ACE Cloud Dancer 40 en 60, van Fred Reese. Vooral een USA aangelegenheid.

Geen fijn gemalen of getjompte RVS? Da's nou m'n lievelingsstaal. Zal eens kijken of ik nog wat roest kan kloppen uit m'n oude schicht, maar het meeste was er al uit geknipt, de rest vliegroest... niet om over naar huis te schrijven... maar is al weer 10 jaar gelee, en Cor Rosie hebt het altijd druk...

Had ook iets gelezen over ijzerfosfaat, maar dat heeft men liever niet in de grond geloof ik?
Vorig jaar was het niet zo sterk, maar dit jaar overal mos in bos en veld. Vast zure grond door een vulcaantje in Alaska...

Vliegertje is puik geworden. Nog geen tijd gehad voor een tweede vlucht. Werk, MBF en te veel wind... Haha!

 

Kist vlieg nog steeds perfect. Maar een eitjeslanding is verplicht, pootjes veel te buigzaam. Verenstaal? Mehoela! Dat dus nog steeds op de agenda.
Maar de landingen zijn dus eitjes Hopen dat dat zo blijft!

Wel is de inverted OS 50SX niet altijd coöperatief gebleken. Draait op OS 8 plug.
1x niet ge afterrunned... en zelfs ook met Airosave kreeg ik de zuigerveer vast gekoekt na stilstand van iets van +3 weken.Kwamen er moeilijke koffieschraapselgeluiden uit het geheel. Oi! Met een flinke jet olie de boel gangbaar gewerkt in de 'hangaar' verder met rust gelaten. We zien wel dacht ik zo. Andere zaken aan de orde.

Het roestresidue + motorolie taste blijkbaar de 8 plug aan na een eerste weerbarstige veldstart dit weekend. Wilde de motor niet lopen, en zo ook de compressie opeens helemaal weg. Ik dacht... de boel maar uit elkaar trekken... safe modus... doch...
Met wat inzichtelijke tuckendoostrucken van een clubgenoot, brandstof op de zuigers spuiten, met de plug los, en een nieuwe verse plug, de zaak met startmotor weer aan de loop op half gas. Mijn wenkbrauwen stonden in 'trapgevel modus'.Maar het werkte uitstekend.
Enzo, met enig geduld de motor weer braaf aan de loop, daarna alsof er niets aan de hand is geweest... en met 1 tikje zonder startmotor weer aan... en zonder morren de hele middag gevlogen. Boeiend!

Met dank aan enige bijstand OLC clubgenoten! Het is toch wat!

 

Rats!
Hangar-rash!
Krak en het kielvlak lag los
De Robart penscharnieren zijn al weer uitgestookt met gloeiende draad.



Nou maar weer snel fixen... ietsjes sterker maken... maar dan breekt het elders wel...
Hell ain't no bad place to be?
Gr Bas

 

Handige tip... waar lijm je die penscharnieren mee, en zijn ze ook geschikt voor grotere modellen zoals een Sig Fourstar 120?

Groet Aad.

 

volgens mij werden die scharnieren ook meegeleverd bij mijn Extreme flight edge, span 1,80m
Ze gebruiken daar wel 1 scharnier meer dan ik bij conventionele scharnieren zou doen.. maar het zou goed moeten gaan.
en bij zo'n EX wordt er wel heel wat harder aan getrokken dan bij een Fourstar..

Bas, wat bedoel je met gloeiende draad/uitstoken?
Fik jij die dingen compleet uit het hout, of snij je ze af?

 

Ja jongens, ik stook een oude ijzeren pushrod op tot rood heet. Wel rechte draad nemen, anders een beetje richten. Geduldklusje met veel walm.

De draad stook ik op bij de kookplaatbrander, anders verstook je nogal wat aanstekergas van de Proxon brander. En dat is 'duur' solder-gas.

Het scharnier heb ik dan al een beetje schoon gesneden, geknipt opdat je behoorlijk centraal kunt mikken op de verlijmde pen, deze een beetje goed kan zien zitten.
Ik laat de draad koelen in het plastic met een heen en weer draai. Neemt het keer ook wat wat plastic mee aan de draad. Afkrabben en weer opstoken.

Met een beetje mazzel wordt ook de bekende 'hinge-glue' lijm heet, en geeft het op. Lukt het om het scharnier met de gekoelde vastgebakken draad, pardoes te trekken. (eenmaal gelijmd trek je nimmer meer zo een scharnier, enige wat dan mee geeft is het scharnier zelf, of een kluit met balsa uit je achterlijst)

Truckje lukt niet altijd 100%, maar wat moet je anders?
Verbrand het balsa, dan stort ik daar maar wat dunne CA op... koolstof versterkt zullen we dan maar zeggen.
Proberen zo min mogelijk het balsa te verbranden.
Ook niet te hard drukken. Rustig werken en veel herhalen. Even zoet ben je er wel mee. Maar een boor, die loopt altijd weg. Dat werkt niet.
Veel lijmpjes houden op te lijmen bij temperaturen boven de 100 graad.

Meen dat Robart diverse types heeft in zwaarte/belasting?
De oude editie is nog grijs, de nieuwere tegenwoordig zwart... direct ook 2 euro duurder. En zakje kost nu bijna 10 euro in NL (begint wel een beetje zot te worden die prijzen...)

De platte witte scharnieren van Kavan zijn nog veel listiger om uit te bouwen. Dat doe ik dan maar met een oud aardappelmesje met houten handvat, die van de Blokker.
Het puntje maak ik rond (is eigenlijk al rond vanwege het vele misbuik). Maar je zou er ook een V-tje in kunnen vijlen. Dat heb ik niet getest, mikt wellicht beter.

Vandaar een fan van het penscharnier.

Maar met dat mesje stook je ook zo een motorschotje uit, dat je verlijmd hebt met epoxy, als je een model wilt verbouwen/repareren/verbeteren...
Gr Bas

 

Kweenie.... de vliegtuigen die ik gehad heb met die penscharnieren, ik sneed ze gewoon af, en plaatste er een plat scharnier vlak naast.
Vond penscharnieren sowiso rotdingen om aan te brengen: als ze niet helemaal uitgelijnd zaten bewoog het roer nooit lekker.
Platte scharnieren werken IMHO beter.
Als er dan eens een roer af moest, gewoon het ijzeren pennetje er uit wippen, klaar.
Opnieuw bespannen? Gewoon over het halve scharnier heen, en na het laatste krimpwerk met een scherp mesje het folie insnijden en nog even met het strijkijzer rond het scharnier aankrimpen.
Pennen er weer in en het roer zit weer op zijn plek

 

En nog een goede tip

 

Nog effe wat toelichting. Voor het uitlijnen heb ik een donders eenvoudig optisch truckje. Gegarandeerd uitgelijnd! Ook voor het centeren. Het werkt veel makkelijker dan het inharken van een hakerig gelukte sleuf. Met een pen is vele malen makkelijker zelfs, en je hoeft ze niet te borgen.

Punt is, ik maak krappe kieren tussen de vlakken, de scharnieren zijn dan iets verzonken.
Dat doe ik ook bij de vlakke scharnieren, ze zijn iets ingelaten.
Echter bij de zwaardere Kavans geschikt voor .40 en hoger... zijn de pennen, ofwel spijkers geborgd met een pletting aan het uiteinde.
De spijker wil daarmee niet zomaar los, zonder het scharnier te mollen, heeft bovendien ook nog een stevige kop. die dan vast loopt in het hout. Ofwel stevige schade, nog meer ellende.


Hier zie de nauwe sluiting en de foliekraagjes die om de scharnieren zitten. De grap heb ik niet overgenomen, maar zelf 'on the fly' gevondstigd. Het resultaat was bevredigend. In dit geval transparante Oracover genomen... Doe het al jaren zo. Dit is echter wel het eerste geval van hangar-rash... in een te volle garage... thans vol met auto-onderdelen in dozen.





Een penscharnier geeft een beter vloeistof afdichting. Met een speld prik je het gefoliede object door, en de folie zet zich mooi om de pen als een strak kraagje.

Regelmatig maak ik zelfs een extra seal dmv een rond gesneden stukje folie en een perforatie (met een perforatie tang). Het kraagje met de pen wordt dan verlijmd met enig lijm, vervolgens vast gefolied. Krijg je een wonderschone montage. Maar wel bewerkelijk. Je hoeft hier immers geen haast bij te hebben, heb ik wel leut in het zorgvuldig werken.
Uiteraard is het scharnier licht ingevet met olijfolie, of kunststof lagersmering, zodat de hinge-glue niet hecht, ook als is dat gewoon te lossen. Met epoxy is dat anders.

Ga je naast het oude scharnier boren, krijgt het hout weer een verzwakking. Wellicht overdrijf ik daar, maar voor mij een argument om de oude pen te trekken.
Het geeft wel meer werk. Maar een in aanvang nette kist blijft daarmee ook wat netter. Model heeft amper nog vluchten gemaakt.

Gr Bas

 

één lange verenstalen pen gebruiken, door alle scharnieren
Echter;
Vroegáh gebruikte Kavan 1.2mm scharnierpennen, dus prima te vervangen door 1.2mm verenstaal, nu gebruiken ze echter 1.3mm...
Ik heb nog geen 1.3 mm verenstaal gevonden,( ja bij sauerbier, Zierikzee, voor €7.20 per meter, minimaal 5 meter af te
nemen )
Met 1.2 heb je best veel speling, voor t gevoel.....

 

Ik heb nooit problemen gehad met het verwijderen en weer terugplaatsen van de pennen... Meestal zijn de scharnier-oogjes flexibel genoeg om het platte kantje door te laten....

 

Heb het reeds getest gehad op mij oude Calmato. Het ging stuk. Uiteindelijk het stabilo over gebouwd.
Sedert de eerste grote revisie zit het in de staart met pennetjes. De ailerons zitten nog met gewone platte Kavan's. Dat heb ik toen maar zo gelaten. Heel erg vet wordt het daar niet. Alleen de staart komt onder de troep te zitten.

Ook de ailerons van de Cloud Dancer zijn nog van den platte. Ook dat heb ik laten zitten. De platte scharnieren kan je ook besluiten alleen te borgen met een pennetje of speld. Geheel geen lijm gebruiken.

Overigens zit de boel al bijna weer in elkaar

 

Vreemd.... Ik had met de Charter al vrij snel lichte folieschade, en heb het stabilo overnieuw moeten doen. Dat ging zonder problemen. Originele Kavan Scharnieren, reeds geborgd met verlijmde houten pennen en dus niet meer los te halen.
Moet zeggen dat ik niet, zoals jij, de scharnieren in de achterlijst ingewerkt had, dus voldoende ruimte in de kier om op het gemakje de pennen er uit te werken...

 

.
Zoveel mensen, zoveel smaken...
Zelf gebruik ik ook bijna altijd de Robart pen-schanieren.
Die platte Kavan scharnieren gebruik ik ook wel eens, maar vind ik persoonlijk een stuk lastiger om mee te werken...

Je hebt het in ieder geval weer mooi opgelost Bas!
Hangar-rash is a bitch... ik merk dat ik de laatste jaren ook meer schade maak met vervoeren dan met vliegen...

Groeten, Ramses
.

 

OPGELOST
Onze vrienden van HK verkopen 0.055" pianowire, past zuigend door de scharnieren
https://hobbyking.com/en_us/36-music-wire-055.html
€0.73 per stuk, je lacht je rot

 

Hmmm... ze hebben nog meer diameters pianola draad... heel mooi! Kunnen er waarachtig akkoorden mee gemiept worden

Heb voor een weekje terug bij Fliegerfarm in Duitsland een proefstaafje Ø 5mm, Graupner afkomstig, ingeslagen. Om hiermee weer nieuwe wielpootjes te kunnen buigen. Ditmaal alleen koud te zetten, en geen heat-treatment meer toe te passen. In Coevorden zit een verenfabriek. Kan ik daar eens navragen, maar ik vraag me af of ik daar welkom ben met zo een klein mini-klusje...

Maar Nico... de Du-Bro penscharniertjes... die zou je dan moeten uitboren. (da's mogelijk gepiel...)
Bij platte Kavan scharnieren is het een goede optie, proberen waard. Zeker als kiel en stabilo elkaar kruisen, is een staaf of meerdeere staafjes veel onderhoudsvriendelijker.

 

Nee Bas, is puur voor de (grotere) platte Kavan scharnieren

 

Echt totaal geen moeite met de resopijp. Is immers geen schaalkist en hoeft ook niet in de vitrine. Ja... is prominent in beeld, esthetisch kan je het wel 'benoemen', maar daar kan ik niet meer van wakker liggen. Stuur je de pijp onderlangs, heb je meer kans op schade. Pijpjes zijn bijna niet meer aan te komen, en gebruikt al duurder dan ik er bij HobbyIn voor betaald heb. Hatori's zijn bovendien vederlicht.

Geeft een verbeterd vermogen af, iets zuiniger in loop, en reduceert het herrie niveau vrijwel naar elektrokisten! Halfgas hoor je de kist bijna niet meer. Bespaart daarmee het getetter in m'n oren bij de start, daar ik reeds gehoorschade heb opgelopen, permanentie piep. Een must voor mij. Oordoppen in de reserve.

Bij dit model lukt het niet om de pijp in de romp weg te werken. Dan moet je de hele romp overtekenen, gelazer met inpassen van de brandstoftank. Het is gewoon het model er niet naar. Maar zelfs ook op een Saito .82 zou ik nog zo een meerkamer demper plakken, om deze zo goed mogelijk te muffelen? Die krijg je daarmee goed stil.
Is geen competitie model, maar een 'gevorderden zondagsvlieger' waar je prima figuren kan vliegen. Dus zo een pijpje zit de prestaties niet in de weg.

Tegendeel is waar. Penscharnieren laten zich uitstekend richten. Simple truckjes voor. Kwestie van handigheid, goed kijken en een kaarsrechte lat. Kan er goed mee door een deur. Hoef ze niet te borgen. Geeft daarmee geringe folie doorboringen. Zie ik als voordeel. Voldoende sterk.
Overigens heb ik alle type scharnieren wel op voorraad in de bestemde bakjes. Ook de CA's. Maar ik vind het een beetje kliederdingen. Niet dat ze losflikkeren.

 

Elk scharnier moet zo goed mogelijk gericht worden. Met vlakke scharnieren heb je dat nog veel sterker. De sleuven kaarsrecht gecentreerd, en tegenoverliggend steken? Ook tijdrovend. Elk scharnier heeft ook wel iets van flex in zich, waardoor een % off-center te tolereren is. Daar werkt het CA scharnier wat doeltreffender wellicht? CA-scharnieren wordt aangeraden te borgen bij brandstofmodellen. Door de trillingen en het vet. CA-scharnier is een snelle fix. Alles naar eigen inzichten.
Voor de scharnierendiscussie kunnen we wel een FAQ opstarten... als die gelezen zou worden.

De Hatori heeft nog een bijkomend voordeel. Betere verdeling van het zwaartepunt. Minder massa in de neus, meer gecentreerd rond het CG-punt.
Een Hatori op een .46 AX? Is buitengewoon stil. Ik denk dat het je daar in ervaring ontbreekt. Halfgas op 75-100 meter? Hoor je hem niet meer, en denk je dat je dead stick hebt. Voorwaarde... motor in rubbers en goed afgestemde prop.

Ik geloof niet dat mensen zich aanstellen over lawaai. Gehoorschade heb je in een handomdraai, en raak je je leven niet meer kwijt!

Staart is weer fix & fertig, ging het om. Het weer is buitengewoon slecht!
Ga nu weer focussen op ander project.

 

Waarom zou je CA scharnieren niet kunnen borgen ?
Je kunt toch een 1mm gaatje boren en een tandenstoker in prikken ?