Boulton Paul p111

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog eens een bouwverslag gedaan heb. Niet dat ik niets meer gebouwd heb maar ik ga al eens vreemd bij de buren ten oosten en ten westen van ons om mijn Duits en Engels wat te onderhouden, nu dus nog eens hier.
Vorige zomer heb ik mij een Boulton Paul gebouwd amper 60cm spanwijdte, 500gr en met een 50mm EDF op 3s.



Deze kleine vliegt zo goed dat ik al gauw zin had in een grotere, aangezien ik hier nog een 70mm EDF combinatie liggen heb, van mijn Laser Arrow, die bijzonder zacht loopt en stevig blaast zou die gebruikt worden. Ik heb alles ongeveer 25% vergroot om zo bij 75cm uit te komen. Zoals steeds wordt er gebouwd met XPS en bekleed met papier en probeer ik het zo simpel mogelijk te houden. De kleine is op het kielvlak, geprinte inlaat en staartstuk na volledig uit XPS, zelfs de vleugel heeft geen liggers en blijkt meer dan sterk genoeg.
Eens de delta vleugel bekleed is met papier is deze verbazend sterk, dus ook de grote broer krijgt geen liggers en ik hoop dat het houdt ;-)
Momenteel zij de romp en vleugelhelften ruwbouw klaar, nog wat plamuren hier en daar en alles kan bespannen worden.





Kernen voor Een delta in schuim snijden is niet altijd evident omdat het profiel aan de tip al gauw volledig vervormt of zelfs helemaal wegbrand. Een oplossing is de vleugel in meerdere segmenten snijden zodat het verschil tussen de langere en de kortere kant kleiner wordt, met de hand is dat een hele karwei maar de machine maakt er geen probleem van om meerdere stukken te snijden. Waar het bij de klein P111 nog lukte met 3 stukken moest ik het hier met 6stukken per zijde doen. Het resultaat is wel een mooie strakke Delta.



Grote en kleine broer mooi naast elkaar, hier is de kleinere wel de oudere ;-)
Kleine broer is onlangs wel serieus op zijn neus gegaan zoals je kan zien. Starten uit de hand gaat zonder problemen maar als je al te nonchalant gaat doen loopt het al eens fout natuurlijk.




Wordt vervolgd
Dirk

 

Ik ken dat probleem, slim om dat dan zo te doen!



Norbert

 

Gaaf toestel, en leuke kleurstelling ook!

Gr Coen

 

Ik vind ze zelf ook zeer geslaagd dus de nieuwe zal dezelfde kleuren krijgen.

Dirk

 

Heb je een actie filmpje van het toestel?

Gr Coen

 

Bij gebrek aan een camera met bijhorende cameraman of -vrouw kan ik tot nu toe nog geen filmpje laten zien. misschien binnenkort.

Dirk

 

.
Gaaf project weer Dirk!

Groeten, Ramses
.

 

Dirk von weggeweest!


Ik herinner me nu dat ik lompweg vergeten ben om eens te polsen naar een dagje gas(t)vliegen. Zo gaat onze jaarlijkse traditie de mist in uiteraard

Er zijn nog enkele mooie herfstdagen in het verschiet, geef gerust een seintje.

En o ja, wat een pareltje van that marvelous English engineering.

Bouwze!

Verstuurd vanaf mijn SM-A405FN met Tapatalk

 

Hoi Dries,

Inderdaad dat is er niet van gekomen dit jaar, onze zomer zat ook wel tamelijk vol. Als het weer meezit en het past wil ik wel langskomen, al zal het zonder Zlin zijn daarvan ben ik momenteel afgekickt. Maar niet getreurd mijn vloot is bijna volledig vernieuwd dus kom ik niet met een lege kofferbak. ;-)

Nu verder met de P.111

De vleugels zijn ondertussen bespannen zoals gewoonlijk met papier, wel heb ik bij de kleine P.111 iets nieuw geprobeerd wat perfect blijkt te werken dus nu ook weer hier en in de toekomst waarschijnlijk ook bij bijna al mijn modellen.
Vroeger sneed ik de roeren uit voor het bespannen dus moesten deze apart bespannen worden wat vaak wel een kl...klus was en meestal moesten ze door weer te bevochtigen rechtgemaakt worden. Later bespande ik de vleugel volledig en sneed de roeren pas daarna uit om ze daarna af te werken. Dit ging al veel vlotter en ze waren mooi strak al vond ik het weer bevestigen met scharnieren of tape niet altijd ideaal. Deze zomer kreeg ik dan de inval om onder het papier op de scharnierlijn een strip stof te leggen. Ik denk dat het nog een stuk kunstzijde of iets dergelijks uit lang vervlogen tijden is die ik nog vond in een geheime schuif . Eens de vleugel droog is snijd ik lang onderen op de scharnierlijn een V in de vleugel. Zo krijg je een mooi strak roer met een soepele scharnier, eigenlijk net zoals bij een vol-GFK vleugel, en het scheelt een pak werk.

De foto's zijn wel van de kleine P.111 maar het ziet er net hetzelfde uit bij de grotere.

Dirk

 

Briljant in zijn eenvoud!

 

Inderdaad Brutus, achteraf vraag je je soms af "waarom kom ik daar nu pas op", ik deed het meer dan twintig jaar geleden ook al toen ik nog op de ouderwetse manier styro kernen beplankte in een vacuümzak.

Maar ondertussen gaat de bouw van de P.111 ook verder natuurlijk,
De romp is bekleed, niet met papier zoals gewoonlijk maar wel met 25grams glasvezel en de bekende vernis. Ik heb hiervoor gekozen omdat de romp van de P.111 eigenlijk een langgerekt ei is, met papier zou het een echt lappendeken geworden zijn en eens zo lang duren.




Na een nachtje drogen heb ik de vleugels met de romp verlijmd. Gewoonweg met PU-lijm in de voorzien uitsparing van de romp, bij de kleine blijkt het meer dan voldoende en ik denk dat het door de compacte vorm van de deltavleugel hier ook volstaat. Bij de legendarische Gnat van Robbe werden de vleugel destijds ook stomp op tegen de romp gelijmd. Deze vlogen wij toen met 12 2400mAh NiCd cellen waardoor hij bijna 1500gr woog en nooit is er bij eentje een vleugel gebroken.



De overgang van romp en vleugel is bij deze ook al mooi afgewerkt, nog wat bijschuren en een laagje vernis erover. Het kielvlak moet ook nog gelijmd worden eens dat gebeurd is is hij zo goed als vliegklaar.
Impeller monteren, regelaar aansluiten ontvanger erbij en alles afstellen, servo's en roeren zijn al even klaar.

Ik alles eens op de weegschaal gelegd en zit momenteel op 980gr hier moet enkel nog wat afwerking bijgeteld worden, ik schat dat ik dik onder 1100gr zal uitkomen... dat beloofd

Dirk

 

Hier zijn we weer, de Boulton Paul P111 vliegt al enkele weken heb alleen de tijd niet gevonden om er hier iets over te schrijven. Nu de inkomhal gevloerd is kan er weer wat tijd af voor een berichtje.
Momenteel heeft de P111 al een tiental vluchten achter de rug, buiten een beetje trimwerk en het verkleinen van de uitslagen zat alles meteen goed. Hoewel ik tijdens de eerste vlucht kalm aan deed was het al snel duidelijk dat hij zeer vlotjes onderweg is. Starten gaat probleemloos uit de hand zolang het model maar recht gegooid wordt. Nadat de uitslagen wat verkleind waren ging het er bij de volgende vluchten veel steviger aan toe, ik heb al meerdere overtuigende EDF modellen gehad maar deze is gewoon de top. Gemeten heb ik het niet maar volgens de gegevens van de fabrikant zou de combinatie op 4S ergens om de 1300gr stuwkracht moeten leveren en dat bij een gewicht van 1030gr, hiermee gaat de P111 EINDELOOS in iedere richting. Het vliegen met dat ding is gewoon verslavend daar moet ik wel voor waarschuwen . De fan is ook mooi in balance en loopt uiterst stil zelfs bij een full throttle fly by hoor je niet veel meer dan het suizen van het model alsof het een zwever is. Nu moest er enkel nog een kleurtje op en aangezien de vitesse waar hij mee onderweg is in de lucht moest hij er op de grond op zijn minst even snel uitzien. Ik hoop dat ik daarin geslaagd ben, wat vinden jullie.


Dirk

 

Yup.... daar ben je volkomen in geslaagd.... beetje jaren '80 F1, dat wel, maar hij ziet er op de grond absoluut snel uit.

 

Heel mooi, indrukwekkend.
De 1e in Gulf livery, de 2e in Marlboro, dan moet er zeker ook een 3e 90mm EDF komen in JPS, Martini, of Parmalat livery?
Mooi model.

 

Inderdaad, het was ook de bedoeling om hem de looks van een McLaren uit die jaren mee te geven, dat is ook de periode dat ik F1 nog interessant vond en het wat volgde, tegenwoordig lijken de auto's meer op een stekelvarkens en kunnen ze me totaal niet meer bekoren.

Een 90mm zal er niet dadelijk komen, momenteel ben ik met iets anders bezig met plaats voor een 100mm tot 120mm EDF, wel ben ik van plan om er nog eentje van dit formaat te bouwen maar dan met een 64mm fan, een light versie als het ware. Er zal dan nog steeds vermogen genoeg zijn om zeer vlot te sjezen, met de Marlboro versie ga ik enkel volgas als het omhoog gaat of om eens lekker hard voorbij te komen maar meestal staat de throttle ergens halfgas. Nu zit het vooraan propvol met de grote 4S 3700mAh accu en 60A esc, deze is ook nodig om het zwaartepunt op zijn plaats te krijgen. Met een iets lichtere motorisatie zal het allemaal net iets comfortabeler zitten vooraan en waarschijnlijk zal hij ook wat gemoedelijker vliegen. Eentje om te relaxen en eentje om te raggen dus

En aangezien ik nog wat rode verf op overschot heb zal m'n volgend model meer de Ferrari kant uitgaan, waarschijnlijk wordt het mijn nieuwe Puma Mk5 die ik na een pauze van een jaar aan het afwerken ben.

Dirk

 

DIrk, relax vliegen?

Spoel even je mond wil je...

(Weer netjes afgewerkt, Von W standaard)

 

Dries,

1. Wat voor de één relax is is voor de andere oerend hard. En de Marlboro P111 met 70mm die gaat "ooeeh, oehoe oehoe
Oehoe oehoe oehoerend hard"

2. Als het produkt van uw leeftijd x 2 > 100 dan mag het al eens wat rustiger aan gaan

3. Ik heb net mijn Hangar 9 Carbon Cub om te ralaxen verkocht dus die moet vervangen worden.

4. Mijn mond wordt dagelijks gespoeld na het tanden poetsen!

Ben ik duidelijk

Dirk

 

Marlboro, wat is dat?

Mooi model geworden! Ik vind vooral de neus echt geniaal!

 

Comprende kameradski!

Verstuurd vanaf mijn SM-A405FN met Tapatalk