Vleugelprofiel en houtbouw
Als liefhebber van de vliegtuig houtbouw wil ik in dit draadje graag mijn ervaringen kwijt.
Vele soorten ribbenvleugels heb ik inmiddels gebouwd. Bijna alle varianten die ik tot nu doe op dit forum heb gezien heb ik al in handen gehad of zelf gebouwd.
Elke keer als ik een nieuwe set vleugels klaar had was ik toch teleurgesteld in de nauwkeurigheid van het eindresultaat. Zeker als het ging om een ribbenvleugel volledig ingedekt met balsahout. Bij de gewone ribbenvleugel met bijvoorbeeld een D-box zie je de afwijkingen veel minder. (ze zijn er natuurlijk wel)
De totale maat- en vormafwijkingen ontstaan door een opsomming van de verschillende onnauwkeurige onderdelen die met elkaar zijn verlijmd.
Maar niet onbelangrijk zijn ook aanlegdruk of zelf niet aan elkaar sluitende onderdelen die gefixeerd worden met spelden, gewichten of elastieken….enz. tijdens het uitharden van de lijm. Ook de hardheidsverschillen van het balsahout veroorzaken maatafwijkingen tijdens het schuren van de constructie.
Maar wil je toch maximale prestatie uit een ribbenvleugel halen moet je weten waarop je de aandacht moet richten.
Neusradius en het eerst stuk vleugelprofiel moeten zo nauwkeurig mogelijk worden, daar waar de grenslaag het dunste is.
Vele jaren geleden had ik de unieke kans om regelmatig bij windtunnelproeven te kijken.
Deze windtunnel had de vader van mijn beste vriend Peter zelf gebouwd.
Die beste man had zijn huis zelf gebouwd met een kelder voor de windtunnel.
De windtunnel was een gesloten systeem.
Hij onderzocht vooral vleugelprofielen in ribbenbouw en ongelofelijk vele verschillende vleugeltip vormen. Zijn metingen die hij verrichte waren ook daadwerkelijke modelvliegtuigvleugels met de bijbehorende afwijkingen en ruwheiden.
Elke keer als Peter en ik een nieuw modelvliegtuig gebouwd hadden en aan hem onze creatie lieten zien kregen wij vooral veel kritiek te horen.
Maar hij heeft ons wel het effect van bouwonnauwkeurigheden in zijn windtunnel laten zien.
De windtunnel is nu al een aantal jaren geleden ontmanteld. Peters Vader is inmiddels al 82 jaar oud en gestopt met het ontwikkelen van vliegtuigmodellen.
Nu heb ik van hem wel een eigen ontwikkeld vleugelprofiel geërfd.
Dit profiel is ontwikkeld voor een zweefvliegtuig met een spanwijde vanaf ca.3 meter in ribbenbouw.
Met dit profiel zit ik straks aan de grens van het maximale haalbare betreffende een ribbenvleugel.
Van dit toekomstige project komt ook een bouwverslag en neem ik ook de moeite om de ribbenvleugel op de 3-D meetmachine te leggen. De uitkomsten van de metingen zijn zeker interessant en zullen aantonen binnen welke nauwkeurigheden gebouwd kan worden.
Johannes
