Ik weet het niet. Met die driehoekjes -op zich een goed mechanisch principe- voeg je gewicht toe. Ik zou het eerder zoeken in het aanbrengen van minder spanlak per laag. Naast het goed plastificeren van de spanlak (dus wat wonderolie toevoegen) is het ook van belang om niet al te natte laagjes spanlak aan te brengen. Mijn methode is om met een platte kwast (de mijne is 2 cm. breed) in de spanlak te dopen, een kant aan de pot af te vegen, en met die kant met een schuivende/vegende beweging, dus met de kwast plat op het tissue, met de rand van de kwast naar voren, lak op het tissue aan te brengen. Als de kwast op deze manier 'leeg' aan het raken is, draai je de kwast om en brengt op de zelfde manier de rest van de spanlak op de kwast aan op het tissue, om daarna het proces te herhalen. Op deze manier krijg je nergens druppels spanlak op of vooral! onder het tissue. Met deze manier van opbrengen is het tissue al 'droog' voordat je klaar bent. De tweede laag dient op dezelfde manier opgebracht te worden, een eventuele derde laag kan op een normalen manier worden 'gekwast'.
Kijk dit is een mooi advies. Ga het zeker toepassen. Ik moet wel bekennen dat Ik de driehoekjes al heb aangebracht. De extra 0,5 gram neem ik voor lief op een totaal gewicht van 180 gram. Mooi zoals je beschrijft over het aanbrengen van spanlak. Dit is iets wat gauw verkeerd zal worden gedaan. Ook ik behoor tot die categorie. Ben dus echt blij met je advies en ik weet zeker ook anderen die hier mee lezen.
Klopt en ik zit wat bespannen met tissue in een leerproces. Maar het resultaat, na de genoemde aanpassingen, is beter dan voorheen. Nu nog de andere zijde bespannen. Alleen nog maar met water bespoten. De volgorde van foto's is van onder naar boven Hier is zichtbaar op welke wijze ik, vanaf het begin, het krom trekken probeer te voorkomen.
Als een onderdeel voor het bespannen recht is, is er niet zo heel veel risico dat het met het bespannen krom trekt. Mijn manier is om het onderdeel eerst twee laagjes spanlak te geven, op de randen, dus daar waar je wilt dat het tissue vastplakt. Ribben en liggers instrijken heeft geen zin. Natuurlijk na elk laagje licht schuren met een groot genoeg schuurblok met fijn schuurpapier. Dan leg ik een vel tissue wat rondom een paar mm. groter is dan het onderdeel voorzichtig op z'n plaats, en breng met een penseel van een geschikt formaat (voor dit staartvlak een nummertje 3?) spanlak op het papier aan boven de randen zodat deze verse spanlak door het papier heen de lak op het hout zacht maakt, en de boel aan elkaar plakt. Bij dit staartvlak beginnen in het midden. Hierbij is het de truc om te zorgen dat het tissue precies vlak blijft, en nergens gaat trekken. Dus ook vooral het tissue niet strak trekken! Het hoort vlak op het onderdeel te liggen. Als de spanlak droog is, werk ik het om de randen heen, en knip de randen van het papier in waar nodig om dit mogelijk te maken. Dit hele karwei doe ik met het onderdeel in de hand. Pas als de lak droog is, kijk ik eerst nog even of het vlak is, en buig zo nodig nog wat bij. Pas dan speld ik het onderdeel vast. Vergeet niet dat spanlak snel stofdroog is, maar nog uren natrekt. Als de volgende dag blijkt dat het onderdeel aan de tippen symmetrisch om hoog is gekomen, geen zorgen, dat verdwijnt weer nadat je de onderkant hebt bekleed. Als de onderkant ook bekleed is, de hele boel benevelen met de plantenspuit (Niet kleddernat spuiten) en laten drogen op een paar vlakke steuntjes van een paar cm. hoog zodat het vocht ook aan de onderkant weg kan, en een paar keer omdraaien zodat het gelijkmatig droogt. De volgende dag 1e laag spanlak opbrengen, halfdroog zodat er geen druppels aan de binnenkant van het tissue komen. Onder- en bovenkant tegelijk lakken, en in dit geval eerst de linker (of rechterkant) lakken, wachten tot dat stofdroog is, dan de andere kant lakken, en als DAT stofdroog is, het onderdeel een etmaal vastspelden op een vlakke ondergrond. Eitje!
Ik lees nu dat ik op enkele, kleine onderdelen, anders te werk ga. Voor het verlijmen van de tissue gebruik ik behangplaksel. Ik lijm dan alleen de omtrek. Met een plakstift heb ik het ook geprobeerd maar dat leverde een matig resultaat op. Na het aanbrengen van de tissue de lijm laten drogen en daarna nat spuiten. Het drogen gebeurd volgens de methode die zichtbaar is op de foto in posting 85. Ik ga mijn werkwijze aanpassen en wel volgens bovenstaande methode. Door de beschrijving van stunthenk heb ik een flashback van meer dan 55 jaar geleden. Als negen jarige bouwde ik mijn eerste modellen en bij de bouwdoos zat vaak een poeder die je moest aanlengen met water. Deze stap sloeg ik over en plakte de tissue met spanlak op de vleugels. Nu gebruik ik wel de poeder
Behangplaksel en andere, ook commercieel verkrijgbare tissuelijm hebben als nadeel dat ze op waterbasis zijn en dus het tissue verzwakken, zodat het makkelijk scheurt. Bovendien kan het balsa, omdat je het niet eerder met spanlak bewerkt, ook nog eens opzwellen. Ik ken ook het poeder uit oude bouwdozen, maar heb al gauw op de club (we hebben het nu over 1967) geleerd dat het met spanlak beter gaat. Behangplaksel is een overbodige stap, omdat spanlak, inderdaad, ook het tissue prima op balsa plakt....
Wederom een overtuigend betoog. Ik kan je geheel volgen en ik begrijp nu ook waarom er, extra, spanningsverschil ontstaat op het tissue onderling. De verzwakking treed inderdaad op en rekt het tissue ongelijkmatig op. Heb het papier er weer afgehaald en ga het nu eerst vastzetten met spanlak. Verdund toch en met hoeveel procent? Ik gebruik hiervoor thinner of is iets anders beter?
Ik giet mijn spanlak -favoriete merk momenteel Aeronaut- in een jampotje, ongeveer half vol. Daar gooi ik pakweg 5 druppels wonderolie bij om de lak te plastificeren (spant ie minder) en doe daar ongeveer een 5e tot een kwart thinner bij. Aceton mag ook. Aeronaut heeft ook een eigen thinner, maar die is nogal duur en is niet echt nodig.
Aceton is iets om mee uit te kijken. Die bagger tegenwoordig in de bouwmarkt is echt slecht. Slaat snel wit uit. Ik heb aceton uit Frankrijk, nog het goeie spul. Of probeer aan laboratorium kwaliteit aceton te komen.
Ik ga nu niet prijsgeven hóe vaak ik het aangebrachte tissue weer heb verwijderd omdat ik niet 100% tevreden was over het resultaat. Ik heb diverse methodes geprobeerd en kwam als laatste om alleen de randen van het stabilo te voorzien van een plaklaag met een Pritt stift. Kan aan mij liggen, of het merk tissue, maar het kleven/ vastzetten met spanlak was geen succes. Nu ziet het er ongelofelijk strak uit. Spanlak verdund en met een druppel wonderolie aanbrengen en minimaal 2 dagen laten drogen. Dan is deze klus geklaard. Daarna de vleugels.
Als je met de spanlak werkte. Heb je eerst het hout 2 of 3 laagjes gegeven, met tussendoor schuren korrel 400? Zo seal je het hout. Dan breng je na een dag drogen op t hout een dun laagje aan, drogen, en dan he tissue met thinner/aceton aanbrengen. Als het hout te poreus is zuigt het heel oneven de spanlak op en krijg je een slecht resultaat. Immers de lak zit er soms wel en soms niet. Nog een truc is spanlak mixen met talkpoeder. Dan seal je alles helemaal dicht.
Kijk, dat wist ik, ook nog, niet. Zo langzamerhand druppelt de kennis, over het professioneel bekleden met tissue, binnen. Dit ga ik toepassen bij de vleugels. zoals je beschrijft over de opname van spanlak op het balsahout, is precies wat ik heb ervaren.
Ik zie toch wel s mensen bekleding eraf halen, opnieuw doen, nogmaals opnieuw omdat men niet tevreden is. Daarom wil ik dit graag laten zien. Dit is het staartvlak van een model gebouwd door 1 van de meeste getalenteerde bouwer en vlieger uit Engeland. Veel van zijn modellen komen in de top 3 voor van verschillende wedstrijden. Ook in zijn bekleed werk zitten foutjes. Dit kom ik overigens wel meer tegen bij andere bouwers. Soms doe je hier gewoon niks aan. Bekleding eraf en opnieuw kan het zelfde weer elders gebeuren. Wat ik vooral bedoel is dat soms wat kleine foutjes niet erg zijn. Als de andere details goed zijn kunnen die vaak dit soort foutjes compenseren. Vooral door de K factoren.
Ik zag dit vanavond ook en kom er nu achter dat met tissue werken niet altijd 100% resultaat oplevert. Ga proberen nu iets meer te accepteren en de lat lager leggen.
Ook een interessante techniek daar op die foto. Zie ik het goed dat hij hier plakletters verwijdert? Dan moet hij eerst een baan geel hebben gespoten, letters aangebracht, en daarna het rood gespoten; afgeplakt en ten slotte het groen. Mooi, maar wordt dat niet wat zwaar?