lijnbesturingshandvat met rc throttle control

Ik zit al een hele tijd met het idee in mijn hoofd om een 2.4GHz lijnbesturingshandvat te bouwen maar telkens loop ik tegen enkele beperkingen aan die me verhinderen het project aan te vatten. Het is de bedioeling om mijn 3 dochtertjes te leren LB te vliegen zonder het gekrijs van methanolmotoren of de stank van diesels want anders is er voor hun al snel de lol af vrees ik...





Er bestaan al zeer veel omgebouwde stuurwielzenders maar deze zijn, voor de toepassing waarin ik ze wil gaan gebruiken, veeeeeeeel te log. Ik wil qua volume niet veel hoger gaan dan een stevig uit de kluiten gewassen F2B-handvat. Dus een handzender ombouwen tot handvat zit er niet in. Ik zou eigenlijk de omgekeerde weg willen volgen... Enkele vereisten die ik me heb opgelegd:

• Volume niet veel groter dan een uit de kluiten gewassen LB-handvat.
• 1 kanaal is voldoende, dus enkel throttle control over trekker (wijsvinger), of desnoods met een druktaster om de throttle "live" te houden.
• FrSky ACCST module (omdat ik hier al een 30-tal ontvangers van heb...

Dit bijvoorbeeld is dus GEEN optie... Dit is geen LB-handvat maar een baksteen.:schrik: Hier kan je dus nooit deftig mee sturen.:roll:

Zou dit haalbaar zijn of zou ik gewoon een aparte zender mee in de cirkel nemen?

 

Leuk project.
Als het heel klein moet zijn, dan zou een ATTiny85 in combinatie met een drukknop en een FSK zendermodule iets opleveren, waarbij de 4,5 of 5 volt voeding in feite de afmeting bepaalt. In het vliegtuig komt dan een FSK ontvangertje met een Atmel processor om het servo signaal naar je regelaar te genereren.

Ik neem dan aan dat het signaal niet meer dan 40 meter hoeft te overbruggen?

Hans

 

Ik begrijp de noodzaak niet zo goed?

Je kunt dit toch ook prima mechanisch oplossen met twee extra stuurlijnen, die vanuit het midden van het handvat komen, bediend door de trigger in het handvat. Doordat het twee lijnen zijn heb je geen last van dat de luchtweerstand deze lijnen naar achteren trekken en het gas onbedienbaar maken, wat je met een enkele lijn voor het gas wel zou hebben.

De bellcrank waar deze lijnen op werken (in het toestel dus) moet dan haaks op de bellcrank van het hoogteroer staan zodat de ene functie de andere niet beinvloed. Dus de voorste en achterste lijn op hoogteroer zoals gebruikelijk, en de bovenste en onderste lijn bedienen het gas

Een lichte veer in het model houdt het gas vol open (automatisch vol gas in geval van verlies van lijntrek) en een wat zwaardere veer in het handvat trekt richting "gas dicht".

Zonder lijnspanning dus vol gas, ideaal voor de start. Zodra je lijnspanning hebt, moet je zelf het gas open houden tegen de veer in het handvat in.

Je zult wel heel erg rekvrije (stalen??) lijnen moeten hebben, en niet te veel loopings achter elkaar draaien...

Of het in de praktijk werkt weet ik niet, ik ben geen lijnvlieger.
Maar in theorie moet het domweg werken: als je via twee lijnen een hoogteroer nauwkeurig kunt sturen, moet je via twee extra hulplijnen het gas (wellicht wat minder nauwkeurig) moeten kunnen sturen....

Groet, Bert

 

uhm, mischien is een simpel servotestertje een idee? en dan met dunne draadjes langs de lijnen?

 

Er zijn ook timers te koop voor electro.
Dat is 1 minuut draaien en uit.

 

Jo, je hebt meerdere opties, eentje is idd via een kleine servotester die je op jet handvat monteert. Informeer eens bij die andere Belg die al zolang electro lijnbesturing doet, ben zijn naam even kwijt. Die gebruikt ook een servotester op het handvat, dan hoeft er alleen een impulssignaal en de massa via de lijn naar de regelaar te gaan. Dit kan dan denk ik via de staaldraden waarmee je ook stuurt.

De andere is die kleine timer van Robert-Jan. Die werkt heel goed en is instelbaar tot een paar minuten en het vermogen is ook instelbaar. Sal vliegt daar ook mee als hij indoor vliegt.

De zender optie zou ik niet voor kiezen, dat heb ik in het begin ook gedaan, maar was altijd lastig te controleren.

 

zo'n timer is idd prima te doen, bij voorkeur wel een timer die een aanloop tijd heeft zodat je zelf op de startknop kan drukken en dan rustig naar het handvat kan lopen.

maar als je met een paar mensen vliegt, dan werkt b.v. een Eflight timer ook goed, vermogen instelbaar via een potmeter, 1 keer drukken is 1 minuut, twee keer drukken 2 minuten. Voordeel voor beginnende vliegers is dat het vermogen aan het eind van de vlucht zachtjes wordt terug geregeld. Je kan het model dan veilig naar de grond vliegen.

Maar ik snap de behoefte aan zelf gas geven ook wel, in het begin is een minuut zelfs als lang en als je wat begint met figuren vliegen dan is het lastig om te weten hoeveel tijd je nog hebt.

Waarom niet gewoon de (auto) zender in de linkerhand en met rechts sturen. Dat gaat makkelijker als dat het lijkt.

 

Je kan ook een 3e man je gas laten regelen met een normale zender

 

Aan allen die hier een constructieve bijdrage leveren, mijn dank! Ik heb inderdaad al de voorgestelde systemen in het verleden gebruikt.

Voor mijn BCD (Basic Carrier Deck) gebruik ik inderdaad een derde kabel die de throttle bedient. Maar dit werkt natuurlijk enkel bij niet-electromotoren.

Hier een voorbeeld van zo'n handvat:




Omdat het de bedoeling is om de meisjes met trainertjes te laten vliegen waarbij de lijntrek eerder beperkt is wil ik geen extra kabel langs de lijnen laten lopen of geisoleerde kabels gaan gebruiken.





@ Theo, inderdaad, Jan Odeyn is één van de pioniers op vlak van electro BCD. Maar zijn electrotoestellen zijn volwaardige BCD-kisten en daar kan ik de dametjes niet aan gaan hangen... Ik heb ook 2 van die timertjes van Robert-Jan. Die werken perfect voor iemand die zijn kist niet tegen de aarde kwakt of als je een prop saver kan monteren. Maar ik vermoed dat mijn 3 dochtertjes (door hun enthousiasme?) de trainertjes (zonder landingsgestel) niet steeds zeer keurig tegen het het aardoppervlak gaan zetten.

Hier een filmpje dat ik vele jaren geleden ooit gemaakt heb van Jan:
[media=youtube]Ha_zUxK7E28[/media]

Het is natuurlijk mogelijk om de esc van buiten de cirkel te bedienen via een standaardzender. Ik denk dat dit de meest eenvoudige oplossing zou zijn. En inderdaad, het signaal moet maar beperkt zijn. Met een maximale lijnlengte van 14m is een bereik van 40m ruim voldoende. Ik weet niet wat het effect van de stalen kabels op het signaal is maar ik vermoed dat dit geen spelbreker zal zijn.

@ Hans, mijn kennis is te beperkt om zelfs maar te begrijpen wat je schrijft, om maar te zwijgen over het samenbouwen van sit systeem...

Maar het mooiste zou toch een minizendertje in de vorm van een LB-handvat zijn...

 

Een tweede persoon buiten de cirkel met een zender de motor laten regelen is totaal geen optie, dit gaat snel mis. En vraag niet hoe ik dat weet.........

Met die timer kan, mits je een regelaar ala Castle Creations gebruikt met herkenning van propstrike. Die schakelt af als de prop wordt tegen gehouden.

Het systeem van Jan Odeyn kun jij ook gebruiken en aanpassen voor een trainertje.

voor de rest blijft er niks anders over dan dat de vlieger met een zender het gas bedient. Wacht eens Willy Schmidt uit Heinsberg gebruikt ook zo een systeem, vraag hem eens hoe hij dat doet, die zal zaterdag ook wel in Genk zijn.

 

De afstanden bij LB zijn zeer beperkt, ik las iets van 14 meter. Is dan een besturing door middel van een paar Infra Rood leds niet een mogelijkheid?
Ik stel me hier het volgende bij voor:
Je neemt een servo tester. Dat zijn tegenwoordig kleine simpele schakelingetjes die ook nog eens goedkoop zijn. Op de uitgang sluit je een transistortrapje aan met één of twee stevige IR Led's. De potmeter van de servo tester monteer je zo dat hij met een soort trigger bediend kan worden.
Die leds monteer je zo dat ze op het vliegtuig gericht zijn. Dat is niet echt moeilijk lijkt me. Op het vliegtuigje zet je een IR detector diode die het signaal naar de regelaar kan sturen.
Eigenlijk net als in de laatste foto maar dan in plaats van de draadjes naar de regelaar zit er een Infra Rood verbinding tussen. Het lijkt mij dat zo iets zou moeten kunnen werken.
Alleen zal het misschien bij sterke zon niet helemaal lekker zal gaan. Met een soort zonnekapje over de detector diode zou je dat kunnen voorkomen. Dat zal je moeten uitproberen.

 

Eens even zitten denken over een draadloos ontwerpje. Als het echt helemaal minimaal moet kom ik uit op een aan/uit zendertje opgebouwd uit de eerder genoemde ATTiny85 en een FSK zendmodule. Deze combinatie gebruik ik ook voor mijn DLG Poor Mans Vario ontwerp. De drukknop komt in het handvat en als je hem loslaat gaat het gas uit. Ingedrukt houden is vol gas aan.



Als het handvat ruimte heeft voor iets meer toeters en bellen dan komt er een potmeter bij, waarmee je het gas traploos kunt instellen (ook tijdens de vlucht) en nog een extra schakelaar voor een intrekbaar landingsgestel oid.




De ontvanger moet ik nog uitvissen welke microprocessor daar het beste voor gebruikt kan worden, maar het zal ongeveer zo iets worden.



Nu zou ik graag de afmetingen weten van zo'n handvat, zodat ik kan inschatten wat het volume wordt. Qua voeding mik ik eerst op een 1S LiPo, maar als dat te weinig spanning oplevert, wordt het een 600MAh 2S Life cel, maar dan moet er wel weer een spanningsregelaartje bij op de zenderprint.

 

Wow hmeijdam, dat zou mooi zijn. Lijkt me ook een heel compact systeem om in of onder een handvat in te bouwen. Ik ben totaal niet thuis in dit soort tovenarij maar als ik je draadje ivm de vario doorlees lijkt me dit wel zeer geschikt. Zou je het zien zitten om een prototype samen te stellen en dan kan ik het in een handvat inbouwen en testen? Kosten zijn natuurlijk voor mij en er staat helemaal geen enkele tijdsdruk op...

Ik heb ook al over een simpel infraroodsysteem nagedacht maar dan moet er een constante "zichtverbinding" zijn tussen IR-zender en IR-ontvanger en dat is bij lijnbesturing niet het geval aangezien je je handvat kantelt bij het sturen.

Een voorbeeld van een "standaard" LB-handvat:

 

Infrarood lijkt me inderdaad moeilijk betrouwbaar te krijgen. Ik weet niet met wat voor vermogen motoren je gaat vliegen, maar ik moet ook even nadenken over wat veiligheden aan ontvanger zijde. Bijvoorbeeld als de ontvangst voor meer dan een seconde wegvalt, moet de motor uit.

 

Ik zou er dan ook een timer in bouwen.
Voor het echte lijnvlucht gevoel

 

Timer inbouwen is inderdaad geen probleem. Ik heb er enkele van Robert-Jan.
Het leukste zou zijn dat je met hetzelfde systeem zowel electro (esc) of brandstof (servo) kan bedienen. Het voorstel van hmeijdam zou veel navolging krijgen denk ik. En als ik het gewicht en de afmetingen van de componenten zie lijkt me dit ook uitermate geschikt om mee indoor te vliegen.

 

Omdat het vandaag toch geen vliegweer was heb ik het ontwerp verder uitgewerkt en de software voor de zender en ontvanger geschreven.

De zender kan met een kleine 1S LiPo gevoed worden. Het verbruik is maar 30 milliampere, dus met het 600mAH batterijtje op onderstaande foto kun je 15 uur vliegen en dan zit er nog 25% lading in.
Het bereik heb ik getest tot een meter of twintig, omdat ik begrijp dat dat al ruim voldoende is.


Voor de ontvanger gebruik ik dezelfde processor als voor de zender. Hij wordt gevoed met 5 volt vanuit de ESC of voor de brandstofkisten (met gasservo) met een 5 volt BEC of een 4,8 volt NIMH pakketje.




Voor het zend/ontvang protocol heb ik Manchester Coding gekozen waardoor de ontvanger kan bepalen of hij een geldig datapakketje ontvangt. De failsafe bestaat er uit dat als er gedurende 0,5 seconde geen geldig datapakketje is ontvangen, het gas uitschakelt.
De normale bediening gebeurt via de drukknop in het handvat van de zender. Die moet je ingedrukt houden om gas te geven, waarbij je het gasvolume traploos kunt instellen met de volumeregelaar. Laat je de drukknop los, dan gaat het gas onmiddellijk uit. Dat is ook veilig mocht het handvat bijvoorbeeld uit je handen glippen.

De volgende stap is om even uit te zoeken of het servo signaal voor ESC's gestandaardiseerd is. Wellicht moet er op de ontvanger nog een jumper switch komen om het servo signaal te kunnen reversen. Dat geldt ook voor het tweede servo kanaal wat gebruikt kan worden voor een intrekbaar landingsgestel, flaps, rook of wat dan ook.

 

Schitterend!!!!

 

De Zender

Het zendertje voor in het LB handvat is klaar en is 75 mm lang en 12 mm breed.



Je kunt hem op 3 manieren aansturen en dat wordt bepaald door te kiezen of en waar je een klein jumpertje over de pinheaders plaatst.

Methode 1)
Jumpertje links onder op de print en je sluit alleen de drukknop aan. Drukknop ingedrukt is volgas en drukknop loslaten is gas uit.



Methode 2)
Jumpertje rechtsboven plaatsen en alleen de volumeregelaar linksonder aansluiten. Het gas wordt nu traploos door de volumeregelaar geregeld als ware het een gasstick op je zender.


Methode 3)
Geen jumpertje op de print en zowel de volumeregelaar als de drukknop aangesloten. Dit is een combinatie van methode 1 en 2. Drukknop ingedrukt is gas tot het niveau wat je hebt ingesteld met de volumeregelaar. Drukknop los is gas uit. Volumeregelaar is tijdens de vlucht te verstellen om je gas bij te regelen.



Gewicht zonder batterij is ongeveer 20 gram. Daar komt dan nog een paar gram bij als je ook de twee standen schakelaar voor een intrekbaar landingsgestel oid wil gebruiken. Hiervoor zitten de pinheaders ook op het printje.


Gewicht met 1S lipo is ongeveer 35 gram.


De drukschakelaar die je ingedrukt moet houden kan uiteraard ook door een tuimelschakelaar worden vervangen, zodat je het knopje niet ingedrukt hoeft te houden.

Als er vragen over de zender zijn dan hoor ik het wel hier.

 

Dit is gewoon tovenarij! SCHITTEREND!!!
Purpose build electronics!