Bij mijn weten zijn balsa stammen niet geschikt om grotere platen dan maximaal 20 cm breed uit te zagen en is een lengte van meer dan een meter ook al behoorlijk uitzonderlijk. Dus ik betwijfel of je zoiets vind. Gelukkig zijn balsa planken vrij makkelijk stotend tegen elkaar te lijmen en dat is bijna even goed....
Precies! Zijkant van de balsa planken voorzichtig met een lange rechte schuurlat schuren zodat ze goed passend zijn. Planken tegen aan elkaar aan drukken en schilderstape over de naad, goed aandrukken. De planken c.q. de kier open vouwen en lijntje houtlijm ertussen. Planken plat leggen en overtollige lijm wegpoetsen met een vochtige kwast (niet kleddernat). Iets er op leggen om het vlak te houden. En na de droogtijd van de lijm kan de schilderstape er weer af.
Inderdaad makkelijk te lijmen met houtlijm. Op een vlakke plaat met daarop folie of bakpapier, of eenzijdig afplakband. Daarna met schuurplank schuren en het is 1 grote plaat
nog beter ipv witt houtlijm is uhu-hart, dat wordt minder hard, droogt wel wat langer. Je ziet en voelt dan nauwelijks het naadje!
Huh???? Waar denk je dat de naam "hart" vandaan komt? Buiten dat, is HU Hart een heel ander type lijm waarbij de verbinding door de lijm zelf gevormd word, en dus nooit sterker is als de lijm (de opgedroogde stof) zelf. Bij flexibele houtconstructies begeeft de (harde) lijm het.want het is buigen of barsten. Witte houtlijm (PVA) is een plastisch goedje, en vaak sterker dan het hout zelf, flexibel (buigt dus mee, barst niet). Daarnaast is PVA een thermoplast, wat betekent dat je gelijmde constructies met (veel) warmte kunt richten of eventueel weer lossen. Ik kan maar één voordeel van UHU Hart bedenken, en dat is dat het vrijwel glashelder opdroogt. Dus op plekken die in het zicht zitten en blank hout moeten blijven kan het een mooiere keuze zijn. Voor de rest vind ik het in alle opzichten inferieur aan PVA lijm, vooral op plekken waar het sterk moet zijn.
UHU Hart.... De afgelopen 50 jaar is bij mij tot nog toe alles altijd naast de UHU Hart lijmnaad gebroken, dus..... Tegenwoordig gebruik ik ook cyanoacrylaat, maar dat hadden we nog niet in de jaren 60...
Bij mij veel te vaak NIET.... met name in de triplex constructies. Bij balsa kun je kauwgom gebruiken en dan breekt het nóg naast de lijmnaad....
Dat ben ik dan ten dele weer wel helemaal met je eens, maar we hebben het hier over het kops lijmen van balsaplaat. Overigens moet je bij alles, harder dan balsa, altijd voorlijmen. Beide lijmvlakken dun insmeren en goed laten drogen. Dan nog eens lijm aan een kant aanbrengen, alles samenvoegen en fixeren. Bij serieuze triplex/balsa verbindingen, zoals in mijn F2B modellen, heeft dat balsa (bijv. rompzijkanten) een of meerdere laagjes 20 grams glas en lijm ik de (tri/multiplex) spant met epoxy daarop (spaarzaam werken, epoxy is, net als PVA, dood gewicht!). Maar balsaplaat wat groter moet worden dan 10 cm breedte doe ik met UHU Hart en sellotape.
Je bent me even kwijt Bruno, in de eerste zin heb je het over kops lijmen, in laatste zin over langs lijmen? En wat doet het voorlijmen?
Dat begrijp ik, het is inderdaad fout woordgebruik van mij. Ik bedoel natuurlijk op de smalle kant, dit in tegenstelling tot plat op elkaar. Kops is haaks op de vezelrichting, in tegenstelling tot langs, want dat doen we als we uit plankjes ene bredere plaat willen maken. Je brengt een laagje aan dat al goed hecht met het hout en doordat het opnieuw met het oplosmiddel in aanraking komt, blijkt de hechting nog beter te worden. Heb wel een idee hoe dit komt, maar kan dat niet wetenschappelijk onderbouwen.
