Bergfalke mu13 spanw 3m bouwverslag.

Hallo beste vrienden.

15 jaar geleden heb ik een plan gekocht bij het franse tijdschrift MRA.

Door omstandigheden en andere projecten is de aanvang van
de bouw van deze zwever steeds uitgesteld geweest tot ik er plots toch een gedachtvan gemaakt heb en de koe bij de horens gevat heb.

Het betreft een zwever van spanw 3m.

Het model is redelijk goed gekend in modelzweefvliegmiddens.
Het bezit een estetische look en heeft goede vliegeigenschappen.

Ik heb enkele niet onbelangrijke wijzigingen aan gebracht bij de bouw van de vleugel meer in het bijzonder voor wat betreft de constructie en het profiel.
Om de sterkte van de vleugel te vergroten heb ik de vleugel gebouwd op de wijze van een amerikaans model uit de jaren 70 namelijk de Monterey van Astro flite.
De Monterey was in die tijd een zeer revolutionair zweefvliegtuig en beschikte over een stel zeer robuuste vleugels die tegen een stootje kon.
Bij hellingzweven is dit tot op heden geen overbodige luxe, denk ik toch.
Robuust, eenvoudig en toch licht, hoe doe je dat?
Daarover later meer.

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Monterey

Vleugel met slechts één hoofdligger.
Robuust, licht en eenvoudig.
Net zoals destijds bij de Monterey.






full





.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Monterey

Foto uit de oude doos.

Mijn zoon die de Monterey vasthoudt is nu ondertussen ook al in de dertig, zo zie je maar.
De bedoeling waarom ik die foto toon is dat wij het nog zullen hebben over die speciefieke wijze van vleugels te bouwen en die ik toegepast heb bij het bouwen van de Bergfalke.
Ik noem dit gemakkelijkshalve de Amerikaanse wijze met slechts één hoofdligger.
Het is belangrijk te weten waar ik mijn mosterd vandaan gehaald heb, begrijp je.



full
.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Nu ben ik benieuwd hoe deze vleugel is opgebouwd.
Slechts één hoofdligger is niets bijzonders.
Toch wil ik graag zien wat het zo bijzonder maakt.

Johannes
 
eenvoudig, licht en robuust.

Belangrijk kun je het niet noemen, maar het is een weinig gebruikte bouwwijze, zeker bij zwevers boven de 2m, die
toch een paar voordelen heeft t.o.v. de klassieke bouwwijze.
Om maar iets te noemen, het is een eenvoudige, lichte en robuuste wijze die zich door zijn eenvoud vlug laat bouwen.
Nadeel, als je het een nadeel kunt noemen, bouw er liefst geen exotische profielen mee.
De regel is, hou het simpel en efficient.
Hieronder een schetsje om eventuele misverstanden te voorkomen.




full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
detail

Detailfoto vleugelwortel.
Er komen veel minder ribben aan te pas, om nog maar iets te noemen.


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Blijkbaar ben ik niet de enigste die geen foto's ziet.

Volgens mij is de hoofdligger massief balsahout wat de vorm van het vleugelprofiel heeft. Een variant van Jedelski.
 
Foto schets

Als je nu geen foto ziet dan begrijp ik er ook niks van.

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
ja...de foto staat er.

Het ziet er mooi uit maar ik zie nog geen voordeel t.o.v. "gewoon" 2 liggers.
 
Laatst bewerkt:
voordeel

In de jaren 80 heb ik mijn Monterey bij wijze van experiment voorzien van 2 paar vleugels die u hier kunt zien op deze foto's uit de oude doos.
Deze van de linkse foto is gebouwd op de klassieke wijze (systeem Graupner ttz zoals indertijd de vleugels van de Amigo,Mosquito, Hy Fly en de Cirrus).
Deze op de rechtse foto heb ik gebouwd zoals op de oorspronkelijke plan van de Monterey ttz met een hoofdligger.
Deze rechts waren wel 10 maal robuuster, ik kan het weten.
Dit komt omdat in die vleugel het principe van het zelfdragend koetswerk vervat zit, als je me begrijpt.
Die jongen die de zwever vasthoudt is mijn zoon en ondertussen ook al in de dertig, de tijd vliegt snel, ook voor een modelbouwer.


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ja, nu is het ook voor mij te zien.

Dit is zeker een prima methode.
Om maximaal te profiteren van deze opbouw moet je wel heel gut je materiaal uitzoeken. De sterkteverhoudingen tussen boven- en onderindekking moeten wel kloppen. De webbing moet zorgvuldig verlijmd worden.
Ikzelf heb op deze manier nog geen vleugel gebouwd. Wel een variant hiervan zoals de Inspira. Niet met één hoofdligger maar met twee i.v.m.
negatieve belastingen tijdens het vliegen. Mijn insteek was ook om de ligger zover mogelijk naar buiten plaatsen voor maximale sterkte bij minimaal gewicht.

Hier een vleugel doorsnede van de Inspira.

inspira.jpg


Johannes
 
Vraagje,

Maak je ook rolroeren en remkleppen in deze vleugel?
Je schrijft een vleugel gebouwd volgens het principe van een zelfdragend koetswerk is wel 10 maal robuuster. Dat zegt mij niets. Wat moet ik mee hierbij voorstellen.
Bedoel je hij kan 10 maal meer G-krachten tijdens het vliegen verdragen?
 
rolroeren en remkleppen

Je moet inderdaad grote zorg besteden aan het selecteren van je balsa.
Ik gebruik enkel harde balsa met mooie rechtlijnige vezel, iets wat veel modelbouwers soms over het hoofd zien.
Het gewicht van je vleugel is dan enkele grammen zwaarder ,maar dit weegt niet op tegen het voordeel in sterkte.
Voor wat betreft mijn bergfalke beperk ik me tot Rolroeren en geen remkleppen.
De profielkeuze laat toe om traag binnen te vliegen, zodat geen remkleppen vandoen zijn.
Zo bespaar ik gewicht en verhoog ik nogmaals de sterkte, want de instalatie van Remkleppen verzwakt mijn constructie.
Later bouw ik wie weet nog een paar vleugels op klassieke wijze met de remkleppen zoals op het oorspronkelijke plan.
Het oorspronkelijke profiel op het plan een was Eppler 201 evoluerend naar een Rits 1.30.10, een goede keuze,dat zal wel zijn.
De vleugel die ik nu bouw heeft een persoonlijk profiel genre Selig 7055 van 11% evoluerend naar een clark Y van 10%.
De Philips entry neemt af naar de vleugeltippen toe.
Dit laatste is iets die ik geleerd heb aan een Franse bouwer waarover een artikel verschenen is in Modele-Magazine.
Zo was zijn keuze een Eppler 207 evoluerend naar een Eppler 205.
Zijn stelling was namelijk dat in plaats van de gebruikelijke Wash-out te geven je er beter aan doet profielen te kiezen waarvan de Philips Entry afneemt naar de tippen toe.
Eerlijk gezegd,voordien had ik ook nooit zover gedacht.
Zo zie je, er valt altijd wat bij te leren.
 
Inspira

Als ik de tekening van de vleugeldoorsnede van de Inspira bekijk moet ik toegeven dat dit ook, alhoewel ietje minder eenvoudig, een toch zeer sterke constructie moet zijn.
Het geeft mij wellicht inspiratie voor later, wie weet.
 
Back
Top