Welk toetel als 2e?

Hallo mede piloten.
Op dit moment nu een vlucht of 5 gemaakt met mijn Hype Funtastic.
Moet zeggen het bevalt mij pima.
Heb nu alleen last van een bekend piloten virus,ben namelijk al aan het kijken naar het 2e of volgende toestel.
Ben zeer geintresseerd in de durafly efx racer.
Ik weet dat een racer niet echt geschikt is als 2e toestel,maar wat mij bevalt van dit toestel is hij kan op 3 en 4 s gevlogen worden.
Ik wil er dan voornamelijk mee op 3 s gaan vliegen,en volgens mij als ik mijn gas hendel goed beheers,moet je er ook behoorlijk rustig mee kunnen vliegen.
Hij schijnt ook nog eens een redelijk zweef gedrag te hebben,wat voor mij ook weer gunstig is.
Even voor de duidelijkheid ik weet dat ik nog lang niet echt goed met een racer kan vliegen,maar ben bang dat als ik een trainer(hoog dekker)neem ik daar heel snel op uitgekeken ben.
Graag hoor ik jullie mening of input hier over,of een tip voor een gelijkwaardig toestel.
Moet wel zeggen dat de bnf prijs van de durafly efx ook van invloed is op mijn keus,en dat ik al 5 turnigy nanotech 3s 2200mha accu's heb,en die kunnen ook in de durafly efx.

Groetjes Ewald

 

De efx is niet bnf want heeft geen ontvanger.
En hij is niet geschikt als 2e toestel. Niet alleen omwille van het vliegen maar alleen al omwille van het opgooien. Koop jezelf eerst een leuke laagdekker. Misschien een makkelijke epo warbird. Een trojan bvb

 

Nou, ik heb nog gewoon een trainer hoogdekker die ik gewoon pak als ik weinig zin heb puur vanwege het feit dat je met 5 bft er nog steeds leuk rond kan klooien.

Maar serieus; Van zo'n Funtastic naar een 'echte' hoogdekkertrainer a la Calmato kan eigenlijk al uitdaging genoeg zijn.
Zo'n Funtastic of Easystar is naar mijn persoonlijke mening eerder een soort elektrozwever dan een motorkist. Je heel leuk gevoel kunt ontwikkelen voor het besturen van een RC vliegtuig maar het is in mijn optiek geen 'echte' trainer.
Ongetwijfeld zullen legio personen reageren met "Ik heb leren vliegen met een Mustang P51 dus het kan."
Tuurlijk kan het, het is alleen onnodig duur tenzij je een natuurtalent bent.

Even een zijstapje naar het motorrijden;
Je kunt best na het behalen van je rijbewijs een Yamaha R1 kopen en daar op gaan rijden. Dan geef ik wat minder gas zeggen die personen dan en kijk ik extra uit.
Kan best maar je leert niet geheel op de juiste manier motorrijden.
Heel belangrijk punt hierin is dat je foutmarge bij zo'n R1 bijzonder klein is. Als je in een situatie komt waarin je de verkeerde beslissing maakt en wel iets meer gas geeft ben je het haasje en wordt dit gelijk afgestraft.
Bij een 500 of 600cc 'fietsje om het op te leren' heb je meer ruimte om eens een foutje te maken.

Bij modelvliegen is dit feitelijk niet anders; een trainer geeft je meer ruimte om een foutje te maken, zo'n racer kun je naar alle waarschijnlijkheid gelijk uitgraven.
Bij zo'n Funtastic kun je makkelijk de knuppels loslaten en dat ding redt zichzelf wel.
Na 5 vluchten met zo'n apparaat zou ik (eigenlijk nog lekker doorvliegen totdat hij van ellende uit elkaar valt) eerder kijken naar een fatsoenlijke trainer dan naar een laagdekker.
Het trainertje wat ik nog heb liggen en wat ik gewoon voor de leut en het gemak in mijn kofferbak gooi 'omdat het altijd vliegt' is een Hobbyking Margarita (=Sig Senorita).
Deze kan heerlijk langzaam maar als het te langzaam gaat valt deze ook gewoon net zo hard uit de lucht als een ander. En juist dan moet je weten wat je moet doen (dus wat je hebt geleerd).
Zo'n Funtastic zal heus zijn neus wel laten zakken maar zal niet echt in een fatsoenlijke stall komen.

Uiteraard is bovenstaand in het algemeen, ik ken jou tenslotte niet en ik heb ook nooit naar jouw vliegkunsten gekeken.
Maar op basis van wat jij schrijft zou ik zo'n racer nog lekker in je gedachten houden 'voor later'.

Just my 2 cents

 

alles naar verhouding...
in een advertentie zeggen ze doorgaans dat hun toestel alles kan.
en zeker als ze het bij racers over zweefvermogen hebben, bedoelen ze dat relatief, dus dat hij voor een racer goed zweeft/langzaam vliegt.
een beetje racer gaat er ook op 3s stevig vandoor, zeker als je een langzaam toestel gewend bent.

Maar, kijk s verder..
een hoogdekker hoeft geen trainer te zijn. zeker niet zelfs..
net zoals een laagdekker niet perse een agressief ding hoeft te zijn.

tegenwoordig heb je genoeg p51's die vrij makkelijk te vliegen zijn.. kun je beter daar naar kijken

 

Bedankt voor jullie input.
Vraag mij niet waarom maar ik dacht altijd dat de "warbirds" moeilijker te vliegen waren?
Als ik een spitfire of een p51 mustang of een at6 texan zie vliegen vindt ik dat echt een geweldig gezicht!
Maar goed ik ga dus zeker rustig aan verder kijken.
Ik meen dat FMS een p51 mustang in hun programma heeft,compleet vliegklaar inclusief retraks.flaps en ailerons.
Graag hoor iig wel van jullie wel type hoogdekker jullie bedoelen wat dan geen trainer is?
En de durafly efx bgin ik dan voorlopig NIET aan.

Mvg Ewald

 

De warbirds zijn idd soms moeilijker om te vliegen. Tenminste als het geen lichte kisten zijn. Gewicht speelt een heel belangrijke rol. En daar zijn die EPO kisten wel ok in, ze hebben geen buitensporig gewicht wat hen vriendelijk en dociel maakt.
De meeste schuimwafels van FMS bvb zijn echt wel ontwikkeld om door de gemiddelde hobbypiloot gevlogen te kunnen worden hoor. Maar zover ben jij nog niet, (denk ik, niet persoonlijk nemen aub). Een FMS P51 moet je al kunnen vliegen. Wat als de retracts niet uitkomen? Hoe ga je hierop reageren (en geloof me, de eerste keer zullen ze niet uitkomen, de rotdingen ;-) ). Dat zijn allemaal vaardigheden die je pas kunt hebben als het sturen zelf een volledig automatisme is.

Hangt natuurlijk ook van je terrein af? Kun je er deftig opstijgen en landen? Of ben je een wildvlieger die in een aardappelveld terecht moet.
In het geval van het eerste is de stap hoogdekker trainer echt geen overbodige keuze. Een Calmato trainer mooi opstijgen en landen ben je algauw even mee bezig.
Ben je verplicht te gooien en te buiklanden kan zo'n pak 'm beet EPO schuimkist wel iets zijn. Een parkzone wildcat bvb.

Een hoogdekker die geen trainer is: een Piper, een Decathlon, een Cessna, een Beaver, een Stinson, ....(meestal zijn dit allemaal 'schaal' kisten en geen specifieke trainers)
Een schuimen piper opstijgen en landen is een heel verschil dan een houten calmato opstijgen en landen. Die eerste kun je bij wijze van spreken in de lucht gooien als opstijgen en van een halve meter laten vallen als landing. De tweede dien je mooi op te stijgen met een fly-out en deftig te landen anders is het plakken.

Leren met de sticks omgaan doe je met zo'n schuimen ding. Leren vliegen doe je met een bvb houten kist.
Wat niet wil zeggen dat je geen geweldige lol kunt hebben aan zo'n schuimen ding. Is trouwens niets mis mee.

Zoals eerder gezegd: de stap na een easystar achtig ding (zoals jouw funtastic) naar een "echt vliegtuig" is een grote, en een belangrijke. Sla hem niet over.

Ikzelf ben twee jaar geleden opnieuw in de hobby gestapt met een Calmato trainer na 17 jaar niet gevlogen te hebben.
M'n eerste landing was direct prijs, romp 30 cm korter, motor aan gort, ...
Heb toen direct opnieuw een Calmato gekocht en daarmee heb ik dat jaar nog ruim honderd vluchten gemaakt. Daarna vond ik het tijd voor iets anders en was ik vertrokken.
De gecrashte calmato heb ik hersteld, nieuwe neus erop etc en heb ik nog altijd en gebruik ik als snoepdrop vliegtuig. Doet per jaar nog zo'n 30-40 vluchten.
Dus ik heb m'n hoogdekker trainer ook nog en die gaat nooit weg

Sterker nog: ik heb nog m'n oude Westerly trainer van 25 jaar geleden en vlieg er ook af en toe nog eens mee. Gewoon voor de leuk, en voor het nostalgisch gevoel. Zou er ziek van zijn moest er hem iets overkomen.

 

Ik ken ook wel 600CC fietsen die je voorzichtig moet aanpakken. Een R6 kan ook als vergif gaan.
Maar verder ben ik het helemaal met je eens. Heb zelf een EFX maar daar moet je echt met je volle aandacht bij blijven, ook op 3S.

Willem.

 

Ik denk dan dat ik de promotie van de efx niet helemaal goed begrepen heb.
Er werd vaak gezegd dat de efx erg goede zweef eigenschappen heeft.
Dus trok ik (te snel en verkeerd) de conclusie goede zweef eigenschappen,dan zal hij ook wel goed langzaam(rustig) te vliegen zijn.
Dus moet dan maar voorlopig eens rustg verder kijken.
Ik wil wel i i g een toestel wat op 3s vliegt,want die accu's heb/gebruik ik al.
I i g bedankt voor jullie input.

 

Ik wil hier geen reclame maken maar ik vind dit wel een geslaagde replica van een trainer, ik heb hem nog niet in het echt in actie gezien maar als hij nog maar half zo goed vliegt als het origineel destijds heb je een bangelijke trainer. En op 3s 2200mAh!

http://www.hobbyking.com/hobbyking/...ik_Electric_Sports_Model_EPO_1100mm_PNF_.html

 

Das idd een heel grappig ding met die plastic nep motor voorop. De kistjes van Durafly zijn zeker niet slecht en er is goed aan reserve delen te komen mocht je iets stuk vliegen. Dit lijkt mij ook een prima 2de kist.

 

Hallo Emanuel ik weet niet of dit wel een plastic nep motor is want ik heb net een stuk zitten lezen in de FMT nr 6 over
een Taxi en een Middle stick maar daar had men oude metanol motoren waar het draaiend gedeelte was verwijderd
en waar op de achterkant van het karter een electro buitenloper was gemonteerd met een verlengde prop meenemer
en gemonteerd zag je er niets van electromotor zat in de tank ruimte,heel netjes.

Gr Giel.

 

Als je de omschrijving leest is het wel degelijk een plastic nep motor. Er staat letterlijk:
"The highly detailed and very convincing molded plastic dummy nitro engine houses a high speed bearing supporting a prop shaft extension from the electric motor."

 

Het artikel van de FMT heb ik ook gelezen en daar gaat het over twee oude methanol motoren die omgebouwd zijn zoals je zegt en dit om de authentieke look van de modellen te behouden.
Bij de Ugly Stick gaat het wel degelijk om een plastic dummy, ik vind het wel grappig, vroeger deed ik er alles aan om de motor zo goed mogelijk weg te stoppen en nu beginnen we ze terug te monteren voor de look

Dirk

 

Ik moet me aansluiten bij Ernst,de brandstof motor is idd NEP!
En wat ik er tot nu toe van gezien heb op you tube vliegt het eigenlijk meer dan goed.
Volgas op 3s gaat hij erg makkelijk verticaal en wordt het ineens een sport vliegtuig.
Half of zelfs 1/4 gas is het een erg goede trainer en vliegt erg voorspelbaar en erg goed te controleren.
Persoonlijk vindt ik het wel een grappig detail die nep motor,en je vliegt dan wel iets aparts in vergelijking met de bekende trainers!

 

Inderdaad, zit er nu zelf aan te denken zo'n ding te kopen enkel om een paar clubleden (fervent nitro vliegers) een oor aan te na**** en te bedotten.

 

Hallo Erwald,

Ik heb even het topic door zitten lezen en het lijkt dat ze je das ugly stick of een easy-to-fly warbird aanraden.
Nou zie ik dat zowel das ugly stick, een P-51 en een Spitfire twee wielen voor hebben en een achter.
Dat is niet bepaald handig voor een beginner, zeker omdat landen met wielen wel andere koek is dan een model zonder wielen.
En dat geld extra voor (de meeste) modellen met twee wielen voor, dat omdat die wel eens de neiging hebben om met de neus in de grond te komen als je niet voorzichtig land of stijgt.
Ik heb zelf als eerste vliegtuig de (HobbyKing) Durafly T-28 Trojan gehad, geweldig vliegtuig om mee te leren vliegen moet ik zeggen. Je kunt er alle basis voor zowel sport als schaal vliegen op leren.
Je groeit er echt niet zo snel uit, ook nu ik echt insane shit* doe met m'n teksumo pak ik de T-28 regelmatig voor een wat relaxtere vliegervaring met mooie langzame sport bewegingen.
Dus ik kan je de T-28 zeker aanraden, als het kan vraag dan wel ff iemand voor je om hem goed gesetup te krijgen (bespaart je een hoop gedoe en stress).

Succes met de keuze voor je 2e vliegtuig en vlieg veilig!

*met insane bedoel ik ook echt insane (voor een beginner) ben nu bezig met het oefenen van high-alpha vliegen met de teksumo.

 

Daar kan ik me totaal niet in vinden, ik strijd niet af dat een neuswiel bepaalde voordelen heeft omdat het wat directer stuurt om te taxiën maar daar houdt het mijns inzien ook bij op.
Zolang de twee wielen van een taildragger juist en op de goede plaats staan zijn ze zeker niet moeilijker te hanteren dan een vliegtuig met neuswiel, ze hebben zelfs één voordeel, je hoeft je nooit zorgen te maken om het neuswiel. Geen problemen met een neuswiel dat na meerdere slechte landingen, op enkele uitzonderingen na gebeurt dat bij iedere beginner wel eens vaker, krom en scheef staat en begint uit te scheuren. Bij een taildragger zal je ook wel eens moeten plooien aan het landingsgestel om de wielen terug mooi te krijgen maar die zijn vaak toch wat steviger. Het in de grond boren met de neus bij de landing kan je met een neuswiel evengoed. Dan is er nog zoiets als crosswind, nu dan kan het al eens moeilijker zijn om een taildragger recht in de wind te houden maar als het te grof wordt gooi je hem gewoon op, ik heb ook al wel vaker een lichter model met neuswiel, iets wat de meeste schuimmodellen wel zijn, zien omwaaien tijdens het landen of opstijgen met hevige crosswind.
Ik wil hiermee niet beweren dat vliegtuigen met een staartwiel beter of slechter zijn dan de andere maar de bewering dat het niets voor een beginner is vindt ik er wat over, ik wil ze namelijk de kost niet geven die succesvol leren vliegen hebben met een taildragger.

Dirk

 

Veel modelvliegers zullen het tegenovergestelde beweren maar een vliegtuig met een staartwiel is lastiger te hanteren op de grond dan een vliegtuig met een neuswiel. In de lucht maakt het niet zo heel erg veel uit. Een staartwiel kan lichte voordelen hebben omdat zo'n landingsgestel wat minder luchtweerstand kan hebben. Kan hebben, dat is niet per definitie zo!
Als je een vliegbrevet hebt mag je niet zo maar in een vliegtuig stappen met een staartwiel. Daarvoor zal je eerst de bevoegdheid voor moeten hebben. Om die te behalen zal je extra lessen moeten volgen en een examen moeten doen.

Vooral het gevaar dat je op de neus gaat is vrij groot. Bij de start kan dat gebeuren door te veel gas in één keer te geven. Om dat te voorkomen moet je veel (soms wel vol) up geven om de staart op de grond te houden. Dan moet je uitkijken dat je niet te veel up vast houdt want dan komt het vliegtuig te vroeg los van de grond en is het risico van overtrekken heel groot.
Veel vliegtuigen kan je niet los van de grond krijgen als je vol up houdt en de staart aan de grond houdt. De vleugel is dan permanent overtrokken en je kan gewoon niet de lucht in. Je moet dus de staart voorzichtig omhoog laten komen en zo snelheid opbouwen voor je los kan komen van de grond.

Bij de landing moet je uitkijken dat je niet te hard te remt. Dan kan je ook op de neus gaan staan of zelfs helemaal over de kop gaan. Ook dan moet je veel up geven om de staart aan de grond te krijgen en te houden. Maar dan moet je heel erg uitkijken dat je niet weer los komt van de grond met het grote risico van overtrekken!

Door deze zaken zijn heel veel piloten in de problemen geraakt. Vooral in de tweede wereldoorlog toen veel onervaren en nog maar nauwelijks opgeleide piloten in hun Hurricanes, Spitfires, BF109's en FW 190's moesten stappen. Ik heb wel eens gelezen dat er toen meer piloten zijn verongelukt (gelukkig niet altijd dodelijk) tijdens de start of de landing dan door gevechtshandelingen.

"Wij modelvliegers" hebben daar een vrij simpele oplossing voor. We zetten vrijwel allemaal het landingsgestel (te) ver naar voren. De kans dat je voorover gaat is dan veel kleiner. Helaas gaat dat niet bij de "echte" vliegtuigen want dan krijg je het niet van de grond. Veel vliegtuigen kunnen niet eens los van de grond komen zolang de staart op de grond is. De vleugel is dan permanent overtrokken en dan kom je gewoon niet de lucht in. Daar heb je simpelweg niet voldoende motorvermogen voor. Je moet dus de staart wel eerst omhoog laten komen om de lift te vergroten en de weerstand te verlagen. Met het landingsgestel ver naar voren kan je de staart niet omhoog laten komen dus is los komen van de grond zo goed als onmogelijk.
Daar zit het grote verschil met ons. Wij hebben nagenoeg altijd naar verhouding veel tot zeer veel meer vermogen tot onze beschikking. Door flink gas te geven sleuren wij ons model wel los bij de start. Zouden we naar verhouding net zo veel vermogen hebben dan zouden we ons model ook niet los krijgen.
Ook zal de landing met een zo'n ver naar voren staand landingsgestel vaak nogal fors zijn. Dat merken we op de grond ook niet. Voor een vliegtuig met mensen er in is dat niet bepaald plezierig. Nog een reden waarom dit bij "echte" vliegtuigen niet gedaan kan worden.

 

Ernst wat je verteld is waar en zeer interessant om weten, maar ik vind het nog steeds geen reden om een "model" met staartwiel af te raden om te leren vliegen.

Dirk

 

Er zijn bij ons hopen mensen die kunnen starten en landen met een taildragger (al is dat meestal wel op de manier die Ernst beschrijft, de lucht in sleuren op puur vermogen. Eigenlijk kun je dit niet opstijgen noemen). Opstijgen met een neuswiel is voor velen een stressfactor hoewel ik niet goed inzie waarom.

Ernst: we spreken hier wel over modelvliegen he. Uiteraard heb je gelijk over de echte vliegerij maar daar heeft een beginnende modelvlieger niet zoveel aan.
Als je met grotere bakken of schaalkisten aan de slag gaat is dit iets anders natuurlijk. En er is ook zoiets als de schoonheid van het "schaalopstijgen" natuurlijk.
De truc is om rustig om te gaan met die gasknuppel en niet direct volle doemp vooruit te schieten, het vliegtuig omhoog te laten "vliegen".

Kortom: het grootste verschil zit 'm in de instructeur denk ik.