Geen echt bouwverslag, maar het tweaken van een Hobbyking (Guanli) Catalina

Leech, het is toch iets anders he, vliegen in de outside view ;-) Je kunt altijd nog een FPV oplossing kiezen, een goedkope bril met 800 x 480 scherm kost 5 tientjes bij HK zag ik. Moet nog wel een camera bij en een zender en ontvanger.

Maar ik verheug me er wel op om met deze oude dame laag over het water te vliegen. Ik heb water in de buurt (recreatieplas - 350 meter lang en 60 tot 150m breed, omzoomd met bomen) en het Veluwemeer, dus dat gaat er vast wel eens van komen.

 

Knap man!
Heb altijd al een zwak gehad voor de Catalina. Van toen ik een kereltje van 6 jaar oud was of zo.

De aangekochte versie zag er inderdaad niet uit. Lelijke kleuren, 2-blads props,...
Maar jij hebt er een pareltje van gemaakt. Veel plezier er mee, hopelijk vliegt ze net zo mooi als ze static is.

 

servo's worden ook nat van opspattend water, spray wat de props opgooien
en niet al je landingen zullen 100% netjes verlopen, dan is het handiger alvast rekening te houden met een nat voorval

tipje voor je servo stekkers:
als ik het nu goed zie, ben je 4 stekkers los in de ontvanger aan het steken, iedere keer dat de vleugel er op moet.
daar zijn servo stekkers niet echt op gebouwd. kan wel, maar gaat etteren na een (stevige) tijd. zeker recht in de ontvanger kan dat uitdagingen geven.
ook is nu je servo volgorde van belang om in de gaten te houden.

kijken hier eens naar:klik
dit zijn stekkers met 6 pinnen. kun je 2 servo draden zo op solderen...
pak een paar servo verlengdraden van 5 of 10 cm, stop deze in de ontvanger.
blijft de ontvanger vrij van al dat in en uittrekken van stekkers. en kun je die 2 servo's nooit meer omdraaien. geeft rare effecten in een toestel...
zeker als je daar pas na de start achter komt.
de + en - op een servo is identiek, die zou je zelfs op elkaar kunnen solderen, waardoor je voor de + en - maar 2 pinnen kwijt bent in totaal.
dan kun je de 4 signaaldraden op de andere pinnen zetten. heb je maar 1 stekker, alles aangesloten.
dit toestel is niet zo groot, servo's trekken niet zoveel dat je de + of - draad overbelast.
en anders kun je altijd gewoon 2 mpx stekkers gebruiken. alleen ff merken welke waar hoort.
of mannetje vrouwtje bij de 2e stekker omdraaien.

ikzelf gebruik deze al een jaar of wat in mijn toestellen..
meestal heb ik 2 servo's in de vleugel, en hiermee hou ik het simpel voor mezelf.

 

Bedankt, ik ga die servo cover er zeker opzetten, maar ik moet nog wel uitdokteren hoe ik dat het beste kan doen (ze moeten op een soort verhoging komen van een milimeter of 4, schat ik zo. Misschien een stukje hout op maat maken).

De vleugel zit er - crashes daargelaten - in principe vast op. Dus ik hoef de stekkertjes niet los te halen. Ik heb daarvoor gekozen omdat de bevestiging met 4 dunne boutjes - M3 of zo - niet heel geweldig is, en elke keer de vleugel eraf halen en erop schroeven maakt het er vast niet beter op. Maar voor mijn andere toestel is zo'n connector wel een goed idee. Hoe zit dat precies met aansluitingen van servo's? Ik zie drie draden, waarvan ik niet weet welke waar voor is. Het enige dat ik weet is dat de donkerste (bruin of zwart) aan de buitenkant van de RX hoort.

 

bruin/zwart = de min
Rood (middelste) = plus
Geel/wit = signaal.

De plus zit in de ontvanger aan elkaar gelust. dus alle pinnen waar de + op zit, zijn verbonden.
de - pinnen ook.

alleen de signaal pinnen staan los, en daar komen de commando's naar iedere servo overheen.

 

Dus je kunt alle servokabels qua plus en min ieder op één aansluiting zetten en voor het overige de signaalkabels aansluiten. Aan 6 pinnen kun je dus 4 servokabels monteren.

 

Het zwaartepunt ligt exact op een verstevigingsrib, dus dat is makkelijk. En bij de eerste balancering bleek alles, inclusief accu, al goed te zijn. Nu nog wat velcro aan de accu en het compartiment bevestigen.

 

jup, er kunnen er 4 op 1 zo'n stekker...
maar, ga je naar een toestel waar wat veeleisender servo's in zitten, is het aan te raden iedere draad een poot te geven..

op mn ultimate (dubbeldekker, 1,40 span, 5,5 kilo totaal) zitten bv servo's die 2 ampere per stuk kunnen trekken.
doe ik daar 2 van op 1 zo'n pin, heb je kans dat die ene pin zichzelf vastsoldeert of lossoldeert door de hitte ;-)
beide gevallen niet goed ;-)

maar, met schuim en die maat kan dat makkelijk..

 

Ik heb een paar stekkertjes besteld, van het weekend maar eens een beetje prutsen.

Ik heb de Cat gewogen: volgens opgave is het origineel 850 gram (zonder RX neem ik aan). Met RX en zonder accu weegt de mijne 890 gram. Valt me mee, gelet op de verf (1 x grond en 2 x aflak) en de epoxy. Het glasvezelmatje was 18 gram/m2, dus daarvan had ik al geen problemen verwacht ;-)

 

Ik heb ook een tijdje zitten puzzelen op de drijvers. Die heb je nodig op het water, maar niet op gras: dan schijnen ze snel te beschadigen. Ze intrekbaar maken is een mooie oplossing, maar dat zou je eigenlijk bij de opbouw al moeten meenemen: nu zou het sloopwerk betekenen waar ik niet op zit te wachten. Bovendien zijn de drijvers qua schaal te groot, en dat staat niet mooi aan het eind van de vleugels. Ik zocht dus een oplossing dat ik ze makkelijk wil kunnen bevestigen en weer loshalen, en dat ze stevig blijven zitten als ze gemonteerd zijn. Waar ik voor heb gekozen is het lijmen van een stalen stripje op de bevestiging van de drijvers en het monteren van twee magneetjes per drijver in de vleugel (verzonken). De magneetjes (10 x 10 mm, 5 mm dik) hebben een houdkracht van 2,8 kg. per stuk. Ik ga er nog een klein sleufje in slijpen/zagen om ze makkelijk met een schroevendraaiertje los te kunnen wrikken: als ik ze gewoon los zou trekken komen met een beetje pech de magneetjes mee. Hopelijk zit het al met al stevig genoeg om t.z.t. een waterstart en -landing te kunnen maken zonder dat ze los raken.

 

Ben er inmiddels achter dat twee magneetjes per drijver waarschijnlijk wat veel van het goede is: die dingen houden het metalen stripje strak vast. Ik vraag me af of het magneetje netjes in het schuim blijft zitten als ik de drijver er weer onder vandaan haal. Voorlopig houd ik het op één magneetje per drijver en ga ik het pas echt uitproberen als ik de eerste waterstart ga maken. Daar heb ik nog geen planning voor: ik heb weinig tot niet kunnen vliegen met de Bix tot nu toe, vanwege het gebrek aan windstilte 's avonds.

@ Student: ik heb het stekkertje met bovenstaande aanwijzingen gebruikt om de 4 servo's van de vleugel van mijn Bix met één aansluiting te bevestigen: dat gaat prima. Bedankt voor de tip!

 

over die magneten: vaak kun je een klein beetje spelen met bv 1 of 2 tapejes erover, om zo de ergste houdkracht kwijt te zijn
zeker in schuim blijf je anders de magneten vastplakken.

en voor de tip: ik heb een bloedhekel aan moeilijk doen, ook bij anderen ;-)
en alles wat je fout aan kunt sluiten, zal ooit gebeuren..
ooit gaat zoiets een toestel kosten. dus voorkom ik het liever helemaal.
en dat gaat met zo'n stekker ;-)

zorg bij die stekker trouwens wel dat er krimpkousjes of tape of plasti dip oid om de soldering op de stekker zit.
zit allemaal er kort op elkaar.. komt 1 dingetje los, is het niet prettig als die servo het signaal van een andere servo pakt.
of sluiting. nog minder prettig.

 

Het kan verkeren, ik ben gisteren gecrashed met de Bix, waarschijnlijk omdat de aansluiting van één servo brak was. Eigen (soldeer)fout of misschien een draadbreukje. Hoe dan ook, de linker aileron weigerde tijdelijk dienst en mijn 'flying skills' zijn niet zodanig dat ik de juiste reflexen had. De krimpkousjes had ik wel toegepast, ik heb een beetje ervaring met solderen. Met de multimeter had ik van tevoren wel alles op weerstand doorgemeten, om (kort)sluiting voor te zijn.

Enfin, weer een bouwklusje voor de boeg. Gelukkig op het eerste oog niet ernstig.

 

Part of the hobby waar we allemaal niet alleen doormoeten maar ook af en toe nog eens aan herinnerd worden. Hoe ervaren je ook bent, het kan en zal ooit wel eens goed mis gaan.

Maar je hebt al de goede instelling hierrond dus dit komt helemaal goed

 

kan iedereen gebeuren..
ik had het vorig jaar ook, gelukkig op de grond achter gekomen omdat 1 roer niet lekker meekwam.

vaak is een draad wel wat kwetsbaarder voor breuk net voor en net na een soldering. daar helpt de krimpkous ook voor. zo'n soldering niet in de ty wrap of anders vastleggen.
maar soms heb je gewoon pech

 

Mijn catalina is neergestort. Ik vond het wel leuk om een beetje in de trant van een officiële onderzoeksraad te beschrijven wat er is gebeurd.

1. Beschrijving toestel
Het toestel betreft een tweemotorige Guan-li Catalina van ongeveer een jaar oud die op een aantal punten door de eigenaar is aangepast. Het gaat technisch gezien om de vervanging van ongebalanceerde tweebladspropellers door gebalanceerde drieblads exemplaren, het verstevigen van de onderzijde met glasvezel en epoxy en het vervangen van enkele stuurstangen door stijvere exemplaren. In de voorafgaande weken is het toestellen eveneens enkele malen onzacht geland waarna de schade steeds is hersteld. De vliegeigenschappen waren niet meer optimaal, maar niet zodanig dat vliegen onverantwoord zou zijn.

2. Beschrijving vlucht
Het betrof de tweede avondvlucht van het toestel dat voorafgaand aan beide vluchten was gecontroleerd ten aanzien van de werking van de besturingsorganen en de motor, zowel op het leraar- als leerlingsysteem. De weersomstandigheden waren optimaal: windstil en de schemering was nog niet ingevallen. De start door de leerling vanaf het gras ging zonder problemen evenals de eerste manoeuvres. Vervolgens deed het incident zich voor, toen het toestel op 50 tot 75 meter hoogte was.

3. Beschrijving incident
Het toestel verloor sterk aan vermogen aan een zijde, waarop de leraar de besturing overnam en de throttle volledig terugnam waarna het toestel aan een zweefvlucht begon. Tijdens deze zweefvlucht was er volledige controle over het toestel, uiteraard met uitzondering van stuwkracht. Het veld wordt aan de zijde van aanvliegen begrensd door een sloot met een rietkraag. Aangezien het toestel beperkt zweefvermogen had, was er in principe een keus om het toestel in het aangrenzende weiland te landen of over de sloot en de rietkraag naar het eigen veld te sturen. De leraar koos voor de laatste optie. Het toestel raakte de top van de rietkraag en stortte vervolgens direct neer.

4. Onderzoek aan het toestel
Bij inspectie werden de volgende punten opgemerkt. De motoren van de catalina zijn origineel bevestigd aan motorsteunen door middel van een koppelstukje dat uit twee in elkaar schuivende metalen kokertjes bestaat. Bij de linker motor waren die kokertjes los van elkaar en waren bovendien de drie motordraden in elkaar gedraaid. Bij de rechter motor was de motorsteun zelf gebroken. De linker vleugel vertoonde een breuk van voor tot achter, op ongeveer 2/3 van de lengte gemeten vanaf het midden. Het staartstuk was volledig afgescheurd op ongeveer 30 cm gemeten vanaf de achterzijde en slechts door de stuurstangen nog verbonden met het toestel. Verder wat oppervlakkige schade als gevolg van de harde landing.

5. Conclusies
a. Technische oorzaak
Geconcludeerd is dat zeer waarschijnlijk de bevestiging van de linker motor tijdens de vlucht heeft losgelaten. Dit is in overeenstemming met het waargenomen vlieggedrag en de in elkaar gedraaide motordraden. Het betreft een fabrieksmatige bevestiging die geen actie vergt van de gebruiker tijdens het bouwen van het toestel.

b. Menselijke oorzaak
De leraar heeft op de juiste manier gereageerd op het gewijzigde vlieggedrag door het uitzetten van motor(en). Mogelijk was de uitkomst anders geweest als hij het toestel in het aangrenzende weiland had geland. Dat is echter geen bewuste keus geweest omdat daarvoor de tijd ontbrak: het toestel vloog al op minder dan tien meter hoogte. Bovendien is zeer onzeker of dat tot een ander resultaat had geleid: achter de rietkraag is er beperkt zicht op de grond zodat er dan sprake zou zijn geweest van een minder gecontroleerde landing. De inschatting dat het toestel over de rietkraag zou zweven werd zowel door de leraar als de leerling gedeeld.
c. Eindconclusie
De aanleiding van het incident was een technisch gebrek dat niet voorkomen had kunnen worden. De reactie van de leraar was adequaat. De aanvaring met de top van de rietkraag had met wijsheid achteraf wellicht voorkomen kunnen worden door het toestel het weiland in te sturen, waarbij het onzeker is of dat tot een betere uitkomst had geleid. Maar de tijd ontbrak om een gefundeerde afweging te maken.

6. Stand van zaken
De eigenaar van het toestel (hierboven met leerling aangeduid) heeft, vanwege de toch al niet optimale vliegeigenschappen en de – voor hem – complexe herstelwerkzaamheden in relatie tot de geringe waarde van het toestel, besloten het toestel te ontdoen van de onderdelen die bruikbaar zijn en voor het overige in de grijze container te kieperen.

Jammer dat 'ie stuk is, maar het was leuk om te bouwen/tweaken en ik heb er een hoop van geleerd.

Nu eerst maar verder met de UCF om het brevet te halen ;-)

 

zo'n verslag vereist nauurlijk crashfoto's! zo'n aasgieren zijn we natuurlijk wel ;-)

 

Je hebt helemaal gelijk









Tot zover. De laatste twee zijn reparabel, de motoren zou een forse klus worden. En hij vloog al niet meer heel lekker......

 

En nog een laatste bericht: hij vloog niet lekker meer en vandaag was het de laatste vlucht. De motorsteun brak af terwijl het toestel vrij ver weg vloog. Dat zag ik pas nadat 'ie voor de derde keer gecrashed was. Nu definitief geklikoneerd. Het water uit het eerste bericht heeft 'ie nooit gezien ;-)


Maar dat is niet het einde van mijn catalina avontuur: ik heb nu een Dynam besteld, dat moet toch een wat betere kwaliteit zijn. Het plan is om die ook de kleuren etc. van de PH-PBY te geven.

 

De aanhouder wint!