DH-88 van Ripmax

Ik zit me nu al maanden blind te staren op dit model van Ripmax: Ripmax - DH88 Comet from Advanced Scale Models - A-ASM001



Bij de modelbouwzaak waar ik geregeld kom al wat info ingewonnen en de knoop doorgehakt. Volgende maand wil ik dit model gaan bestellen want dan heb ik de broodnodige financiën bij elkaar gespaart om meteen ook 2 motoren mee te nemen.

Ik ben al weken bezig met dit model te vliegen in Aerofly en kan niet wachten tot het moment ik ermee kan beginnen. Ik heb dit hele draadje van W@CCO Van voor tot achter en terug doorgelezen: build-off-contest-ii-1-6-scale-de-havilland-dh-88-comet
en voor mezelf tot de conclusie gekomen dat zelf bouwen voor mij (voorlopig althans) geen optie is. Verschil mijnerzijds is dat ik niks met electro heb dus er komen 2 brandstofmotoren in.

Zijn er mensen hier die dit zelfde model hebben en me tips en trucs kunnen geven over motoren, servo's en eigenlijk alles dat met dit model te maken heeft?

Marc

 

Meneer heeft smaak En meneer is moedig, een twee-motorig toestel met twee brandstofmotoren Je weet wat ze zeggen: "the second motor takes you faster to the location of the crash ".:cry::cry: Elektro lijkt me bij meermotoring een stuk veiliger.

 

He Ron,

begrijp nou eens dat meermotorige toestellen een extra uitdaging zijn en daarom juist gebouwd moeten worden.
Als ik al die raadgevingen hier had opgevolg met onze meermotorige kisten dan was de uitdaging ver te zoeken.

En zo leveren wij het bewijs dat het allemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn en dat het allemaal heel goed kan.

En ja je crasht wel eens een kist als er een motor uitvalt maar "what the heck" dan had het maar geen meermotorig modelvliegtuig moeten worden ;-)


Elektro is ook niet heilig kijk maar eens naar de Beech van Han, die ging ook tegen de vlakte.

En nee op zo`n kist horen gewoon twee ronkende brandstofmotoren


Dus Marc gewoon deze geweldige kist maken met 2 brandstofmotoren (misschien kleine benzinemotoren een optie) en ermee vliegen


Ga het in ieder geval volgen

 

Voor motor met elektrische ontsteking maak ik een uitzondering, die lopen veel betrouwbaarder dan gloei.

 

Kijk da`s al iets ;-)


Echter kunnen de gloeimotoren ook betrouwbaar lopen (zie ook die ouwe zooi van ons in onze meermotorigen (naja de Hercules nog wat minder maar die zit nog in de afstel fase ;-) )) maar de meest gemaakte fout is dat men de motoren teveel synchroon willen laten lopen, en een echt vragen om problemen is als men probeert de mindere motor zo af te stellen dat die net zo loopt als de betere motor, da`s helemaal fout.

 

Vergeet niet dat jullie al heel wat meer motor- en afstelervaring hebben dan Marc.

 

Mhhh, misschien wel misschien niet, in de eerste post kan ik niet zo even uitmaken dat hij geen ervaring hiermee heeft.

Edit: heb net even een aantal post van Marx-7 doorgekeken en op basis hiervan denk ik zelfs dat de hele kist een standje te hoog gegrepen is voor hem.
Zeker als twin zijnde.


Mijn advies zou op basis van zijn berichten zijn helemaal niet doen maar ja wie ben ik :roll:

 

Een van mn favorieten in aerofly. Lijkt als vanzelf te vliegen. Maar of dat in het echt ook zo is, geen idee..........

 

Durf ik met 100% zekerheid te zeggen dat dat niet zo is.

Veel modellen in aerofly vliegen veel gemoedelijker dan de echte modellen.

Wil je ze echt net zo laten vliegen dan moet je eigenlijk zelf zo`n model bezitten en dan alles waardes in aerofly aanpassen naar je echt model, en dan nog voelt het anders.

 

Allereerst bedankt voor de antwoorden! Superveel ervaring heb ik niet en al helemaal niet 2-motorig, zo eerlijk moet ik wel zijn maar......ik heb geen zin in hele discussies of dit model wel/niet geschikt voor me is. Ik zal dan meteen heel duidelijk zijn dat ik er niet zo maar mee ga vliegen, alles in kleine stapjes met de know-how van ervaren mensen op de club. Zij zullen hem ook invliegen, dat gaat goed daar ben ik niet bang voor. Laat ik het zo zeggen, als ik het nooit doe zal het er ook nooit van komen.

Of het model van Aerofly nu wel of niet de werkelijkheid de waarheid benaderd weet ik dus niet. In aerofly kan ik er goed mee overweg en had dus gehoopt dat er hier mensen waren die er ervaring mee hadden. Ik weet dus ook niet wat de goede waardes zijn om hem in aerofly naar werkelijkheid te laten vliegen.

Tsja, dan electro of brandstof.....zoals al vermeld heb ik niks met electro. Berto zei het goed, er moeten ronkende motoren op. Maar daar heb ik meteen een vraag over. Op de site van Ripmax heeft men het over 2 4-takt motoren van 8,5 cc, dat lijkt me toch veel te weinig?
Aangezien de wingspan 2,24meter is. Graag hier jullie visie op.

Nogmaal, het duurt nog wel en maand voordat ik de financiën bij elkaar heb want even ruw geschat zal het alles bijelkaar een eurootje of 600 gaan kosten. En om daar nu veel risico's mee te gaan lopen, óók bij mij groeien de euro's niet op mijn rug dus ik kijk wel uit.

Marc

 

Zolang ze maar veel ervaring hebben en ervaring met 2-motorig moet dat wel goed gaan.

Nee maar nooit hoeft niet nu te zijn, je kan het ook doen wanneer je meer ervaring hebt opgedaan met moeilijk te vliegen schaalmodellen en dan de overstap maken naar twin.

just my 2 cent, die 600 euro blijft een hoop geld en 1 keer een motor uitval tijdens de start op lage hoogte en er ligt 600 euro in de kliko (hoeft niet maar zonder ervaring is dit wel reeel).

Vondt deze tekst ook wel leuk in je linkje:
"Not recommended as a first twin." ;-)

Met 1 motor uit kan het dus een verschrikkelijke bitch zijn :roll:


Naja, eens moet je de stap nemen ;-)

Wat betreft motorisering lijken 2x een 8,5cc 4-takt voldoende, vindt de gegevens op de Ripmax site wel erg summier dus kan daar niet een erg goed oordeel over vellen maar even afgezet tegen onze Nomad (3mtr, 8.5kg, 2x 10cc 2-takt) moet die motorisering voldoende zijn.

 

@Berto en Ron, waarschijnlijk zullen jullie gelijk hebben en ik neem alle raad die me gegeven word ook best ter harte. Er vliegen bij de club verschillende twins dus die know-how is er in elk geval.

De DH-88 van Ripmax zou momenteel nog leverbaar zijn, maar ik weet ook niet of die er over een maand nog is......we zullen zien. Ik ben helaas wel iemand die als ie eenmaal iets in zijn hoofd heeft zitten, je het er bijna niet meer uitkrijgt .
Er vliegt bij onze club bijvoorbeeld iemand met een grote P-38. Dat vind ik toch wel zo'n mega mooi toestel. Vanaf het moment dat ik hier mee begon wist ik dat het zoiets moest worden. Na veel zoeken, lezen, wikken en wegen en de kosten in ogenschouw genomen denk ik dat de DH-88 een mooie keuze is.

Laten we maar even afwachten totdat het ding daadwerkelijk hier op de tafel staat.

Marc

 

Wij wachten af en voor info kun je natuurlijk altijd alles vragen en wij zullen antwoorden ;-)

Suuces voor zover in ieder geval

 

Over veiligheid van tweemotorige elektro....Mag ik jullie heel voorzichting herinneren aan Han zijn Beech....

Ondertussen heb ik de nodige uren gedraaid met een tweemotorige Ripmax Harmony. Een kist die als model is ontworpen met de motor gondels redelijk dicht tegen de romp (voor zover mogelijk) Na 3x onverwachte motoruitval heb ik mijn lessen geleerd, in elk geval een flink stuk ervan. Want de motoruitval gebeurde elke keer in verschillende situaties.
De eerste keer vloog ik van mij af en zag ik de staart 1 kant op wegdraaien, het vliegtuig hed een redelijk snelheid en ging niet in een spin. Na onmiddelijk lopende motor op minder als half gas zetten, eerst eens een bochtje richting het veld gedraaid. Toen was gas gegeven om op hoogte te blijven, dat ging prima. Ondertussen vloog ik al op downwind leg. Dus wielen uit, gas iets dicht en een bocht ingezet. Gelijk maar een "Spitfire" draai naar final. en met een klein beetje gas de snelheid gehouden. (1 motor uit en extra stuur-input remt de kist flink af). Na de step gas dicht en normaal landen. Pfff dat was dat. 1 motor stond iets te schaal waarschijnlijk.
2e keer was net bovenin een stall sturn waaruit ik besloot toch naar rugvlucht te gaan. De snelheid was laag, tegen de stall, en de invalshoek hoog door elevator uitslag. Tijdens het draaien sloeg de motor af en ging de kist onmiddelijk in een zeer venijnige radslag/spin. Na onmiddelijk gas dicht trekken herstelde stopte de draainbeweging na ongeveer 1,5 slag. De kist lag toevalling goed in de lucht daarna. Herstel verder gelijk aan vorige n1.
3e keer was na afbreken van de uitlaat tijdens een overshoot. De motor sloeg niet net niet af, maar kon geen vermogen meer ontwikkelen omdat het overnemen niet lukte. Ook daar weer voorzichting bochtenwerk en onmiddelijke landing.

Het beste wat je met een moeilijke kist zoals een DH88 of een P-38 kan doen is wat de full size piloten zeggen: "Any twin with engine failure...turn it into a glider".
Dus eerst gas reduceren, dan eens kijken wat je nog kunt doen. Dat geldt natuurlijk bij kisten en modellen die snel onder de minimum control speed komen.
Dat is de snelheid waarbij de roeren (rudder) de kist niet meer in bedwang kunnen houden, en het toestel door teveel vermogen op de lopende motor in een spin kan gaan.
Als je naar de DH-88 kijkt. klein rudder, ver uit elkaar staande motorgondels, dus "double-trouble"
En niet denken dat je nooit op 1 tor hoeft te landen, het gaat gebeuren. Oefenen is alles.

Als ik nog een tip mag geven, kijk eens naar de twin sync van RCS. Dat ding werkt precies zoals ze zeggen. Ik heb het ondertussen naar volle tevredenheid op de 2 Saito 62a zitten, die vervolgens een hemelse close Harmony zang ten gehore brengen.
En nog een paar extra truukjes op de koop toe. Zo kan mijn Harmony tegenwoordig de zgn Cartwheel vliegen.

 

Jaren geleden heb ik op Old Warden één van de weinige piloten gesproken die nog af en toe met deze kist vliegen. Ja het echte vliegtuig bestaat nog steeds en vliegt ook nog! Alleen de motoren en propellers zijn noodgedwongen vervangen door modernere maar ze zijn wat vermogen en zo betreft vergelijkbaar.
Deze piloot vertelde me dat het een vreselijk lastig toestel is om te vliegen. Het is destijds puur en alleen ontworpen voor de London - Sidney race. Het is in record tijd ontworpen en gebouwd maar dat ging wel ten koste van een aantal zaken. Één van die zaken was de vliegeigenschappen. Het toestel is gemaakt om snel van A naar B te vliegen daar is het dan ook heel goed in. Voor speciale figuren moet je niet bij dit toestel zijn. Een roll gaat net maar liever niet. Een looping idem. Veel bochtenwerk is heel lastig. De stuurvlakken zijn relatief klein en de uitslagen zijn beperkt. Dit allemaal om te grote uitslagen tijdens snel vliegen te voorkomen. Als je bij volle snelheid te veel up zou geven zou de vleugel er wel eens af kunnen breken.
Ook het vliegen op één motor is haast niet te doen. Zoals al geschreven zitten de motor gondels vrij ver uit elkaar. Dit was nodig om de voor die tijd grote props voldoende ver van de romp te houden. Het nadeel is wel dat wanneer er één motor uitvalt de andere motor het toestel sterk wegtrekt over de "dode" motor. Gas terug nemen en vol richting tegensturen is alles wat je doen kan. Daarna hard werken om het toestel heel aan de grond te krijgen.
Eenmaal in de lucht en in een rechte horizontale vlucht is het een droomvliegtuig. Strakke rustige vlucht, goed uitgebalanceerde besturing, fantastische motoren en snel vooral heel snel! Alleen tijdens de start en de landing moeten de piloten heel hard werken. Dan moeten de piloten alle kennis en kunde gebruiken om veilig in de lucht te komen of weer op de grond. Vooral toen, met de motoren en de props van toen was de landing heel erg lastig.
Het feit dat er destijds slechts drie van gebouwd zijn en dat alleen deze nog over is zegt al genoeg. De eerste ging al tijdens de race verloren als gevolg van een mislukte noodlanding door een motorstoring. De tweede is later tijdens een andere wedstrijd ook verloren gegaan. Ook dit toestel heeft de nodige schade opgelopen maar is nooit totaal vernield. Het is steeds gerepareerd mede omdat het een uniek toestel was.
Aan het einde van de 70tiger jaren van de vorige eeuw is het in handen gekomen van de Shuttleworth collection. Men heeft er heel veel jaren over gedaan om het helemaal te restaureren. De motoren waren helaas niet meer te redden. Van beide defecte motoren zou misschien met veel moeite weer één werkende gemaakt kunnen worden. Een tweede motor was er niet, nergens! Dit omdat de motoren speciaal voor dit toestel gemaakt waren. Hetzelfde gold voor de propellers. Daarom zijn er twee vergelijkbare motoren maar dan wel een aantal jaren jonger op gezet. Ook zijn er modernere, verstelbare, propellers op gekomen. Dit in tegenstellig tot de tweestanden propellers die er op stonden. Vooral dit laatste heeft het landen met dit toestel een heel stuk makkelijker en vooral veiliger gemaakt.

Een model van dit vliegtuig zal dus een heleboel van de vliegeigenschappen "erven" van het voorbeeld. Het zal zeker niet makkelijk vliegen maar je kan een paar modificaties toepassen. Je kan de roeren groter maken waardoor ze veel effectiever zijn. De uitslag vergroten kan gedeeltelijk maar niet te ver anders gaan ze meer als remmen dan als roeren werken. Waneer je snel vliegt en de uitslagen blijken te groot dan kan je exponentiele of dual rate uitslagen gebruiken, dat is tegenwoordig ook geen probleem meer.
Betrouwbare en voldoende sterke motoren hoeft geen probleem te zijn. Een betrouwbare en goede besturing evenmin. Dus kan je gerust dit werkelijk prachtige vliegtuig gaan bouwen en vliegen. Maar denk er wel aan dat het geen makkelijk te vliegen model zal zijn. Je zal er echt de nodige vliegervaring voor moeten hebben en waarschijnlijk hele sterke zenuwen.
Heel veel succes.

 

Heren, bedankt voor jullie mooie verhalen! Ik neem alle info echt ter harte. Zeker over de motoren. Electro is veiliger dat geef ik grif toe maar toch blijf ik van mening dat een dergelijk toestel vraagt om methanol en dan bij voorkeur een viertakt i.v.m het geluid.

Ik was van plan om het toestel ergens na de carnaval te gaan bestellen inclusief de retracts. De benodigde fondsen zijn er bijna. Per toeval kwam ik er vandaag achter dat 1 van onze clubgenoten exact dit arf-model aan het bouwen is (ik wist het niet en hij had het vrij geheim gehouden). Met twee 9cc saito 4 takten er op. Hij is er al meer dan 'n jaar mee bezig. Op zijn dooie gemak, dat wel, maar het blijkt dat de mee geleverde info erg summier is en dat het bouwpakket aardig wat aanpassingen behoeft voordat het ook daadwerkelijk goed in elkaar zit. Ik ken deze persoon vrij goed en het is een pietlut die weinig aan toeval wil overlaten. We hebben het er een dik uur over gehad. Veel dingen schijnen niet 1,2,3 te passen en dienen aangepast te worden. Ook schijnt de kwaliteit van dit pakket te wensen over te laten zoals bijvoorbeeld dat de lijm die gebruikt is bij hogere buitentemperaturen geneigd is los te laten. Dit had hij gelezen op andere (americaanse) rc fora waar al met dit model gevlogen was. Hij is dus eerst lange tijd bezig geweest veel spanten opnieuw te lijmen.

Ik ga binnenkort eerst eens even bij hem kijken. Hij heeft zijn Dh-88 bijna klaar en zal 1 dezer weken zijn maiden krijgen.

 

Ik ben dit model bij mijn mede clublid gaan bekijken en hij is echt geweldig (het model dan). Maaaarrrr, er is een behoorlijke kink in mijn ideeën gekomen en niet eens door mijn eigen schuld.....

Beroepsmatig ben ik vrachtwagenchauffeur en de afgelopen paar maanden merkte ik al dat het aangebodene om te transporteren steeds wat minder werd. Nu zijn de begin maanden van het nieuwe jaar altijd al vrij rustig maar een brief van mijn werkgever deze week sterkte mijn vermoeden dat er iets in de lucht hing.

Nou zit ik redelijk aan de goede kant met mijn aantal dienstjaren maar dat zegt tegenwoordig ook niet zo heel veel meer maar ik weet niet of ik volgende maand nog een baan heb en heb daarom besloten de aanschaf van een dergelijk model in de koelkast te zetten.......hopen op betere tijden maar als ik onze grote vriend uit Den Haag mag geloven gaat dat nog wel even duren.

Om een lang verhaal kort te maken ben ik van mening dat hoe graag ik het ook wil het verstandiger is hier een tijdje mee te wachten aangezien de totale aanschaf van alle benodigdheden wil je het goed doen toch wel richting de 800 euro gaat.

Marc

 

Jammer om te horen MArc, maar een verstandig besluit.
Ik hoor wel dat de twin koorts aan je trekt, komt goed.
Mischien het overwegen waard om ook eerst eens naar de Harmony van Ripmax te kijken.
Een heelijk vliegtuig, zonder kritische eigenschappen. Het meegeleverde landingsgetel voldoet zelfs prima. ( en dat komt weinig voor)
Normaal voor 2x 7,5cc 2T, Die van mij vliegt met 2x Saito 62a en dat is een zalige combinatie. Mooi geluid en power genoeg, meer als met 2x 7,5cc. De motoren draaien 11x8 met 10.200 toeren, en dat geeft een behoorlijke snelheid.
Desondanks laat de kist zich ook langzaam vliegen en betrouwbaar landen.
Maar ook deze setup is bijna net zo kostbaar als de DH88, tenzij je al motoren hebt liggen.
Groetjes,
Rob

 

Rob,

Het probleem is dat het enorm kriebelt om aan een dergelijk project te beginnen. Lijkt me machtig mooi om te zien vliegen en je hebt iets waar niet iedereen mee vliegt.
Ik had wel de planning om gelijk alles nieuw te kopen om het risico van uitval met 2e hands spullen te verkleinen, vandaar dat ik rond dat bedrag uitkwam. Kon nog hoger omdat ik aan het denken was aan 2 9,5cc 4-takten ivm het geluid wat een beetje bij zo'n toestel hoort.

Voorlopig houdt ik het even met de toestellen die ik heb en dat is ook geen straf, wie weet klaart de lucht sneller op dan gedacht

 

Ik wilde jullie deze toch niet onthouden. De DH-88 van het mede clublid Peter die afgelopen zaterdag zijn maiden vlucht maakte. Ging niet helemaal van een leien dakje omdat het zwaartepunt niet goed (genoeg) lag, motoren liepen niet perfect syngroom en de roeruitslagen waren wat te groot. Dit wordt allemaal aangepakt maar de eerste indrukken waren fantastisch. Machtig om dit ding te zien vliegen! Vooral het geluid van de 2 viertakten erbij klonk erg mooi.

Ingevlogen door toch wel 1 van de betere piloten van het veld en dit heeft mij tot de conclusie gebracht dat ik nog heeeeeel ver verwijderd ben om met zoiets te vliegen.







Foto's genomen door onze huisfotograaf Hans Hendriks.

Voor diegene die het interesseert, hier staan er meer door hem genomen op ons veld: Picasa Web Albums - Hans - LVC 2009#

Marc