Intussen de ouwe draaibank eens van het stof ontdaan, en een "vliegwieltje" gedraaid. Aangezien mijn draaibank en beitels niet zo geweldig zijn, en mijn "draaibank-skills" ok op zijn best matig, heb ik de oppervlakten maar nageslepen, want ik kreeg ze niet mooi strak. Het eindresultaat weegt 1050 gram, en dat is nog wat aan de zware kant, maar voorlopig laat ik het even zo.... Motor staat nu reeds de hele middag te draaien met dit vliegwiel. Zonder koeling word hij bij dit toerental maximaal 80 à 85 graden, met de kamerventilator in de buurt daalt dit al rap naar ongeveer 55 graden. Ik voorzie voorlopig nog geen echte koelingsproblemen.... Filmpje staat te uploaden, nog effe geduld! En daar issie dan:
Zou wel het mooiste zijn, maar het is maar extreem weinig materiaal (je slijpt bij zo'n gang minder dan 1/100ste weg....). Dus na het slijpen even een lapje over de prismas en het is ook weer in orde....
Kijk..... en DIT is het resultaat waar ik naar op zoek ben: De motor heeft nog wat last van mengsel instabiliteit bij heel lage toeren, dus ik zal hoogstwaarschijnlijk een governor gaan toepassen, die het wegzakken of opkomen van het toerental onderdrukt, maar hoe dan ook: Hier loopt de motor op het toerental wat ik wil hebben, met de schroef voluit (ik moet mijn hand boven de schroef houden om te voorkomen dat hij lucht aanzuigt).
Meer weerstand in de aandrijflijn inbouwen waardoor carburateur verder open moet? (waar laat je de wrijvingswarmte?)
Ik kan niet merken dat de boel stabieler word als ik bijvoorbeeld de schroef wat verder zet en het toerental gelijk houd met het gas. Ik krijg sterk de indruk, dat een minieme verstoring van het toerental (OF het mengsel, daar ben ik nog niet precies achter) er toe leid dat de boel uit evenwicht raakt en dat evenwicht zich niet meer herstelt. Dat bijvoorbeeld omdat het toerental lichtjes daalt, de zuigende werking van de carb lichtjes daalt, waardoor de brandstof minder goed aangezogen word, het ding nóg meer vermogen verliest en een neerwaartse spiraal ontstaat. Het lukt me om het ding een uur lang stabiel te laten draaien, en als ik daarna wat met het gas en de spoed rommel, blijft hij dat volgen, maar vervolgens weer proberen een stabiele situatie te maken is dan opeens heel lastig. Vandaar mijn gedachte, om middels een regulateur dat toerental constant te dwingen, want handmatig lukt het me dan ook om ieder gewenst toerental te draaien (ik moet dan alleen continue minieme correcties uitvoeren). Beetje lastig om dit op de testbank te installeren....
Haha mooie houtjetouwtje rondslijpmachine Dat maakt niet uit, in elk geval werkt het prima en dat heet creativiteit! Zelfs aan een Ferrari zit wel ergens iets met een touwtje vast, in elk geval ben je op de goede weg! Groetjes Hans.
Niks aan de hand, Hans.... Ingo heeft me die mop staal gegeven waar ik het vliegwiel van gedraaid heb.... Ik zal voor de voortgang nu echt moeten wachten op materiaal. Niet alleen de romp, maar ik kom electronica te kort om bijvoorbeeld te experimenteren met een regulateur. Zoals ik al eerder zei: als ik handmatig het toerental constant houd, lijkt de mengselstabiliteit een veel minder groot probleem. Ik heb gisteren en vanmorgen nog wat nader geëxperimenteerd, en aangezien ik niet IN het ding kan kijken als hij loopt, kan ik weinig anders dan goed observeren, en kijken wat er gebeurt en vooral wanneer. Heel langzaam komt me de gedachte op, dat die extreem langzame toerentallen hun eigen "eigenaardigheden" met zich mee brengen, zoals bijvoorbeeld het ontmengen van de brandstof in het spruitstuk.... Hierdoor gaat de benzinedamp rechtsstreeks de cylinder in, maar de olie slaat neer in het spruitstuk en het inlaatkanaal van de kop, en vult eerst alle hoekjes en gaatjes op, om daarna als losse druppels de motor in te gaan. Vermoedelijk veroorzaakt dat de instabiliteit, in de zin van dat de olie niet als een constante stroom naar de motor gaat, maar zo nu en dan een druppel. Als ik namelijk na wat langer stationair gas geef, komt er een blauwe pluim uit, maar als ik continue wat met het gas piel, blijft hij redelijk rookloos. De gasklepopening is echt extreem klein (om een voorbeeld te geven: de carburateur komt van een 1,5 cc tweetakt, en de stationair-opening voor die tweetakt is groter, dan wat de viertakt krijgt met de schroef op vol vooruit) en alles speelt zich af op ongeveer 1 a 1,5 mm beweging van het gasheveltje... Gaat nog erg interessant worden om dat met enige nauwkeurigheid aan te sturen straks. Ik bereikte overigens al wel wat verbetering door de spraybar geheel naar binnen te schroeven, waardoor er een iets hogere luchtsnelheid in de carburateur is, maar de testrun van vanmorgen leek toch wel het vermoeden van de oliedrupels die zo nu en dan loskomen, te bevestigen: als ik een tijdje handmatig het toerental constant houd is er niet zo heel veel aan de hand, maar als ik het motortje op zijn beloop laat, loopt hij een tijdje constant, om van het ene op het andere moment "anders" te gaan lopen, en meestal hakkepuft hij dan wat en herstelt weer, soms slaat hij dan af. Mischien is een kleinere boring in het spruitstuk een verbetering, maar dan moet ik eerst een ander spruitstuk maken.... Ondertussen alvast uitgezocht hoeveel afval-olie de motor produceert, en dat valt wel wat mee: Dit is het resultaat van 3 kwartier draaien... In totaal mischien 5 ml olie/water drab. De hoeveelheid water is opvallend. Erg grijs, en dat kan van het inlopen komen, maar het is waarschijnlijker dat dat veroorzaakt is doordat ik de motor bij het vervangen van het lager "voorgesmeerd" heb met gewone motorolie in plaats van de tweetaktolie die ik bijmeng, en het me gewoon niet verbazen zou als die twee elkaar een beetje bijten. Het water speelt natuurlijk ook een grote rol, en ook de (veel te) lage motortemperatuur....
Ik volg dit al vanaf dat de eerste post een paar minuten op het Forum stond. Zei het al en heeft gelijk, niet alleen leerzaam maar ook mooi om weer eens een andere hoek van de (mechanische) modelbouw te zien en wat daar - met nieuwe ideeën - allemaal nog mogelijk is . Groet, Bert
voorlopig vaart het nog niet... Voorlopig heb ik reuze lol om gewoon te prutsen, en dingen te "ontdekken".... Maar ik ben niet de eerste die dit doet hoor: Hans (Zoef de Haas) is hier al hééél lang mee bezig en heeft e.e.a. al behoorlijk in de vingers. Ik kom nog maar nét kijken op dit vlak, en ben gewoon lekker het wiel opnieuw aan het uitvinden.... Soms leuter ik wat in de ruimte ("kijk nou, er komt olie uit") en soms doe ik leuke ontdekkingen: ik had nooit verwacht, dat ik zonder (water)koeling uit zou komen, maar die lage toerentallen houden de warmteontwikkeling blijkbaar uiterst beperkt. Dat vind ik dan wel weer grappig.... En wie weet is er iemand die zegt "dat vind ik zo leuk, dat ga ik ook proberen" en dan is mijn dag helemaal goed...
Kom Harm.... opeens verlegen? Ik moet heel eerlijk zeggen, dat de gasklep-openingen waar het geheel mee blijkt te draaien VÉÉÉL kleiner zijn dan ik ooit had verwacht.... Het lukt me niet eens ze fatsoenlijk te fotograferen. Toch een poging: Dit is bij lopende, belastte motor (afbeelding aanklikken zodat hij op volledige grootte komt). Overigens: toen ik na het nemen van deze foto de carburateur 90 graden linksom draaide (wat inhoud dat aan de binnenkant de luchtopening van de gasklep aan de onderkant uitkomt) het verschijnsel wat minder hevig werd... Niet geheel verdwenen maar toch beter. Mischien nog eens experimenteren met een verticale carburateur. Bij auto's (1:1) ook een veel toegepaste positie...
Je bedoelt, dat die olie dunner word en makkelijker weg vloeit? Geen idee... wel aan gedacht, maar volgens mij zuigt ie dan helemaal niet meer aan.... Het ding verbruikt de brandstof wel zo achterlijk langzaam dat de benzine dan harder verdampt dan de motor het aan kan zuigen... Nu je het er over hebt, ben ik natuurlijk gelijk naar de garage gelopen om te kijken of het me lukt om een filmpje te maken van het brandstofverbruik (klein luchtbelletje in de slang), maar dat mislukte. Het lukte wel om aan de hand van de slangdiameter (2,5 mm) en de tijd tussen twee merkjes (26 sec over 2 cm) uit te vogelen dat het brandstofverbruik bij 1200 toeren ongeveer, in de orde van grootte van 0,2~0,25 ml per minuut ligt. En nu komt het klapstuk: om dat te doen had ik even een borrelglaasje met benzine naast de motor gezet, met een kort stukje slang er aan. Normaliter laat ik de motoren tijdens proefdraaien rechtsstreeks uit mijn veld-jerrycan zuigen via een lange dikke slang (1,5 m, 6 mm binnendiameter), en nu dus via een heel kort slangetje uit een borrelglaasje. Geloof het of niet, maar die instabiliteit was eigenlijk in een keer verdwenen.... Heb er wel 20 minuten naar staan kijken. Het toerental blijft niet uit zichzelf 100% constant, maar die momenten dat hij opeens helemaal inkakt (waarvan ik dacht dat het verzamelde oliedruppels waren) zijn helemaal verdwenen, en de motor wil vanaf een véél lager toerental nog steeds consistent gas opnemen. Hoe laag, dat weet ik niet precies, maar lager dan de 900 toeren die ik tot voor kort als het absolute minimum dacht gezien te hebben.... Dit bied enerzijds goede mogelijkheden voor hele lage toerentallen met behulp van een regulateur, anderzijds zijn de gasklepbewegingen nu wel écht miniscuul te noemen....