Lijkt me eveneens bijzonder verstandig goed de tekening te volgen.
Zo een kopse verbinding begeeft het bijzonder snel. Kan je de vleugel keer op keer patchen of nieuw in de folie zetten. Nu kan je er nog bij, straks niet meer. Dat verband op die stek is belangrijk. Het kan zo ook breken in de lucht, bijkans je hele kist aan flarden.
Beste is eigenlijk de achterlijst over te bouwen. Pech! (er bestaat erger!) Balsa bijkopen en een balsa cutter aanschaffen. Kan je mooie strakke plankjes mee snijden. Heb je je hele leven plezier van.
Als je zuiver moet schuren voor zo een hoek stuk, maak dan uit karton een malletje wat je op je werkstukje plakt met blauwe Tesa schilderstape. Daar schuur je langs. Heb je het strak. Aller laatste stukje doe je op de passing, beetje bij beetje en dan zit het ook strak tegen elkaar voor een goede verlijming. Zo maak je het je zelf makkelijk, krijg je een strak resultaat.
Wat kan je doen zonder alles te slopen? Hmmm...
1) In de overgang hoekstukjes plaatsen uit rest-balsa. De houtneerf kops. Tussen de ribben in.
2) V-vorm uitsnijden tot aan rib. Tekening volgen, en geprojecteerd, dezelfde hoek uit de achterlijst, en dat invullen. Meer werk dan een nieuwe achterlijst.
Maak dat stabilo niet dikker. Wat een onzin. Ik meen het! Dan moet je ook het hoogteroer gaan opdikken. Dat zie ik nog niet netjes gebeuren. Meer balsa, meer lijm is meer gewicht.
Je kan verband aanbrengen door wederom goed passende hoekstukjes tussen de ribbetjes aan te brengen. Sterk genoeg.
Hoe crash bestendig moet je de kist maken. Je kan niet in alles voorzien. Verder helpt een goede waakzame instructeur. Daar waar een Calmato trainer dan de grond in mept, is de Charter al lang weer in veilig vliegwater.
Mijn grote trainer heeft in een aantal compromiterende standen moeder aarde geraakt. Radstanden niet mee gemaakt. Voldoende voor schade reparatie, altijd volledig herstelbaar, breekbouten keurig gebroken zoals het moest, grootste schade was aan het ego!
Breekbouten hebben altijd goed hun werk gedaan. Vleugel en landingsgestel.
Met der jaren heb ik de kist steeds meer naar m'n hand gezet. Is daarmee beter gaan vliegen, minder trainer geworden. Is er vast zo een 20% aan balsa vervangen.
Wil je een ultra sterk stabilo? Bouw hem dan uit 1 plank balsa op de juiste dikte, zoals op de tekening. Je maakt hem lichter door er grote gaten in te boren/zagen. Ik heb het zo gedaan, bij mijn trainer, omdat ik geen zin had in spantenbouw, te veel flex optrad. Vervangen omdat het oude stabilo moddervet was, breuken had op slechte nerf/knoesten, net ter hoogte van een scharnier, in het stugge ijzerbalsa, wat Kyosho toen gebruikte.
De plank constructie is niet ongebruikelijk, ook niet in de jaren 70 vorige eeuw. Net zo min als beplanken of slechts spanten. Maar te dik maken? Not done
Wel is het zo... de zwakste schakel bepaalt de sterkte van de ketting.
Een breukzone is niet erg, als je het maar kan repareren...
Tankje. Zie de Robbe bouwtekening voor type en postite. Als deze maar op de juiste hoogte zit voor de motor. Ga je voor elektro... ander verhaal.
Ik heb in m'n tank 1x dood ordinaire klunk. Model 'ultra lullig'. Viltklunken vallen uiteen en verstoppen. De gesinterde heb ik nooit getest. Maar de eenvoudige die ik gebruik volstaat prima. Ik vlieg niet tot de laatste druppel.
Tussen rubber dop en klunk heb ik met WD40 een stukje buis in de slang geplaatst. De slang kan zo in de tank niet dubbelvouwen. Dat gebeurde voorheen wel na een kurkentrekker, Immelman of achteruitvliegen, en lag de klunk dan over de ontluchting voorin. De klunk ligt ver naar achter, los van de achterwand, net tegen de rondingen op de hoeken van de tank. Daarmee kan je de tank leeg vliegen en leeg pompen.
Verder is er een 'ontluchtings' busje waarop uitlaatdruk wordt gezet. Deze zit loopt tot bovenin de tank, met een haakse hoek omgezet. Het laatste stukje buis is een opzetstukje uit brandstofslang, beetje ingeknipt, zodat het niet afsluit, en omdat het dan zo makkelijker de tank in bouwt.
Totaal dus twee buisjes doorgevoerd. Dood simpel, werkt zonder poespas en morren alle RC1 figuren af. De OS AX is happy, zolang er maar lekkere 'moonshine' in gaat.
Tanken doe ik via de brandstofleiding in de tank. Vroeger werkte ik met een aparte vulleiding... maar dat was eigenlijk overbodig gebleken.
Tussen de vulslangen van te buffertank in de startkist heb ik goede filters zitten. Schoon er in, schoon er uit.
1x per jaar inspecteer ik toch de tank en slangen tegen 'gunk' en troep. Houd de boel fris.
Nog even wat plaatjes ter illustratie... kijk maar of je er wat aan hebt.
Breekbouten. Hebben voortreffelijk gewerkt, toestel gered van extreme schade, model als voorbeeld. Dit zijn zware, 5 mm kunststof bouten, met een vlieggewicht zo tegen de 3 kg. Een Charter 2,2 kg? 2 x M4? Of 1x M5 tot M6, zou kunnen volstaan
Stabilo... zo verzonnen, zo gebouwd...
Nog ongeboord, passen van de vlakken, zo ook de roeren zelf. alles uitgeboord als een racefiets. Wegens oppervlakte twee planken langs elkaar over de breedte moeten nemen. Nerf loopt over de breedte van het stabilo... In de staart heb ik wat verband aan gebracht... ram bam... en nog moest er lood achterin. Het zorgde voor voldoende stijfheid. Omdat die duffe romp zo idioot zwaar was, heb ik zelfs daar nog extra gaten bij geboord...
, ook leuk om te weten.
een trainer is, als het goed is een vrije vlucht (sport) model (en daarbij laat je iets vastschroeven wel uit je hoofd) waarvan de vlucht op afstand kan worden beinvloed.
ntopic: wmb
