Blue Arrow Angel

Na een tijdje weg geweest te zijn, heb ik het modelvliegen weer opgepakt. Nu heb ik een hele mooie Long Shot II, met flaps en enzo, maar eerst maar eens gewoon lekker ervaring opdoen met een kleiner kistje. Ik heb nog een Bonsai liggen, maar die gaat naar mijn zoon, dus moest ik zelf weer iets hebben en voor bouwen heb ik niet al te veel tijd momenteel.

Ik wilde het maar gewoon proberen en heb bij Lindinger de Blue Arrow Angel DLG aangeschaft. Dinsdag besteld en vrijdags stond er iemand met een grote doos voor de deur.

Ik had hele wisselde verhalen gelezen over dit Chinese product, maar ik was blij verrast. Ze hebben duidelijk geluisterd naar de gebruikers van de HLG versie en de DLG ziet er goed uit.

full


De pook is al in de romp gemonteerd en ook het richtingsroer zit al in de pook. Haaks op het roer is een zadel gemonteerd voor het hoogteroer.

full


In het rompje zijn multiplex spanten aangebracht en zelfs de plaatsing van de servo's is al voorbereid.
full


De vleugel is volledig bespannen en de werpstift is met een stukje triplex, redelijk stevig in de vleugel geplaatst.

Volgens opgave op de doos zou het vliegklaar gewicht rond de 70gr. moeten uit komen, maar dat moet je met een korreltje zout nemen (zie verderop). We hebben het in ieder geval over een heel licht kistje.
In principe is het een kwestie van elektronica erin, stuurstangen en roerhevels monteren en klaar.:)

Besturing
Voordeel van een kant en klaar kistje is dat je alles even snel kan meten en proefpassen. Ik had nog het nodige liggen en heb dat eerst maar eens ind e romp gepropt. Vooral omdat ik ook het zwaartepunt wilde bekijken. Voor de besturing:

  • Een NiMH pakketje 4,8v 180mA (1/3AAA x 4)
  • Een Jeti 5 kanaals ontvanger
  • 2 microservo's van 4,3gr (tower pro).
full


Het stabilo even met een stukje tape op het zadel geplakt en toen bleek de kist met dit spul direct prachtig in balans te zijn. Alleen had ik de stuurstangen nog niet geplaatst. Die voegen natuurlijk best wel wat gewicht toe aan de staart. Dan moet ik dus lood in de neus plaatsen ter compensatie. Op dat moment heb ik de keus gemaakt de stangen te laten voor wat ze zijn en gebruik te maken van single pull met torsieveer en dynema lijn.

constructie

De vleugel zit met een borgpen en een schroef (zoals v. de BUG). Nu zit de pen niet echt vast, ik kon hem er zo uithalen en bij mij ook niet in het midden (zie foto).

full


Ik heb de pen eruit gehaald en het gat wat groter gemaakt. Met 5 min. epoxy heb ik de pen opnieuw gemonteerd. Nu wel netjes in het midden.

Alle vleugeldelen zijn bedekt met een lichte krimpfolie. Deze zit niet overal even strak, hoewel het best netjes is gedaan. Met een strijkijzer heb ik alles nog eens nagestreken. Pas wel op want de folie is erg gevoelig voor de juiste temperatuur. Staat je ijzer te hoog dan smelt het zo weg. Ik heb gestreken met een oude theedoek er tussen en dat ging prima!

Het stabilo zou met twee schroefjes moeten worden gemonteerd, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik heb een stukje folie verwijderd en het zadel ruw gemaakt. Daarna met medium CA vastgelijmd en dat ging prima.

Voor de besturing moet je veertjes plaatsen (zie f3k.nl) en een gaatje boren in de pook voor de lijn. Montage is redelijk probleemloos.

full



In de romp is ruimte genoeg voor alle spullen. De servo's passen probleemloos in de steun. Vergeet niet de antennedraad naar buiten te brengen.

full


Bij de accu en ontvanger heb ik wat foam geplaatst om het schuiven tegen te gaan en de spullen te fixeren.

het resultaat

full


Na een avondje freubelen is de Angel vliegklaar. Zoals gezegd met de gekozen setup (niMH) en single pull is de kist in een keer goed in balans. Vliegklaar gewicht is uitgekomen op 86 gram bij een spanwijdte van 77 cm. Het totale vleugelopp. is 7,41 dm2. Gebruik van een lipo en stuurstangen zou wel kunnen, maar volgens mij moet je dan stevig ballasten en kom je uiteindelijk zwaarder uit.

Ik heb alleen even wat startjes gedaan om de balans te testen. Gewoon HLG recht vooruit werpen en het zweeft mooi strak weg. Voor echte starts staat er nu gewoon te veel wind. Meer info volgt.

Ruud
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ruud,

Leuk dat je er weer bij bent. Hopelijk blijft de Venus heel.....
Cheers

Bart

Hoi Bart,

Ja hoor ik ben er weer, en ook nog eens serieus. Nu ook lid van een club zelfs, samenmet mijn zoon Frits. Volgens mij zijn we clubgenoten :p Voor de duidelijkheid, dit is dus NIET de Venus, maar het kleine zusje de Angel (3 kanaals) Kost inclusief verzending 45 euro

Ruud
 
Laatst bewerkt:
Rmvv ?

Ruud,

Begrijp ik het goed ben je lid geworden van de RMVV ?
Als het zo is, helemaal goed.

Vandaag weer even gevlogen met Frans, ging wel lekker
maar thermiek vliegen blijft lastig...gaat me de laatste tijd
in VV trouwens ook niet meer zo goed af....

Cheers

Bart
 
Vlieg mee bij de RMVV

Hoi Ruud,

Ziet er leuk uit,
Vraagje die pook is die een beetje stevig.
Bij de Venus (ja ik weet dat het een angle is) leek dat ding wel van elastiek.

Frans
 
Hoi Frans,

Het is een redelijke stijve koolstof pook. Voor zover ik kan beoordelen lijkt het een beetje op de lichte pook die je bij de OFA gebruikt. Ik denk dat het voldoet, ik vraag me toch al af of je dit kistje voluit kan slingeren, maar we zien wel.

@Bart: Zoals ik je in een PB al liet weten, ja hoor bij de RMVV :p


Ruud
 
even een update

Met de DLG-Bird op de bouwplank, is het nu toch ineens veel te mooi weer om te bouwen. Ik heb dan ook de afgelopen periode regelmatig proef gevlogen met de Angel. Hier de bevindingen:

Met de NiMh cellen kwam het zwaartepunt toch wat te veel naar voren. Hij wilde ook bij een gewone rechtuit worp niet lekker glijden. Nu kon ik voorin niet zoveel meer doen, maar om nou lood op de staart te prikken...ik heb de NiMh vervangen door een 350mA lipo. Toen moest er zelfs nog iets gewicht in de neus. Maar het vliegklaar gewicht licht nu op 78gram.

Samen met Frans Bal zijn we verder gaan kijken want het kistje wilde gewoon niet lekker lopen. Gooien ging helemaal niet slecht maar echt vliegen wil het niet. Frans had al snel het vermoeden dat de instelhoek niet klopte. Een dubbel gevouwen stukje karton onder de achterlijst maakte een wereld van verschil uit.

Thuis gekomen heb ik ter hoogte van de achterlijst de romp 1,5 mm opgehoogd. Daarna op het veld weer proberen. Het kistje loopt nu echt mooi, maar is wel heel erg vinnig op het hoogteroer. Ik heb de dynema lijn opnieuw geplaatst maar nu een gaatje dicht bij de servo en ver op de hoorn gebruikt. Zo krijg je de minste uitslag en kan je toch de volle servodraai blijven gebruiken.

Na opnieuw aftrimmen vanmiddag met flinke wind toch nog even een klein belletje kunnen pakken en een dikke minuut blijven hangen.

Kistje doet het nu, zeker voor het geld, heel erg leuk.:)
 
mischien heb ike r overheen gelezen , maar waar heb je deze vandaan?, ik begin ook verslaafd te raken aan dlg!
 
mischien heb ike r overheen gelezen , maar waar heb je deze vandaan?, ik begin ook verslaafd te raken aan dlg!

De leverancier staat op de f3k site, en in de eerste post van dit draadje, dus ja daar heb je vast overheen gelezen ;)

Hier dan toch nog even: de Angel is kant en klaar, zonder elektronica te koop bij Modelbau Lindinger en kost je incl verzending 45 euro

Ruud
 
Reactie van de cracks gevraagd

Ik geef dit draadje maar weer even een schop. Het is tenslotte ook nog vliegseizoen en dat is dan ook wat ik doe. De Angel heeft al wat te verduren gehad. Resultaat: Valt alles mee, zelfs met windkracht vier heb je nog aardig controle. Door het flinke smijten is de vleugeltip bij de werppen uiteindelijk gescheurd. Ook een kleine barst in de romp door een harde landing.

Een beetje lijm en een roving heeft de romp weer gefixed en met een beetje glas en GS100 is de tip gerepareerd en versterkt. Vliegen maar weer :D

Ik heb nu al een paar keer vluchten gehad van meer dan een minuut, zelfs een vlucht waar ik de Angel zo de termiek ingooide. Ik durf dit kistje nu gewoon voluit te slingeren en dan komt ie best hoog :p

Daar gaat nu wel mijn vraag over. De ene keer start ik en wil het kistje bijna als vanzelf lopen en dan ineens bij een volgende start Krijg ik hem maar niet lekker vliegend. Kistje valt weg of stuurt niet lekker en ligt binnen 15 seconden weer op de grond. Als je niet oppast ook nog eens met een harde landing. Dan slinger je opnieuw en gaat hij van start heerlijk over in een mooie glijvlucht, waar je rustig bochten kan draaien. De volgende vlucht plettert hij met de wind mee als een baksteen en ben je al lang blij dat je nog net de neus inde wind kan draaien voor de landing. Kortom het vlieg gedrag is nogal wisselend. Ik moet er wel bij zeggen dat we het hebben over een kistje van krap 80 gram en dit gedrag is bij de wind van de afgelopen dagen dus wisselend van 2 to 5 meter per seconde.

Is dit nu normaal gedrag en dus herkenbaar? Ik moet wel zeggen dat je er goed van leert reageren op de stand en snelheid van het vliegtuigje :rolleyes:

Ruud
 
Irrationeel gedrag ?

....of loslating van de lucht over de vleugel...dwz je zit met je afstelling te dicht tegen overtrekken aan en/of geeft misschien teveel up....DLG's met een (ongeturbuleerd) Drela profiel mogen best wel relatief snel gevlogen worden...maar zo via de e-mail is het moeilijk om voor te stellen wat er precies aan de hand is....je moet het vaak zien, zelfs een tal keren, er mee vliegen en dan krijg je een idee wat er aan de hand zou kunnen zijn....in ieder geval succes...het is voorlopig hier in Westen geen vliegweer, maar gisteren was het bijna perfect, dat brengt me op een andere gedachte...

van 21:00 to 21:20 vloog ik met mijn Aspirin tussen de 1:30 - 1:45
en na 21:20 gingen de vliegtijden in een keer met ongeveer een minuut omhoog, de bekende uitstralings periode...

kortom het kan ook gewoon met de omstandigheden te maken hebben...zit je in goede lucht dan vliegt het model lekker, zit je in negatieve lucht dan kom je als een baksteen naar beneden....

maar ik neig naar het eerste, je vliegt soms te overtrokken en te
langzaam...

Cheers

Bart

PS: overigens ik beschouw mij zelf (nog) niet als DLG crack ;), van A2 heb ik denk ik wel een beetje verstand...
 
Laatst bewerkt:
De omstandigheden waren natuurlijk niet ideaal en regelmatig was er de nodige turbulentie. Wat betreft mijn vliegen denk ik dat Bart wel een punt heeft. Ik ben inderdaad erg geneigd de snelheid zo laag mogelijk te houden om de daalsnelheid niet te hoog te maken. Met tegenwind kan je dan wat up geven en met wind mee moet je de vaart er in houden. Maar dan vind ik het vaak al snel veel te hard gaan. Ik denk dat ik tegen overtrekken aan zit.

Wat betreft de servo's ben ik het met Alex eens dat ze geen wonder van precisie zijn. Ik heb dat ondervangen door de arm bij de servo te minimaliseren, dus dicht bij het draaipunt en bij het roer te maximaliseren. Daardoor gebruik je de hele servoslag voor relatief beperkte roeruitslag. De servofout wordt hierdoor zo klein mogelijk. Toch komt het nog wel eens voor, maar dan is een klein tikje tegen de knuppel genoeg voor correctie.

Bart we moeten maar eens gauw samen het veld op met de DLG kistjes. Binnenkort ook de Bonsai (refurbished) en de DLG-bird. Kunnen we eens naar mijn vlieggedrag kijken :D

Ruud
 
Unterschneiden ?

Ruud,

Het kan ook nog wat de Duisters 'Unterschneiden" noemen zijn...
Dit fenomeen treedt op als je met een te achterlijk zwaartepunt vliegt
(wat Alex ook al aangaf) en een te kleine stabiliteitsmarge.

Het model hersteld dan niet uit zich zelf als het een verstoring krijgt, dwz
als het bv een 'tik naar beneden krijgt' vanwege bv turbulentie zal het model zijn baan naar beneden vervolgen en niet uit zichzelf horizontaal gaan vliegen. Bij VV wil je dit echt niet hebben, maar ook bij RC is het mijn inziens ongewenst.

Als je er meer over zou willen lezen kan ik je de volgende boekjes aanbevelen:

www.vth.de: Artikel-Einzelansicht

eBay Österreich: Freiflug Modellsport 1986 (Artikel 230246175890 endet 28.04.08 19:33:52 MESZ)

Het laatste boek gaat over VV en is volgens mij niet meer bij VTH te krijgen, maar af en toe nog wel via ebay of Amazon (ik zie dat de 'veiling' van mijn link af gelopen is).

Het zijn beide heel goede boekjes. Heinz Eder is zelf vlieger en legt de theorie en praktijk erg goed uit (IMHO).

Cheers

Bart
 
Laatst bewerkt:
Wellicht overbodige opmerking, maar toch, je weet het nooit:

Ligt alles "vast", kan er niets verschuiven.
Bij zo'n licht kistje en een evt. kritisch ingesteld zwaartepunt zijn de marges natuurlijk erg klein. Dan hoeft er maar iets een fractie van een mm te verschuiven om het vlieggedrag te doen omslaan van stabiel naar kritisch.

Of misschien creep in de Dyneema lijnen, ik heb begrepen dat je die een tijdje moet rekken voor je ze gebruikt.

BartR

disclaimer: door te antwoorden op deze "vraag aan cracks" pretendeer ik zeker niet tot deze categorie te behoren!
 
Laat thuis en toch nog maar even gekeken :)

Even voor mijn begrip als een kist staartlastig is dan is dat hetzelfde als een te achterlijk zwaartepunt en moet er dus gewicht in de neus...toch?

Ik had oorspronkelijk een NiMh pakketje voorin. Daarmee was het kistje neuslastig (voorlijk zwaartepunt). Bij een rechte worp dook de kist direct naar de grond. Ik heb het accupack vervangen door een 350mA lipo. Daarmee kwam het zwaartepunt een stuk beter uit, maar wel iets te ver naar achter waardoor het kistje snel wilde overtrekken, ook in de handen van een instructeur ;)

Een muntje extra in de neus heeft dat opgelost. Een rechte worp leverde in ieder geval een mooi vlakke vlucht op. Bij de start moet je nog wel direct drukken anders draait hij direct over de kop. Ik heb wel de indruk dat het zelfcorrigerend vermogen van dit kistje heel beperkt is. Dus mogelijk is het fenomeen wat je noemt, Bart, wel wat van toepassing.



Wat de spanning van de Dyneema lijnen betreft dat klopt ook wel. Bij de eerste vluchten Moest ik dat nog behoorlijk wegtrimmen. In de loop van de tijd is de trim door de rek op nagenoeg neutraal uitgekomen. Alle componenten zitten of gelijmd, of klem tussen de spanten en/of schuim. Er kan niets naar achter of voren schuiven. Ik heb dat voor de zekerheid nog even gecontroleerd.

Wordt wel tijd dat ik weer even windstil weer heb kan ik tenminste eens goed kijken, vliegen is nu helemaal niet mogelijk, zeker niet met minder dan 80 gram. :mad:

Ruud

statement: Vergeleken met mijn eigen kunnen, zijn jullie allemaal al snel 'cracks' :)
 
Laatst bewerkt:
Staartlastig

Ruud,

Ik gebruik zelf eigenlijk nooit de begrippen "neus-" of "staartlastig",
maar denk dat:

een "neuslastig" model te zwaar is in de neus en dus vliegt
met een te voorlijk zwaartepunt en een te groot instelhoek verschil

en een 'staartlastig" model te zwaar is in de staart en dus vliegt met een te achterlijk zwaartpunt en een te klein instelhoek verschil...

het lijkt me dat je begrip over voorlijk en achterlijk zwaartepunt juist is :D

Als je dus besluit om nog een klein beetje lood in de neus te doen zal je
ook het instelhoek verschil iets groter moeten maken....

Cheers

Bart
 
dlg angel

Ik vlieg nu met 4 cellen 180nimh en het zwaarte punt licht perfekt.
Heb wel de hoek van de vleugel moeten aanpassen.
 
Ik vlieg nu met 4 cellen 180nimh en het zwaarte punt licht perfekt.
Heb wel de hoek van de vleugel moeten aanpassen.

Ik moest de hoek ook aanpassen om het kistje lekker te laten vliegen. Uiteindelijk is de achterkant van de vleugel bijna 2mm omhoog gekomen.
Ik adviseer je om ook de romp onder de vleugel te verstevigen. Door de vleugel omhoog te brengen is daar een zwakke plek ontstaan. Ik had al snel een scheurtje. Ik heb nu aan de zijkant van de rom onder de vleugel een roving geplaatst met CA.

ruud
 
Back
Top