American style "pre-sets".

In Kaltenkirchen heb ik heel wat afgekletst (zoals enkele wel opgevallen is ))

Een van de zaken die ik eigenlijk daar pas ontdekte c.q. mij naderhand pas realiseerde was dat de Amerikaanse F3K vliegers een, in principe heel andere methode van trimmen toepassen …..
In Europa is het gebruikelijk om voor de start een aparte instelling te hanteren die eigenlijk de hele startfase gebruikt wordt. Dus vanaf de eigenlijke worp tot en met het moment dat de kist bovenin vlak ligt……Als je op deze manier de zaak instelt zijn er twee faktoren die vooral de positie van het hoogteroer bepalen. Op de eerste plaats dat je kist na de eigenlijke worp een enigszins vertikale baan inneemt en op de tweede plaats dat je kist tijdens deze stijgfase niet “over de kop” gaat. Dit is dus eigenlijk een soort van compromis instelling omdat je bij de worp/stijgvlucht in principe een instelling wilt toepassen die zo weing mogelijk weerstand oplevert. (een zo klein mogelijk invalshoekverschil)
Wat betekent dit nu in de praktijk ? Alle roeren worden in een bepaalde positie gesteld voor de eigenlijke worp; de flaps, het hoogteroer en het richtingsroer. Meestal betekent dit dat de flaps enkele graden negatief staan. (ca 3.5 mm omhoog bij een Aspi) Bij mijn Aspi’s moest ik voor de start verder het hoogteroer enkele tikjes omlaag zetten om te voorkomend dat het model bij de worp tè stijl weggaat. Verder kwam er nog wat rechts roer bij om de kist rechtdoor omhoog te laten gaan.

Wat de Ami’s doen, is een instelling gebruiken voor de werpfase èn een instelling voor de stijgfase……………… Dit is dus hun definitie van een “pre-set” en ik ging er altijd van uit dat hun pre-set identiek was aan onze definitie van de pre-set; niet dus :!:

En om nu maar al meteen iets voor weg te nemen: er zal vast wel de een of de andere kist bestaan die je met dezelfde instelling als waar je mee vliegt ook kunt starten; alleen jammer dat ik deze kist nog niet ben tegen gekomen……(of de kennis mis dit te bereiken )

Ik ben dus wat gaan experimenteren met de Amerikaanse stijl van pre-sets.Wat bij deze trimmethode gebleven is is de flapstand bij de start!(dus bij de worp èn de stijgvlucht) Die blijft,tot aan het einde van de stijgvlucht negatief omdat dit simpelweg de minste weerstand oplevert voor de vleugel. Het hoogteroer heb ik nu echter bij de eigenlijke worp ca 1.5 mm up staan ! Zowel het hoogteroer als het richtingsroer lopen na de worp terug naar 0 (of minder). Tijdens de eigenlijke stijgvlucht heeft het toestel dus een minimale invalshoek (wat de minste weerstand oplevert) omdat het hoogteroer terugloopt naar een positie die hiervoor zorgt. Zou ik met het hoogteroer in deze positie gooien zou dat een perfekt horizontale vliegbaan opleveren. (zelfs iets negatief horizontaal…. 8) )
Wat mij echter het meeste verbaasde was het effect van het richtingsroer. Dit gaat nu ook meteen na de eigenlijke worp neutraal. Het toestel stijgt aanmerkelijk sneller door; dat uitstaande roer creëert dus een behoorlijke portie weerstand……….

Dit alles heb ik bij mijn zender gerealiseerd door middel van een verende schakelaar die ik loslaat tijdens de worp en die de betreffende servo’s in een tijdsbestek van 0.3 tot 0.8 sec terugstuurt. Vraagt nog ff wat oefening maar deze trimmethode heeft potentie………….

Arno

 

Arno,

Goed verhaal. Klopt volgens mij helemaal. Was er zelf nog niet opgekomen terwijl
het toch al min of meer in mijn A2 zit dwz de lancering bestaat uit een aantal fasen.
Ik denk dat dit zeker iets is om mee verder te experimenteren...
Cheers

Bart

 

Klinkt spannend.
Straks komen we vingers te kort om je kist goed te lanceren.

Toch maar een digitale klok in je kist die alle pre sets regelt....
Of zijn er zenders met een klok aan boord waarmee je dan weer een sequentie van impulsen naar je kist kunt sturen...
Zo'n voorgeprogrammeerde 'bunt' is dan natuurlijk te allen tijde met de knuppels te beïnvloeden.

Ik had al het idee dat F3K het meest weg had van vrije vlucht van alle RC-klassen.

 

Yep.....................
één van de criteria waar ik op gelet heb toen ik een zender kocht :wink:

 

Arno,

Ik heb bij de start het richtingsroer neutraal/vliegstand staan en heb net zo lang geoefend met gooien totdat het model rechtuit ging. Ik heb mijn werppen aangepast en voorzien van profiel en ± 10 graden naar binnengerichten laat het model min of meer uit mijn vingers glippen tijdens de worp. Soms als om wat voor reden dan ook mijn richtingsroer niet neutraal staat merk je dat vooral doordat het model min of meer slippend omhoog gaat. Duidelijk is dan te zien dat het model over een kant hangt zonder dat het model daadwerkelijk van zijn lijn afwijkt. De romp gaat dan met een hoek van soms wel 10 tot 15 graden omhoog. Dit levert een hoop weerstand op en worpen zijn duidelijk minder hoog op deze manier.

Mijn hoogte roer staat bij mijn lichte kist gemiddeld neutraal in start. bij erg weinig wind meestal 1% up en bij meer wind 1% down.
Mijn koolstof kist vlieg ik met een iets voorlijker zwaartepunt en staattijdens de start gemiddeld 3% down. Het model maakt hier mee een ruime opgaande bocht en haalt prima starthoogtes. Ik vraag me af of een model dat kort na de start stijl omhoog gaat en daarna vlak daadwerkelijk hoger komt. Door de grotere weerstand op het hoogtepunt van de snelheid zou het ook hoogte kunnen gaan kosten.

Ik heb op mijn New twister inmiddels al 3 keer het kielvlak verandert. Ik begon met een kleiner kielvlak waarmee de kist heel erg lekker vloog. Het model maakte alleen een zwabbertje na de worp. Ik merkte vooral met meer wind dat de kist nauwelijks hoger gooide als met weinig wind. Ik heb toen het kielvlak drastisch vergroot en de werphoogtes gingen ineens stukken omhoog. Het model wilde alleen niet erg lekker meer door bochten vliegen. Ik heb toen het kielvlak weer een stuk verkleind en het model gooit nu hoog en vliegt lekker. Een klein zwabbertje direct na het loslaten dus op het hoogtepunt van de snelheid zorgt voor een hoogte verschil met wind van zeker 15 tot 20 meter. Ik denk dus dat elke uitslag op het hoogtepunt van de snelheid voorkomen moet worden . Maar als je straks 10 meter hoger gooit kan het zijn dat ik mijn mening aanpas.

 

Afgelopen zondag met Jurgen hierover staan babbelen naar aanleiding van de problemen die Bas ondervond en zijn kist een soortgelijk gedrag toonde. Ik dacht ook dat dit veel snelheid en dus hoogte zou kosten. Jurgen wist mij echter te vertellen dat dit niet nadelig was voor de snelheid en de te bereiken hoogte.
Misschien wil je jou verhaal hierover nogmaals hier plaatsen Jurgen?

Het verhaal van de werpstift onder een grotere hoek plaatsen wat hoogtewinst zou geven heeft Arno al eens eerder vermeld en is de moeite waard om wat mee te experimenteren. Helaas wel wat moeilijk. Ik ben altijd blij dat m'n stift er netjes en stevig inzit en heb geen zin om alles er dan weer uit te bikken en opnieuw te plaatsen. Wellicht een leuke uitdaging voor de techneuten om een adjustable wespstift te maken??

 

Als je zo de verschillende forums leest over het werpen vragen de meeste ami's zich af waarom er in europa zoveel hoger gegooit word. Er zaten ook geen amerikanen in de fly-off van het duits open. Ik denk dat gemiddeld het niveau van vliegen en werpen in Europa hoger ligt dan in Amerika. Als je je werp techniek wilt verbeteren kun je waarschijnlijk je het beste gaan optrekken aan de betere europeanen

Afgelopen 5 weken heb ik gemiddeld zo'n 3 uur per dag staan gooien en vliegen. Ik heb vooral gemerkt dat je op een gegeven moment losser word in de rug, schouders en armen en dat mijn benen mij weerhielden van nog grotere hoogtes.
Een tijd lang had ik stevige spierpijn aan de binnenkant van mijn benen en het is me een paar keer in de lies geschoten. Ik heb gemerkt dat hoe sneller je je zelf kunt opwinden des te sneller kun je je ook weer afwindenen dus harder gooien. De spierpijn is over nu net als de problemen met mijn lies maar het grootste probleem blijft het snel maken van de draai waarbij het model zo ver mogelijk achter moet blijven. In iedergeval zijn de werphoogtes met 10 tot 15 meter toe genomen en denk ik niet dat ik nog onder doe voor de betere werpers hier in Nederland.
Waarschijnlijk is dus uit veel trainen veel meer voordeel te behalen dan uit presets zoals Arno die nu toe past. Ook lijkt het mij vrij lastig om tegelijkertijd te concentreren op het loskaten van het model en ook nog de schakelaar op de zender.
Vliegen moet je zo simpel mogelijk houden zodat je je kunt concentreren op het lezen van de lucht en het vinden van thermiek.

 

Alex,

3 uur per dag trainen. Wie wil dat niet!!! 3 uur per week is eerder realiseerbaar bij mij helaas.
Die pijn in de lies klinkt mij heel bekend in de oren. De oorzaak zit hem in de laatste pas die je doet. Veel mensen maken daar ook een hupje. Ziet er grappig uit maar kost snelheid. Je rechtervoet blijft achter in een bepaalde stand staan.
Met schoeisel met weinig profiel kun je gemakkelijk op je voorvoet draaien waardoor je een soort spreidstand voorkomt. Dit lukt alleen op een egale ondergrond. Op een heideveld gaat dat niet lukken.

Er is wel een aparte jeugdklasse maar waarom eigenlijk geen 50+ (stijve spieren) klasse????

 

Misschien heeft de gemiddelde Europeaan ook langere ledematen dan de gemiddelde Amerikaan..
En wat bij klimmen wel eens gekscherend de 'aapfactor' wordt genoemd kan ook meehelpen.
Dit is de verhouding tussen lichaamslengte en armlengte (spanwijdte). Mijn spanwijdte is geloof ik net zo groot als die van Peter, maar ik ben wel kleiner.

Wat we in de klimhal wel eens deden was met je linker of rechter vingertoppen op de grond tegen een muur gaan staan en dan met je andere vingertoppen zo hoog mogelijk de muur aan tikken (vreemde zijwaarts gebogen houding waarbij je je armen zo ver mogelijk uitstrekt). Vervolgens je vingers op het hoogste punt op de muur houden en er met je hoofd naar toe.
Ik ben korter (1.84 m) dan mijn spanwijdte en sommigen zijn langer.
Dit moet ook wel haast effect hebben op te behalen werphoogtes.

On topic:
Ik ga vooral oefenen met gooien voordat ik dingen ga compenseren met presets.

 

Alex,

Ook jouw verhaal klopt volgens mij en het is duidelijk te zien dat je (veel) hoger bent gaan gooien.
Het heen en weer gaan van het kielvlak vlak na het loslaten kost idd heel veel hoogte. Op RC groups zeggen
ze dat de goede gooiers dan ook nauwelijks een 'waggle' hebben, het moment van lostlaten, richtingsroer oppervlak
en profiel spelen een rol in het minimaliseren hiervan. Toch denk ik dat pre-sets ook wel degelijk zin
hebben mits het automatisch gaat. Vooral tijdens de stijgfase kan denk ik dmw een preset van het stabilo
weer een aantal meters gewonnen worden. Kortom eerst goed gooien en daar veel op trainen, daarna optimaliseren
met presets / automatische aanpassingen van de roerstanden tijdens de lancering.
Cheers

Bart

 

Bart,

Ik gebruik ook wel een pre-set met gooien alleen word die voor het begin van de worp ingesteld(eigenlijk tijdens de landing van de vorige vlucht)en gaat die er pas weer uit na het vlakleggen van de kist.
Deze preset is trouwens dezelfde setting als het terugvliegen uit de bel.
Ik heb dus een gooi,een normaal, en een thermiekstand op een driestanden schakelaar en vlieg terug (max glijden bij max snelheid) in de gooi stand. Op deze manier hou ja alles simpel en blijft het te overzien.

 

Hi Alex,

Denk dat we ondanks een benaderings verschil in interpretatie vrij aardig op dezelfde lijn zitten.......................
Waar ik alleen op doelde is het feit dat wel eens nuttig kan zijn de eigenlijke worp en de stijgvlucht apart te benaderen/af te stellen.
Precies omdie 1% up en 1% dowm die jij hierboven noemt is het te doen. De stijgvlucht wil je immers laten verlopen met zo weinig mogelijk invalshoekverschil/weerstand. Maar onder die hoek kom je niet weg........ Vandaar dat het de moeite waard is eens na te denken over het apart benaderen van deze twee fases.

Voor wat betreft de worp heeft het kielvlak een behoorlijk grootte invloed. Denk trouwens dat de massa van het toestel c.q. de massa van de vleugels daar nog een belangrijke rol in speelt. Het is immers die massa die je uit moet dempen. En dat doe je vooral middels de grootte van het kielvlak. Om mijn kist rechtdoor omhoog te laten gaan moet ik wat tegenroer geven. Zal wel de werptechniek zijn maar daar ontkom ik niet aan. Heb trouwens enkele maanden geleden al de werppen onder een behoorlijke hoek geplaats. Dat had geen enkele invloed op het richtingsgedrag, maakte wel het gooien zelf een stuk makkelijker.

Arno

 

Alex,

Ik begrijp dat je een preset gebruik voor de lancering en dat die er uit gaat als je de kist vlak legt.
Ik heb het echter over aanpassingen tijdens de stijgfase.

Arno geeft volgens mij aan dat de stand van het stabilo en het richtingsrioer veranderen tijdens
de lancering, van rechts tegenroer naar neutraal en van up naar normale zweefstand.

Om weer een parallel met A2 te maken, bij mijn A2 gaat het stabilo tijdens de lancering alsvolgt
'op en neer'

t=0 stabilo 3 graden up, om model te positioneren (start lancering)
t=0.15 stabilo 1 graad up, om het model zsm vertikaal te krijgen
t=0.3 stabilo down 3 graden om het model naar nul lift, is minimale weertstand te sturen
t=0.45 stabilo down 5 graden eerste bunt (kist vlak sturen)
t=0.5 stabilo down 9 graden tweede bunt
t=0.6 stabilo naar versnelde zweef = beste L/d verhouding om in de bel te penetreren
t=3 stabilo naar normale zweeftsand

Overigens als ik het heb over vertikaal bedoeld ik niet 90 graden maar iets van 70.
Er zij trouwens verschillende gedachten mbt de lancering, er zijn vliegers dit naar
90 graden gaan en dan full down geven, en er zijn vliegers dit een wat geleidelijker
lanceer pad voor ogen hebben (waar onder ik). Het voordeel van een geleidelijker lanceer
pad is dat het minder gevoelig is voor fouten, maar het komt iets minder hoog.

Iets vergelijkbaar zou je met je richtingsroer kunnen doen. Ook ik heb (nog) tegenroer
nodig om recht naar boven te gaan en dat kost mij hoogte. Beter leren gooien is de
eerste remedie maar tegenroer eruit sturen is een tweede remedie.

Zoals ik al zei vooral de nul lift toestand tijdens de klim fase levert veel
extra meters hoogte op.

Cheers

Bart

 

Ha die Bart,

Denk dat ik eigenlijk ook, zij het onbewust, die link maak naar mijn F1A modellen. Niet voor niets definier ik dit soort van vrije vlucht modellen als zijnde "pre-programmed"..... :wink:
Bij de F1A's hebben we zoals jij het ook al beschreef het hele stijgpatroon uit mekaar gerafeld en definieren elke stap in dit patroon.
Het is gewoon leerzaam ook eens door deze ogen het stijgpatroon van een DLG te (willen/durven) bekijken.
Hoe was het spreekwoord ook al weer: er zijn veel wegen die..................; Klopt als een bus als je ze wilt zien tenminste :roll: :roll:

Arno

 

Zijn er liefhebbers om aanstaande zondag een smijt sessie te houden in Garderen?. We kunnen dan de verschillende startmethoden eens vergelijken en als er mensen zijn met hoogte meters de daadwerkelijke hoogtes meten. we kunnen dan vlakkere en stijlere starts naast elkaar leggen om te zien wat nu daadwerkelijk het beste is en misschien dat we allemaal wat kunnen leren van de betere werpers in het veld.

 

Arno,

Je hebt toch weer een leuk onderwerp hier op het forum gezet. Ik heb eens goed naar handleiding van de Graupner MC-22
zitten kijken (ik meende dat jij die zender hebt) en zoals je al schreef met deze zender kan je een servo vanaf
een bepaalde begin positie naar een eind positie laten lopen over een bepaalde tijd. Ik denk zelf dat je hier niet
genoeg aan hebt als je de eerste 2 / 3 seconden van een DLG lancering wilt programmeren.

Nu heb ik ooit eens begrepen dat er zenders zijn waar je bijvoorbeeld een bepaald kunstvlucht figuur in kan programmeren, en
dat is denk ik wat je nodig hebt: het stabilo en richtingsroer moeten verschillende discrete standen kunnen in nemen op verschillende tijden tijdens de lancering. Het probleem met een dergelijk lanceer programma is dat het vanaf de zender
gestart moet worden door de vlieger, het mooiste zou dat het lanceer programma begint te lopen op het moment dat
het model wordt losgelaten b.v. door een schakelaar in de werpstift. Het programma zou ten allen tijden moeten
kunnen worden overruled vanaf de zender, bv. in geval van een slechte gooi (zoals Eric ook al aangaf)

Ik zou echter niet weten of er zenders zijn die dit kunnen.... :?

Misschien een leuke nieuwe wens om eens naar Graupner, Multiplex en Robbe te communiceren...

Ondanks dat ik denk dat hier hoogte te winnen is begin ik er voorlopig begin ik er nog niet aan....het
is namelijk vrij compliceerd ben wel erg benieuwd naar jouw experimenten....

Cheers

Bart

 

Alex,

Zeer goed idee, maar ik kan as zondag helaas niet (= natuurlijk geen reden voor jou of anderen
om niet te gaan vliegen 8) )

Met A2 hebben we ook dergelijke test sessies gedaan. Lanceren, een andere vlieger die kijkt,
hoogte meten etc. Er zijn ook diverse A2 vliegers geweest (Russen, Amerikanen, Nederlander)
die de complete lancering hebben gesimuleerd op hun computer om op die manier te kijken
wat het beste is. Heel leerzaam...maar net als bij DLG oefenen, oefenen, en nog eens oefenen

Cheers

Bart

 

Alex,

Als het goed weer is ben ik van de partij.

Peter

 

Peter,

Misschien kunnen we deze sessie nog een week uitstellen. Het weer is niet geweldig en Arno is onverwachts ook verhindert. Misschien is de animo dan ook iets groter.

Alex