Scratch built trawler "Hemerica" 1:25 met scheepshelling

De reling op het voordek is zo'n beetje het laatste constructiewerk dat nog aan het uiterlijk van mijn scheepje moet gebeuren. Daarna volgen nog de details in de tuigage en het zeil.
Deze reling klus is nog best lastig omdat ik de bovenste reling draad, om wille van de robuustheid, zoveel mogelijk uit een stuk van massief 2 mm messing wil maken.
De staanders van 2 mm buis zijn intussen geplaatst. In de onderkant daarvan zit een pennetje van 1 mm gesoldeerd, waarmee ik de staanders positioneer en fixeer in het dek.

En langs de zijkant op het voorste dek zijn de staanders onderaan overeenkomstig het origineel versterkt.
Om te voorkomen dat alles uit elkaar valt bij het solderen (zowel bij het maken van de staanders als ook bij het solderen van horizontale staven) heb ik dit nagemaakt door eerst in de staander een gaatje te boren om dan met een 1 mm messing staaf een de "bocht" te maken met daarin een 1 mm plaatje.
Door de "bocht" onderaan iets te laten uitsteken kon ik deze versterkte standers nu met twee paspennen positioneren.

Afgetekend en gepositioneerd op tape.


Hieronder in detail de versterkte staanders. (de bovenkant van alle staanders is voorgevormd voor het positioneren van de bovenste reling staaf).


Intussen gaan ook de werkzaamheden aan de binnenkant kant van de romp verder. Zo wordt ook gewerkt aan de dubbele bodem met daarop de batterijen.
Ik heb afgelopen week het schip gewogen, en zit nu zonder batterijen en alle RC , maar wel incl. motor, aandrijving en roerconstructie op 11,7 kg.
Omdat ik de ruimte heb en ballast/gewicht kan hebben, heb ik al twee 12V accu's klaarliggen die samen 5,4 kg wegen. Deze passen precies onder het voordek in de buik van het schip. Hun positie is daarmee wel bepaald.

Het totaal gewicht (uit de schaalberekening) zal naar verwachting op max. zo'n 23 kg uitkomen. Rekening houdend met wat speelruimte (m.a.w. hoe diep wil ik het scheepje laten liggen) betekent dit dat ik nog zeker minimaal 4-6 kg zal kunnen/moeten toevoegen.
Misschien dat ik daarom nog een ruim bemeten extra 6 volt accu bijzet voor bijv. de verlichting, radar en RC...En een rookgeneratortje zou ook misschien nog kunnen....
En met de ballast die er dan zeker nog bij moet denk ik dat het scheepje netjes te trimmen moet zijn.

wordt vervolgd.

 

Meten, passen, bijwerken, passen, bijwerken, opnieuw passen enz. Wie kent het niet... maar met geduld en veel tijd is het weer gelukt om de reling erop te zetten.





Proberen om deze week de reling nog even een kleurtje te geven....

wordt vervolgd.

 

Het is geen groot zeil dus, dat is altijd wel naar beneden te klauwen.

Deze foto is wel interessant (hij zat tussen de foto's uit de link die je plaatste).



Veel plezier met de afbouw, je bent er bijna en het blijft er prachtig uit zien. Knap dat je iedere keer weer alles afmaakt, alles in kleur oplevert en dat vadertje tijd er al even mee gespeeld heeft!

 

Crispijn, zoals ik al schreef zal het zeil wel iets hoger gaan worden, maar dan nog blijft het nog steeds wel een klein zeil.
Maar wat voor mij nu belangrijk is, is dat zulke info meer duidelijkheid geeft over hoe het zeil is/ kan zijn opgetuigd.
Met een paar malletjes moet ik dat verder wel kunnen uitwerken denk ik.

Intussen moet ik tot mijn grote spijt concluderen dat het museum in Frankrijk helemaal niet meer reageert op mijn vragen ....ondanks mijn bezoek en herhaalde mailtjes aan de afdeling “communicatie...”. Jammer....

Maar goed. Het einde van de bouw van het scheepje komt langzamerhand wel in zicht..., maar de presentatie op de reparatiehelling moet nog worden gemaakt....

 

De verf is gedroogd... en dit is het zicht op het voordek geworden.
Bijna vergeten.... De ophangpunten en de (losse) trap naar het voordek moet nog worden gemaakt....



Intussen de bouwplank ook maar weer omgebouwd tot helling, en begonnen met dwars-versterkingen onder de rail-fundaties.
De bedoeling is dat hiermee de drie railfundaties een samengestelde eenheid vormen die makkelijker kan worden verwerkt bij de bouw van de definitieve helling.


wordt vervolgd.

 

Met de juiste achtergrond is dit een plaatje waar je het model niet van het origineel kan onderscheiden.
Prachtig montage en schilderwerk.

 

Jan, Volgens mij kijken die museumgasten uit Frankrijk mee op dit "draadje" en zijn inmiddels stik jaloers dat jij een veel mooier schip hebt dan zij. Denk dat meer musea worstelen met het feit dat er steeds minder mensen (vrijwilligers) zijn met kennis van zaken. Die sterven gewoon uit. Het Scheepvaartmuseum in Groningen heeft hetzelfde probleem. Had graag de bereidwillige persoon die mij aan de gevraagde tekeningen hielp persoonlijk willen bedanken, maar helaas is hij kort daarvoor overleden. Misschien kun je voor het nageslacht een beschrijving ,of dit bouwverslag, bij het model bewaren. Altijd leuk en nuttig voor later (als men het niet meer vragen kan). Maar geniet eerst van de bouw en ik hoop dat je er nog vele jaren met plezier en trots naar kunt kijken. In ieder geval doe je met dit verslag velen met mij een groot plezier. Gr. Klaas.

 

Klaas, ik ben bang dat je gelijk hebt. Maar ze kunnen dan toch gewoon aangeven dat ze niet op alle vragen een antwoord kunnen geven... Maar dat nota bene het hoofd van de afdeling “pr en communicatie” niet reageert........
Dat maakt mijn plezier van het bouwen er gelukkig niet minder op. Alleen ik wil nu eenmaal graag veel details weten.
Ik heb tijdens de bouw heel veel digitale foto’s gemaakt , en sommige daarvan staan in dit verslag. Zal er eens over denken wat ik daarmee kan .
Voorlopig richt ik me op het bouwen. Gisteravond even het “vergeten” trapje naar het voordek gemaakt.
Ook wel weer een leuk weetje (althans dat vind ik) . Dat trapje is los en wordt alleen opgehangen als dat nodig is.
Op oude foto’s ligt dit trapje tijdens het vissen vastgebonden tegen de reling op luifel van het voordek , want een vaste trap zou behoorlijk in de weg staan...
Vraag die dan wel bij me opkomt: als trap op het voordek ligt, hoe kom je daar dan....

Zodra e.e.a. weer klaar is zal ik foto’s plaatsen.

 

Voor de compleetheid hier het plaatje met de trap in positie.
Voor zover ik kon nagaan was dit een aluminium trap. Die werd ingehaakt in ogen aan de rand van de luifel.
Ik heb verder geen aanwijzingen dat de trap ook nog op het dek was vastgezet.

Zoals al aangegeven stond de trap in de weg bij het vissen. Wanneer de trap niet nodig was om op het voordek te komen lag deze op de luifel tegen de reling.
Ongeveer zoals hieronder is te zien. (zie ook de ogen van de ophanging aan de luifelrand).
Niet duidelijk is hoe de toegang was naar het voordek zonder de trap..
Misschien dat het extra bordes aan de voorste bakboord galg daarvoor diende (re: mijn opmerking daarover in post 565) .
Want ik denk wel dat het zo mogelijk was om via de galg bovenop de luifel te klimmen. Maar dat blijft voor alsnog een gedachte en is nergens bevestigd.

 

Begonnen met de tuigage. Wat een werk....en spontaan krijg ik medelijden met bouwers van historische schepen.
En ofschoon het best lastig is om touw werk op de foto te zetten, hier een blik op het dek en de mast.
Bovenaan aan de giek zijn staalkabels die naar beneden, overgaan in touwwerk.
De blokken zijn "gekochte" houten model blokken die ik dan verder afwerk met beslag van messing draad.
Ook de vele sluitingen van zijn weer gemaakt van messing draad en buis.
Voor het touw gebruik ik regulier touwmateriaal uit de "modelbouwwinkel". Maar dat is naar mijn zin te veel wit/geel van kleur.
Verouderd touw is toch wat grijzer, en daarom haal ik de draden nu eerst door een badje met erg verdunde grijze (Valejo) verf.
Daarna veeg ik met een doekje het teveel aan verdunde verf weer af.
De ingetrokken verf is dan vrijwel meteen droog en het touw blijft toch soepel om direct te kunnen worden verwerkt. En daarbij merkte ik ook nog een zeer welkom bijkomend voordeel.
Namelijk, dat de " baardharen" van het touw zich hechten aan de kern en daardoor veel minder zichtbaar worden.




Hier is het verschil ook wel te zien.
De dubbele grijze draad die op de bovenste foto, rechts in beeld, omhoog loopt, en ook de draden op het voordek zijn behandeld.
Terwijl bijv. de draden van hetzelfde materiaal, lopend vanaf de galgen naar de blokken bij de overgang naar de staalkabels, nog niet behandeld zijn. Die pluizen en zijn nog wit/geel.
Het vergrijsde touw oogt niet alleen realistischer maar is dus vooral strakker, en zonder voor mij merkbaar aan flexibiliteit te hebben ingeboet.

wordt vervolgd.

 

ik kwam dit model nog tegen op pinterest.

https://pin.it/5p2xdp3huo5n5h

.. zie trouwens nu pas dat er zat foto's van dit scheepsmodel op pinterest staan.

 

Tinus, die ken ik.
Een prachtig statisch model door een Russische professionele bouwer (Geraschenko Alexandr).
Gebouwd op een iets andere schaal en helemaal van messing. Werkelijk subliem gemaakt.
Jammer dat er niet zo veel foto’s van te vinden zijn.
Voorzover ik weet is dit model in bezit van een particulier in Parijs.

 

De laatste dagen vooral besteed aan het netjes opbinden van de draden.
Maar ik kreeg het niet voor elkaar om de rest lengte netjes te krijgen. Daarom voor een andere oplossing gekozen.
Nu zijn de "opgebonden" einden apart gemaakt en opgehangen... de restlengte is verkort erachter, zoveel mogelijk uit het zicht, vastgebonden.
Zo is het toch weer netjes opgeruimd aan dek.

 

Wauw prachtig,
de overschotten afzonderlijk maken en ophangen word in de houten historische scheepsbouw vaak toegepast

 

Maar dan niet om de reling gewonden en dan samengebonden zoals op de tweede foto te zien lijkt.
Op de derde foto lijkt de bos aan het losse eind met een mastworp vast te zitten, dat kan wel.

 

Zier er netjes uit hoor Jan! Aan boord van de zeilboot schoten we een lange lijn ook wel eens op in lussen en "vouwden" het dan dubbel om de zeerailing en zetten het dan vast. Was op die manier goed hanteerbaar en lag niet los aan dek. Daar ligt het altijd in de weg en blijft veel langer nat. Gr. Klaas.

 

Harm.
Ook bij de tweede foto hangt de bos wel degelijk naast de reling . De bos is daar ook apart opgehangen, en Ik heb het losse eind daar een aantal keren omheengewonden.
Op de bovenste foto is dit ook net nog te zien. (Ben al blij dat ik er met mijn dikke vingers bij in de buurt kan komen).

 

Marc , ik wist niet dat ze dat daar ook zo deden, maar zoals ik zelf ondervond eigenlijk wel erg logisch.
Klaas, er zit zoveel touw rondom de voorste mast, dat ik soms niet goed bedenken kan hoeveel extra lengte daar aan heeft gezeten. Maar bij dubbele blokken heb je ook veel lengte nodig...
Bij de mast zitten ook veel kikkers dus gelukkig kan veel weggewerkt worden.

 

Moest even denken hoe we het deden Jan. De zeilboot is alweer 9 jaar geschiedenis. Maar we haalden de lussen aan de ene kant van de railing door die van de andere kant. Zat nooit in de knoop. Opbinden bij een kikker ging ook niet zo moeilijk. Je haalde de achterste lus binnendoor en bezette die op de kikker. Zat de hele boel in één keer vast. Wees blij dat je geen zeilend schip hoeft te tuigen. Alle respect voor de oude pikbroeken, die ook in het donker op de tast hun weg moesten vinden. En dat alles niet onder de meest gunstige omstandigheden. Succes met het tuigen, opschieten en opbinden van het lopend want. Gr. Klaas.

 

Is ook een hele ontdekking.

Geen idee meer welke waarvoor was.