Bouwverslag das Bunte Huhn. Filmpjes vanaf pagina 27

Ik heb het toevallig als test op mijn eergisteren voor het eerst gevlogen KillerHai geprogrammeerd.
Op tafel ziet het er te bizar uit voor woorden, flaps down-rolroeren up en dan laten rollen. Elke vezel in mijn lijf schreeuwd "dat klopt niet!"
Maar goed bekeken klopte het wel en het werkt wel! Ik moest op het clubveld van boven de bomen aanvliegen en dan aanduiken. Zonder deze stand eindigde ik aan de andere kant van het veld op 1 meter van de bosjes. Met butterfly kon ik aanduiken zonder snelheid opbouwen en halverwege het veld al stil liggen. Op hoogte bleef hij goed reageren, rol was wel wat trager maar goed te doen. Ik heb er ook mee in een bocht aangevlogen en dat bleef goed controlleerbaar.
Alleen bij vlak boven de grond dichtklappen en wilde hij weer echt zweven en dan gaat hij door en door......en door en door.

Het is natuurlijk een totaal ander soort kist maar butterfly op 4klappen kán dus wel werken op een vleugel.

 

Zeker kan het werken - mijn Taborca heeft het ook (maar dat is, net als jouw Hai, een gepijlde vleugel). Maar daar kreeg ik van de ontwerper nauwkeurige uitslagen-voorschriften bij, en jij misschien ook wel voor de KillerHai. Met Knikvleugeltjes Bunte wordt het een kwestie van voorzichtig uitproberen wat de goede mix is.

 

Nope......achterlijst is vrijwel recht. De ontwerper geeft voor de landing een paar mm down op de flaps en de rest corrigeren op hoogte maar ik wilde weten wat het effect is bij maximale uitslagen.

In het filmpje geef ik eerst gewoon up-down/links-rechts daarna met butterfly eerst alleen rol-rechts en links, dan up-down en daarna een combinatie van up en rol......ik vind het er verwarrend uitzien zo op het filmpje maar het werkt!

Maakt hem op de helling misschien net langzaam genoeg voor duintoplandingen.

 

Ik zit net eens te kijken waar die lipo van 300 gram in de romp moet. In principe zijn er twee opties - vóór of achter het hoofdspant waarin de vleugelpennen zitten. Vóórin zou wel eens teveel van het goede kunnen zijn, met nog een motor van 170 gram helemaal voorin; dat betekent lood achterin stoppen, zonde. Achterin zou kunnen, er is precies genoeg ruimte tussen het hoofdspant en het achterste spant. Maar misschien is dat wel weer te veel gewicht achterin...



Voorlopig ga ik beide opties zo lang mogelijk open houden maar op een gegeven moment moet ik kiezen. Dat betekent dat ik de plaatsing van spant no. 72 even uitstel, want die zou de voorste lipopositie uitsluiten.

PS- overigens, op de oorspronkelijke tekening zitten in dat vak waar je op de foto de lipo ziet liggen, vier van die dikke standaardservo's. Dat is natuurlijk ook niet niks; bij mij hoeft er maar één in de romp (voor de rem, en die wordt een stuk kleiner, die komt achterin). Dus enig gewicht zat daar origineel ook wel.
Enne, dat stukje wat daar nog ontbrak bij de neus dat zit er inmiddels in hoor...

 

Ipv. voorste spant:
- 1,5mm triplex, 10-20mm breed op de bodem en tegen de wand aan
- boven (horizontaal) ook zoiets (triplex of vuren latje).
- bij voorkeur alles met een soort verstek-vorken in elkaar laten grijpen.

Het is wat meer werk, maar dan kan je de accu precies op de goede plek schuiven.

 

Een soort verstek-vorken verbinding ken ik niet, je bedoelt waarschijnlijk een tandverbinding. Als het de bedoeling is om een soort tunneltje te maken waar de accu doorheen kan schuiven vind ik dat wel een goede oplossing. 1.5 mm dik triplex vind ik wel aan de magere kant.

 

Yep, ik kon niet zo gauw een ander woord vinden. Maar het is toch overgekomen ...

Ach, het ging om het idee. Dan neemt hij 2 of 3mm. Maar dat deel wordt niet zo heel zwaar belast, en 10-20mm breed is ook wat anders dan één spantje.
Ik zou het laten afhangen van de ruimte die je nodig hebt voor die accu.

Dirk.

 

Ja ik snap 'm. Inderdaad, als de accu komt waar hij op de foto ligt dan mis ik een spant, en dat kan ik op die manier dan toch verstevigen. Gaat lukken... ik maakte me meer zorgen over of die accu nou vóór of achter het hoofdspant moet komen, het zwaartepunt zit ongeveer bij het hoofdspant dus je zit er altijd een eind vanaf. (De hoofdspant is de spant waar op de foto de kabels overheen hangen, en die kan ik echt niet verplaatsen).
Vanmiddag zitten proberen om de vleugels beter te laten aansluiten op de romp. Wou niet erg lukken (behoorlijk moeilijk om een rootrib te schuren waar een vlakstaal, een torsiepen en een servokabel uitsteken) en ik ben er even mee gestopt... als iets helemaal niet wil is dat soms even beter...

 

Goede Morgen!

 

[QUOTE
Vanmiddag zitten proberen om de vleugels beter te laten aansluiten op de romp. Wou niet erg lukken (behoorlijk moeilijk om een rootrib te schuren waar een vlakstaal, een torsiepen en een servokabel uitsteken) en ik ben er even mee gestopt... als iets helemaal niet wil is dat soms even beter...[/QUOTE]

Bart, maak het jezelf niet moeilijker dan het is, steek met een scherpe houtbeitel het balsahout van de wortelrib af en maak het opnieuw zoals Hendrik het gemaakt heeft.
Bespaart je een hoop tijd en ergernis en je krijgt een perfecte aansluiting!! (tip van een meubelmaker) .

 

Ik heb zojuist Hendriks verslag nog eens teruggebladerd want ik wist dat hij dat probleem had gehad maar niet meer hoe hij het oploste. Inderdaad denk ik dat ik het op die manier ga doen:
Eerst de opgelijmde extra rootribs weer wegsteken... dan aparte triplex rootrib maken, met dubbelzijdig tape tegen de romp plakken, vleugels opsteken en uitlijnen, dan de extra rootrib met wat drupjes lijm puntsgewijs vastzetten aan de vleugel. Vleugels demonteren en ruimte tussen de oorspronkelijke rootrib en de nieuwe opvullen met epoxy en microballoons.

Dat wordt nog even een gedoe... temeer omdat ik het monteren in de tuin zal doen vanwege de ruimte, dat is steeds twee trappen op en af... ik zal nog eens slank worden.
Binnenkort ben ik anderhalve week naar Oostenrijk, helpen in de organisatie van het NK zeilvliegen, dus dan ligt het modelbouwwerk even stil.

 

Vanmiddag nog een paar startjes met de Bunte gemaakt. Serge heeft twee sleepjes gedaan, ging prima. daarna een paar sleepjes met een wat grotere wilga, maar dat ging de eerste drie keer te snel voor Bunte waardoor ik snel moest loskoppelen. De vierde keer ging het goed, maar ik kwam in een kanjer van thermiek terrecht. Probeerde eruit te vliegen, maar er was op dat moment overal thermiek. Ging slas een kogeltje omhoog. Das leuk, maar ik ben een minuut of tien bezig geweest om hem weer naar beneden te krijgen. Daar krijg je het heeeeel warm van kan ik je melden. Up trekken (tot overtrekken hielp niet, op gegeven moment kwam ik in een korte spiraal naar beneden terecht waardoor ik niet te veel snelheid kreeg. toen zakt hij gelukkig....

Kleppen is dan toch wel heel prettig, maar ik blijf er bij: ik vind dat niet mooi in zo'n kist, dus bouw ze ook niet in

 

Ja Hendrik , dat is ook mijn grootste zorg. Een keer kom je in deze situatie waar het overal flink stijgt.
Je hebt nu het geluk gehad dat je in een vrille terecht bent gekomen, waardoor een vleugelhelft om de overtrokken vleugelhelft heen vliegt en de snelheid daardoor niet hoger wordt.
Was je in een spiraalduik gekomen (een gevlogen situatie) dan was er zeer waarschijnlijk flutter ontstaan,waardoor je een grote kans had gehad dat alles stuk was gegaan.
Dus, misschien is het toch zinvol om dit probleem eens goed te bekijken.
(Vrille oefenen kan natuurlijk ook!!)

 

Nou ja, als er een situatie makkelijk is om uit te herstellen is het wel een spiraalduik. Maar inderdaad, ook voor dit soort situaties krijgt de mijne een split roer.
Overigens, Hendrik, je zou natuurlijk kunnen overwegen om een nieuwe romp te maken met een splitroer? Of alleen een nieuwe vin plus roer natuurlijk. Is niet zo'n enorme klus, durf ik nu te zeggen...

 

Wat Hendrik deed was rustig vol up geven en in overtrokken situatie rudder er bij in en tegen gesteld rolroer.
werkte als een haring met uitjes.

 

Geen van beide situaties is moeilijk te herstellen ( spiraalduik of vrille ) als je weet wat je moet doen.
Het is alleen de vraag of je ,als je toestel erg hoog zit kan beoordelen of het een vrille of een spiraal duik is. Als je je vergist gaat het geheit mis.

 

das Bunte Huhn

Lange tijd heb ik mij afzijdig gehouden van alle discussies op Modelbouwforum. Maar nu wordt het eens tijd om te reageren. Allereerst moet ik mijn verontschuldigingen aanbieden: Ik was verantwoordelijk voor het infecteren van Klaus Jakob met het "planken"virus. Op Interex 1992 zag hij mijn eigen ontwerp vliegende plank Ralos vliegen, waarbij vooral de hoogtestart aan de lijn indruk maakte. Mijn zender lag naast mij op de grond. Het model werd alleen bestuurd met hoogte- en richtingsroer. Zijn ontwerp hierna is reeds uitvoerig besproken.
Waarom ik nu reageer: het stoort mij dat vaak geen aandacht wordt geschonken aan de eigenschappen van een ontwerp. Een vliegende vleugel, in dit geval een vliegende plank, kan onmogelijk worden vergeleken met andere typen modellen. Neem de vaak genoemde kleppen om das Bunte Huhn uit de thermiek naar beneden te krijgen. Het toegepaste S-slag profiel is totaal ongeschikt om met klappen te worden uitgerust. De enige werking van klappen in de vleugel of als verstoorder is snelheidsvermeerdering en een verminderd draagvermogen. Dus snelheidstoename en een moeilijker landing. Waarom niet de eigenschappen van het profiel accepteren en gebruiken. Maak een voorwaartse- of achterwaartse looping en blijf op de rug vliegen. Ook erg leuk, kijk eens hoeveel hoogte je na een aantal minuten hebt verloren. Of geef full up en bocht. Ook heel effectief, terwijl de snelheid binnen de perken blijft. Een vliegende plank moet je niet snel willen vliegen, het is en blijft een plank. Het centrale richtingsroer direct achter de korte romp is naar mijn mening uiterst effectief, rolroeren zijn totaal niet nodig. Maar laat het model zelf vliegen, stuur het kort de bocht in en blijf dan van de zender af. Elke stuurbeweging kost hoogte. Stuur de richting dus liever met je trim! Een vliegende vleugel draait veel natuurlijker dan een "normaal" model. Vluchten van een uur zijn echt niet zo moeilijk. Neem je stoel erbij en beleef het plezier van het ontspannen vliegen. Wat ook leuk is, talloze malen kreeg ik met mijn vliegende vleugels escorte van vogels of er nu op de weide of helling werd gevlogen.

 

Wat jammer dat je nu pas reageert nu mijn huhn klaar is. Je had, zeer waarschijnlijk, tijdens de bouw zinvolle informatie kunnen geven. Ook mijn angst om de huhn in een sterke bel te verliezen had je waarschijnlijk kunnen wegnemen.
Nu voelt het een beetje als mosterd na de maaltijd,Sorry.

Voor alle duidelijkheid,ik ben de huhn gaan bouwen omdat ik hem heb zien vliegen, zooooo langzaam..... FANTASTIESCH!!!!!!

 

Hallo Knikvleugel,

Je hebt gelijk, ik had je denk ik goede aanwijzingen kunnen geven bij de bouw en het invliegen. Maar daar ik pas sinds een week deze discussie las......
Als je nog andere plannen hebt met experimentele modellen moet je het maar laten weten. Maar ik ben blij dat je een fantastisch vliegende Huhn hebt.

 

Wat stom!

De hele zomer heb ik niks aan mijn Huhn gedaan... tja, andere dingen te doen, en ook vliegen natuurlijk. Maar langzamerhand krijg ik er wel weer zin in om met de bouw verder te gaan.
Nou is er zondag a.s. bij mij op de club bovendien een "concours d'élegance", en het leek me wel aardig het Huhn, in zijn huidige bouwfase, daar te tonen. Het vleugelgeraamte is klaar, ik was bezig de romp af te bouwen en daar bleek een hoekverschil tussen wortelribben en romp. Dat laat ik voor het moment even zo.

Terwijl ik alle onderdelen bij elkaar aan het pakken was om te kijken of ik die provisorisch bij elkaar kan plakken om het ding zoveel mogelijk in zijn uiteindelijke model te tonen, legde ik de beide, losliggende, elevons op elkaar.
Opeens zag ik dat ze niet even lang waren! Ik heb me destijds vergaloppeerd in het uitsnijden, de éne is vijftien ribben lang, de andere zestien! Hoe krijg je het voor mekaar...
Nou dat wordt dus een stukje achterlijst wegsnijden, en dat vervolgens bij het elevon erbij plakken (of omgekeerd, dat moet ik nog bekijken). Trouwens, beide servoplankjes zijn al vastgelijmd en ook daar moet er één van verhuizen, ook nog een heel gedoe.

Nou ja, voor de expositie van zondag laat ik het maar zo, kan ik er een mooi verhaal bij vertellen. Het gaat echt nog wel een tijdje duren voor mijn Bunte Huhn vliegt...