Enkele laagdekkers op 6 cellen

[Arnoud Snel]

Will,

Als ik je advies mag geven, ga met de Xtra 60 vliegen. Dat vliegt echt heel veel beter en makkelijker dan die sport / semi schaal modellen die je hierboven noemt.
De Xtra 60 is een f3a model dat gemaakt is om neutraal en makkelijk te vliegen. Is ontworpen door Dennis van Hobbyin en die weet heel goed hoe dat moet.

De sport / schaalmodellen hebben een geheel rechte vleugel, dat rolt moeilijker dan een tapse vleugel zoals de Xtra 60 heeft. Het stabilo bij sport / semi schaal modellen is vaak een plankje, dat "wringt" door de lucht. De Xtra 60 heeft een geprofiteerd stabilo dat "snijd" door de lucht. Een van de grote voordelen is o.a. dat dit veel minder weerstand geeft en drukpunt vast is.

Als je een model wilt aanschaffen bekijk het dan eerst goed. Vooral aerodynamica, bouwwijze en gewicht zijn van cruciaal belang. ARF modellen (met name de goedkope) zijn veelal gemaakt van heel erg zwaar hout. Dat kan ook niet anders, bij gebruik van lichter en beter hout wordt de prijs te hoog.

Bijna iedereen gaat bij aanschaf van een model af op het mooie plaatje, maar er is heel veel meer.

Grt,

Arnoud.

 

[GJVO]

Er zijn maar een paar merken die echt goede ARF kisten maken, en daar betaal je dan ook voor.
Sebart en Pilot bijvoorbeeld.
Ik wil weer graag een Spitfire, ooit eens 1 gehad van Mick Reeves.
Maar dan zie ik allerlei ARF dingen en het is het net niet.
Dus ik heb Mick een tijdje geleden al een mailtje gestuurd wat een kit kost, en dan met houten romp.
ARF vind je ze rond de 350 euro.
Bij Mick kost de kale kit al bijna 300 euro, dan komt daar nog bespanning bij en al het kleinspul.
Dus dan zal ie zo tegen de 500 Euro gaan kosten maar dan heb je wel iets moois en als het naar beneden valt weet je hoe het in elkaar zat en is het te repareren.
Zelfde als de Fourstar of de Extra, daar zijn tekeningen van en kan je gewoon een deel van een romp nabouwen.
Dat ARF is handig maar een echte modelvlieger bouwt zijn model zelf.

GJ

 

[WillydeWoofer]

Will,

Als ik je advies mag geven, ga met de Xtra 60 vliegen. Dat vliegt echt heel veel beter en makkelijker dan die sport / semi schaal modellen die je hierboven noemt.
De Xtra 60 is een f3a model dat gemaakt is om neutraal en makkelijk te vliegen. Is ontworpen door Dennis van Hobbyin en die weet heel goed hoe dat moet.

De sport / schaalmodellen hebben een geheel rechte vleugel, dat rolt moeilijker dan een tapse vleugel zoals de Xtra 60 heeft. Het stabilo bij sport / semi schaal modellen is vaak een plankje, dat "wringt" door de lucht. De Xtra 60 heeft een geprofiteerd stabilo dat "snijd" door de lucht. Een van de grote voordelen is o.a. dat dit veel minder weerstand geeft en drukpunt vast is.

Als je een model wilt aanschaffen bekijk het dan eerst goed. Vooral aerodynamica, bouwwijze en gewicht zijn van cruciaal belang. ARF modellen (met name de goedkope) zijn veelal gemaakt van heel erg zwaar hout. Dat kan ook niet anders, bij gebruik van lichter en beter hout wordt de prijs te hoog.

Bijna iedereen gaat bij aanschaf van een model af op het mooie plaatje, maar er is heel veel meer.

Grt,

Arnoud.

Ik heb heel graag advies Arnoud, zoals jij dat onderbouwd met argumenten. Het klinkt ook logisch.
Op dit moment vlieg ik standaard met de FourStar 60. Die vliegt in mijn ogen prima.
Verwacht jij, dat de X-Tra van Dennis beter vliegt? En ooit hoop ik de Venture 60 afgebouwd te hebben.
Heb ik daarmee 3 goed vliegende toestellen voor de zomeravond ?

Ik was inderdaad op de plaatjes af gegaan. Deze toestellen worden genoemd op het Duitse forum.
Het kriebelt om binnenkort wat te kopen.
Dan kan ik beter "het snelle spul" verder uitbreiden. Dat doe ik dan in overleg met G.J. en Gerben.

 

[brutus]

Ik heb toch echt meerdere ARF's gehad die absoluut goed vlogen, en ook heel goed repareerbaar waren.
Die SpaceWalker is een absoluut goed vliegend dingetje, bijvoorbeeld, en absoluut goed repareerbaar.

 

[WillydeWoofer]

Er zijn maar een paar merken die echt goede ARF kisten maken, en daar betaal je dan ook voor.
Sebart en Pilot bijvoorbeeld.
Ik wil weer graag een Spitfire, ooit eens 1 gehad van Mick Reeves.
Maar dan zie ik allerlei ARF dingen en het is het net niet.
Dus ik heb Mick een tijdje geleden al een mailtje gestuurd wat een kit kost, en dan met houten romp.
ARF vind je ze rond de 350 euro.
Bij Mick kost de kale kit al bijna 300 euro, dan komt daar nog bespanning bij en al het kleinspul.
Dus dan zal ie zo tegen de 500 Euro gaan kosten maar dan heb je wel iets moois en als het naar beneden valt weet je hoe het in elkaar zat en is het te repareren.
Zelfde als de Fourstar of de Extra, daar zijn tekeningen van en kan je gewoon een deel van een romp nabouwen.
Dat ARF is handig maar een echte modelvlieger bouwt zijn model zelf.

GJ

Ook een heel erg begrijpelijke uitleg G.J. De ervaren vliegers kijken dus naar meer aspecten dan ik wist.
Goed dat ik altijd mijn hele hebben en houden hier op het forum gooi. Dat doet voor zover ik weet verder niemand.
Je heb me nieuwsgierig gemaakt naar de Spitfire van Reeves.

 

[WillydeWoofer]

Ik heb toch echt meerdere ARF's gehad die absoluut goed vlogen, en ook heel goed repareerbaar waren.
Die SpaceWalker is een absoluut goed vliegend dingetje, bijvoorbeeld, en absoluut goed repareerbaar.

De Wott 4 en de AcroWot van Chris Foss zijn ARTF modellen en die vlogen ook erg goed.
Alleen was de piloot toen nog zoekende.
Ik denk dat Chris ook wel een beetje weet waar hij mee bezig is.

 

[Arnoud Snel]

Ik heb heel graag advies Arnoud, zoals jij dat onderbouwd met argumenten. Het klinkt ook logisch.
Op dit moment vlieg ik standaard met de FourStar 60. Die vliegt in mijn ogen prima.
Verwacht jij, dat de X-Tra van Dennis beter vliegt? En ooit hoop ik de Venture 60 afgebouwd te hebben.
Heb ik daarmee 3 goed vliegende toestellen voor de zomeravond ?

Ik zal zeker niet beweren dat de Fourstar 60 een slechte vlieger is. De Xtra 60 is daarentegen veel beter. Waarom ?
De Fourstar is eigenlijk een "trainings" laagdekker hij heeft een halfsymetrisch vleugelprofiel en een stabilo en kielvlak als vlakke plaat. De romp is vrij kort, hiedoor reageert het model wat schichtig op hoogte- en richtingsroer. Het model heeft hierdoor ook vrij veel weerstand waardoor harder vliegen onmogelijk is.

De Xtra 60 heeft een symetrisch vleugel-, stabilo- en kielvlak profiel. De romp is veel langer, dat stuurt veel meer "smooth".
Ik heb beide modellen gevlogen, ik weet waar ik over praat.

De Venture is een doorontwikkeling van de Fourstar 60, hij vliegt vrijwel gelijk aan de Fourstar 60. Alleen de "looks"zijn iets moderner.

Grt,

Arnoud.

 

[GJVO]

Arnoud, Wil zal geen kunstvlucht gaan doen.
Dat de Xtra beter vliegt is zeker, alles met een langere romp vliegt makkelijker, en helemaal een F3A kist.
Zelf vond ik een echte F3A kist saai en te makkelijk te vliegen.
Maar voor een recreant is het een makkie, met zo'n model kan zelfs een redelijke beginner netjes vliegen.
Maar Wil zal geen rol en looping gaan maken denk ik en dat komt ook omdat hij niet echt gestructureerd les gehad heeft.
Het zou anders zijn als ie bij een KNVvL club gevlogen zou hebben, dan krijg je wel gestructureerd les omdat je dat brevet moet halen, dus moet je wel loops kunnen maken en ook al staat het niet in het brevet, een rol of een stukje rugvlucht doe je wel met de instructeur, tenminste, dat deed ik altijd wel.

Maar ik heb nu een Taranis met Mode 2 en een Horus als leraarzender voor mij op Mode 1.
Nu kan ik alles overgeven, dus ook flaps, switches...
Ik ben een Blizzard aan het inprogrammeren om mee te lessen.
En dan ook een zwever.. eens kijken of ie dat kan, want daar moet je echt mee plannen.

GJ

 

[Arnoud Snel]

Gestructureerd les geven is uiteraard heel belangrijk. Hoeft niet perse bij een knvvl club. Vele clubs die niet knvvl zijn hebben een eigen vliegbrevet dat gelijk is aan het knvvl brevet. Soms worden er door de niet knvvl club zelfs extra eisen gesteld.

Een looping vliegen, een nette rol en rugvlucht vind ik toch wel het minimum wat een beginner naast een brevet zou moeten kunnen vliegen. Trainers hebben tegenwoordig allemaal ailerons dus dat is het probleem niet.
Het geeft ook aan dat iemand zijn model volledig en goed beheerst.
Echter, ik ken vliegers die al meer dan 10 jaar vliegen en echt geen rol of rugvlucht kunnen vliegen. Ieder z'n ding natuurlijk.

Veiligheid blijft echter natuurlijk altijd het belangrijkste.

Grt,

Arnoud

 

[WillydeWoofer]

Ik zal zeker niet beweren dat de Fourstar 60 een slechte vlieger is. De Xtra 60 is daarentegen veel beter. Waarom ?
De Fourstar is eigenlijk een "trainings" laagdekker hij heeft een halfsymetrisch vleugelprofiel en een stabilo en kielvlak als vlakke plaat. De romp is vrij kort, hiedoor reageert het model wat schichtig op hoogte- en richtingsroer. Het model heeft hierdoor ook vrij veel weerstand waardoor harder vliegen onmogelijk is.

De Xtra 60 heeft een symetrisch vleugel-, stabilo- en kielvlak profiel. De romp is veel langer, dat stuurt veel meer "smooth".
Ik heb beide modellen gevlogen, ik weet waar ik over praat.

De Venture is een doorontwikkeling van de Fourstar 60, hij vliegt vrijwel gelijk aan de Fourstar 60. Alleen de "looks"zijn iets moderner.

Grt,

Arnoud.

Dennis legde eens uit waarom een Calmato zo goed vliegt: vanwege de grote afstand tussen de vleugel en het stabilo.
Dat komt overeen met jouw uitleg over de X-Tra. Dat is ook een lang model.

Dat de FourStar niet vooruit te branden is, had ik ook al gemerkt. Het is zonde van de energie om er vol gas mee te vliegen.
Ik vlieg hem hem dus met weinig gas en dan haalt hij een vliegtijd van 10-15 minuten met 5000mAh. Hij is veel stabieler dan
alle schuim-trainertjes die ik hiervoor heb gehad. En ik vind hem ook nog mooi.

Voor ik de Venture in de V.S. ging bestellen, heb ik eerst internet afgespeurd. Nog niet 1 negatief verhaal kunnen vinden.
Iedereen is vol lof over de kwaliteit van de kit en de vliegeigenschappen. Daarom vorig jaar er een besteld.

Dan de X-Tra: Ik kan hem zo aansluiten en mee gaan vliegen. Misschien ga ik dat ook wel doen op korte termijn, na wat je schrijft.
Het is ook handig om twee toestellen vliegend te hebben. Dat Dennis in staat is een dergelijk top-toestel te ontwerpen, is
bijzonder knap en zou meer bekendheid moeten krijgen.

 

[GJVO]

En daar zit het probleem bij Wil.
Geen KNVvL club maar ook geen instructie protocol.
Gewoon rondjes vliegen.
Toen ik 1 rondje met Wil vloog zag ik dat ie wel kan vliegen maar wat problemen had met zicht en ligging van het model.
Ik heb hem wat tips gegeven en hij is daarna eigenlijk niet meer gecrasht.
Dus ik heb goede hoop dat ie nu bij zijn nieuwe club wel het een en ander leert.
En dat zal echt niet aan zijn oude instructeur liggen maar les geven is ook een kunst, zonder protocol is het maar een beetje aanrommelen.
Ik heb heel veel mensen leren vliegen, zelfs commercieel mensen les geven op een vliegschool.
Normale mensen kan je met intensief lessen binnen een paar dagen leren vliegen.
Het echte fijne gevoel dat ze zelfstandig kunnen vliegen is er pas na een dag of 5 elke dag een uur vliegen.
En dan nog kan je als instructeur verrast worden doordat de leerling ineens iets raars doet.

Wat betreft ontwerpen, dat is niet zo heel moeilijk.
Er zijn wat basis regels.
Ik heb destijds mijn F5B model verbouwt omdat ie gewoon niet snel genoeg was.
Dat ding was ontworpen door een wereldkampioen.
Ik heb de romp verlengd en er een ander stabilo op gezet.
Toen was ie echt veel sneller, meetbaar.
De gegevens doorgegeven aan Rudi Freudenthaler, de ontwerpen waarmee ik zeer korte lijntjes had.
Hij heeft een nieuwe romp gebouwd volgens mijn tips en het model presteerde ineens veel beter.
Een F3A model in de klasse Xtra 60 is vrij simpel te ontwerpen, niks bijzonders.

GJ

GJ

 

[WillydeWoofer]

Arnoud, Wil zal geen kunstvlucht gaan doen.
Dat de Xtra beter vliegt is zeker, alles met een langere romp vliegt makkelijker, en helemaal een F3A kist.
Zelf vond ik een echte F3A kist saai en te makkelijk te vliegen.
Maar voor een recreant is het een makkie, met zo'n model kan zelfs een redelijke beginner netjes vliegen.
Maar Wil zal geen rol en looping gaan maken denk ik en dat komt ook omdat hij niet echt gestructureerd les gehad heeft.
Het zou anders zijn als ie bij een KNVvL club gevlogen zou hebben, dan krijg je wel gestructureerd les omdat je dat brevet moet halen, dus moet je wel loops kunnen maken en ook al staat het niet in het brevet, een rol of een stukje rugvlucht doe je wel met de instructeur, tenminste, dat deed ik altijd wel.

Maar ik heb nu een Taranis met Mode 2 en een Horus als leraarzender voor mij op Mode 1.
Nu kan ik alles overgeven, dus ook flaps, switches...
Ik ben een Blizzard aan het inprogrammeren om mee te lessen.
En dan ook een zwever.. eens kijken of ie dat kan, want daar moet je echt mee plannen.

GJ

Hier wil ik graag op reageren, omdat het dan misschien nog duidelijker wordt wat Wil wil.
Ik ben totaal niet geïnteresseerd in loopings, rollen, meskant, op zijn kop vliegen, etc.
Wat dan wel? Hoge snelheid (lang aan slotracen gedaan), laag boven het veld langskomen,
van grote hoogte recht naar beneden aankomen.
Resume': spanning en sensatie! Hierom ben ik gaan vliegen.

 

[Arnoud Snel]

Op hoge snelheid vliegen is heel makkelijk. Veel makkelijker dan op lage snelheid vliegen. Er is echter 1 maar, maak geen stuurfout op hoge snelheid, dan is een crash onvermijdelijk!
Een goede beheersing van het model is heel belangrijk, juist op hoge snelheid.
Als je goed, netjes en veilig kunt vliegen is hoge snelheid geen probleem. Voer de snelheid langzaam op, ga niet gelijk van de fourstar naar 300+ kmh. Een model heeft een gasregeling.
GJ kan je veel meer vertellen over speedvliegen. Jij kunt hIer ook mee leren vliegen daar ben ik van overtuigd. Neem de tijd, dan komt het goed.

Grt,

Arnoud

 

[brutus]

Hier wil ik graag op reageren, omdat het dan misschien nog duidelijker wordt wat Wil wil.
Ik ben totaal niet geïnteresseerd in loopings, rollen, meskant, op zijn kop vliegen, etc.
Wat dan wel? Hoge snelheid (lang aan slotracen gedaan), laag boven het veld langskomen,
van grote hoogte recht naar beneden aankomen.
Resume': spanning en sensatie! Hierom ben ik gaan vliegen.

Alleen maar des te meer redenen om die loopings, rollen en meskant ECHT te gaan beheersen. Wat Arnout al zegt, heel hard rechtuit vliegen is niet zo heel erg moeilijk. In het wilde weg knetterhard die kist ergens heen jagen, eitje, zolang je niks raakt.

Heel hard vliegen en dan nog steeds "precies blijven" is echter een heel ander verhaal, en dan is het JUIST zaak om je vliegvaardigheid zodanig op peil te hebben dat dat veilig blijft.
Jij wilt heel graag heel hard en laag overkomen, en dat lukt alleen als je precies bent, en blindelings weet welke kant uit je moet reageren om de boel heel te houden, want als je daar tegen die tijd nog over na moet denken, ben je te laat.
En loopings, rollen en rugvluchten, mits (er werd reeds een aantal keer "protocol" geroepen) op de juiste manier geoefend, helpen je daar enorm bij. Je leert er van om precies te zijn, als je instructeur je aanleert om die twee loopings precies " op elkaar" te plaatsen, je leert er van je ten allen tijde bewust te zijn welke kant je op moet, door ook wel eens op zijn kop te vliegen, en rollen op een rechte lijn gevlogen leren je om rekening te houden met het veranderende aspect en de invloed van de ligging op wat je met je sticks moet doen om een rechte lijn aan te houden.

 

[GJVO]

Zoals jullie al schreven, hard heen en weer knallen is makkelijk.
Maar het echte precieze vliegen, zoals F5B is best lastig, dat is echt je model leren kennen en exact vliegen.
Wil wil een beetje de F3S kant op, dus aanduiken, horizontaal op 5 meter hoogte overkomen, een immelmann en dan weer laag overkomen.
Lastige is dan om te zien hoe het model ligt.
Dus dan moet je zeker je model kennen en weten en onthouden wat je gestuurd hebt, ook al heb je geen idee hoe je model ligt.
Dat is wat ik hem probeer te leren, te onthouden wat hij gestuurd heeft.
Als je het model kent dan hoef je het niet eens te zien om te weten hoe het ligt.
Daarom is hij de laatste keren ook niet gecrasht toen hij het even niet meer zag.
Gewoon blijven kijken en niet in paniek raken, op een gegeven moment zie je het model weer en kan je corrigeren.
Ik ben mijn model wel eens een eeuwigheid, voor het gevoel, kwijtgeraakt.
Rustig blijven, niet denken aan wat voor bedrag daar in de lucht hangt maar gewoon wat heen en weer sturen en hopen dat je hem weer ziet.
En dan zie je op een gegeven moment op ergens op 800 meter hoogte iets glinsteren, dan weet je dat je hem weer hebt.

Bij snelle modellen die goed uitgetrimd zijn weet je dat als je een traject inzet hij gewoon rechtdoor gaat.
Eventueel rechtdoor richting aarde.
Je moet gewoon 50 meter voor het model uit denken.

GJ

 

[WillydeWoofer]

Op hoge snelheid vliegen is heel makkelijk. Veel makkelijker dan op lage snelheid vliegen. Er is echter 1 maar, maak geen stuurfout op hoge snelheid, dan is een crash onvermijdelijk!
Een goede beheersing van het model is heel belangrijk, juist op hoge snelheid.
Als je goed, netjes en veilig kunt vliegen is hoge snelheid geen probleem. Voer de snelheid langzaam op, ga niet gelijk van de fourstar naar 300+ kmh. Een model heeft een gasregeling.
GJ kan je veel meer vertellen over speedvliegen. Jij kunt hIer ook mee leren vliegen daar ben ik van overtuigd. Neem de tijd, dan komt het goed.

Grt,

Arnoud

Dank je voor de mooie woorden Arnoud. Ik heb overigens veel respect voor de mensen die wel diverse figuren kunnen vliegen.
Ik heb alle vertrouwen in de begeleiding van G.J. Nu ik uiteindelijk een beetje kan vliegen, gaan we het langzaam opbouwen.
Hij weet precies wat ik al wel en nog niet kan. Op ongelukken en crashes zit ik ook niet te wachten.

De X-Tra ga ik eens in de groep gooien (bij wijze van spreken ) bij mijn nieuwe vereniging.

 

[WillydeWoofer]

Alleen maar des te meer redenen om die loopings, rollen en meskant ECHT te gaan beheersen. Wat Arnout al zegt, heel hard rechtuit vliegen is niet zo heel erg moeilijk. In het wilde weg knetterhard die kist ergens heen jagen, eitje, zolang je niks raakt.

Heel hard vliegen en dan nog steeds "precies blijven" is echter een heel ander verhaal, en dan is het JUIST zaak om je vliegvaardigheid zodanig op peil te hebben dat dat veilig blijft.
Jij wilt heel graag heel hard en laag overkomen, en dat lukt alleen als je precies bent, en blindelings weet welke kant uit je moet reageren om de boel heel te houden, want als je daar tegen die tijd nog over na moet denken, ben je te laat.
En loopings, rollen en rugvluchten, mits (er werd reeds een aantal keer "protocol" geroepen) op de juiste manier geoefend, helpen je daar enorm bij. Je leert er van om precies te zijn, als je instructeur je aanleert om die twee loopings precies " op elkaar" te plaatsen, je leert er van je ten allen tijde bewust te zijn welke kant je op moet, door ook wel eens op zijn kop te vliegen, en rollen op een rechte lijn gevlogen leren je om rekening te houden met het veranderende aspect en de invloed van de ligging op wat je met je sticks moet doen om een rechte lijn aan te houden.

Daar zit zeer zeker een kern van waarheid. Voor het brevet zal ik de verplichte figuren wel moeten kunnen beheersen.

 

[brutus]

Voor het brevet zal ik de verplichte figuren wel moeten kunnen beheersen.

Voor het brevet moet je ze "ongeveer" beheersen. Om hard te vliegen, moet je precies kunnen vliegen, en om precies te vliegen moet je ze GOED beheersen.
En dan moet je eerder denken aan "met een willekeurig model binnen een paar pogingen je loopings precies over elkaar heel leggen" dan aan "na heel veel oefenen met een superstrak vliegende kist je loopings precies over elkaar leggen", als je snapt wat ik bedoel. In het tweede geval is het muscle memory, in het eerste geval is het "je handen corrigeren wat je ogen zien", en DAAR gaat het om.
Want lomp die stick tot tegen de aanslag naar achteren trekken en ongeveer op het juiste moment loslaten, ja... dat kan iedereen zelfs al na zijn eerste vliegles...

Uiteraard, om hard te gaan moet het model strak vliegen, en moet je die kist heel goed kennen. Maar de vaardigheid "goed kunnen vliegen" zit hem toch in jezelf, en niet alleen in je vliegtuig.

 

[WillydeWoofer]

Voor het brevet moet je ze "ongeveer" beheersen. Om hard te vliegen, moet je precies kunnen vliegen, en om precies te vliegen moet je ze GOED beheersen.
En dan moet je eerder denken aan "met een willekeurig model binnen een paar pogingen je loopings precies over elkaar heel leggen" dan aan "na heel veel oefenen met een superstrak vliegende kist je loopings precies over elkaar leggen", als je snapt wat ik bedoel. In het tweede geval is het muscle memory, in het eerste geval is het "je handen corrigeren wat je ogen zien", en DAAR gaat het om.
Want lomp die stick tot tegen de aanslag naar achteren trekken en ongeveer op het juiste moment loslaten, ja... dat kan iedereen zelfs al na zijn eerste vliegles...

Uiteraard, om hard te gaan moet het model strak vliegen, en moet je die kist heel goed kennen. Maar de vaardigheid "goed kunnen vliegen" zit hem toch in jezelf, en niet alleen in je vliegtuig.

Met muziekinstrumenten bespelen (mijn vak) is het niet anders. Na gemiddeld 4 tot 8 jaar oefenen, wordt het aangenaam om naar te luisteren.

 

[brutus]

Met muziekinstrumenten bespelen (mijn vak) is het niet anders. Na gemiddeld 4 tot 8 jaar oefenen, wordt het aangenaam om naar te luisteren.

Precies... en ik geloof er helemaal niks van dat jij destijds een instrument leerde bespelen en geïnteresseerd was in toonladders.

Zie die loopings en rollen en dergelijke maar als het vliegende equivalent van de toonladders en aanverwantte oefeningen in de muziek.