Nog ééén keertje dan.... Mischien wel de laatste charter ooit....

Ja... maar bij jou is de accu het uitgangspunt. Bij mij de "afmaker" qua zwaartepunt, dus dat ging in mijn geval niet.

 

Qua bouwen de laatste post:

Een van de laatste loodjes was het inbouwen van de ontvangeraccu, en dat heb ik gedaan middels een "hondehokje" waar de accu in schuift:


Daar komen twee slotjes aan weerszijden:


En daar haakt weer een balkje in wat aan de "accu-zijde" bekleed is met een dot schuimrubber


Verder moest nog even snel de Optoschakelaar aangepast worden voor ontvangervoeding:

En daarna was het eigenlijk wel klaar....


Achteraf een beetje verbaasd, want hij is schoon aan de haak 2457 gram, en dat is maar 7 gram zwaarder dan de vorige versie (de snelbouwkit zonder rolroeren).

Nu is het wachten tot de wind een beetje gaat liggen....

 

Vandaar ook de in mijn tekst......

Wat betreft die wind, daar wachten we al een paar maanden op.
Af en toe wel eens een rustige dag tussendoor, maar dan weer zo koud dat de Lipo's het niet zouden overleven (vorig voorjaar door schade en schande achtergekomen).

 

Ringetjes siliconeslang over de kwiklinks schuiven?

 

Zou ik nog kunnen doen, maar ik zie het nut er niet zo van in.... Kan me niet heugen ooit kapotte kwiklinks gehad te hebben, en het valt me op dat die dingen tegenwoordig steviger zijn dan vroeger. Toen boog je ze nog wel eens per ongeluk open, maar deze dingen zijn bijna vervelend sterk....

 

Hij vliegt, en hij vliegt ERG fijn, met maar één opmerking: hij klimt als een dolle zonder wiggen onder de vleugel.... Niet een klein beetje, maar gewoon vol gas loopings als het hoogteroer neutraal staat, en zelfs met de trim in de hoek nog steeds fors....
Tweede vlucht met 3 mm onder het stabilo (aan de achterkant, richting "down") maakte het al een stuk beter.

Da's toch wel een voordeel van een afneembaar stabilo....


Vanavond voor het slapen gaan maar eens even een mooi Balsa opvulwigje voor maken

 

Effe snel....

 

En zo vliegt ze dan:

 

Nou.... die wig verminderde wel de benodigde hoeveelheid trim, maar wat het niet deed, was de klimneiging bij volgas wegnemen.
Of dat aan "teveel vermogen" ligt, ik weet het domweg niet, ik kan me dit van vroeger in elk geval totaal niet herinneren.

Nu had ik ook wiggen onder het vleugelzadel kunnen leggen.... Maar ik bedacht mij opeens, dat ik deze kist met een Taranis bestuur, en dat "die zender alles kan".
Dus heb ik op het hoogteroer een beetje down mix meelopen. Da's leuk, en werkt aardig als de snelheid constant is, maar bij gasgeven duurt het even voor de kist op snelheid is, en bij gas terugnemen duurt het "vrij lang" voor de snelheid er uit is.
Wat weer oplevert dat als je gas geeft, de neus kort maar vrij stevig naar beneden wil, en als je gas terug neemt de kist nog enige tijd wil klimmen.

Ook niet ideaal, zeker niet in de landing: dan wil je niet dat gasgeven vlak boven de baan oplevert dat de kist de grond in wil, of gas terugnemen om te landen oplevert dat de kist éérst nog spontaan een metertje klimt....

Máár.... De Taranis kan alles, dus heb ik er een slow down in die mixer gezet, die het aandeel down bij gasgeven er in 2,5 sec langzaam bij doet, en het aandeel up er bij gas terugnemen in 6 seconden bij in mixt. De waarden zijn in de lucht bepaald overigens (ben begonnen met 1,5 en 4 sec, en een beetje geklooid tot het goed was).

Het gevolg is dat je nu vol het gas kunt gaan, of van het gas af, en de kist blijft min of meer als een streep recht door gaan. Uiteraard zal hij bij stationair gas nog wel doorzakken, maar je kunt in elk geval bij een doorstart op 50 cm hoogte onbekommerd het gas vol open zetten zonder dat het ding als een dolle stijgt (zonder mix) of de neus in de grond steekt (mix zonder tijdsvertraging).

Ik blijf het een ondoorzichtig loeder vinden om te programmeren, die Taranis, maar begin er toch wel blij mee te worden...

Nu dezelfde truuk nog uithalen met de SpaceWalker...

 

Beetje extra motordomp geven lost ook wel een deel op.

Maar het is wel een kwaaltje van A-symmetrische vleugels.
Des sterker je motor des te groter dit probleem.
Je vleugels leveren nou eenmaal meer lift bij hogere snelheid.

Toch. Ik neem aan dat je stabielo normaal onder de juiste hoek had moeten staan volgens tekening. Dus als je ineens 3mm onder je stabilo moet stoppen zou ik denken dat het probleem ergens anders ligt.

Maar zo uit mn hoofd stond bij mn taxi het hoogteroer ook altijd behoorlijk down getrimd.

 

Tsja.... wat ik mij er van herinner, is dat mijn allereerste Charter zijn maiden deed met een HB 25 en er een béétje last van had, toen die motor kapot ging kwam er een Enya 29 op. Beide kamzuigermotors, maar de HB draaide met 9 x 6, de Enya 10 x 6.
Met de Enya werd het klimmen op het gas vervelend sterk, en toen heb ik er op aanraden van de rest van de club, 10 mm onder de vleugel achterrand gelegd. Naar mijn herinnering was het toen grotendeels weg, er was nog wel wat klimneiging over bij vol gas, maarja, wat zijn herinneringen van 35 jaar geleden?

Het was toen al een zeer bekend kwaaltje van de Charter, en dan hebben we het over 1981 of 1982.
Deze Charter is gewoon volgens tekening gebouwd, en ik had tot nog toe nog verder niks aan gedaan.
Ik heb het ding met 0 zijwaartsstelling en 0 motordomp gevlogen, en nu heeft hij domp en zijwaartsstelling volgens tekening, hiervan merk ik vrij weinig verschil om eerlijk te zijn.

Vleugel veranderen VS stabilo veranderen maakt theoretisch weinig verschil, het practische verschil is dat vleugel verstellen effectiever is omdat het stabilo niet de enige kracht is, de romp zelf heeft ook redelijk wat invloed en maakt de verstelling van het stabilo voor een deel ongedaan.
Mijn gedachtengang was dat om te vliegen de vleugel een bepaalde hoek t.o.v. de lucht moet hebben, en dus, een verhoging onder de vleugelachterrand de hele romp wat achterover kantelt (en dus de motordomp wat teniet doet), terwijl het stabilo verstellen de romp voorover houd, en dus de motor ook.

Blijkbaar was dat dus niet zo, want om eerlijk te zijn, het enige verschil wat ik kon zien was dat het hoogteroer minder ver naar beneden hing maar het vlieggedrag verder niet veranderde: Getrimd voor rustige kruisvlucht, resulteert gas geven in dat het model gewoon een looping inzet (daarmee bedoel ik dat hij zonder aan het hoogteroer te komen, echt achterover doortrekt tot voorbij de verticaal....).

Maar het kan zijn dat er bij het vlak zetten van het stabilo iets fout gegaan is natuurlijk.... (http://www.modelbouwforum.nl/thread...atste-charter-ooit.250633/page-3#post-3795471 )

Hoe dan ook, gisteravond vloog hij met de "getimede mixer" prachtig en vlak bij alle gasstanden, nog beter dan mijn Calmato en Spacewalker... Ook herhaaldelijk gas geven en terugnemen bracht het ding niet van de wijs....

 

Just in case.

Wel genoeg elastieken op je vleugel
Mn taxi ging met een 4cctje en wat veel gang ook wel eens in een spontane looping =P

Ach ja. Beetje rommelen.
Of je nou handmatig moet sturen of wel zo makkelijk het in de mixer gooit maakt weinig uit.

Beetje down in mixen heb ik ook wel vaker gedaan.
Alleen was dat niet vertraagt dus wel opletten als je ineens op het gas ging. Deels was dat te verbeteren door pas vanaf half gas in te mixen.

 

Dat heb ik gisteren dus een minuut of tien staan testen, en hoewel het bij stijgvlucht en daalvlucht wel (hele lichte) afwijkingen gaf met gaswissel, bleef de kist horizontaal gewoon mooi in het spoor.
Natuurlijk, als je superprecies gaat kijken, zal er altijd nog wel iets aan afwijking overblijven, maar laat ik het zo zeggen: iedere afwijking die zo klein is dat ik hem niet bewust registreer, is voor mij klein genoeg.

Met name in de landingsaanvlucht, bij kleine correcties van het glijpad d.m.v. gas, was het erg prettig dat in elk geval de neusstand niet veranderde....

Vanavond nog weer even met de andere charter gevlogen (andere zender, wel mix mogelijkheid maar geen tijdsvertraging), heb ik het maar weer gauw uitgezet: iedere keer dat je gas terugnam ging de neus (fors) omhoog...

Maak je geen zorgen 8 in totaal, en altijd "verse": ik koop ze per kilo....

 

Dit dus:

 

Nou nou nou... die Brutus toch....

Ik lijk warempel wel die Taranis "een beetje leuk te vinden"...
Ik heb namelijk de logical switches ontdekt, waardoor de ingebouwde Miep alleen nog de temperatuur en toerental afroept als de motor loopt, waardoor het in de pitts een stukje rustiger wordt, Miep vertelt me als de motor afgeslagen is (wat wel fijn is want ik hoor dat niet altijd als er meerdere toestellen in de lucht zijn) en het blijkt dat Miep ook met de gegevens van de telemetrie servo's aan kan sturen. M.a.w., zodra het gas stationair staat, en Miep ontdekt dat het toerental lager word dan een onderwaarde, geeft ze een beetje gas bij....

Je moet een beetje goed kijken om de bewegingen van het gasheveltje te zien, maar Miep doet dat helemaal zelf....

 

En na wat dieper nadenken, blijkt een array van 10 logische schakelaars, elk met 1/10 van de uitslag (maar wel cumulatief) en een looptijd van elk 15 seconden, vrij aardig het gedrag van een echte regelaar na te bootsen.

Het getalletje boven in het scherm geeft de positie van de gasservo aan, en de regelactie komt geheel uit de Taranis zelf.



Helaas is het beeld 90 graden gedraaid, en ik heb geen flauw idee waarom, het originele bestand toont wél normaal....

 

Vandaag het pick-up spoeltje vervangen voor eentje met een grotere inductie waarde. Dit heeft de RPM detectie stukken verbeterd in het lage toeren gebied.
Daarnaast ook de looptijden van de tien logisch schakelaars gewijzigd: ze stonden allemaal op 15 seconden op en neer, en de bedoeling hiervan was dat hoe lager het toerental, hoe meer logische schakelaars actief en dus hoe sneller de gasservo beweegt. Idemdito als het toerental oploopt, hoe meer logische schakelaars afvallen en hoe sneller het gas weer dicht gaat.

Wat ik heb gewijzigd, is dat de schakelaars met de lage waarden het gas snel openen en langzaam sluiten, en de schakelaars met de hoge waardes het gas snel sluiten en langzaam openen., de schakelaars met de middenwaarden sluiten en openen ongeveer even snel, en op halve looptijd. Het lijkt er sterk op dat het regelaartje nu wat vlotter reageert, en wat stabieler regelt.
Daar moet je je nog steeds geen governor-achtige respons bij voorstellen, daarvoor is de telemetrie veel te langzaam, maar ik hoef in elk geval niet meer scherp op te letten dat de motor stationair een beetje inkakt en dreigt af te slaan, want dat regelt de zender nu voor mij.

 

Bert, Bert, Bert! het wordt tijd om brandstofinjectie te gaan ontwikkelen! Niet omdat het moet... maar omdat het kan...

Gas... bijzonder nifty opgelostvia de zender! Ik vind dat wel een bak! Top!
Met een Jetizender zal dat denk ik niet lukken. (daar droom ik van, maar de kosten slaan door...)

Voor der rest

Groetjes Bas

 

Dank je, Bas!

Voorlopig is het nog niet meer dan een gimmick.... Wat mij verbaasde, nu de toerental meting verbeterd is krijg ik ook betere waarden doorgepraaid, en hoewel je het niet echt hoort, blijkt op de grond de motor zo rond de 2600~2700 toeren te stabiliseren stationair (met dank aan de regeling), maar in de lucht komt het stationair toerental nauwelijks onder de 3500 toeren.
Zet je de kist dan aan de grond, dan zakt het toerental weer vrolijk, en komt de regeling weer in.

Met het vliegen levert het geen echte problemen op, dat best wel hoge stationair toerental. Het klinkt ook niet zo hoog.
Wat ik nu wel weet, is dat het toerental schatten door het geluid te vergelijken met stationair en vol gas, blijkbaar heel lastig is....

 

Zou je zou ook ontsteking kunnen vertragen bij lage toerentallen?