Het getal van Reynolds

Aurectar,

Wellicht ga ik je nu teleurstellen, maar concreet antwoord op deze vragen ga ik je niet leveren. Dat kost me een aantal avonden om met FLZ-Vortex door te rekenen. Daarvoor heb ik simpel de tijd niet.

Groottes van de koorde kun je met Profili wel afleiden door een hele reeks verschillende profielen door te rekenen. Vuistregel: koorde van het rolroer/welfklep 20% à 25% van de vleugelkoorde.

Hoek tussen de platte onderkanten ... Geen idee. Alles rekent met het instelhoekverschil (tussen koordelijnen dus). Als je die onderkanten wilt weten moet je de hoek tussen de onderkant en koorde bepalen, en daarvoor corrigeren.
Van het instelhoekverschil is niet zomaar een ideale waarde te geven. Zoals eerder uitgelegd: instelhoekverschil en zwaartepunt horen bij elkaar en bij een beppaalde stabiliteitsmaat. Die laatste is ook erg afhankelijk van de persoonlijke wensen.

Gr. Dirk.

 

Die mag je nog een keer uitleggen Dirk. Koorde is ongeveer 25% van de koorde

 

Bericht ge-edit.
Zou nu wel duidelijk moeten zijn.

Dirk.

 

doordenkertje

Dirk

Neen, ik neem je het absoluut niet kwalijk dat je mijn vraag niet beantwoord.
Ik ken het probleem van tijd.
Ik wou enkel een probleempje aankaarten.
Het ideale zweefvliegtuig heruitvinden is voor mij niet meer aan de orde.
Je neemt een van die Fb3 bouwtekeningen (die gelijken trouwens allemaal op elkaar).
Neem voor de vleugel een RG15-achtig profiel en de klus is geklaard.

Zie mijn persoonlijke variant hieronder (geel toestel).

Toestellen met minimale koorde aan de vleugeltippen (2 onderste foto's)en die soms vreemde nukken demonstreren vragen bij mij nog verder onderzoek.
In die zin betekenen die nukken opheffen voor mij nog een uitdaging.
Zeker voor wat betreft hun vlieggedrag in de bochten.
Mijn vraag situeerde zich in die optiek, begrijp je.

Waar het om te doen is in dit geval is de combinatie profiel en tipkoorde.
In die zin belanden we bij het vraagstuk van reynoldsgetal.
Het wordt voor mij nog een doordenkertje, begrijp je.

Ik ga de bouw van een dergelijke vleugel aanvatten en ben niet van plan de bal mis te slaan.
Het wordt wel een kwestie van de limieten eens af te tasten.


Mgv,

Aurectar

 

Hoi Aurectar,
Zie maijn reacties.

Ja, zolang je niet de intentie hebt om een F3B-kist te creëren die serieus een kans maakt om het NK F3B te bereiken. RG15 is al wel heel erg out-dated ...
Ja, ze lijken allemaal op elkaar. Hoe zou dat nou komen? ;-)
Het zijn kisten die aan dezelfde eisen moeten voldoen. Tja, dan kom je vanzelf op vrijwel identieke ontwerpen uit lijkt me.
Overigens, is het niet enkel meer een kwestie van een goed profiel en ontwerp. Je zult ook zeer nauwkeurig moeten bouwen, als je de performance van de hoogste regionen wilt bereiken. CNC gefreesde mallen, met een precisie van 1/100 mm ontkom je niet aan .... Met de andere bouwwijzen kun je best een (erg) goed presterende kist creëren, maar nooit een topkist van deze tijd.

Ik denk niet dat het probleem enkel die minimale tipkoorde is.
De twee voorbeelden die jij laat zien (2e en 3e foto) zijn essentieel kleiner dan een F3B (dus ook de tip is nóg een stukkie kleiner), ze hebben ook een enkelvoudige tapsheid. Vooral door dat laatste speelt 'die kleine tipkoorde' over een veel groter deel van de spanwijdte.

Het doordenkertje begrijp ik niet.

Ik snap dat je niet van plan bent de bal mist te slaan, wie is dat wel ...
Ik ben wel benieuwd naar hoe je dat wilt bereiken? Ik zou graag je ontwerpideeën en studies eens zien. draadje?

N.B.
Die eerste kist die jij als typische F3B-kist plaatst, komt mij (door zijn grootte) toch eerder als F3J over. Even los van de lektro-uitvoering.

Gr. Dirk.

 

Teoretische uiteenzetting.

Hallo Dirk.

Die kist (3000mm) op de bovenste foto neigt inderdaad eerder naare een F3j toestel.
Ik heb er ook een zuiver-zweef romp voor gebouwd .
Vliegt goed met zijn 1500gr.
En wat met die RG 15 achtigen.
Hier in dit geval betreft het een SB 97 EP 9.2/1.9.

Het is bij nooit opgekomen om de competitieve toer op te gaan.
Met alle respect voor die F3b kerels maar in het leven is er al genoeg concurentie zonder dat ik me daar nu nog mee inlaat in het kader van mijn hobby.
En ook, ik wil het low-tech (ambachtelijk) houden.

Het zijn eerder zwevers zoals op de twee onderste foto's die me op het moment boeien.
De zwever (2500mm) op de tweede foto is een MU17 van een vriend.
Vliegt goed krijgt rare kuren wanner hij aan het richtingsroer komt.
Hij moet heel voorzichtig zijn met zijn richting.
Hij beweert dat het roer te groot is???
De zwever(2500mm) op de onderste foto is een Amerikaanse zwever die ik vroeger reeds 3 maal gebouwd heb.
Ik ben er voorlopig een aan het re-builden (na 30 jaar).

Monterey1 new version - RC Groups

Mijn optie is hem te upgraden met ailerons en een ander profiel keuze.
Ik denk op een vleugel met aflopende Philips-Entry naar de tippen toe.
Een principe die ik met succes uitgeprobeert heb op mijn Bergfalke.
Verder zit ik nog met een Fafnir in de pijplijn, maar dat project staat voorlopig op een laag pitje (tijdsgebrek).
Nu, uitgestelt is niet verloren.

Ik heb een beetje theoretische kennis van aerodynamica maar je zal me niet horen zeggen dat ik daarin een kei ben.
Mijn kennis is eerder op gevoel en empirische ervaringen gestoeld.
Jaren observeren kan ook iets inhouden.
Nu, toegegeven, jouw theoretische uiteenzetting van die materie mag er best wel zijn.
Ik heb al een paar van jouw betogen aandachtig doorgenomen.
Altijd interessant.
Er zijn zaken die ik vroeger al wel eens in een tijdschrift gelezen heb maar het eens op een andere wijze horen vertellen kan soms verhelderend inwerken.

Waarvoor dank,
Mvg,
Aurectar

 

Hoi aurectar,

OK, ik snap je intenties met die kist.
Advies? Ik wacht je antwoord niet af, maar geef het.
Weggooien kan altijd.

Monterey / onderste kist:
Deze kist komt op de foto op mij over als een (semi) oldtimer. Een oldtimer is vanwege zijn romp nooit een speedkist. Het devies is dus: langzaam en thermieken, ergo veel welving. Bij een grote kist en relatief hoge vleugelbelasting (>4m, >6 kg) kun je met de welving wel naar 3,5% gaan. Bij het formaat wat ik zie op de foto (2m25 à 2m50?) zou ik het houden op 2,5% à 3%.
D profieldikte zou ik (in procenten) over de hele vleugel gelijk houden.

De kist van de middelste foto:
Oogt ook niet direct als een monsterlijke F3B/F3F ;-) maar wel een heugje sneller dan de Monterrey. Bovendien lijkt me de tip een tikkie groter dan die van de Monterey. Hierbij zou ik eerder richting 2,5% of zelfs 2% welving gaan (de laatste vooral om een tikje betere glijhoek te creëren).
Profieldikte (in procenten) ook gelijk over de hele vleugel, maar als je qua sterkte uitkomt 1 à 2 procent dunner. Evt. ligger verbreden.

Profielverloop en vleugelverdraaiing:
Hanteer voor beide kisten dezelfde werkwijze: meer welving aan de tip + vleugelverdraaiing ter grootte van het verschil tussen de beide nullift-hoeken (alfa0) van beide profielen.
Voor de Monterey zou ik 0,5% welvingsverschil kiezen, dus profielering wortel 2,5%, tip 3%.
Voor die andere zou ik het welvingsverschl kleiner kiezen (als de tip inderdaad relatief groter is!) 0,3% à 0,4%.

Voorbeeld mbt. de vleugelverdraaiing:
Stel wortelprofiel = HQ/W-11/2,5 (Alfa0=-3,58gr)
Stel tipprofiel = HQ/W-11/3,0 (Alfa0=-4,1gr)
N.B. Alfa0 komt van website Helmut Quabeck.

Alfa0 is de hoek waarbij het profiel 0 lift bereikt.
Het tipprofiel moet 0,52gr meer met de neus naar beneden om de nullift te bereiken. De truuk is om de hele vleugel overal gelijktijdig nul lift te laten bereiken. Dus moet je het tipprofiel een halve graad nose down verdraaiien (afgerond, die 2/100 merk je niet, en kun je niet bouwen).

Succes,
Dirk.

 

Dit alles lijkt mij met ambachtelijke technieken nooit haalbaar. Als ik kijk naar de vleugels van mijn Starlight krijg ik ten eerste tranen in mijn ogen (omdat er één aan barrels ligt), ten tweede het idee dat schalenbouw 100x nauwkeuriger is dan welke houten ribbenvleugel dan ook. Ik hoef alleen maar naar de dikte (of eigenlijk:dunte!) van de achterlijsten te kijken......

 

Ik bouw veel in schuim, CNC gesneden.
Ik kan dan wel hoeken in 1000ste graden opgeven, maar rond af op tiende graden. Waarschijnlijk is halve of kwart graden het hoogst realiseerbare.

Schuimbepalkte vleugels kunnen redelijk nauwkeurig gebouwd worden. 1/10 mm moet haalbaar zijn. Verdraaiing van 0,25 graden ook.

De vleugels van jouw Starlight zou ik evt. in schuim herbouwen (als repareren niet haalbaar blijkt.

Gr. Dirk.

 

verschillende benadering





Je hebt twee benaderingen van modelbouw die je wezenlijk moeilijk kunt vergelijken.
Je hebt de formule 1 van de model zweefsport waaronder de Starlicht en andere Pike's, CNC vervaardigd in exotishe materialen, resorteren.
Deze kisten worden meestal industrieel vervaardigd door firma's in Duitsland of in andere Oostbloklanden.
Het zijn dan ook meestal Hy-Tech produkten en bestemd voor competitief gebruik.




Daarnaast heb je de het ambachtelijke circuit (zie foto) van de low-tech doe het zelver.
In dit segment staat hout nog altijd centraal als grondstof.
Het hoeft geen betoog dat CNC gemaakte tuigen van het Hy-tech segment wel wat nauwkeuriger zijn dan deze van het tweede ambachtelijke segment.
Het zijn daarom ook totaal verschillende benaderingen, dat is duidelijk.

Toch wil ik even de aandacht vestigen op het feit dat er in hout al heel wat zaken voor mekaar gekregen zijn waar velen raar van zouden van opkijken.
Wat betreft achterlijsten heb ik al voorbeelden in hout gezien die ook een hoog scheermesgehalte hadden.
Wie vroeger nog op een A1 vrijvlucht evenement van enig niveau aanwezig was zal dit wel beamen.

Nu,akkoord, hout zal altijd wel een levende materie blijven waar een minimale afwijking moeilijk uit te sluiten valt.

Maar voor een gewone Thermiek-, Cross-country- of een schaalzweefmodel voldoet hout ruimschoots aan de eisen.

En geef toe, wie met een houtbouw INSPIRA op het terrein aantreedt hoeft zich ook niet te schamen.

 

En de combinatie schuim-hout. Ik heb me ooit (letterlijk) in de vingers gesneden met de achterlijst van mijn eigenbouw F3J.

Old-timers met een 4/10 triplex achterlijst: opassen voor je vingers.

Dirk.