Test: Methanolmotor op benzine

Nope! Hoewel die de meest schitterende modellen heeft getekend.
Oosterburen... Metterhausen... of... Steinhardt Sultan 5 (geen label in romp) Maar ik denk een van de laatste van Steinhardt.

Hij was klaar voor maiden... flikkerde die met rails en al van het plafond... 1 etage omlaag. De PT-19 ook, maar die bleek te kunnen vliegen zonder RC... Sultan was bijna total-los. Maar ik was zo woest dat ik hem uit frustratie gefixt heb. (chemisch anker liet los uit het beton...)
Moet nu nog afgespoten worden en met aflak beschermd. Jaja... de vaart raakt uit de klus...

 

In dat geval lijkt de restauratie goed gelukt!

 

Eerste foto is zowat van net voor de afzinker... in de tweede zie je de snuit naast de testopstelling. De vleugel is totaal wit, en moet nog in de patronen worden terug gezet... en ook afgelakt met blanke epoxy... Totaalgewicht zo ergens tussen 3,4 en 3,6 kilo uit te komen...
De motor wilde ik in rubbers hangen... soort Hyde Mount, maar dat laat ik maar schieten. Het is een gevecht met de ruimte en dan vooral met de carburateur. Die rubbers wegens geluidsreductie.
Heb er een mooie Herzog 3-kamer demper voor... zou behoorlijk stil moeten wezen.
Plan was... vonkendoos, maar wel op methanol...

 

Ondertussen de motor aan het "afmaken", en morgen eens kijken of ik hem kan transplanteren....

Uiteraard is de kleppensmering volgens grootvaders recept weer uitgevoerd, met een pakking onder het kleppendeksel.


Vervolgens zit er een gat achter in het carter gietstuk, waarlangs je bij onderhoud de pistonpen trekt.
Bij afgemonteerde motor kijk je daar recht tegen de voering aan. Hier zitten geen afdichtingen tussen, dus hier kiert een beetje olie langs. Gek genoeg hebben de .52 en de .91 hier geen last van, maar deze motor wel.
De olie vult de onderste koelribben op met olie, dus het gaat ten koste van de koeling, EN het maakt er een zwijnenstal van.

Dit gat heb ik een heel klein beetje konisch uitgeruimd aan het randje.

Daarna heb ik een aluminium plug gedraaid, met O-ring.

Bij gebrek aan een goede kleine steekbeitel heb ik de O-ring groef met een oud aardappelschilmesje uit de vrije hand gestoken.
Een echt goed passende O-ring had ik helaas ook niet, dus ik heb er een dun randje af moeten krabben.

En dat komt dan "op de klem" in het gat te zitten. Mocht dat niet blijven zitten, kan ik altijd nog een beugeltje maken aan het nu ongebruikte bevestigingsoog van de carburator.

Maar ik hoop dat het uit zichzelf blijft zitten... er zou niet heel veel druk achter moeten zitten....

 

Ondertussen vandaag de open motortransplantatie gedaan....



Motor plus motorsteun schelen op de kop af 250 gram met de .52, en het gewicht onder de staart was precies 50 gram.
Ik win dus 300 gram, en daarmee komt het vlieggewicht op 2150 gram....
En dan bleek hij nog staartlastig, want ontvangeraccu, ontvanger en servo's zaten allemaal achterin de cockpit, dus vliegklaar ben ik nog niet, eerst de boel een beetje netjes weer terugplakken

Heb er dit keer wat motordomp en zijwaartsstelling in gebouwd, leek me toch wel beter....

Ik zie één nadeel, en dat is dat ik helaas de brandstofleiding niet zonder hoge of lage punten heb kunnen houden, maar met een beetje mazzel leid dat niet tot al te grote problemen, want ik denk dat het een stuk minder uitbundig gaat worden met de rolls en loopings....

 

Het weer is niet wat ik voor ogen heb voor een maiden met een vliegtuig met minimaal motorvermogen....

Dus maar even gewoon getest hoe het geheel reageert op verandering van neusstand....



De brandstof-aanzuig is blijkbaar toch minder goed dan van zijn grotere broertjes (of de motor is gewoon gevoeliger voor kleine veranderingen, wat eerder logisch is) want met de neus verticaal krijgt hij er toch wat moeite mee.

Niet dat ik dat als een probleem zie, want het toestel is sowiso niet in staat verticaal te klimmen, en het snelheidsverlies compenseert de zwaartekracht voor een deel.

Aan de trekkracht te oordelen zal het zat willen vliegen, maar of het ook vanaf gras op wil stijgen is nog maar de vraag....

Nu maar gefrustreerd zitten wachten op beter weer....

 

dan wordt een looping toch wel enthousiast spannend.. en die kom je nog wel eens tegen

Voor de start en landing kun je het toestel altijd nog weggooien, indien het echt een probleem is.

 

Nou ja... een looping vanuit vlakke vlucht zal vermoedelijk een beetje krap worden.... Met een beetje aanduiken, vermoedelijk geen probleem.
Maar mensen vergeten dat met een looping, de G-krachten (zeg maar, de zwaartekracht die het vliegtuig voelt) haaks op de rompbodem blijven gericht, en de motor daar dus hoogstwaarschijnlijk weinig last van heeft.
Ik denk niet dat deze kist steiler dan een graad of 30 wil klimmen, en die hoek kan de motor nog zat aan (tot ongeveer 60 graden zie ik geen problemen).
Ik voorzie geen échte problemen, maar dat weet ik pas als ik er mee in de lucht ben geweest....

 

Sorry dat jullie het met een laf fotootje moeten doen in plaats van een filmpje, maar ik had effe geen camera man en ik kan ook geen twee dingen tegelijk....
Maar dit is ongelogen waar, een foto van de Charter na zijn re-maiden, met de olie nog op het stabilo (en da's zo weinig dat hij nu zelfs "vies" in de huiskamer staat.... )



Wat kan ik zeggen? het gewichtsverlies maakt de vleugel een stuk minder vervelend (maar nog steeds niet zo prettig als een "échte" Chartervleugel), hij wil merkbaar langzamer, langzaam genoeg om in het plm enkelhoge gras niet over de kop te slaan.

Klimmen doet hij nog best redelijk, die schatting van 30 graden klimhoek zat aardig in de buurt.
Heb één looping geprobeerd vanuit vlakke vlucht, en dat ging net wel/net niet: hij kwam er door maar brak wat uit in de top.

Grondstart vanaf asfalt ging prima, met een meter of 20 los en dan een rustige en beheerste klim. Kort gras had ik niet tot mijn beschikking, dus dat heb ik niet kunnen testen. Dat komt nog wel.
Hoewel ik met de 10 x 6 prop duidelijk wel iets meer toeren moet houden als met de 11 x 6 die de .52 rondslingerde, maar het viel me niet tegen hoe ver ik nog terug kon nemen, het is beslist niet dat je krampachtig in de buurt van volgas rondkrabbelt.
Het is wel een véél bedaarder kistje geworden, en nog steeds een heerlijk ontspannen rondpruttel toestelletje.
Eigenlijk gewoon precies zoals het vroeger was toen ik leerde vliegen, en 3,5 tot 4 cc tweetaktjes gebruikelijk waren op Charters....

Volgens Pé Reivers Propcalc zou er nog nét een haartje betere prestaties in moeten zitten met een APC 11 x 5, dus die moet ik binnenkort maar eens bestellen....

 

En daar is hij dan eindelijk!



Een 5 cc viertakt, op benzine, in een vliegtuig....

EDIT: oh, en geloof het of niet, maar deze vlucht heeft geheel binnen de afstand en hoogtelimieten die tegenwoordig voor wildvliegen gelden, plaatsgevonden....

 

Behoorlijk stil vooral. Indrukwekkend! Een landing in het hoge gras... dat kan alleen normaal met een hovercraft
Met 10 x 6 kwam mijn 26 FS op methanol niet uit het gras van de club. Nog geen net weer geweest om wederom te testen. Dus die .30 op benzine doet het buitengewoon goed!

 

Eerlijk is eerlijk, vanmiddag stond er zeker 3 Bft, en ik had de hele lengte van het veld in Steenwijk, én wat manipuleren met het hoogteroer nodig, maar hij kwam op eigen kracht van het gras af....

Maar deze vleugel vliegt echt ontzettend onrustig in turbulentie (de nieuwe vleugel met rolroeren is beduidend strakker).
Er staat nog een tweede filmpje van direct voorafgaand aan bovenstaand, en daar zie je goed hoe de turbulentie die kist behoorlijk van het rechte spoor brengt. Filmpjes zijn 2 minuten na elkaar geschoten....

Dit is het voorafgaande filmpje (prachtige start, maar erg veel windgeruis en een lelijke landing):

 

Bij de vistrap!

 

Nou, dat vliegt toch uit de kunst ! Ruim voldoende vermogen, en ja, het kistje is ontworpen voor dat vermogen.

 

Vond ik eigenlijk ook wel.... Back to basics....

Geheel correct! Was vroeger onze heli-school locatie tot we weggestuurd werden door het Fryske Gea....
Maar tegen wildvliegen kunnen ze nog steeds niet wat doen....

 

Als je vleugel echt geheel plat is wordt het bijkans wiebelig door het profiel? Maar met een vol symmetrisch zou je het denk gezien de weersomstandigheden toch ook gewiebel hebben. Calmato heeft ietsje V. Maar dat gewiebel en gewaper... gister het zelfde gedrag. Verstoorde lucht door thermiek of bossages. Die verstoring draagt zeer ver. Zo kwam mijn Calmato Sport ook binnen. Straal bezopen!

 

De V-stelling heeft er weinig mee te maken, serieus! Ik heb vanmiddag nog een rondje gedaan met de nieuwe vleugel, en die is volkomen vlak, heeft hetzelfde profiel, het enige verschil zijn de rolroeren en de tipverdraaiing.
Het was vanmiddag een stuk turbulenter dan gisteravond, maar de kist vloog stukken strakker.

Als je het tweede videootje bekijkt, zie je dat ik op zich rustig in en uit stuur, maar dat op een paar momenten de kist volkomen onnodig hetzij op zijn kant gaat, hetzij de bocht weer uitrolt. O.a. op 00:25 was ik toch echt van plan die bocht gewoon door te vliegen, maar de kist krijgt een zwieper, die hem (toevallig) volkomen de bocht uit rolt).
Rond 01:12 zitten er een paar rare rolbewegingen die ik niet doe, op 1:29 zakt hij opeens héél raar weg (maar dat kan van de slootwal komen), op 1:34 raakt hij opeens alle lift over de linkervleugel kwijt, en op 01:44 hetzelfde maar over de rechtervleugel.

Vanmiddag met de andere vleugel, niks van dat soort rare grappen. Je zag de turbulentie wel, maar dan praat je over dat de tips 10~15 cm op en neer gaan. Meer niet. En het was vanmiddag écht venijnig turbulent in Steenwijk...

 

Bert,
Ik heb zoiets ook met een Geebee R1 aan de vinger gehad..
nog steeds eigenlijk, moet weer een vlucht doen om te zien of het is opgelost.

Die kist vliegt vrij gemoedelijk (zou je niet verwachten), alleen in bochten heeft hij nogal vlot de neiging "enthousiast" de bocht in of uit te willen vallen.
Dit heb ik met turbulent weer, maar ook met vrijwel windstil weer. al is het bij windstil weer een heel stuk minder aan de orde.

Nu komt het bij deze kist met vrij grote zekerheid bij de rolroeren vandaan.
handleiding had geen uitslag opgegeven, dus heb hem gewoon op mijn manier afgesteld (vlot)
in vlucht is hij (voor mijn doen) niet overdreven actief op de rolroeren.
Zodoende geen kwaad in gezien.
Maar bij nader inzien... bij grotere uitslagen (lees: winderig, turbulent) gaat hij raar doen.
waarschijnlijk trekt het rolroer (wat bij de gee bee net als bij jou aan het eind van de vleugel zit) de vleugel in een tip stall.
eenmaal op het rechte stuk is er niets meer aan de hand, tot ik de bocht in ga en wat turbulentie moet opvangen (lees, wat meer uitslag moet geven)

Let op: dit is dus bij lange na niet in de buurt van de stall snelheid..
zonder wind kan het toestel nog vrij langzaam vliegen.. en eerder genoemd dingetje komt ook bij volgas gevlogen bochten voor.
Mijn verzonnen oplossing: minder uitslag op de aileron.. alleen nog ff kijken of dit het ook is.
En ik zal in mijn vlieggedrag op moeten letten dat ik het toestel wat meer "plat" vlieg, oftewel geen "bank & jank" bochten..
oftewel, wat meer schaal.

past ook beter bij de kist. alleen jammer dat hij er zo kritisch op is.


Bij jou zie ik wat van deze specifieke puntjes terug in je filmpje.
zeker het wegvallen bij die sloot, en daarna 2x stall op 1 vleugel.
vaak ga je automatisch wat grotere uitslagen geven bij zoiets, wat bij een lagere snelheid eerder problemen, of grotere problemen geeft.
tel daar bij jou het wat lagere vermogen op, dan kun je het ook niet met roer recht en volgas oplossen.

 

Kan wat meer differentieel dan een oplossing zijn?

 

Tsja..... Ik ben even wat in verwarring over jullie opmerkingen.... want de filmpjes zijn allebei opgenomen met de vleugel met V-stelling en zonder rolroeren...
De tipstall is dus inherent aan het gebrek aan tipverdraaiing, NIET vanwege de rolroeren, want die zitten er niet in.... Differentiëel gaat dus ook niet wat oplossen, er is niks waar ik differentiëel tussen kan maken.

De vleugel MET rolroeren, heeft wél tipverdraaiing, en heeft ook bij langzaam vliegen en tegelijk met de rolroeren sturen, geen echte neiging weg te vallen. Niet over links, niet over rechts.

Het is wat lastig uit te leggen, maar ik probeer het toch: Als je door turbulentie vliegt word je kist een beetje "door elkaar geschud" en dat zijn vrij korte, relatief rukkerige bewegingen.
Dat doet de "echte vleugel" (die met tipverdraaiing) maar hij blijft als het ware wel in het spoor. Hij blijft reageren op stuuruitslagen, en wel onmiddellijk...
Die "neppe vleugel" (zonder tipverdraaiing) die voelt op een of andere manier héél vaag aan. Met turbulentie breekt het geheel gewoon uit het spoor, een kleine tik onder een van beide vleugels en je hebt echt even het gevoel dat het ding korte tijd nergens meer naar luistert. Zolang die verstoring duurt, heb je gewoon het gevoel dat het ding even niet meer naar het roer luistert.

Als je kijkt naar beide filmpjes, dan zie je in het eerste filmpje bij de start even een slinger, en dan is goed te zien, dat het toestel op dat moment onmiddellijk op het roer reageert. Kijk je naar 00:25, dan zie je dat hij gewoon even een seconde lang geheel zijn eigen gang gaat (ik ben daar namelijk écht heel actief een bocht aan het sturen). Ook de rare uitbrekers op 1:34 en 1:44 zijn van die rare momenten waarbij je gewoon het gevoel hebt even geheel machteloos te zijn.

Ik ken dit niet van vroegere charters (heb er toch 8 jaar mee gevlogen, ooit, dus ken de eigenschappen vrij goed), en het geval wil, dat ik ondanks dat ik écht wel weet wat vliegen is, met specifiek deze vleugel in een paar maanden tijd al minstens een keer of 5 a 6 (lichte) schade gevlogen heb. Iedere keer door zo'n volkomen onverwachte beweging waar helemaal niks tegen te doen viel. Terwijl ik met de andere toestellen gewoon NOOIT zoiets gehad heb....

Ik begrijp nu in elk geval volledig waar de negatieve commentaren over de Robbe Charter als zijnde een dwarrelbak vandaan komen. Maar die mensen weten niet hoe een ECHTE Charter vliegt....