Daar meld men letterlijk dat je eerst toptoeren opzoekt, dan de stationair. en iedere keer toptoeren checken.
Tsja... Daar doe je een beetje hetzelfde, he?
Het verschil is eigenlijk dat met de "stationair éérst" methode, theoretisch je het stationair éénmalig afstelt, en met de "vol gas éérst" het volgas herhaaldelijk moet corrigeren, want iedere correctie aan stationair betekent dat volgas veranderd MOET zijn...
ik vind het bij de benzinetufjes verschikkelijk moeilijk te zien of te horen of 1 naald een tik fout staat.
en een tik fout, is dat arm of rijk?
bij methanol hoor en merk ik dat wel. bij benzine blijkbaar niet. vind ik
Dat heeft niks met benzine of methanol te maken, maar alles met gloeiplug of ontsteking.
Met je T-Rex destijds had je destijds ook vreselijk moeite om te horen wat er nu precies gebeurt...
Wat je hoort bij Methanol, is in wezen ook wat je hoort als je de timing zou verstellen. Niet helemaal, want het mengsel verandert niet en dat hoor je echt wel een beetje, maar zou je bij je benzinetuf EN de ontsteking laat, EN het mengsel rijk zetten (of beide andersom), zou het geluid opeens al stukken meer op dat van een gloeiplugger gaan lijken.
bijkomende uitdaging: mijn stationair liep prachtig met een halve slag te ver open.
Kan best zijn dat jouw benzinetuf bij lage toeren vrij vroeg ontsteekt. De meeste motoren hebben een heel simpele vervroegingscurve, en sommige hebben zelfs dat niet, maar als je een stuk dieper kijket, is het optimale tijdstip van heel wat meer afhankelijk dan alleen toerental: Gasklepstand, inlaatvacuum, mengselsterkte en het feit of de motor acceleert of constant toerental draait, spelen allemaal mee.
Dus met een wat vroege vonk, kun je heel goed wegkomen met een rijk stationair mengsel, en tóch een goeie acceleratie hebben.
Maar doordat je L naald wat verder open staat, kan de H naald wat verder dicht, en is dus het verband tussen "oplopende gasstand" en "toenemende brandstoftoevoer" veranderd t.o.v. wat het eigenlijk moet zijn.
