In 2016 heeft het Vortex team onder leiding van Denis Skrabl de opvolger van de Vortex 2 ontwikkeld. Het design is gemaakt door Roy Dor en de DLG zal zowel in een 1 als 2 delig vleugel beschikbaar zijn. De profielen zijn verder geoptimaliseerd met als doel hogere starthoogte met behoud van het float karakter van de Vortex 2. Daarnaast wordt er getracht de bouwtijd zo kort en eenvoudig mogelijk te houden. Voor meer details zie ook de website van het vortex team www.vortex-soaring.com Tijdens het WK F3K, welke binnenkort zal plaatsvinden, zullen Jeroen Kole en Jorn Beerendonk de beschikking hebben over de Vortex 3. De WK modellen met speciaal Team design van Vincent Merlijn, zullen binnenkort afgeleverd worden. Ter voorbereiding op het WK zijn twee pre-productie modellen geleverd. Jeroen en Jorn zullen hun ervaring binnenkort met ons delen. Ik ben erg benieuwd naar hun ervaring en als het goed is zullen ze ook hun bouwervaring hier delen. Vortex team: Roy Dor (Israel) Toby Herrera (USA)
Thuisgekomen heb ik alles even in elkaar gestoken. Ziet er mooi uit! De kwaliteit is goed, bijna net zo strak als een NXT. Gezien dit een preproductie model is belooft dat veel goeds. Ik heb de installatie voorschriften doorgelezen, wordt nig even puzzelen, maar ik kom er vast uit. Vanavond zal ik de eerste stappen zetten. Bij het model zit echt alle benodigdheden, inclusief torsieveren en uitgelaserde servoplank. Dik voorelkaar dus.
Bedankt Brian voor het aanbod om de Vortex 3 op het wk te kunnen vliegen. Niet dat er op zolder niet genoeg staat om mee te kunnen nemen, maar iets nieuws proberen kan ik meestal niet weerstaan. Gisteren in Almelo een pre production kit in ontvangst genomen om mee te kunnen oefenen. Ook het bouwen is even weer nieuw, want alle servo's gaan weer in de romp en de aansturing van de flaperons is met een systeem zoals Kristof dat heeft ontworpen, maar dan met torquetubes zoals in de snipe. Alle onderdelen zijn mooi licht, maar dat is tegenwoordig min of meer standaard. Ik heb de versie met het stabilo onder de staartbuis. Je kunt ook voor boven kiezen. Beide rompen worden geleverd. Ik vind het niet mooi, maar een eerste indruk is dat het goed werkt
Je lijkt een wieltje te gebruiken ipv een hevel, een soort winch. Mooi! Klopt dat? en zo ja waar heb je die vandaan? grt!
Inderdaad, van Armsoar. Geeft een lineaire uitslag. Wel een gaatje gebruiken wat dichter bij de scharnierlijn op het rudder om voldoende uitslag te krijgen. De ruimte in de neus is inderdaad voldoende. Had eigenlijk de servo's nog verder naar achteren moeten plaatsen om met het cg uit te komen. Bij de uiteindelijke produktiemodellen zal waarschijnlijk de staartboom nog wat extra carbon krijgen. De romp die ik heb weegt 30 gram.
Die van mij is ook bijna af. Nog een werpstift plaatsen, antenne naar buiten werken en de pushrods definitief verlijmen. Het eindgewicht zou onder de 230 gram moeten liggen. de uitdaging bij deze kist ligt in het ver genoeg naar achter krijgen van het zwaartepunt. Ik wilde een accu LiFe 2S 400mAh van 24gram gaan gebruiken, maar die blijkt te zwaar. Toch maar een 1S Lipo van 15 gram, en dan nog alles zo ver mogelijk naar achteren. De voorste 5 cm van de romp is eigenlijk leeg. Wel veel gepiel gehad met het maken van de 'ribcage', rolroerhorns en de pushrods, maar die worden in de productiemodellen al verlijmd voor levering (behalve de pushrods aan de cockpitzijde). Het werkt nu wel heel mooi. Vleugel erop schroeven en alles loopt prachtig en spelingsvrij. dat maakt het uit elkaar halen van je kist een stuk makkelijker en aantrekkelijker, is echt in 15seconden klaar.
Ziet er allemaal erg veelbelovend uit. Mooi ook, dat roze / paars? Vraagje: Krijgt de definitieve versie een kevlar punt om zo 2.4 GH vriendelijk te zijn - net als de Vortex 2 - of blijft het carbon? Grt!
De productie modellen krijgen een glasvezel neus. Ik denk dat er bij deze kist voor snel en gemakkelijk is gekozen, vandaar de carbon neus.
En ze is af! 223 gram vliegklaar met het zwaartepunt op 67mm (volgens fabrikant zou dat goed moeten zijn) De voorste 7 cm van de romp is leeg, op wat licht verpakkingsschuim na. Wel frustrerend, heb je eindelijk een model waar je ontvanger met behuizing inpast, moet de behuizing er toch nog af vanwege het gewicht Alles bij elkaar heb ik er waarschijnlijk veel langer over gedaan dan daadwerkelijk nodig is, totaal ongeveer 4 avonden. In het productiemodel zou dit allemaal veel makkelijker en sneller moeten gaan. Ik ben zelf wel fan van het '4 in the pod' (4 servo's in de romp) systeem. Ik begrijp uit meerdere fora dat het niet zoveel doet voor het eindgewicht van een kist, vooral omdat de romp meestal wat groter is, maar het scheelt wel snijden in een maagdelijke vleugel, daar ben ik helemaal geen fan van. Ook zijn aanpassingen in de toekomst vrij gemakkelijk te maken. Ik heb al wat carbon besteld om nieuwe pushrods te maken zodat ik nog wat meer uitslag in de flapstand/remstand kan krijgen. misschien is dat niet echt nodig, maar altijd lekker om te hebben. Bovendien maakt de rechter pushrod soms een wat eigenaardig geluid, hoewel het allemaal soepel loopt. Ik denk dat te kunnen verhelpen door een wat langere buitenbuis om de pushrod te maken (zie ribsysteem). Dit weekend wil ik hem in Tynaarlo inzetten, dus hopelijk vliegt hij meteen naar behoren. Ben nieuwsgierig naar de vliegeigenschappen! Voor de beginnende bouwer is deze kist een goede keus. Ze is vrij eenvoudig af te bouwen. Ik ben zelf niet zo´n bouwer, ik vind vliegen leuker en vond dit nog vrij veel werk. De productiemodellen zijn echter al zo ver afgebouwd dat het in een paar uur te doen moet zijn. Na het weekend zal ik proberen mijn ervaringen te delen.
Mooi! En idd jammer van die lange kreukelzone. Is weer extra 'nat oppervlak' dat voor weerstand zorgt....
Mooi zeg! Mooi gewicht ook. Zeker een toch wat grotere romp van 30 gram is indrukwekkend. Kan je iets meer vertellen, evt foto, over die snelle verbinding van van de rolroeren bij het monteren van de vleugel? Ik ben daar erg benieuwd naar. grt, Patrick
Valt in 2 kwiklinks die aan het eind van 2 carbon pushrods zitten. Deze lopen in het midden door een rib van glasplaat. Op de scharnierlijn zit een asje dat in een sleufje onder in de vleugel valt. De snipe had ook zoiets, maar dan met kwiklinks die je moest koppelen. In deze pre produktie modellen moesten we deze rib cage nog zelf inbouwen. Later zal dat gemonteerd in de romp geleverd worden. Erg strakke en spelingsvrije aansturing. Het materiaal is nu nog aluminium, zou uiteindelijk van carbon worden heb ik begrepen.
De weerstand van de romp lijkt na wat eerste testen niet hoog. Hij gooit prima. Misschien is de stroming wel beter zo dan met een kortere neus. In elk geval ruimte genoeg om ook weer eens mijn oude futaba 617 ontvangers te kunnen gebruiken. Met een carbon neus zijn 2 antennes geen overbodige luxe. De rompneus wordt later 2.4 vriendelijk is de bedoeling.
Gisteravond de Vortex gemaidened. De eerste indrukken zijn goed. Gooit lekker, voelt heel anders dan mijn andere kisten. Ze reageert heel direct op de preset, dat geeft vertrouwen in de worp. De uitgangshoogte is goed, misschien geen superhoogtes, maar zeker competatief. Ik vond haar nog wel een beetje ongevoelig in de lucht, dat kan aan verschillende dingen liggen. Misschien was de lucht gewoon niet zo spannend, misschien moet het zwaartepunt toch nog iets naar achteren maar in ieder geval zijn de vliegeigenschappen heel anders dan ik gewend ben. Ik heb wel het gevoel dat ik hier aan kan wennen en betere prestaties uit deze kist kan halen, zeg ik na een uurtje vliegen. Ik ga haar zeker inzetten in Tynaarlo, zoveel vertrouwen heb ik er wel in.
