@hezik: Nu draai je dat hele verhaaltje van je om, en dan snap je waarom een 450 veel lastiger is. Een schaalbak wilt misschien wel doordenderen maar dan moet je het al bont maken. Eer hij daar is heb je allang tijd gehad om te corrigeren. (maar goed dat we geen bomen op het vliegveldje hebben staan?)
En 'experts' willen natuurlijk wel graag exclusief blijven.
De hele discussie nog eens doorlezend, wil ik hier toch wel even op reageren:
Allereerst vlieg ik geen 3D, en ook geen (al dan niet gestabiliseerde) flybarless 450.
Maar ik vlieg wel een gewone 450, en sorry Barrrrt, maar je zou eens met een grote heli moeten vliegen, om het verschil te merken. En dan bedoel ik niet een Raptor 90 of zo, want met 5 kilo en 3.5 pk is dat nog steeds een lichte krachtige en agiele machine. Dat is heel andere koek dan een 12 kilo machine met maar 2.5 pk.
Met de 450 heb je door de verschrikkelijk hoge rollrates en het lage gewicht
juist veel meer tijd om te corrigeren, EN meer power om mee te corrigeren: Ik heb met de 450 in extreem vlagerig weer al eens vliegend de rotorbladen door het gras gehad, en de heli toch weer rechtop kunnen zetten. Ook kun je een dergelijke machine relatief ontzettend lomp vliegen, zonder dat het qua mechanische belasting uit de klauw loopt. Juist bij een grote schaalheli, omdat een eenmaal ingezette beweging zo doorzet, moet je extra precies en vloeiend sturen. Juist bij een schaalbak kun je het niet bont maken, want dan raak je hem kwijt.
Hoewel ik me wat anders uit zou drukken dan Ben waar het de omschrijving van de vliegeigenschappen van een rigid betreft, ben ik het wel volledig met hem eens. Het gewicht gaat een heel grote rol spelen, en veroorzaakt juist dat je absoluut geen tijd hebt om even rustig na te denken. Je hebt geen tijd om te reageren, je moet gewoon voorkomen dat de heli "zijn eigen gang gaat". Je stuurcommando moet gewoon exact getimed, en precies groot genoeg zijn. Dat in combinatie met het feit dat een vierblad-rotor voor de ongeoefende een zeer scherpe stuurreactie vertoont, maakt het zo lastig. Als je stuurcommando niet zeer precies is, ben je de volgende minuut eigenlijk alleen maar bezig de gevolgen van je eigen stuuronnauwkeurigheid te corrigeren.
Het gaat er niet om, "ons schaalvliegers" kunstmatig een vorm van exclusiviteit aan te meten. Wat Ben al zei, als je om die reden gaat vliegen, vlieg je om de verkeerde reden. Waar het om gaat, is dat je niet te licht moet denken over (het beginnen met/aan) vierblad rotors.
Dat gezegd hebbende: ongestabiliseerd vliegen met zo'n ding, is gewoon goed te doen. Dat weet ik, omdat ik het mezelf indertijd geleerd heb, omdat ik nog voor ik er zelf mee vloog, voor een maat zo'n ding ingevlogen heb, en er tegenwoordig les mee geef. Maar let wel: daarvoor heb ik mij echt heel erg verdiept in het hoe en waarom van de afstellingen, en ik heb de mensen op het Vario-Forum destijds helemaal uitgehoord waar het die afstellingen betrof, en alle andere tips die ik maar los kon peuteren. Met gewoon even een vraag stellen en aan de hand van maar 1 antwoord op maar 1 vraag kom je er echt dan niet.
Maar voor iedereen die nu zo'n ding gaat kopen, en dat is wat Ben bedoelde: als je niet HEEL zeker weet dat je zelf uit de afstellingen komt (en 99% van de mensen komt daar zonder hulp niet uit), zoek dan hulp, want het is NIET makkelijk, het is géén eitje om te doen, het is absoluut geen kwestie van "voorzichtig proberen en dan komt het vanzelf goed".
Voor wie toch een vergelijking maken wil: iedereen die auto kan rijden, kan vast ook wel heel voorzichtig een rondje in een Formule 1 auto rijden. Maar zodra je serieus het gas in trapt, kun je maar beter zorgen dat je heel erg exact weet hoever je dat gas in moet trappen, want als je het iets te diep intrapt, heb je geen tijd meer om daar nog iets aan te corrigeren, dan zit je al in de grindbak.
Groet, Bert
(ge-edit)
