De Geo Chavez Memorial flight ( en andere TFA expedities)

GCMF

Het aantal bestellingen voor de Eerste Dag Envelop + DVD reportage is de 200 stuks ruim gepasseerd...heb je nog niet besteld maar je wilt toch een beetje mee op expeditie en er een professioneel film verslag van ontvangen wees er dan snel bij!!! Voor slechts € 10 zit je op de eerste rang!!....

 

Wat kunnen we voor weer verwachten in Brig...???

Goed... dat we er niet nu zitten maar.... volgende week dan... kijk zelf maar eens even.... en klik ook de storm waarschuwing aan:
https://nl.windfinder.com/forecast/brig

En dit is boven op de pas:

https://de.windfinder.com/forecast/simplon

 

We hebben voor jullie een "live" beeld van onze startlocatie weten te realiseren...je ziet hier ons "vliegveld"!!! En die hap in de bergen aan de rechterkant...daar moet het naar toe...

Aan de linker kant ( bij die afrastering) komt onze Hangaar....de windzak staat er al!!

Het beeld word om de 5 minuten ververst en we zullen proberen daar wat meer vaart in te brengen....

http://www.meteo-oberwallis.ch/expertmode/?i=91

 

We hebben van de lokale vliegers mooie weerinfo gekregen...


Hier de Fohnkaart voor de komende drie dagen...maandag is er een behoorlijk drukverschil tussen noord en zuid van de Simplon...en dat geeft wind!! Na maandag zakt dat drukverschil enorm:

http://www.meteocentrale.ch/de/wetter/foehn-und-bise/foehn.html

Op de windkaart zie je dan ook voor maandag ( even maandag aanklikken onderaan) een blauwe zone ( veel wind) op grotere hoogte en over de Simplon:

https://www.meteoblue.com/de/wetter/karte/wind800hpa/schweiz

De weerkaarten gaan niet verder dan drie dagen maar Windfinder wel...en vanaf dinsdag komt er een zeer rustige periode van meer dan een week:

https://nl.windfinder.com/forecast/brig

Met deze drie gegevens naast elkaar kunnen we niet alleen zien wat weer en wind doet...maar ook begrijpen hoe het zich vormt en waar de oorzaken van weerfenomenen liggen.


Op dit moment kun je nauwelijks de Simplon Pas inkijken...het zit potdicht maar...vanaf dinsdag moet je via deze webcam toch een behoorlijk eind richting de top kunnen kijken:
http://www.meteo-oberwallis.ch/expertmode/?i=91


Met dank aan Vliegschool Airvolution Ried Brig.

 

Die wolken zijn een bijproduct van de Föhn.

 

Deze week gaat het gebeuren !!!

 

Keep us posted!!!

Ben zeer benieuwd.

 

Ik blijf ook dagelijks volgen , !!! veel veel succes gewenst !!

Grtjs

 

Ook ik wil alle deelnemers heel veel succes wensen!

Even een vraagje in geval ik iets gemist heb: kunnen we alle berichten volgen via dit draadje, of moeten/kunnen we ook nog via andere internet kanalen de ontwikkelingen volgen?

Dirk

 

Heel veel succes luitjes!!!!!!!!!!!

 

Jim, het is niet verstandig om je mailadres op het forum te plaatsen en dus zeker niet om het als accountnaam te gebruiken ... dat is één van de manieren hoe je mailadres op de lijsten van spambots terecht komt.
Als mensen contact met je willen opnemen kunnen ze dat door op je accountnaam te klikken en "Start een Conversatie" te kiezen. Dat geeft je ook betere bescherming mocht je een keer in een vervelende discussie geraken. Nu sta je open en bloot op het internet. Ook in het kader van identiteitsfraude is dat niet zo handig.
Haal het ook weg uit je handtekening.

En van mij ook een 'VEEL SUCCES' aan het team! Ik wacht de fantastische DVD af.

 

Er komt hier n dagelijks verslag (dagboek van Ernst)

 

Er wordt overal reklame gemaakt, zelfs op radio 2:

http://www.nporadio2.nl/gemist/audi...-en-een-rattennest-op-de-voicemail-van-stefan

 

Mijn eerste verslagje.

Maandagmorgen vroeg naar Rosmalen om daar bij Onno en zijn vrouw Moniek in te stappen voor de reis naar Brig.
Even over 9.00 uur zijn we vertrokken en we hoopten rond 19.00 uur in Brig aan te komen. Onderweg gaf het navigatiesysteem aan dat we een vertraging van rond de 90 minuten zouden hebben. Maar ach, die file was nog zo ver weg dat we ons daar geen zorgen over maakten. Na een paar uur rijden even een pitstop. Daar ging helaas iets fout. Ik stapte van de stoep op de weg maar die afstap was groter dan ik verwachtte. Ik kwam ongelukkig op mijn been terecht en verrekte een knieband. De pijn viel wel mee maar mijn knie werd behoorlijk dik en vooral stijf. Maar toch ingestapt en verder gereden.
De aangegeven vertraging bleef echter oplopen en was op een bepaald moment zelfs 135 minuten! Wat was daar toch aan de hand? Een radio zender opgezocht waar verkeersinformatie werd gegeven voor de streek waar we reden en heen gingen. Er bleek een vrachtwagen verongelukt te zijn. Hij was geschaard en omgeslagen. Hij lag dwars over de beide rijstroken en de lading (auto onderdelen) lag overal verspreid. Ach dat moet toch zo opgeruimd zijn?!

Helaas bleek dat niet het geval en op ruim 360km voor de eindbestemming stonden we stil! Omleidingsroutes werden afgeraden omdat die ondertussen ook volledig vast stonden. De eerste omleidingsroute hebben we dus niet gekozen. Na meer dan een uur konden we toch de weg verlaten en wilden we een tweede omleidingsroute proberen. Dat leek een goede zet want we konden goed opschieten het stond eigenlijk helemaal niet vast, tot…….
Op een bepaald punt kwamen we bij een viaduct over de snelweg en een paar honderd meter verder konden de verongelukte vrachtwagen zien staan, hij was al weer rechtop gezet. Maar helaas stonden we een kleine kilometer voor dat viaduct stil af en toe een auto lengte opschuiven maar meer niet. Wat bleek al het verkeer van de snelweg werd daar de weg afgeleid de route op die wij ook hadden gekozen. Dat schoot dus echt geen meter op. Maar heel langzaam kropen we in een half uur het viaduct over. Een dikke 800 meter verder was een rotonde en daar kwam het verkeer van de eerste omleidingsroute ook bij de verkeersstroom die vervolgens een stukje door Ringsheim moest. Toen was het echt op en was het niet meer dan 10 meter rijden en 100 meter stil staan. Iets over het viaduct was een pompstation met een parkeerplaats waar Onno de auto stil heeft gezet. We hebben daar uren staan wachten. Het verkeer kroop voorbij en een vrachtwagen die eerst vlak voor ons stond zagen we twee uur later in de verte net buiten het dorp stil staan. Die chauffeur moet een lamme voet hebben van de koppeling!

Na ongeveer 3 uur droogde de stroom verkeer van de eerste omleiding op en hebben we de gok genomen, we zijn gaan rijden. Mijn knie deed ondertussen best zeer en was flink dik geworden. Maar ik heb de meeste tijd dat we op de parkeerplaats stonden geprobeerd te lopen en op de been te blijven dat heeft wel geholpen om de knie minder stijf te maken.
Het verkeer reed nu iets beter door maar het duurde toch nog meer dan een uur voordat we 5km verderop de snelweg weer op konden en weer konden rijden!
We hebben ons blauw geërgerd aan de informatie die we over het ongeluk kregen. Op zich was die info prima maar de inhoud was te gek voor woorden. Wat blijkt: Rond 10.00 uur was de chauffeur waarschijnlijk in slaap gesukkeld. Hij is geschrokken heeft aan het stuur gerukt met desastreuze gevolgen. Met het opruimen kon men pas beginnen als de juiste mensen ter plekke waren. Die moesten zich door die 18km lange file wurmen. Er moest ook een speciaal persoon komen, ik meen dat hij een commissaris werd genoemd. Die persoon moest er bij zijn wanneer de lading uit de verongelukte trailer werd gehaald. Alles moest met de hand uitgeladen en van de weg opgeraapt worden en die commissaris moest dan ter plekke bepalen wat nog wel en wat niet hergebruikt kon worden. Dat heeft dus veel, heel veel uren geduurd. De weg is meer dan 12 uur afgesloten geweest! Zo'n vreselijk belangrijke snelweg wordt dus voor dat soort dingen zo lang volledig afgesloten! In Nederland wordt "de zooi" aan de kant geveegd en later als het rustig is geborgen. Wat wel en niet meer bruikbaar is wordt later, elders wel bepaald.

Toen we bij Basel waren was het ondertussen al over 23.00 uur en konden we Brig die dag wel vergeten. Het vinden van een hotel met vrije kamers vrij viel ook niet mee maar we hebben er één gevonden en het was al na 0.00 uur toen ik eindelijk mijn hoofd op het kussen legde.

Dinsdag morgen, vanuit Basel naar Brig. Via een prachtige (toeristische?) route zijn we naar Brig gereden. Volgens het navigatie systeem was dat de kortste route. Hij voerde door de Gotthard tunnel. Dat is me wat, een tunnel van nagenoeg 17km lang, dat had ik nog nooit meegemaakt. Direct na de tunnel rechtsaf een weg omhoog op. We gingen omhoog, omhoog, omhoog…. Uiteindelijk waren we op de Nufenenpass die 2485 meter hoog is, waar we even gestopt zijn. Een werkelijk fantastisch uitzicht op een aantal Horns. Welke weet ik (nog) niet maar dat zoek ik nog wel uit. Op een richel een stukje onder ons zat een Alpen marmot (Murmeltier). Zij (hij?) keek ons aan maar dacht blijkbaar dat wij wel goed volk waren want ze bleef rustig zitten. Ik kon zelfs mijn camera met telelens gaan pakken om een paar mooie foto's te maken.

Weer verder en naar beneden. Het is maar goed dat Onno flinke ervaring heeft met het rijden in de bergen want die hellingen zijn steil! Lange hellingen van 6% waren eerder normaal dan uitzondering. Er was zelfs een helling bij die volgens mij 9% was maar die was gelukkig kort. Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten maar ook om Onno even “bij” te laten komen.

Rond 12.30 uur waren we in Brig en zijn direct naar het “vliegveld” gegaan. Bijna iedereen was er al, na ons moest er nog één komen. Hij was er ook al snel en was het tijd voor een “briefing”. Het was de bedoeling dat we alle posities langs zouden gaan om te kijken hoe de situatie ter plekke is. Kunnen we er makkelijk komen? Zijn er obstakels en zo ja welke. En niet minder belangrijk, kunnen we vanuit elke positie goed met de vorige en de volgende positie communiceren? Met andere woorden hoe werken de portofoons daar in de bergen?
Op één positie na zijn alle posities goed bereikbaar. Positie 5, op de galerij over de Simplonweg, is wat lastig. Men is daar met werkzaamheden aan de galerij bezig en de “opritten” van de galerij zijn op één na niet bereikbaar. We moeten tussen werkers door om daar te komen. In goed overleg met die mannen moet dat lukken!
De communicatie blijkt geen enkel probleem te zijn, vanaf elke positie is de vorige en de volgende zonder enige storing of ander probleem te bereiken. Zelfs drie posities verder is het geen enkel probleem om met elkaar te communiceren. Op één portofoon na, daar is een antenne probleem mee maar we hebben nog een reserve dus dat is ook opgelost.

Het was ondertussen al bijna 18.30u en tijd om te gaan eten. We zijn naar het hotel gegaan om daar te eten. Na het eten ben ik naar de kamer gegaan om dit verslagje te maken. Er was vanavond nog een bijeenkomst op de camping Victoria in Raron, dik 20km verderop. Onno had echt geen puf meer om daar heen te gaan en mijn knie was ook aan rust toe. We hebben de bbq daar dus gemist en de bespreking over wat we morgen gaan doen ook. Maar ik ben liever morgen goed uitgerust en met een minder dikke knie.

Hopelijk heb ik morgen weer de mogelijkheid om een verslagje te maken. Ik heb namelijk een klein probleem. De stekker van mijn laptop heeft te dikke poten en past hier niet in het stopcontact! Ik moet dus zuinig met de accu zijn.
O ja, foto's. Ik zal een album maken met foto's maar dat zal even moeten wachten tot ik een zekere stroomvoorziening heb.

 

Leuk verhaal!! We volgen het!!

 

http://www.meteo-oberwallis.ch/expertmode/?i=91

Nu met hangaar.. Jammer van de slechte start Ernst, die knie ga je hard nodig hebben daar.
Hopelijk valt het mee.

Succes mannen !

 

Wat een dag... Wat een avontuur... Wat een ontlading.... Details volgen... Morgen is De dag want vandaag was de generale... Zoals gezegd... Details volgen!

 

Wir haben es Geschafft! ................. Nee (nog) niet de vlucht met de Blériot!

Vanmorgen wakker geworden met een knie die veel beter was dan ik vreesde. Dat bleek vandaag ook wel, ik kon redelijke afstanden lopen, mijn knie doet nauwelijks pijn meer en is alleen nog stijf wat het lopen wel bemoeilijkt.

Vanmorgen na een goed ontbijt naar het veld waar Henk en een paar anderen al waren. Ze waren net begonnen met het uitpakken van de hangaar tent en Henk was bezig met het tanken van de Blériot, ongeveer 1,5 liter in de tanks. We zouden zo snel mogelijk een proefvlucht met die kist gaan maken om te kijken hoe de stijgsnelheid zal zijn. De start verliep op rolletjes, de Blériot steeg redelijk vlot van het veld op. Dan gaan klimmen. Henk wilde als eerste test naar ongeveer 500m boven het veld (1370m boven zeeniveau) klimmen om het kijken hoe lang dat zou duren. Voor ons op de grond leek het heel langzaam te gaan. Toen Henk het gas dicht trok dachten de meeste van ons dat het niet wilde lukken en dat Henk de poging staakte. Niets was minder waar. Hij was al op die 500m gekomen en was zeer tevreden over de prestaties van de motor, Daarmee zou het moeten lukken.
Henk vloog de kist langzaam over het veld en draaide om te gaan landen. Met bijna ¼ gas kwam hij prachtig aanvliegen en landde de kist als op eieren. Een groot succes dus!
Was dat het wat we Geschaft hebben? Nee……

We gaan nog een testvlucht met de Olsen maken. Daar staat nu een Zenoa op, die presteerde de laatste trainingsdag in Nederland eigenlijk prima maar hij liep nog wat rijk, dachten we. De motor gestart, geen probleem hij startte in één keer. Maar gas geven deed hem hevig inhouden en vreemd lopen. De hoofdsproeier verder open, dat hielp niets. Dicht draaien dan, ook dat had geen effect. Wat is er toch aan de hand? Carburateur er af en open gemaakt, bleek er toch vuil in te zitten en de zeef die er in zit was haast dichtgeslibd. Alles goed schoongemaakt, uit en doorgespoeld en uitgeblazen. De benzine tanks er uit en de benzine door een theezak gegoten. Nee geen koffiefilter want die gebruikt frau Geiger niet, het gezin drinkt nauwelijks koffie.
Toen alles weer in elkaar zat startte de motor weer net als eerst prima en was ook goed af te stellen. Helaas toen hij warm werd was het weer hommeles. De motor liep stotend en was slecht af te stellen. Toen kwam het idee om de bougie eens na te kijken. Dat was de gouden greep, de motor liep daarna als een zonnetje.

Voor de daarop volgende testronde met porto overdracht hadden de teams zich over het veld verspreid. De overdracht van team naar team verliep soepel en Henk zou de kist weer landen. Voor ons gezicht vloog hij een keer rakelings langs een boom aan het einde van het veld. We schrokken er een beetje van. De Olsen wil niet echt snel zakken dus kwam Henk veld te kort en ging door, weer richting die boom! Ja hoor hij raakte hem en snoeide een paar takjes uit de top van de boom, de takjes zagen we naar beneden vallen. De kist bleef echter goed vliegen en de landing daarna was verder goed.

Henk was helemaal in zijn nopjes en riep ons bij elkaar, “Jongens nu is het de dood of de gladiolen”, we gaan met de Olsen naar Alte Spittel! Dit als generale repetitie voor de Blériot. Allemaal in de auto's en naar de afgesproken posities.
Het duurde even maar alle teams meldde zich op positie en toen bleek dat vanaf het startveld alle posities te bereiken waren! Alle teams bleken alle andere teams goed te kunnen horen.
Om 14.50 uur meldde Ruud (Henk en Ruud zijn het start en landingsteam) dat het model was opgestegen en dat ze naar hoogte gingen voor de overdracht aan team 1. Die overdracht verliep vlekkeloos. Team 1 haalde de kist naar zich toe en ging klimmen. Team 2 kon de kist toen al zien! Zelfs team 3 kon hem af en toe al zien. Team 4 (Max en ik) konden hem nog niet zien. Hij zat voor ons nog te laag en zat nog achter de bomen.

De overdracht van team 1 naar 2 ging ook soepel net als de overdracht van 2 naar 3. Team 3 moest het grootste hoogte verschil overbruggen en zou de kist bij zich houden tot het startteam bij team 4 was aangekomen. Wij moesten namelijk een onderlinge wissel doen omdat van de positie waar we de route vanaf team 3 konden zien we de route naar team 5 niet konden zien omdat er een (leeg) restaurant tussen staat. De bedoeling was dat ik de kist zou aannemen omdat ik behoorlijk goed zicht heb en de kist (veel) eerder zag dan Max. Max zou dan naar de andere kant van het restaurant gaan, daar de besturing van mij overnemen en de kist richting team 5 sturen. Daar was dus de hulp van het startteam bij nodig, over die afstand en met een gebouw ertussen kan je niet schreeuwen. Zeker niet als er een vracht wagen in z'n 4de versnelling (van de 10 of zo) met een flink toerende motor achter je langs rijd over de weg omhoog naar de pas. Bij team 3 was een mogelijkheid om in geval van nood de kist netjes in een kleine Alpen weide te landen dus zouden zij de kist net zo lang bij zich houden tot het startteam bij ons zou zijn.

Ruud meldde dat ze waren ingestapt en op weg waren, rustig wachten dus. Team 3 ging vast klimmen om te kijken wanneer ze hoog genoeg zouden zijn om naar ons te komen. Toen ze dachten hoog genoeg te zijn was dat nog lang niet zo. Uiteindelijk waren ze hoog genoeg maar we moesten nog wachten op het startteam. Plotseling meldde Henk zich, ze waren aangehouden bij een politie controle en moesten een boete van 100 frank betalen voor ze verder mochten. Wij snapten het niet en dachten bij ons zelf dat hij waarschijnlijk veel te hard had gereden om snel bij ons te zijn. Later bleek het nog gekker te zijn. Helaas hadden ze niet zoveel geld bij zich! Team 2 is naar de plek terug gereden en hebben die boete betaald zodat de zaak verder kon.
Al die tijd moest team 3 de kist bij zich houden en maar rondjes cirkelen. Ze zijn maar weer gezakt want zo hoog vliegen houdt je niet zo lang vol. Na een dik half uur (!!!!!) was Henk bij ons en kon de overdracht plaats vinden. Team 3 vroeg ons of we de kist zagen maar helaas pindakaas wij zagen de kist niet meer! We hoorden hem wel maar konden hem nergens ontdekken. Team 3 meldde toen dat ze veel hoger zaten dan tijdens de test en ja toen zagen we hem. Inderdaad een heel stuk hoger! De overdracht ging vlekkeloos en ik moest de kist van vrij grote afstand naar me toe halen. Klimmen hoefde ik niet meer want we zaten al ruimschoots hoog genoeg. Ruud checkte het met de telemetrie we bleken op ruim 2100m boven het veld te zitten. Dat is nagenoeg 3000m boven zeeniveau! De pas is 2005 meter hoog dus dat was geen enkel probleem.
De overdracht van mij naar Max verliep met de hulp van het startteam vlekkeloos en Max kon richting team 5 vliegen. Daar kreeg hij wat last van turbulentie en de kist was af en toe wat slecht te zien als je hem recht in “z'n kont” kijkt. Het was ook wat lastig voor team 5 om de kist goed te zien met de berghelling aan de overkant als achtergrond. Hoger gaan was geen optie dus na wat manoeuvreren vonden we een vlieglijn waar het toch goed op ging. De overname van team 5 verliep toen ook probleemloos.

De grootste klim was achter de rug, nu de grootste afstand, van team 5 naar 6, op de Simplon pas. Dat verliep op rolletjes en team 6 moest de kist naar beneden halen omdat hij zo hoog zat. Ondertussen was het startteam bij hen aangekomen om hen te helpen met een zelfde soort truuk als bij ons (team 4). Vanaf positie 6 moest de kist eigenlijk naar team 7 maar we hebben er maar 6. Team 2 was ondertussen al op Alte Spittel aangekomen voor het geval dat. Zij konden de kist af en toe zien als hij achter de richel vandaan kwam. Zo dichtbij was de kist dus al.

Het startteam nam de controle van team 6 over. Team 6 ging 700m verderop staan en werd team 7. Daar namen ze het weer van het startteam over en vlogen richting Alte Spittel. Daar nam team 2 het over en hield de kist in de lucht tot het start/landingsteam bij hen was. Dat was snel het geval en Henk nam de besturing weer over van team 2.
Alle overige teams waren toen al onderweg naar Alte Spittel. Toen iedereen daar was hebben we allemaal nog een paar rondjes gevlogen en kon Henk hem landen. De landing ging vlekkeloos en na een flink aantal foto's en een film van ons allemaal rond de kist werd de motor gestopt. Alles bij elkaar had de motor 105 minuten gelopen en we hadden geschat dat we maar 60 minuten nodig zouden hebben. Dat akkefietje met die politiecontrole en alles wat er daardoor bij kwam had dus voor een vertraging zo'n 45 minuten gezorgd.
Henk vertelde toen ook de reden van de boete. De politie had een controle fuik bij een parkeerplaats langs de Simplonweg opgezet en controleerde alle voorbij komende auto's. Papieren, drank op, voertuig controle en zo voorts. Toen bleek dat er één band was die op één plek 0,2mm minder profiel had dan het wettelijke minimum. Direct 100 frank betalen want je bent een buitenlander anders mag je niet weg. Daar zakt je broek van af!

Het begon kouder te worden daar in dat dal want de zon was achter de bergen verdwenen en er stak een beetje kil windje op. Alles inpakken en terug naar het startveld. Daar aangekomen de tank leeggemaakt en van de ongeveer 2 liter die er in was gedaan was nog geen 100cc over! Misschien nog 5 minuten vliegen dan zou de motor zijn afgeslagen!

Wir haben es Geschafft!
We zijn met een modelvliegtuig in relaisvlucht over de Simplon pas gevlogen en zijn daarna veilig geland. Nu nog met de Blériot. We hebben bewezen dat het kan en dat “ons” systeem goed werkt. Kleine hikjes werden probleemloos opgelost en zelfs die grote hik van Henk was goed gegaan.
Daarna een bijeenkomst op het veld met mensen van de Geo Chaves vereniging, de burgemeester en nog een aantal belangrijke mensen. Wat toespraken, lekker brood en kaas met goede wijn en sinaasappelsap erbij, ook niet mis. Toen vertelde Henk dat hij de beslissing heeft genomen dat we morgen ochtend voor het echte eggie gaan, met de Blériot. De planning was vrijdag, dan zou het precies 106 jaar geleden dat Geo zijn vlucht vanaf exact dat zelfde veld maakte. Helaas maar de weersverwachting, vooral de wind, zijn voor vrijdag niet best. Morgen ziet er uit als een dag met uitstekende condities dus gaan we er voor.
Morgen dus het vervolg. Nu maar duimen.

O, de foto's. Ik zal m'n best doen daar vanavond de nodige van te plaatsen maar dat zal niet alles zijn. Ik heb er gewoon te veel gemaakt.

 

Hoedje af mannen wat een PRESTATIE !!!!!
Morgen nog met de Bleriot en dit is iets om heeeeeeeeeel fier op te zijn ( nu al ! ) is dit trouwens ooit al gebeurd dat er zo een afstand en hoogte met een model vliegtuig wordt afgelegd door meerdere vliegers ??
Guiness book of records ??

Grtjs en GO GO !!

 

Fantastisch leesvoer!