Mc Roissard

schuim, glas en een 1 k carbon roving webbing

 

En voor wie ook aan het bouwen gaat, hieronder 3 dingen waarvan ik me heb voorgenomen ze volgende keer wel, danwel nooit meer te doen.

1 Bij het baggen, voordat de mylars met de koolstofhuid op de kern gaan, eerst alle oneffenheden netjes met epoxy+glasbubbels glad plamuren. Het was een enorm werk om het naderhand enigszins glad te krijgen.

2 De bouten invetten voor montage. Ik had alle onderdelen van de pylon provisorisch tussen romp en vleugel gemonteerd en dacht "ik fixeer de onderdelen in deze juiste positie met secondelijm, dan schroef ik het daarna weer los en zet de pylon met epoxy definitief inelkaar en vast". Ha, die drie druppels secondenlijm vloeide dus overal tussen, waardoor o.a. de nylonbouten rotsvast kwamen te zitten. Heb ze uiteindelijk elk in 3 stukken moeten zagen en de inslagmoeren uit moeten boren en er nieuw draad in moeten tappen.

3 Bij het baggen de mylar met dubbelzijdig tape aan de onderschaal vastplakken. En de boven mylar daar met afplakband weer aan vastplakken. Ben ik een keer vergeten, alles gaat dan verschuiven en je kan het vacuum er weer af halen om alles netjes opnieuw te stapelen.

Help het me onthouden

 

Oeps!

 

Na dagen slecht weer en/of harde wind was het gisteren eindelijk zover: de luchtdoop van de McRoissard 2 !
Altijd spannend, een eerste vlucht met een flinke pijlvleugel. Is het neutraalpunt juist berekend, ligt het zwaartepunt er ver genoeg voor, is de juiste verdraaiing in de vleugels gekomen, klopt de middenstand van de roeren en zijn de uitslagen links en recht wel exact gelijk. Zo niet, dan wordt het een korte vlucht.

De voorzienigheid zorgde voor een clubgenoot 's die morgens met helse kiespijn naar de tandarts moest, zodat hij 's middags vrij en beschikbaar was om de vleugel met vaste hand te lanceren. Direct na de start schoot de neus omhoog, maar met flink wat down kwam hij weer horizontaal. Daar zweefde de McRoissard mooi over het veld, ja prachtig, recht op de sloot aan het einde af. De remklep kon ik nog niet gebruiken, want de juiste hoogteroer compensatie was nog onbekend. En bovendien zag ik inmiddels toch niet meer of ik voor of over de sloot was. Maar ook deze maal lachte het geluk mij toe: net er over. Dat geluk was ook nog nodig bij de eerste motorstart. Een rodeo rit, met afsluitende looping waren te bewonderen voordat de juiste hoeveelheid down bij gemixt was. Daarna ging het gelukkig wat relaxer toe, konden 3 accu's leeg gevlogen worden en tenslotte weer heel in z'n kist mee naar huis. Oftewel luchtdoop geslaagd!
Oke, het karakteristieke 'dolfijnen' doet ie nog vol op en zo zijn er nog wel wat verbeterpuntjes voordat de 10 minuten zweeftijd met doellanding er gegarandeerd in zit, maar met wat geluk...

Vliegende vleugels? Volgend jaar doodnormaal bij F5J

 

Je hebt bijna een schaalmodel: https://akaflieg-karlsruhe.de/tag/ak-x/

 

Inmiddels 3 maanden verder en een aantal harde landingen, salto's en een stortbui achter de rug. Hij vliegt nog, dus kan concluderen dat de constructie voldoende stevig is. En ook stijf genoeg, want 'body freedom flutter' komt alleen nog bij hoge snelheden voor. Uiteraard mee gedaan aan een F5J wedstrijd. Nee, niet gewonnen, maar mooi was het moment toen de vleugel bij de eerste vlucht als een ooievaar omhoog draaide in de thermiek (feilloos aangewezen door mijn coach) en je de schrik door de rijen voelde trekken. Meen dat door iemand voor de zekerheid zelfs een officieel protest is ingediend tegen het een of ander
Pas 10 minuten later, toen duidelijk werd dat doellandingen nog een puntje ter verbetering zijn (heb geen enkel doellandingspunt weten te behalen die dag), kon de concurrentie weer opgelucht ademhalen.
Maar daar wordt aan gewerkt. Hoewel het nog heel wat oefening zal vergen voordat ik net als de cracks de McRoissard op de seconde op de stip weet te leggen. Petje af hoe ze dat doen.

 

Het was in iedergeval een prachtige, mooie eigenzinnige verschijning!

Je hoeft i.i.g. niet bang te zijn om hem met een ander te verwisselen

 

Tot slot nog deze mooie grafiek die ik jullie niet wil onthouden. het was midzomeravond en windstil.

De doellandingen, ik wordt er beter in, maar daar valt nog wel wat te verbeteren in het ontwerp.
De start, inmiddels een eitje (in principe ).

 

Grafiek is hier niet zichtbaar.

 

Uuuuuh, volgende keer ook iemand later filmen met een telefoon van NA het stenen tijdperk?!
360p is toch wel heel erg vorig decennium ...

Enne ... ook hier geen grafiek.

 

He, Dirk, je mag mij best sponsoren bij aankoop van een nieuwe telefoon of GO-PRO! Ha, ha,..........

 

Zo wel zichtbaar?

 

Voor mij wel

 

Voor mij nu ook!

-0,28 m/s is voorwaar geen slechte prestatie!
Wat een goed ontwerp!

 

Zweven doet de McRoissard goed, alleen bij de landing met de remklep uit, wil de neus nogal eens plotseling omhoog schieten met alle gevolgen van dien. Potentialzäune is het toverwoord aldus het boek 'Schwanzlose Flugzeuge: Ihre auslegung und ihre eigenschaften'.
Zo ziet dat eruit:


En werkt het ? Ja.
Het plotseling overtrekken bij de landing lijkt volledig verdwenen. De extra weerstand en de veranderde auftriebsverteilung zou wel nadelig moeten zijn voor de daalsnelheid en glijhoek, maar zolang er thermiek is merk ik daar nog niet veel van.

Vlucht 1 augustus.

 

Hahaha, lijkt wel hoger dan 300 meter!!! Lekker bezig...

En zo te zien is het bij jou in de achtertuin ook erg droog. Zelfs de gieter is er bij gaan liggen.

 

Meters? Nee voeten toch?