Ik ben begonnen aan een hitsig modelletje voor de kleine Wren MW44 (45Newton). Het is de Mirage2000-B van HT (ook wel jetarrows). Spanwijdte 908mm Romplengte 1400mm HT heeft een electro-impeller versie (vliegklaar in 2600 gram) en voor de gasturbine hebben ze een koolstofromp die rond de 600 euro kost. Tijdens de Jetmesse van 2008 kreeg ik enige korting voor hun laatste exemplaar van die dag. Ik heb voor deze combinatie van vliegtuig met motor gekozen, omdat ik later met de Wren44 een tweemotorig vliegtuig wil bouwen. Uiteindelijk wil ik een Beechcraft Starship met twee turboprops MW44. Als je een tweemotorig zakenvliegtuig onder de 20 kilogram wilt bouwen, dan zijn twee van deze Wren mini gasturbines nog altijd groot genoeg. Een aardige bijkomstigheid is dat je een straaljager in de grootte van deze Mirage kunt bouwen voor de helft van het geld van de standaard modeljets (rond de 12 kilogram). En deze vliegt toch flitsend snel en ziet er hartstikke puik uit. Weet je trouwens dat de pond stirling momenteel aan de euro staat, dus de prijs van deze motoren is aanzienlijk gedaald deze herfst! De officiele bouwbeschrijving kun je downloaden bij http://www.ht-modellbau.ch/Artikel/Download/Bilder/Bauanleitung-Mirage2000-en.pdf De motor vind je bij Wren Turbines Ltd | MW44 Gold . Ik ben begonnen om de romp bouwklaar te maken. De fabrikant heeft uitsparingen voor het landingsgestel gemaakt, maar bij die uitsparingen bestaan volgens mij geen landingsgestellen. (ik betwijfel of hun zeer lichte landingsgestel van de electro-versie er wel in past) Dus heb ik eerst maar eens de gaten dichtgesmeerd met Gelcoat en Epoxy en daarna nieuwe gaten gemaakt. Ik gebruik een landingsgestel Jet1A, met wielremmen. De ventielen komen van Digitech. En fantastisch mooie stukje vakwerk! Het toegangsluik voor de motor zit aan de onderkant van het vliegtuig. Als straks de motor in het vliegtuig zit, is er –bij het starten- helemaal geen toegang meer, dus er mag niets mis gaan. Daarom heb ik de motor op een bok gezet om uit te proberen hoe alles gestart moet worden. Met de handleiding van Wren, kwam ik er snel uit. Als brandstoftank heb ik een 750cc limondafles gebruikt. 60 eurocent (en de limonade smaakte zo slecht nog niet). Met 750 cc kan ik 10 minuten normaal vliegen of 5 minuten vol gas. Ik vind het belangrijk dat het startgewicht niet al te hoog komt te liggen; onder de 4,5 kg is mijn streven (met volle tank). Een grote brandstoftank wil ik dus niet. Bij starten en taxien zal ik een hulptankje aansluiten op de ontluchting. Het Landingsgestel wordt als eerste passend gemaakt. Het neuswiel volgt (ten behoeve van de instelhoek). Dan wordt het bijgeleverde neuswielspant in het vliegtuig gelijmd. Hierna kan het grote feest beginnen. Mooie, gladde luchtinlaten zijn eigenlijk alleen nodig bij de electroversie, maar ik gebruik ze toch; altijd goed. Ze passen heel goed. Ze zijn een stuk ingekort (de motor wil ik namelijk zo ver mogelijk naar voren plaatsen). Bovendien zijn er openingen gemaakt voor de wielen (hoe doen ze dat bij de electro versie dan ?) en de tank (omdat ik enigszins in het zwaartepunt wil uitkomen met de tank). En ik heb een opening gemaakt voor de electriciteitskabels van de startmotor en gloepilug. Die kabels zitten bij deze motor –apart- centraal aan de voorkant. De meeste kabels lopen aan de omtrek, aan de onderkant van de motor. Die kabels gaan door een apart gootje naar voren. Dat gootje heb ik gemaakt van (blauw) papier met plakband en vastgelijmd met Epoxy lijm aan de uiteinden. De motorsteunen komen er zo uit te zien, tesamen met de motor heb ik de spantjes gefixeerd met 5 minuten lijm en later wordt alles definitief gelamineerd met een grote lamineer actie ten behoeve van alle spanten in het vliegtuig. wordt vervolgd, paul
Hee Paul, dat ziet er goed uit allemaal, in 1 post is al bijna de kist klaar ;-) Had je voor het hoofdlandingsgestel niet de jet 1A poten kunnen gebruiken die vrijwel recht staan? Had je wat aanpassen gescheeld (niet dat dat zo erg is maar gewoon een vraag). Succes met de verdere bouw. Grt, Berto.
Gaaf man! Ik zit hier in gebouw 21 met Sander (Franken) en Jeroen (Theelen) naar je foto's te kijken. Wordt die epoxy rond de gasturbine niet veel te heet? Ga je dat met alufolie beplakken of zo? Groeten, Ron
De tank komt op een dun plankje met schuim en met de dop wordt de tank op zijn plek gehouden. Om de kabels van de motor aan de regelaar te koppelen zonder verlengkabels, is er maar EEn plekje geschikt in dit vliegtuig. En dat vergt een vreemd bevestigingsspant. Het luchtvat voor het landingsgestel krijgt een mooi plaatsje in de romprug. De tank krijgt een laagje schuim dat ik met plakband vast zet. Het schuim wordt met constructielijm aan de epoxy romp gelijmd. Zodoende is het luchtvat trilling dempend opgehangen met minimaal gewicht. En kan er toch nog uit (getrokken worden). Zie foto hierboven. De brandstoftank wordt op 2 spanten ondersteund van onderen en van boven vastgehouden (aangedrukt). (foto volgt nog) De antenne kabel komt straks in een bowdenkabel die ik van tevoren aan de voorlijst heb vastgelijmd met constructielijm. De voorlijst heeft geen koolstof, maar voor de zekerheid zal ik later nog een reikwijdtetest doen. De ontluchting van de tank komt aan de buitenkant. Ergens bovenin. Hier kan ik er een start- en taxitankje op aansluiten. Aangezien ik met een kleine brandstoftank ga vliegen van 700cc is dat gewenst. Op twee foto's hierboven is het moeilijk te zien (het zit “op tien uur” ). Nu de belangrijke spanten in de romp zitten; ga ik alles met 80grams weefsel en Epoxy vast lamineren. De motorsteunen iets sterker dan het ontvangerschot natuurlijk. Ook gebruik ik glasvezelsnippers en baumwollflocken in naden. De volgende dag worden de restjes afgesneden en afgeslepen. De luchtinlaat wordt ook afgeschuurd tot deze dunwandig is. Op plekken waar de wand dun is, of de delen slecht aansluiten heb ik eerst glasvezels geplakt, zie foto. Het is nu tijd voor de hittebestendige stuwbuis. Ja Ron: er komen twee stalen buizen in de romp om het epoxy te beschermen.
stuwbuis maken Dit is de afgeschuurde luchtinlaat: De ultrasoonscheppen komen later. Alvorens ik het sluitingsmechanisme maak, wil ik de kabinekap als stijf geheel aan elkaar gelijmd hebben. Eerst zet ik de uiteinden met 5 min.epoxy vast… in tweede instantie lijm ik het middendeel van de kabinekap met siliconenkit vast; dit vult de spleten beter en neemt trillingen en thermische uitzetting op. Het is tijd om de hittebestendige stuwbuis te maken: Eerst maak ik een kartonnen modelletje van de theoretische getallen: Dan wordt de knipschaar gehanteerd en 0,3 mm RVS gevormd: En puntlassen in de keuken: Het eindresultaat weegt 240 gram. Dat is dan 240 gram extra lood in de neus !!)@*#&@!! De stuwbuis is 240mm lang. Zou ik minder lood in de neus nodig hebben als ik de motor 120mm naar achteren plaats en een 120mm kortere stuwbuis maak? Dit is het sommetje: NU: 32cm (afstand van hart-motor tot zwaartepunt)* 600 gram (motor) + 50cm (afstand) * 240 gram (stuwbuis) = 31200 g*cm ALTERNATIEF: (32+12) * 600 + (50+12/2) * 240 = 33120 AFSTAND van zwaartepunt tot de neus = 70cm. Ergo: op deze manier heb ik 27 gram minder lood nodig.
Ik weet niet wat de hele kist gaat wegen maar 240g lijkt me inderdaad nogal veel. Moet de buis echt dubbelwandig zijn? Zou je kunnen volstaan met alleen de binnenbuis en dan een koelende luchtstroom in de ruimte tussen buis en romp? Of een isolator (glaswol)? Ik heb overigens een mooi stukje 0,5mm aluminium plaat liggen. Als je het kunt gebruiken mag je het hebben. Groeten, Ron PS: Puntlassen in de keuken? Het moet niet gekker worden.
