Zelf vleugels snijden/Bouwverslagje van een Obelix hellingzwevertje.

Ik heb de eerste stappen genomen om zelf vleugelkernen te gaan snijden en aangezien ik zelf veel van het forum leer en hier niet echt veel over geschreven is wilde ik mijn vorderingen en ervaringen hier delen. Wellicht dat ik zo ook weer tips en trucs van anderen kan krijgen om het eindproduct te verbeteren.

Eerst maar eens een kleine introductie. Ik bouw en vlieg nu een jaar of 10 zwevers waarmee ik hoofdzakelijk op de hellingen van de maasvlakte en langevelderslag rond hang. Hier heb ik al redelijk wat kisten voor gebouwd, variërend van 70cm MiMi afgeleidde zelfbouw dlgtjes tot 3,5 meter semischaal.
Als ik een dag de deur uit ga om te vliegen heb ik ook mijn grote kisten mee maar de meeste vlieguren pak ik tussen de bedrijven door na mijn werk en heb dus een redelijke voorkeur voor kleine kisten, zo rond de 1,5 meter spanwijdte, die niet in de weg liggen in de auto.
Een probleem hierin is dat er in die klasse niet echt een ruim aanbod is van bouwdoosjes, ik EPP en ander schuimmaterialen helemaal niks vind, en ik graag met iets anders dan anders vlieg.
Zelf bouwen is dus het devies. Zo heb ik dus een paar keer van tekening wat gebouwd of zelf wat verschillende onderdelen bij elkaar geraapt tot een zwever en zo al heel veel plezier gehad met vliegen.

Mijn laatste bouwdoosje, een SIG Ninja, had een piepschuim kern waar ik zelf de balsa indekking op moest lijmen en dat vond ik zo’n handige werkwijze, en leverde een hele sterke vleugel op, dat ik daar wat meer mee wil doen dus ben ik daar eens naar gaan kijken.
Via het forum ben ik meerdere keren op deze pagina gekomen: Charles River Radio Controllers - Foam Cutting Vacuum Bagging
En heb na het lezen van verschillende linkjes besloten om zelf ook deze bouwtechniek op te pakken.

Ik ben begonnen met het maken van een snijbeugel van een D-lat van de Gamma, een oude 30A elregelaar met BEC, een Servotester , wat krokodillenklemmen en een weerstandsdraad van Conrad.



Voor de voeding wilde ik aanvankelijk een 13V/5A gestabiliseerde voeding gebruiken die ik eens heb gekochte voor acculaders en 12V gereedschap (voordat ik een dremel had). Ik wist alleen niet zeker tot welk voltage de regelaar kan hebben en heb voor de 1ste tests gekozen voor een 8 cellen 3000mAh NiCad die ik nog heb liggen van mijn eerste electrozwever uit het pre lipo tijdperk. Voordeel hiervan is dat het ook nog eens makkelijk te vervoeren is van mijn hobbyplekje op zolder naar de eetkamer beneden waar ik de ruimte heb om te snijden.

Volgende stap zijn de vleugelprofielen. Hiervoor is eerst een tekening nodig en die had ik gelukkig al een tijdje in huis.

De Obelix is een hellingzwevertje dat mij een beetje aan een SIG Wonder doet denken en heeft een recht middendeel en trapeziumvormige tippen dus daar zit meteen alles in.
Van de tekening heb ik eerst de profielen uitgeknipt en op Gamma timmerplaat geplakt, uitgezaagd en in profiel geschuurd.

Vervolgens heb ik deze als mal gebruikt om setjes boven en een onderkanten te maken. 2 dezelfde voor het rechte middendeel en een wortel en tip voor de vleugels.
Ik heb net zo lang met steeds fijner schuurpapier geschuurd totdat de snijdraad zonder springen of halen over de mallen glijdt.

Ander/harder materiaal is wellicht beter maar ik heb hiervoor gekozen omdat ik het makkelijk met de hand kan zagen en het erg goed na te bewerken is met schuurpapier. Ook had ik er een grote plaat van staan en zo lang het nog een probeersel is vind ik het prettig als ik er geen grote investeringen voor hoef te doen.

Het schuim dat ik ga gebruiken is een plaat 6cm dik polystyreen (ook weer) van de Gamma. Hier heb ik met een breekmes een blok uitgesneden dat de breedte van de vleugel heeft en daar heb ik met tape de onderprofielen op geplakt.


De daadwerkelijke snijopstelling heb ik in mijn jeugdig enhousiasme geen foto's van gemaakt

Ik had al de tip gekregen eerst de onderkant te snijden, ik citeer: "Als je het andersom doet, snij je nl. met de onderkant teveel weg. Als je eerst de onderkant snijdt, zakt de bovenste helft naar beneden en snij je aan de bovenkant alleen het teveel weg van het overblijvende bovenschuimdeel."

Mijn snijbeugel heb ik getest op het polystyreen door hem er recht op te zetten, voltage te verhogen tot de draad er doorheen zakt en dit te meten. De draad heeft een weerstand van 8Ohm en bij 9V zakte de draad er al doorheen. Dat is dus net iets meer dan 1A. Deze stand heb ik op de servotester aangegeven zodat ik weet waar ik ongeveer moet beginnen.
Vervolgens heb ik het blok met de profielen op tafel gelegd, verzwaard met een boek en god zegen de greep de beugel erop gezet, stroom erop en kijken wat er gebeurd.

Het goede nieuws is dat het systeem werkt! De snijdraad bleef niet op de profielen haken en zonder al te veel moeite kon ik hem door het blok schuim trekken. Alleen heb ik tijdens het snijden, naast het volgen van het profiel, ook heel erg gelet op het algehele gevoel. Hoe hard moet ik trekken? Hoe moet ik de beugel vasthouden? Is de spanning op de draad nog wel goed?
Dit ging ten koste van het volgen van het profiel dus was dit het resultaat van mijn allereerste snijpoging:


Ik ben niet helemaal ontevreden!

Tijd voor een 2de poging. Na de draad opnieuw te hebben gespannen herinnerde ik mij nog een tip van een forum lid (bedankt voor die tips Dirk!) en dat was zagend de draad doorhalen zodat hij nog minder makkelijk ergens blijft hangen.
Ook nu ging de draad weer goed door het blok maar ik was weer teveel met de zaagbeweging bezig en het algemeen ervaren hoe het aanvoelt ( heb ook iets meer stroom “gegeven” dan de vorige poging) dat ik helemaal het profiel niet in gaten heb gehouden.
Weer een maanlandschap dus:

Maar het voelde goed aan en ik weet inmiddels zeker dat ik dit wel kan dus nog een blokje gesneden, weer de draad opnieuw spannen want die is inmiddels weer een flink stuk langer geworden, en nog een keer.
Nu heb ik echt scherp gelet op het volgen van het profiel, dat ging uitstekend, en geprobeerd met de hand de draad op spanning te houden want het touw-systeem is dus helemaal kak!
Ik was halverwege het profiel toen ik teveel spanning in de beugel trok en de snijdraad kapot ging.

Maar........nu wel met resultaat! Het stuk dat ik nu gesneden heb is heel mooi van vorm. Je ziet wel ribbels als je er op kijkt maar van de zijkant ziet het er heel mooi van vorm uit en met je vingertoppen voel je echt geen ribbels. Als ik een kern kan trekken die er helemaal zo uit ziet ben ik al flink tevreden!



Leermoment van deze eerste snij sessie

- Met de accu op de beugel is die vrij zwaar geworden en heb ik weinig gevoel van wat ik met de snijdraad doe. Deze gaat dus met een verlengsnoer naast het blok op tafel

- Het houtje-touwtje systeem om de draad op spanning te houden is niet goed. Ik ga zorgen voor een grotere slag van de losse kant en hem met een elastiek opspannen.

- Tijdens het snijden houd ik de beugel onder een hoekje en heb ik de neiging om de beugel naar achter en omhoog te trekken. Grote moeite om het profiel te volgen dus ik ga iets verzinnen om met 1 hand de beugel te trekken en met de andere hand hem goed op het profiel te kunnen houden.

- het blok schuim moet beter vast gezet worden op tafel want nu zat er nog een beetje beweging in het blok wat ten koste gaat van de snijbeweging.

- Ik wil kijken of ik op een hele goedkope manier een Ampere meter in het systeem kan opnemen want ik wil weten wat ik door die draad heen jaag en of de regelaar/accu combi lange genoeg een constante voeding geeft of dat ik toch op die zware voeding over moet.

- Er komt wel heel erg veel rek op de draad. Misschien de verkeerde draad voor dit werk maar gelukkig heb ik nog 2 andere soorten gekocht, eentje met meer(dunner) en eentje met minder(dikker) weerstand, dus daar kan ik ook nog mee experimenteren.

Dit was het voor nu. Ik ga eerste weer eens een weekje werken en ga volgende week weer verder. Voor vragen , tips, trucs en opmerkingen….schroom niet deze hier te plaatsen want alles zal mij helpen om dit onder de knie te krijgen en leuke kistjes te kunnen bouwen!

Justus

 

Ik heb vanmiddag toch een gaatje vrijgemaakt om wat kleine wijzigingen aan te brengen en uit te proberen.
- Het houtje-touwtje spansysteem heb ik vervangen voor een paar postelastieken.
- ik heb aan de onderkant van de snijbeugel een touw vastgemaakt dat ik met een stokje
verder trek. Zo heb ik 1 hand voor de trekkracht en 1 had voor de positionering op de
profielen
- Het snijdraad van 0,25mm vervangen voor 0,5 mm. van 10 ohm/mtr naar 2,5
ohm/meter.

En dan toch maar even een extra poging gewaagd, ik heb er namelijk een goed gevoel over!

Mijn vrouw was in de buurt dus voordat ze weg kon vluchten heb ik haar het fototoestel gegeven:
Spanning instellen

Rustig aan beginnen met snijden:




En nu ben ik helemaal blij!
het onderste profiel ging perfekt!:

en de bovenkant voelde ik mijzelf de mist in gaan. Ik concentreerde iets teveel op trekken en begon onbewust de beugel te tillen terwijl deze juist zo mooi over het profiel liep.
Het ontstane bobbeltje heb ik naderhand alsnog weggesneden maar dat is geen succesvolle techniek.

De linkerkant van het deel is niet netjes maar de rechterkant is gewoon helemaal goed!



Dit opent perspectieven voor de toekomst!

Volgende week zijn de vleugltippen aan de beurt. Verschillende koordes en verschillend profiel dus dat wordt waarschijnlijk wel een paar keer trekken voordat ik een goede heb maar ik heb het gevoel dat ik nu de goede draad te pakken heb!

 

Je mag bij het trekken echt niet twijfelen.

Om je vleugel niet te laten kantelen tijdens het trekken vijs je de ribben vast met een L profieltje op spaander of mdf plaat die wat groter is genomen.
Veronderstel toch dat je het profiel er tegen aan plaatst, is op je foto's niet te zien.
Deze laatste zet je dan nog eens vast met spanklemmen op de tafel.
Ga je deze problemen niet meer hebben.

Johan.

 

Hi Justus, mooi dat je je ervaringen hier deelt.
Zelf ben ik ook nogsteeds aan het uitproberen om tot betere snijresultaten te komen.
heb intussen mijn eigen beugel aanzienlijk verbeterd maar goed om ook vanjouw ervaringen te leren.
Het verbaasd me dat je uit de voeten kan met de triplex malletjes: die waren bij mij toch dikwijls de oorzaak van veel ''happen'' van de draad (en daarna dus het ribbels trekken.
het loopvlak bekleden met zilverfolietape hielp iets maar uiteindelijk maak ik nu mijn mallen van (zacht) alluminium 1mm plaat waar de looprand goed nageschuurd wordt.
Is een wereld van verschil!
Verder: ik snij prettiger van af de achterkant van het profiel: voorkomt een eerste stagnatie bij de oplopende neus is mijn ervaring tot nu toe.

 

Bij tapse delen is het handig met twee man te snijden.
Verdeel de koorde bijv in 20 delen, uitgezet in streepjes, met nummers.
De snijder aan de grote koorde is de "caller" , die aan de kleine koorde moet zien te volgen.

 

Hoi, wat ik in onze PB-mails vergeten ben te vertellen, doe je hier ook inderdaad fout (Murphy?!). Jij houdt de beugel netjes rechtop. Beter is het om de beugel pakweg 45 graden te kantelen en wat meer bovennaan de top van de zijkanten voort te slepen (hoeft niet helemaal bovenaan te zijn. zolang hij maar met de snijdraad naar beneden 'valt'), de hoogte volgt hij dan uit zichzelf.
Rond de onderkant van de beugel af, zodat de draad laag genoeg kan komen. Je zult niet de eerste zijn waarbij de snijmal op sommige plekken onder het laagst haalbare punt van de snijdraad komt. Ik ook ...

Inderdaad van acheren naar voren is makkelijker.

Ik ben na enige tijd ook met alu mallen gaan snijden, maar heb ook een tijd gesneden met triplex. Die triplex impregneerde ik met dunne CA (daarna met een 400 schuurpapiertje glad maken). Dat werkt goed, mits je draad niet te warm is.

Maar ... je moet sowieso niet warm snijden. De draad moet er net!! doorheen gaan, en je moet zachtjes trekken. Langzaam snijden geeft altijd de mooiste resultaten, nu (bij mij) nog steeds ook met een CNC-snijmachine!
Op jouw foto's kun je mooi zien hoe de draad door de te hoge snelheid in het midden achterblijft. De bocht die ik bij jou zie was bij mij ongeveer de helft op een panel van meer dan een meter. veel langzamer snijden dus!

Ik weet niet hoe snel jij dit hebt gesneden, maar ik snij met mijn snijmachine maximaal op 3 mm/s (en soms maar 1 mm/s!). Mijn gevoel is dat mijn handsnij-acties toentertijd ongeveer even snel/langsaam gingen (2-3 mm/s). Dus reken maar uit hoeveel tijd je voor zoiets nodig hebt.

Ook bij niet tapse vleugels: snij met z'n tweeën of met een gravity-cutter!

 

Bedankt voor alle bijdragen!

Ik heb geen gegevens bij kunnen houden van mijn snijsnelheid maar ik denk dat ik ruim boven en 5mm/sec heb gezeten, misschien wel in de buurt van de 10!
Ik heb een temperatuur ingesteld waarbij de draad heel soepel door het schuim ging en heb mij daarna geconcentreerd op een constante snelheid. Het lijkt mij dat variatie in snelheid ook een flinke invloed heeft op hoeveel materiaal je wegsmelt.

Ik heb qua draadspanning nu maar wat gedaan. Wat is daar jullie advies? Zo strak mogelijk zonder te breken?
Moet ik er naar streven om die boog zo klein mogelijk te houden?

Qua samen snijden wordt het lastig. Ik vermoed dat ik mijn vrouw wel een paar keer zo gek krijg maar ik ben vaak aan het bouwen als zij op haar werk is dus ik zal het toch ook alleen moeten kunnen en werkruimte voor een zwaartekrachtznijder heb ik nu nog niet.
(verbouwing van de zolder staat volgend voorjaar op de kalender en dan kan ik daar wel aan denken)

Ik heb mijn triplex profielen uiteindelijk met korrel 600 gladgewreven, de tijd moet leren of het voldoende is. Ik hoop het wel want ik zie een beetje op tegen het bewerken van aluminium. Daar heb ik vrij weining ervaring mee (zeg maar gerust geen) en lijkt mij lastiger om met een schuurblok mooi in profiel te krijgen.

 

De snij-oppervlakte van triplex profielen invetten met kaarsvet doet ook wonderen...

 

Ik zie dat je snijmal bij de neuslijst een knik heeft en opeens horizontaal gaat lopen.
Beter om de lijn van het profiel soepeltjes doort te trekken. Dan geen risico dat je daar blijft hangen, of als je links En rechts een klein verschil hebt.

Je had het blok met een breekmes gesneden, maar dat kan ook met de beugel.
Gebruik als mal iets willekeurigs vertikaal bijvoorbeeld volle bierflessen.

Wel iets onder het schuim, omdat je niet tot de tafel door kan snijden en de bierfles onder is afgerond en niet meer vertikaal loopt.

 

Ik plak aluminium tape op de snijvlakken. Het glijdt perfect en het brandt niet in.


De ribbeltjes op de foto zijn alleen aan de randen, de snijvlak wordt netjes glad.
Succes, Sinan

 

ik maakte ze vroeger van pertinax

 

Ja met dat aluminiumtape heb ik ook wel mallen van 3mm balsa gemaakt. dat auminium laat zich ook goed glad wrijven. was alweer ergeten. goed idee.

wel echt aluminium tape gebruiken en niet plastik alutape wat er alleen zo uitziet.

 

Voor gladde randen de triplex ribben paar keer behandelen met dunne secondelijm en na-schuren.
Alu-ribben kunnen warmte af voeren
Op beide ribben 'schaalverdeling' aanbrengen. De snijder links roept de nummers of, de snijder rechts volgt, zo bewegen ze links en rechts synchroner (edit: al beter beschreven door Nico zie ik nu)

 

Na een weekje er alleen maar over na kunnen denken heb ik gisteren weer wat kunnen doen.
Ik heb aan de snijmallen geen wijzigingen aangebracht, dus geen oppervlakte behandeling en ook niet van achteren naar voren gesneden omdat ik geen zin had om nieuwe profielen te maken en omdat ik gewoon nieuwsgierig ben naar hoe het resultaat op deze manier zal worden.

De beugel heb ik wel aangepast. Ik voorzag alleen maar heel veel versneden piepschuim met dooroefenen op met ene hand trekken en met de andere hand de beugel goed houden dus heb ik hier 2 wielen onder een hoekje opgezet die de beugel in positie houden:

Door het gewicht van de accu blijft de draad op het profiel en kan ik mij volledig concentreren op het trekken van de draad.

Uit het piepschuim heb ik nu eerst de trapeziumvorm van de vleugels gesneden

Hier weer voorzichtig de profielen tegenaan geplakt met schilderstape en met nog meer gewicht er op op tafel gelegd.

Een volgende keer wil ik trouwens met hoekprofieltjes de vleugelmallen vast aan de tafel zetten want die mallen met tape wisselen is niet ideaal. Ik had ze alleen niet zo klein in huis dus heb ik ze met dezelfde techniek als het middendeel vastgezet.

Het snijden ging goed! het is mij niet helemaal gelukt om links en recht precies gelijk uit te komen maar ik ben helemaal tevreden met het resutlaat!

Je ziet nog wel een paar ribbels maar die zijn zo ondiep dat ik hier gewoon met een schuurpapiertje overheen ben gegaan en nu zijn ze helemaal weg.
Ook als ik links en rechts tegen elkaar aan leg zijn de wortelprofielen en tipprofielen echt exact gelijk.

Ik ben ook begonnen aan de indekking van de vleugels. 1,5mm balsa op lengte gesneden en met houtlijm aan elkaar tot ik voldoende breedte heb. Vanavond kan ik ze in vorm snijden en dan ga ik even nadenken over het plakken van die indekking.

Bij de Ninja moest ik dit met verdunde witte houtlijm doen. Op zich werkte dit maar het drogen heeft bijna 3 dagen geduurd omdat het vocht niet weg kon trekken.
Ik denk dat ik het nu met 24H epoxy ga proberen (na voorsmeren met porienvuller)

Justus


De temperatuur van de draad heb ik nu zo laag mogelijk gehouden en er tijdens het snijden op gelet dat ik geen grote boog in de draad trok.

 

Zonde dat alle foto's weg zijn, maar hier stond een goede manier omschreven. clubproject

Helaas heb ik de foto's ook niet meer op mijn pc staan.

Ik zal kijken of ik dit weekend nieuwe foto's kan maken. Ik snij bijna alle vleugels alleen, ook de tapse vleugels zonder problemen. De snijmallen maak ik met behulp van profilli en goed figuurzaag werk.

 

Zelf gebruikte ik vroeger melklijm.

Kon in een drogisterie of behangers zaak gekocht worden in pot van 1 liter, maar weet niet of het nu nog verkrijgbaar is, het is ook al 30 jaar geleden.
Het ziet er uit als melk, tast het styropor niet aan en werd gebruikt door behangers om vinyl behang tegen de muren te kleven.

Werkt hetzelfde als contactlijm, beide zijden met een sponsje inwrijven, 10 minuutjes wachten en samendrukken en klaar was de klus.

Johan.

 

Ik lees net iets verwarrends in mijn eigen verhaal.

Ik bedoel hier mee dat ik tijdens het snijden aan de vleugeltip al aan het eind van het profiel was terwijl ik aan de wortelrib nog aan het snijden was.
Ik begrijp uit de verhalen dat dit wel erg belangrijk is, kan iemand dit ook toelichten? Want ik zie geen enkele kromme lijn in de vleugeltjes.

Nu ik het schrijf bedenk ik mij ook dat dit hele korte stukjes zijn, slechts 35 cm, misschien dat dit bij grotere spanwijdtes wel een probleem kan zijn?

 

Als je links en rechts niet op hetzelfde punt van het profiel zit krijg je halverwege de vleugel onnauwkeurigheden in het profiel. Even extreem denken: bij de wortel ligt de draad net achter de vleugelneus, bij de tip ben je al bijna bij de achterlijst. Zo krijg je natuurlijk geen fatsoenlijk profiel in het midden. Dus als je links op 20% van de koorde bent moet je rechts ook op 20% van de koorde zitten.

 

Dat is duidelijk.

Zo extreem was het verschil gelukkig niet hoor, ik had beide keren bij de wortel nog ongeveer een centimeter te snijden toen ik bij de tip er al uit kwam.
Met een zeemansoog langs de vleugel kijkend zie ik in ieder geval geen vervorming in de vleugel. (en de metalen lineaal blijft ook helemaal op het schuim als ik hem over de vleugel leg)

 

Op microscopisch niveau ziet contactlijm er uit als klitteband. Je kunt na montage van de gelijmde delen nog erop klopperen (timmeren ?) om de lijmverbinding beter te maken. Met hamer op een hardhouten latje o.i.d.