stevig op te netten.

Heb de overtollige gaten gedicht. De koellucht-doorlaat net onder de spinner op-genet. Een wat strakkere aansluiting op de spinner gemaakt...


Monster van Frankenstein hechtingen... om de gaatjes te dichten. Hiervoor dunne epoxyplaat genomen. (is een autoclaaf gebakken goedje en met constante dikte, ideaal om landingskleppen/flaps... voor P-40... van op te bouwen). Eerst met tape sjabloonje van het gaatje getrokken. Dat op de epoxyplaat geplakt en dat weer strak uigeknipt en geschaafd om het sluitend in het gat te laten passen. Daarna rondje CA-lijm... schuren, plamuren, schuren etc.




Daarna binnenzijde lamineren... het ziet er echt niet uit...




Met stekeligheden... markeringen voor de putjes... en dus waar geplamuurd is met epoxyplamuur...




Intussen nog even de domping van de motor gecontroleerd... had ik nog vergeten in de strijdt...
Allemaal haaks... prachtig...



Knetters... al weer 11 uur.... beetje hier zitten harken. Heb ook niks aan m'n leven...

Nou, voor wat het waard is...
Gr Bas

 

Niks aan je leven? Ik zie mooie vorderingen EN enkele tips weer bijgeleerd uit je foto's

Die mini balsa houtjes als voorlopige versterking
Gatenkaas vullen met Epoxyplaat
Instelhoek meten met je stalen lat als steun.

Blijven gaan Bas, wordt terug een prachtkist!

 

Nee, nee... tijd vliegt beter dan ik kan sturen Dries...

Akku's aan het laden. Zo snel nog even oefenrondje met Rascalletje.
Hier slechts 12 graden! In het zuiden lenteweer... natuurlijk...
Morgen gaat dat niet lukken. Verplichtingen...

 

Niet veel nieuws hier. Wel met andere modelbouwzaken bezig geweest.
Kijken of ik een 46 FX met 46 ASP onderdelen kan oplappen. Dat lijkt buitengewoon goed te passen (als ook verwacht na alle lezingen op het www. En zo ook een oude 46 SF met LEO/INC onderdelen weer een tweede leven kan in draaien, maar dat vraagt om een paar overzichtelijke aanpassinkjes. De machinemallen etc. van de oude OS 46 SF zijn naar Taiwan gegaan en hebben de SFjes als LEO weer het levenslicht gezien. Op punten aangepast.

Om te vliegen is het weer te slecht, gaat het rustig met de Cloud Dancer verder, is er geen druk. Puntje voor puntje, tot hij fix en frank is.

Van het kapje zijn de grote gaatjes netjes genoeg gedicht. Nieuwe gaatjes bij gemaakt voor sproeier en boutjes uitlaat toegankelijk te maken...







En is het kapje inmiddels geel in de eerste laag en ook weer opgeschuurd voor de tweede kwastlaag...




Van HK heb ik hele mooie oleo's binnen gekregen... hmmm... zou vast mooi ogen...
Nja... wat een vliegert...



Gr Bas

 

Gisteravond een paar uurtjes over. Landingsgestel uitgebouwd. Redelijke gedulds operatie.
Uit moeten stoken omdat het zat vastgelijmd. Lijm boven de 100 graad heeft geen zin meer in lijmen. Aldoende keurig losgekregen.

Waarom, want het bestaande oogde best fraai? De 4 mm verenstaaldraad achte ik te slap bij landen. Volgens de tekening hoort het een 4,5 tot 5 mm 'piano wire' te zijn. De sleuven in het hout zijn daar ook op voorbereid.
Het geheel zat vast gelijmd, zonder de gebruikelijke borgplaatjes, omdat het dunner staal was, ving de verlijming ook de torsie op. Echter niet duurzaam. Hoe minder verbinding, des te slapper werd de verbinding, liet de lijm langzaam los.
De lengte van het draad in de houder geklemd werkt als een torsieveer.
Wel is het dikkere 5 mm draad stukken zwaarder. Maar beter dan dat een wielkast de vleugel in slaat.
Het 'verenstaaldraad' moet ik nog gaan zetten. Koud buigen met een Magic Wire Bender (ooit uit de USA toen verzending nog betaalbaar was) of met hitte en dan later uitgloeien op juiste hitte om de elasticiteit terug te brengen in het materiaal.
Het recept daar toe staat op het MBF... en dat is weer mooi! Ik hoop dat ik dat dit weekend kan fixen.


De lijm is al weg gestookt met een hele grote klodder soldeer om de lijm mooi verdeeld op te warmen... Dat rol je door de sleuf heen en weer... Daarna trek je de lijm zo los... soms wat gekrabbel...




Netjes genoeg schoon... wellicht nog even na dremelen...




De pook... duidelijk steviger draad...




Een optie? HK's oleo's?




De poot zal ik moeten inboren op de draaibank. In het uiteinde zit een plug van 3,5 cm lengte.
Wieltje is van Williams Brothers, Ø 9,5 cm. Mooi, maar massief, de onsjes tikken vrolijk aan... Geeft wel een mooie aanblik. Zonder Wheel-pants dan...




Zo ziet een gedemonteerd pootje er uit. De 'pootschacht' of hoe dat dan ook heet, heeft een lengte van 10 ccm. Het scharnier systeem is puur optisch voor een semi-scale look... Het andere pootje ligt er ook bij. Zichtbaar afgestopt met een aluminium plug. Dit type hoort geheel ingeklemd te zitten in een klamp van de elektrische HK-retract.




Van de 10 cm lengte is er 3,5 cm gepugd, mogelijk verlijmd. Kan worden ingeboord om te passen op 5 mm rondstaf, en voorzien van imbus borgstiften, om de poot te fixeren.



Tot zovers...
Gr Bas

 

Mooi werk! en mooie kist. Die pootjes voorzien van een 5mm gat is te een kennis heeft het voor mij gedaan met een draaibank.

 

Haha... bijna een P-40 trainertje... Die van jou wordt werkelijk schitterend!

Intussen verder met de pootjes. Eerst wat tekenwerk in Illustrator, om goed te kunnen mikken tijdens het buigen. Uit de losse pols lukt mij dat nooit netjes.
Radius ingetekend van het buigapparaat, de bout waar langs rond wordt gezet. Ik hoop dat de 'piano wire' ook daadwerkelijk verenstaal is. Toekomstig nog wat buigelementen bijmaken met hardstalen bouten, voor kleinere radiussen... uit stukjes zwerfstaal... etc.


Het oude 4 mm draad landingspootje. Eigenlijk ook pardoes krom met de hand gezet. Verenstaal? Hmmm... kweenie hoor...




Mogelijk moet er een gloeironde bij... zie hier... Must voor de FAQ's

http://www.modelbouwforum.nl/threads/verenstaal.4543/

Eerst maar eens wat buigen, de HK-oleo's inboren... meer volgt
Gr Bas