Spanlak met Speksteenpoeder ongeparfumeerde talk.(eqv porienvuller?). Hoe zat dat ook weer. Verhouding gewijs? Heb nog een hele liter Spanlak staan die er aan geloven moet,tbv porienvuller. Ik ga die spanlak toch niet als zodanig gebruiken. Weet wel dat het veel schuurstof/poeder gaf. Grts. P
Een afwerking met spanlak en talkpoeder levert een moeilijk verder af te werken oppervlak op. Verf wil niet goed hechten en een afwerking met folie wordt ook lastig omdat de poriën in balsahout zijn gesloten. Onder de folie ontstaan dan luchtbellen die niet weg kunnen.
Ahh,dat gaat hem dus niet worden. Er us idd eea verandert. Moeten weer kopen! Potje dat snel verdampt.kan die aeronaut sp-lak. Dienen als p-vuller? Iets van hout schuurstof mengen?
Of met aceton. Zomaar eventjes tussendoor. Toen ik begon met modelbouw, maakte ik mijn spanlak zelf, gewoon met brandbare film ( bracht iemand mee die bij Agfa werkte ) oplossen in aceton. Wou ik er porenvuller van maken, mengde ik er talkpoeder doorheen. Folie om te strijken was toen nog niet op de markt, onze modelletjes werden toen nog met Japan papier of zijde bespannen. Nadien met lak, die brandstof bestendig was geschilderd. Porienvuller gebruik je nu nog enkel als je het model wil schilderen. Maar nu zijn er betere technieken, zoals bespannen met dundoek en epoxy, waarbij je gewoon geen porienvuller meer gebruikt. Johan.
Klopt, het is echt niet handig. En het is bovendien zwaarder dan de tissue/spanlak methode. Echte deuken afwerken met super lichte PVA filler, niet gaan lopen knoeien met 'porienvuller', dat is achterhaald. Veel beter werkt het bekleden van het hout met dun tissue (nee, geen papieren zakdoekjes maar echt tissue) Eerst het hout zo glad mogelijk schuren, dan 2 lagen verdunde lak om het tissue te hechten. Tissue met een plantenspuit licht vochtig maken, op het hout aanbrengen en door het tissue heen vastlakken. Dan lak je een keer of acht met verdunde lak, na iedere tweede laag schuren met 400, de laatste keren met 600. Als het goed is, ben je dan bijna door het papier heen en zit er alleen op de diepste plaatsen nog de volledige dikte op. Dit laat zich dan goed afwerken (kleurlaag spuiten, met folie houd je altijd wat van die 'plastic look' ):
Bruno? Heb je ook foto's van vroegere modelletjes? Deze is tot in de perfectie afgewerkt, maar dit is ook je zoveelste model. Vroeger maalde men niet om perfectie, als het maar een kleurtje had en een beetje proper was. Als het maar vloog. Johan.
Ja hoor, van hoe lang geleden wil je ze hebben? Ik heb van mijn vroege periode wel wat -voornamelijk foto's door anderen gemaakt-, maar van de modellen daarna, die eigenlijk geen verbetering betekenden en maar kort hebben bestaan, geen beeldmateriaal. Daarna weer wel -eigen foto's-. 1964 1966 1969 1971 1972: 1985, dit model was aanmerkelijk beter dan alles dat ik daarvoor had gemaakt...
Bruno, je hebt door de jaren heen wel een beetje zo'n "signature" bekledingsthema bedacht he Prachtig fotoboek!
Aan allen: 't Is maar goed dat de scherpte van die oude foto's het niet haalt bij die van tegenwoordig.... Tot het 1985 model is alles met de kwast gedaan, met cellulosenitraat lak . Was toen nog verkrijgbaar als autolak, in alle kleuren die je maar kon bedenken. Hechtte natuurlijk prima op de spanlak, omdat deze dezelfde basis had. Wel moest er aan het eind nog een transparante toplaag (Sikkens Rubiet of de 2K lak van WIK) overheen. UIteindelijk slaagde de brandstof er altijd wel in een toegang te vinden onder deze laag, waarna het model snel zwaarder werd door de olie en de buitenkant vreemde rimpels begon te vertonen. Als je daar niet voorzichtig mee was, dan wreef je de hele kleur er zo af... Het geluk met de SuperSuppi (het model in transparant tissue, met rood/zwarte afwerking) was, dat deze maar relatief kort dienst heeft gedaan. Ik heb hem dan ook nog steeds als een soort relikwie. Maar dik onder het stof en de bespanning is helemaal vergaan... Maar het was inderdaad wel mijn eerste model waar de glimmende toplaag niet allerlei ellende nog eens extra aan het licht bracht. Vanaf 1985 is alles met de spuit gedaan, dankzij mijn (toen) nieuwe vliegcollega's, die hierover beschikten.