Het tweede jaar.

Mee eens! Het is niet de wind (want voor een vliegtuig dat los is van de grond 'bestaat' die niet), maar de turbulentie. Heb de discussie over de wind gevolgd (ook van jou Brutus (hoi), ook mee eens). Aanvulling: als het turbulent is, haal ik met één schakelaar alle expo uit mijn kist. Dan is elke kist veel beter vlak te houden of terug te corrigeren... Van internet geplukte tip, die ik iedereen kan aanbevelen. Goed item mannen!

 

met de hoeveelheid expo die ik erin heb, wordt de kist alleen maar extreem wild als ik dit opeens eruit klap..
maar dat wisselt per toestel en per persoon..
ik vlieg met vrij grote uitslagen, de turbulentie die ze echt omver kan gooien moet ik nog tegenkomen ;-)

 

Bald, ik heb Wil via PB ook al uitgelegt dat de snelheid tov de grond er niet toe doet, het gaat om de kolom lucht om het model heen.

Turbulentie is een factor waar je niks aan kan doen, dat is gewoon een kwestie van niet nerveus worden en rustig blijven spelen met gas en roeren en vooral niet te langzaam vliegen.
Als je het niet meer weet .... gas erop, hoogte maken, tot rust komen en opnieuw proberen.
En heb je geen gas meer (lege accu) zorgen dat je snelheid maakt (neus horizontaal) en het ding tegen de grond aanvliegen, dan is het geen mooie landing maar hij staat wel op de grond.

Gerben en ik hebben op een andere manier ervaring met turbulentie namelijk met Dynamic Soaring.
Dan zit je achter de duinen (en plek waar je normaal helemaal niet komen wilt) maar als je door de grenslaag heengaat dan zie je het model heen en weer slaan.
Als je langzaam gaat zie je het model echt in 1 seconde 1 a 2 meter op en neer gaan.
Het mooiste was toen Gerben per se mijn Solution XL wilde DS-en, de romp hing als een pendel in de vleugels.
Er is geen simpele manier om met turbulentie om te gaan.
Wij hebben in het begin van het DS-en veel de duinen af moeten dalen en weer omhoog klimmen.
En veel modellen meenemen die dan in een vuilniszak mee terug gingen.
Maar bovenstaande is extreem en weinig mensen zullen zoiets meemaken.

Maar ik vind dat je met turbulentie moet kunnen vliegen, mocht je aan het vliegen zijn en het weer slaat ineens om wil je nog wel je model aan de grond krijgen.
En als je dan van je leraar niet met wind mag vliegen dan word je wel heel erg beperkt.
We wonen in Nederland, als je boven windkracht 3 a 4 niet meer kan vliegen dan kan je beter achter de geraniums gaan zitten.
Turbulentie kan gevolg zijn van wind en een oneffen ondergrond, dus probeer het eens op te zoeken, ga laag boven bomen, slootjes, dijken vliegen, dan heb je een beetje een gevoel wat je model doet.
Trouwens, bij heet weer is het ook turbulent boven mais en omgeploegde grond, dat heet dan thermiek.

Student, waarom heb je dan zoveel expo?
Onrustige vingers?
Ik probeerde altijd met zo min mogelijk expo te vliegen om een direct gevoel met het model te krijgen.
Als ie te onrustig werd verkleinde ik wel de uitslagen.
Expo maakt het gevoel zo sompig.
Enige model waar ik me veel expo bij kan voorstellen is een 3D kist met van die klapdeuren als roeren.

GJ

 

Ondanks alle goedbedoelde adviezen heb ik voor vanmiddag
(Windkracht 26km/uur) afgezegd. Ik ben veel te bang, dat ik mijn toestel verspeel.
Zaterdag wordt het beter weer en heb ik afgesproken met mijn leraar.

 

@GJVO
ik vlieg an sich niet met extreem veel expo (ben heli's gewend), maar die expo houdt hem wel normaal rustig bestuurbaar.
zonder overcorrigeer je gewoon teveel.
Nu ben ik heli's gewend, en vind het erg prettig als een toestel echt aan de stick hangt.
dus niet teveel beweging met de stick, en toch een goede reactie van het toestel.
bij vliegtuigen vind ik het leuk tijdens een beetje spelenderwijs gekke dingen doen om lekker vlot mijn kunstjes te doen, dan is een beetje stevig uitslag op de roeren prettig.
maar tijdens rechtuit vliegen of landen wordt hij wat te nerveus.

en het is "maar" 30% expo.. maar wel het verschil tussen goed gecontroleerd binnenkomen, en zweet in de handpalmen en spannende momenten..

ik heb inderdaad 1 kist met roeren als schuurdeuren... die zit op 85% expo..
Die wil ik niet eens proberen zonder expo

@WillydeWoofer
het is en blijft jouw toestel natuurlijk, wil je niet vliegen, dan ga je niet vliegen.
die keuze kunnen teveel mensen niet maken, waardoor nog steeds teveel toestellen als schroot eindigen.
dus wel/niet vliegen, eigen keuze: en dat is wat je moet doen.

aan de andere kant, aan de kabel kan het geen kwaad...
daar is zo'n instructeur voor. zolang hij het zelf durft natuurlijk.
Aan de kabel kun je dan straffeloos met dit weer vliegen.. geeft je ervaring, zelfvertrouwen.
en je weet weer wat beter hoe zo'n klein toestel nu echt met de wind om gaat ;-)

maar het is dan wel handig als je eigen achterhoofd en concentratie het toestaan op zo'n dag, het is wel geconcentreerd vliegen vaak..

 

@WillydeWoofer
het is en blijft jouw toestel natuurlijk, wil je niet vliegen, dan ga je niet vliegen.
die keuze kunnen teveel mensen niet maken, waardoor nog steeds teveel toestellen als schroot eindigen.
dus wel/niet vliegen, eigen keuze: en dat is wat je moet doen.

aan de andere kant, aan de kabel kan het geen kwaad...
daar is zo'n instructeur voor. zolang hij het zelf durft natuurlijk.
Aan de kabel kun je dan straffeloos met dit weer vliegen.. geeft je ervaring, zelfvertrouwen.
en je weet weer wat beter hoe zo'n klein toestel nu echt met de wind om gaat ;-)

maar het is dan wel handig als je eigen achterhoofd en concentratie het toestaan op zo'n dag, het is wel geconcentreerd vliegen vaak..[/QUOTE]

Voor alle duidelijkheid: ik vlieg al twee jaar niet meer aan de kabel. Er kijkt slechts iemand over mijn schouder mee, die af en toe aanwijzingen geeft.
De laatste 50 cm kan hij aan een kabel toch niks meer uitrichten. Ik vlieg ook vaak alleen, dan is er verder helemaal niemand.

Voor alle duidelijkheid: afgelopen zondag blies de wind het toestel tijdens de landing een paar meter opzij. Mijn begeleider (misschien is dat een betere term) kon hem maar net aan de grond krijgen. Ik zou hem zeker aan gort gevlogen hebben. Waarom zou ik een dergelijk risico nemen?

 

Waaruit ik opmaak dat je je Motor A brevet hebt.
Wat dan weer vreemd is omdat men je klaarblijkelijk niet heeft opgeleid om met onrustige lucht overweg te kunnen.

Zoals gezegd, ik vind dat merkwaardig, dat je wel je brevet hebt kunnen halen, maar klaarblijkelijk niet bent voorbereid op lastige omstandigheden.
Dit is iets dat ik met mijn leerlingen wel degelijk doornam. Stevige wind? Gewoon komen, dan gaan we daar speciaal een aantal oefeningen mee doen.

 

Het is natuurlijk allemaal een beetje in balans. Als je met te harde wind steeds gaat vliegen en je vliegt iedere keer de boel kapot dan is de lol er gauw af. En met je zelfvertrouwen gaat het dan ook de verkeerde kant op. En dan nog niet meegenomen de knaken die het kost. Aan de andere kant bekeken moet het ook weer niet zo zijn dat je met een windkracht 2 niet meer gaat vliegen. Ik denk dat daar een beetje een balans in moet zitten.
Verder is het fijn als je met een windkracht 3 a 4 gewoon nog goed kan vliegen zonder dat je de boel kapot vliegt. Als het iets harder waait dan ga je ook gewoon. Ik heb weleens met een windkracht 7 gevlogen. Ik vond dat echt niet prettig. Mag je mij een zondagsvlieger vinden maar met windkracht 5 ga ik niet meer. Dan maar achter de geraniums..... met een droom van een bouwdoos/project. Heb ik dan veel meer lol mee dan gaan als de brandweer met de wind mee, tegen de wind bijna achteruit vliegen (is mij een keer gelukt) en een lastige landing. Natuurlijk ieder zijn ding, voor windsurfers kan het ook niet hard genoeg waaien. Helaas blijft er met alle vliegtuigen een ding overeind, kapot gaan ze altijd een keer. Kan vele oorzaken hebben zo vloog ik een Fourstar 60 (30 jaar oud 1800 vluchten) aan bonken door een doorgebrande hoogteroerservo.... helaas shit happens.

 

Wil, als je je er niet prettig bij voelt moet je het ook niet doen of afspreken dat jij het model vliegt en de instructeur hem het laatste stuk aan de grond zet.
Maar ik heb het idee dat de instructeur zelf niet comfortabel is met wind, dus dan niet doen.
Het moet tussen de oren goed zitten, als je twijfel hebt, niet doen.
Ik heb zelden iets gecrasht maar meestal was het omdat ik niet lekker in mijn vel zat of een moment van onoplettendheid.

Bruno, Wil heeft geen A brevet.
Trouwens, een brevet wil niet zeggen dat je kan vliegen, ik ken veel mensen met een brevet die niet kunnen vliegen.
En wij lieten in de eindfase mensen ook gewoon lekker onder begeleiding vliegen.
Ik denk dat een instructeur prima op een afstandje les kan geven.
Soms stond ik 2 a 3 mensen tegelijk te lessen of ik zat op het terrasje een colaatje te drinken en zei, roep maar als je me nodig hebt.
Dat geeft de leerlingen meer vertrouwen dan dat je in hun nek gaat staan hijgen.
En vroeger hadden we geen kabel he, dan stond je naast hem en rukte de zender uit zijn handen of nam de knuppels over.
Je kan vaak iemand door rustig instructies te geven, beetje op hem inpraten, prima laten landen zonder dat ze het zelf weten.
Op mijn oude club haalde iedereen wel binnen 1 seizoen zijn brevet en kon zijn vliegtuig ook echt goed besturen.
Daarna hielden we ze nog wel in de gaten of als ze het vroegen dan gaven we ze nog wat tips.
Gerben heeft zelfs oudere leden (70+) die hun brevet al 100 jaar hadden nog les gegeven en daardoor crashten ze minder en waren ze zelfverzekerder.
Als ik weer ga vliegen (ik hoop over 2 jaar) dan mag hij me ook weer even bijstaan bij de eerste vluchtjes.

GJ

 

Hier hetzelfde, op de 1e landelijke LB dag mijn F2B model tegen het gras gelegd (was niet veel, al weer hersteld, maar toch...), was me al > 25 jaar niet meer overkomen. Beetje turbulentie en een hoofd vol met organisatorische aandachtspunten....

Nee, brevet en dan ineens kunnen vliegen, breek me de bek niet open...
Ik doelde op 'alleen' vliegen. Ik versta daar onder 'alleen': niemand anders op de club of in je eentje wildvliegen.
Dat lijkt me verzekeringstechnisch een oliedomme zet om nog maar te zwijgen over de consequenties voor een club, mocht het onverhoopt misgaan.

Exactemundo, deed het niet anders.
Zal nooit de keer vergeten dat ik stond te lessen, model op hoogte (vliegsnelheid=windsnelheid) en alleen uitbreekneigingen corrigeren zonder te oversturen. Ging prima, ik stond erbij en keek er na. Tot een van de andere piloten in de box orientatieproblemen kreeg. Ik zag uit mijn ooghoek een Puma 40 (die met plasticromp) onder 45 graden -in rugvlucht- richting aarde gaan, net even wat verder weg dan ik zelf zou hebben gedaan. Dan vraag je niets maar laat de man even met lege handen achter, brengt de kist vlak op een meter of 5 boven de grond, rolt hem terug, klimt weer wat en prikt hem met de neus in de wind. 'Alsjeblieft, hier is je zender weer'. De leerling was ondertussen braaf doorgegaan met de oefening en had geen idee wat ik tussendoor even had gedaan.

Gek genoeg heb ik een kabel nooit als een verbetering ervaren, integendeel. Met name het stuurgevoel breng ik sneller en beter over door de sticks onder de duimen van de leerling beet te pakken en zo te laten ervaren wat je met die sticks doet en wat het resultaat daarvan in de lucht is. En als dat er is, hoef ik er niet meer aan te zitten.

Ja ik herinner me de verbijstering goed als ik weer eens een leerling op die manier voor het eerst zelf had laten landen, na eerst 10 low passes te hebben gemaakt: "Nee, nog geen gas open, ja prima zo, vleugel vlak houden anders draai je uit de richting, ja en nu heel langzaam steeds meer up trekken... Gefeliciteerd, je bent geland"

Dat laatste geeft als instructeur toch ook een enorme voldoening?
Ik heb ook met 'minder dan gemiddeld getalenteerden' gelest en dat duurde dan maar wat langer, uiteindelijk kwam het meestal goed. De gevallen dat het uiteindelijk nooit iets werd zijn heel zeldzaam.

Ik zal het je sterker vertellen, bij andere procedures (terrein, type vliegactiviteit) laat ik me nog altijd graag coachen door iemand die daar al in thuis is.
Daar voel ook ik me zeker niet te goed voor.

 

Nog even een laatste noot van mijn kant.
(dat krijg je als je thuis in de ziektewet zit, dan blijf je maar schrijven, sorry daarvoor).

Het fabeltje van "de verzekering betaald niet uit als je geen brevet hebt" is onzin en is ons wijsgemaakt door een vereniging die begint met de letter K en eindigt op L.
Een brevet is niet rechtsgeldig, het is (nog) niet zoals bij parapenten, hanggliden of zweefvliegen.
En ook " als je lid bent bij een K... L club ben je verzekerd" is onzin.
Daar is genoeg over geschreven en je moet ten alle tijden een eigen goede WA verzekering hebben.
De andere verzekering is alleen als echt alle hoop opgegeven is, dan kan je misschien eens terecht bij die vereniging.
Dus gewoon logisch nadenken, ver bij steden, aanvliegroutes en wegen wegblijven, zorgen dat je geen schade aan personen en gebouwen toe kan brengen dan is er niks aan de hand.
Nog niet ... ik zie het in de toekomst wel veranderen.

GJ

 

Even een nuance daarin...

Als CLUB ben je dan niet verzekerd.
Wetstechnisch ben je al een club als je met enige regelmaat met eenzelfde groep gaat vliegen en afspraken gaat maken.
Je moet dan enige vorm van zekerheid kunnen overleggen (voor de veiligheid van jezelf en omstanders) om duidelijk te maken dat de vereniging alles aan de veiligheid heeft gedaan.

Bij een schade of letsel kunnen mensen naast verzekering, ook strafzaken aan hun broek krijgen. Waarbij een voorzitter een leuk doelwit is.
Laatst iets meegemaakt met een automobilist, die alles 100% goed deed, waarbij een voetganger letterlijk onder de auto springt. Automobilist wordt vervolgd voor "bewust toebrengen van lichamelijk letsel". Zie maar te bewijzen dat je alles goed deed...
Is hem wel gelukt trouwens..

Hoe bewijs je dat iemand (ooit) heeft kunnen vliegen? Vliegbrevet.


In het wildvliegen heb je dat niet, omdat je geen vereniging bent.
Moet je jezelf wel aan de regeltjes hebben gehouden, maar dan moet de verzekering er eerst achter komen dat je de regels niet hebt gevolgd.


Betreffende kabel of geen kabel met lessen, zolang de leerling niet zelf kan landen, ben ik groot voorstander...
Geen gegraai, ongewilde knuppelhangacties.
Ogen hoeven niet van het toestel af, geen gesmijt met zenders.
Zelfvertrouwen van de leerling? Gewoon het spul gebruiken waar het voor is: ingrijpen als het echt moet. Laat ze zelf hun foutjes maar oplossen.
Dankzij de kabel kan ik ze vrij ver laten gaan... en de drie fouten hoog volledig benutten

Kan de leerling eenmaal een beetje trefzeker landen.. los die kabel..


Maar ik doe ook voor gevorderde of oudere vliegers nog wel eens een keer een kabel actie.
Gewoon om weer even de handigheid te krijgen, zonder meteen iets op het spel te zetten

 

Volgens mij ligt het er ook nog aan hoe de club samengesteld/opgericht is.
Als jouw redenering klopt dan zou geen enkele NIET KnvvL club verzekerd zijn.

En hoe je kan bewijzen dat iemand kan vliegen als hij schade aangericht heeft?
Volgens mij is dat niet de vraag, of iemand kan vliegen.
Het gaat erom wie schade aangericht heeft en wie dan de schade moet betalen.
Dat is de eigenaar/gebruiker van het object.
Als jij schade rijdt met een fiets gaat men ook niet vragen naar je fiets-certificaat, omdat dat wettelijk niet bestaat, net als het brevet, het is een nutteloos stukje papier.
In Duitsland hebben ze geen brevet, als ik wel eens op een show in Duitsland ging vliegen lachten ze zich kapot.. Führerschein für Modellflugzeugen??
Ze kijken alleen maar naar de verzekering, dat telt, als je dat kan overleggen kan je vliegen.
Bij wedstrijden is het de verzekering en je NL nummer (dus KNVvL nummer).
Ook nooit een brevet gevraagd.

Lache was dat ik ooit eens iets wilde organiseren bij een club en het bestuur erop stond dat de deelnemers een KNVvL lidmaatschap en brevet hadden.
Er zouden duitse topvliegers komen... tja, die hebben geen brevet en geen lidmaatschap.
Dat ging dus niet door.
Typisch gehersenspoeld door de wijsgemaakte regeltjes.

Maar we dwalen wat af van Wil zijn "tweede jaar" topic.

@Wil. stuur me even een berichtje met je adres dan zal ik nog wat opsturen.

GJ

 

Ik heb geen brevet. Misschien ga ik het nog wel een keer halen.

 

Ik denk dat ik over een tijdje ook gewoon met windkracht 4 durf te vliegen. Bij vliegen met windkracht 5 kan ik mij niets leuks voorstellen. Jij en ik blijken echter tot een minderheid op het forum te vergeten. Achteraf gezien had ik vandaag gerust kunnen vliegen. Maar het weekend ziet er goed uit .
Het is ook lullig als iemand je toestel mee bouwt, je afraad om te gaan vliegen en vervolgens vlieg je hem aan gort. Vraag dan nog maar eens om hulp.

 

Gert-Jan,
Jouw gezondheid is vele malen belangrijker dan het geneuzel van mij. Ik hoop dan ook, dat je heel gauw herstelt en dat ik je in goede gezondheid eens kan ontmoeten.
Groeten, Wil

 

Maar we dwalen wat af van Wil zijn "tweede jaar" topic.

GJ[/QUOTE]

Wil en zijn vliegtuig dwalen zelf ook regelmatig af .

 

Ik lees hier veel boeiende dingen, en eigenlijk zijn de meeste dingen allemaal waar.

Voelt de piloot zich echt niet lekker bij bepaalde omstandigheden kan je hem niet dwingen natuurlijk.
Maar hij mag wel eens licht uitgedaagd worden om dan te merken dat die Bft meer wind eigenlijk wel meevalt.
Het hangt ook een beetje van de kist af.
Met mijn F3A toestel (Mythos 125) heb ik een grote comfortzone wat wind en turbulentie betreft, zeker als ik op m'n eigen terrein vlieg.
Of met enkele snellere rakkers die gewoon door de lucht klieven.
Als ik een schaalmodel of dergelijke vlieg, dan hou ik het liever wat gematigder maar moet er ook niet te weinig wind staan. Platte lucht vind ik ook niet zo plezant eigenlijk.

Ik geef ook aan enkele piloten les, hanteer meestal hetzelfde systeem. Mij is het al overkomen dat iemand na zijn 2e of 1e vlucht zelfstandig kon landen. Dat hangt natuurlijk een beetje van de kist af (Een Easystar is gemakkelijker te landen dan een Calmato), maar niets is zo heerlijk als het moment dat de leerling beseft van "sh1t, hij gaat me hier doen landen" en als instructeur al weten dat hij dat prima zal doen.

Brevet, geen brevet. Op onze club zijn er veel beginnende piloten die wel effectief oefenen naar hun brevet. Per piloot beslissen we zelf wel of ze al alleen mogen vliegen, of eventueel met aanwezigheid van iemand anders, of enkel met een instructeur/begeleider voor ze hun brevet gehaald hebben. Dat heb je eigenlijk heel rap door. Vuistregel is wel dat als er iemand zonder brevet al alleen mag vliegen dit enkel is met de kist waar hij op dat moment mee vliegt. Kom hij voor zijn brevet af met een moeilijker toestel => eerst even via de instructeur passeren. Spaart heel wat teleurstellingen!

 

Nog 1 ding over regeltjes...

Knvvl is een "simpele" manier om aan je wetten en zo te voldoen.
Schade bij een knvvl club? O, daar zit de knvvl achter, zus is zo en zo geregeld, laat maar gaan. Verzekering pakt hem dan gewoon.

Een niet knvvl club is natuurlijk gewoon verzekerd. Alleen als club moeten ze de veiligheid bewijzen, dus zullen ze op de een of andere manier wat dingen aan moeten tonen.
Vliegvaardigheid is er eentje.

En dat is bij auto's natuurlijk ook discutabel. Op je 18e haal je een papiertje, kun je dan oo je 50e nog rijden?
Daar heeft men iets over gezegd.. zo ook bij brevetten.

Over mensen zonder brevet bij een knvvl club: dat kan gewoon hoor..
Maar regeltechnisch moet je de veiligheid aantonen, je kan er dan ook voor kiezen om een instructeur stand by te houden.
Thats it.
Zo ook met gastvliegers. Hebben ze hem niet, gewoon even een instructeur erbij.
Of ff overleg met bestuur, kijken of er met jaren ervaring iets aantoonbaar is.
Hoeft niet zo kritisch te zijn, kun je het wel maken


En willy:
Zoals hierboven prachtig beschreven: iemand mag gewoon een tikkie geprikkeld worden.
Voel het niet goed, moet je het niet doen.
Geen schade is belangrijker

 

En willy:
Zoals hierboven prachtig beschreven: iemand mag gewoon een tikkie geprikkeld worden.
Voel het niet goed, moet je het niet doen.
Geen schade is belangrijker[/QUOTE]

Maak je geen zorgen over mij. Ik ben dol op prikkels. Over ieders adviezen denk ik na en kijk ik of ik er iets mee kan. Van je grenzen verleggen kun je een boel leren, maar je moet het wel kunnen behappen. Als ik mijn leerlingen de tweede les een trompettenconcert van Haydn voorleg, gaat het geheid fout. Ik werk meestal in kleine stapjes. Soms forceer ik een beetje met ze en meestal pakt dat goed uit. Streven naar haalbare doelen werkt in zijn algemeenheid het best.

Op dit moment zit bij mij de schrik er nog een beetje in, omdat ik pas twee toestellen kapot heb gevlogen. Waarschijnlijk durf ik na een paar keer met de nieuwe Wot gevlogen te hebben, ook bij een kleine windkracht 4 te vliegen. Ik ken mezelf een beetje. Eigenlijk doe je alles op gevoel. Je merkt zelf wel of.......haalbaar is.

Overal zitten altijd twee kanten aan. Iedereen praat vanuit zijn eigen ervaringen. Dat maakt het leven ook interessant.
Zo, nu heb ik voor vandaag wel genoeg verstandige dingen gezegd . O ja, bij mij lopen gevoel en verstand niet altijd gelijk. Nou dat weer .

Iedereen alvast een heel fijn vliegweekend gewenst