Ik altijd maar denken dat je kilometers heide nodig had voor een VV model van een beetje afmeting, maar deze Amerikaan vliegt zijn Wakefield vanaf een miniatuur sportveld midden in Manhattan! : Ok, met een RC roer, maar toch.
Dit noem ik 'radio-assist', gewoon net voldoende om het ding te laten landen waar je wilt. Voor niet-wedstrijdmodellen een uitstekend alternatief.
Zeker in ons landje waar de velden vaak klein zijn en of gedeeld moeten worden met RC modellen. Daar zou je volgens mij trouwens best een leuke wedstrijd klasse voor kunnen verzinnen. R(ubber)LG of F1-RAS?
Wedstrijden klassen hebben wel. Die noemen we F1A, F1B en F1Q Zonder gekheid. Rc besturing in een "vrije vlucht" model is geen vrije vlucht meer. Ik zie er de voordelen van maar toch... Er worden binnen Nederland aardig wat wedstrijden gehouden en internationaal ook. Met een nieuwe klasse bedenken heb je er weer een zoveelste rc klasse bij...
En voor de mensen die geen echte wedstrijd aspiraties hebben maar wel met een simpel model mee willen doen is natuurlijk nog de s versies van de klasse F1A en F1B
De S staat voor simpel. Zie onder. In het leven geroepen na wat signalen van mensen die toch wel mee wouden vliegen met hun oude houtbouw A2 of wakefield van "vroegâh". Dus je doet gewoon mee tijdens de reguliere wedstrijd maar in een apart klassement. Dus bijvoorbeeld bij F1A S is een bunt start niet toegestaan. Zwaaien mag wel maar moet niet. Vit mag wel en een eenmalige roerstand van zwaai naar zweef. Bij F1B S bijvoorbeeld een 2 standen kielvlak in plaats van een 3 standen roer. Zo is het toch leuk mee te doen zonder altijd maar onderaan te bungelen omdat de modellen niet mee willen komen. Neemt niet weg dat je natuurlijk nog steeds aan de overige eisen moet voldoen van de klassen betreffende de min/max oppervlaktes enzovoort. Kortom met een S model kun je t zo simpel maken als je wil met een grens van hoe ingewikkeld. Hopelijk geef dit duidelijkheid.
Duidelijk. S staat voor simpel. Simpel. De rest is een beetje chinees, maar ik begrijp de essensie wel. Niet mijn ding, ik heb het meer voor de kleine, goedkopere schaalmodellen. Veel leuker om te bouwen en makkelijker mee te nemen en te stockeren, lijkt me. Vind het wat overdreven om 300 euro aan een model te spenderen.
Gelukkig is geen persoon het zelfde. En ja 300 euro. Ik zag een F1B voorbij komen voor 3 tientjes . Maar even serieus. Leuk dat je je zo kan vinden in die schaalmodellen. Mocht je wat hulp nodig hebben er zijn genoeg die je willen helpen.
jij, onder andere? Er lijken mij echter weinig te zijn op dit forum... Wout Moerman is niet meer actief,... enkel jij precies. Nou ja. Ik red me wel. Over vier jaar IIFI. Nijmegen, ik kom eraan.
Ja ik, maar vergeet niet. Ik speel veel zaken door die ik niet weet naar anderen voor advies. Niet iedereen voelt de behoefte hier actief te zijn. Maar toch t aanbod blijft.
Phew, wat je simpel noemt. Mijn VV ervaring gaat niet verder dan een UHU, wat klasse "Guillow's" en vroegâh in de jaren '80 een rubber aangedreven vliegtuig met een plastic romp en bespannen ijzerdraad vleugels, maar het blijft wel een interessante tak van de sport. Geen "variabele acties" behalve het klokje van de UHU die het niet altijd deed, dus de meeste zijn geëindigd in een boom, op een dak of in de sloot, de modelvliegvelden hier in de Randstad zijn namelijk wat beperkt qua afmeting. Dat het model het zelf moet doen trekt me wel maar boomklimmen is niet mij hobby. Ik heb hier oude Aeromodeller en KNVVL tijdschriften liggen met hele interessante vintage VV modellen, ik heb een CO2 motor en een diesel liggen die ik graag zou gebruiken, maar mijn dichtstbijzijnde vliegveld daarvoor is de Maasvlakte en daar waait het meestal te hard, vandaar dat ik wel wat zie in radio assist. Mag ik trouwens zwaaien en een "bunt start" nomineren voor de vraagbaak?
@arthur, zoals je in vele sporten en hobby's ziet staat de tijd niet stil en gaan de ontwikkelingen door omdat men passie heeft voor de hobby/sport. Sommigen willen steeds betere prestaties en anderen hebben die behoefte minder of niet. Mooie bij de hobby is dat deze lekker samen op de heide kunnen staan om met modelvliegen bezig te zijn. Zwaaien is de benaming voor je F1A (A2) recht omhoogtrekken en doordat je de lijn iets laat vieren gaat het richtingsroer in een bocht staan. Je model vliegt dan aan de lijn een cirkel en als het uit de cirkel komt trek je het weer omhoog. Zo kun je wachten en voelen of er thermiek aan komt. De eerste A2 modellen gingen alleen recht omhoog en liet je dan zo voorzichtig mogelijk los om geen hoogte verlies te hebben. Daarna kwam het zwaaien afgesloten door een lancering om het model los te krijgen van de lijn. Die "lancering" doe je als je de thermiek gevonden hebt dan maak je een sprintje en op het moment dat het model bijna boven je hoofd is laat je het los. Het model zal in de bocht doorgaan en een beetje zijn neus omhoog steken. Dit noemt men een "zoom" lancering. Hoogtewinst een 10 a 15 meter bovenop de 50 meter startlijn. De eerste modellen waarmee je kon zwaaien waren volledig van bals hout daar moest je niet te hard aan trekken dus lanceren is nog steeds relatief rustig en de hoogte winst beperkt. Op het moment dat kunststoffen zijn intrede doen met eerst glasfiber en daarna kevlar en koolstof gaat het hard. Je kunt steeds meer spanning opbouwen door harder te rennen en het model wat eerder uit de bocht te trekken zonder dat het model kapot zal gaan. Snelheid aan de lijn wordt dan omgezet in hoogte. De ontwikkelingen gingen door en daarna kwam de bunt start. Alles is gelijk aan de zoom lancering alleen zorg je er voor dat het model na het loslaten zijn neus recht omhoog doet. Gaat eigenlijk vanzelf als je er voor zorgt dat op moment van loslaten het model recht boven je komt en niet weer te veel een bocht heeft. Je model zal nu een stuk recht omhoog gaan en net voordat alle snelheid eruit is gaat het hoogte roer naar benden om het model vlak te leggen waarna het hoogte roer in de zweef stand komt en aan zijn glij vlucht begint. Deze beweging is van tevoren geprogrammeerd. Je zult versteld staan hoe constant je die lancering kunt maken. Hier gaat men steeds verder in van mechanisch twee armpjes los gooien naar met een microprocessor die kleine servo's aanstuurt. Omdat deze ontwikkelingen er zijn en er blijkbaar behoeft is om een laagdrempeliger instap te hebben is de S klasse bedacht. Ik denk echter dat je met een niet te fancy model ook ver komt. Afgelopen weekend hebben twee Nederlanders in polen dit weer bewezen door 3e en 4e te worden met inderdaad een model met electronica er in maar geen apart profiel of andere fancy dingen.
De afgelopen paar jaar heb ik af en toe meegedaan met F1A (vroeger A2) zweef, met een model ontworpen begin jaren 60. Natuurlijk kan ik daar geen moderne draai/sleurstart mee maken; het gaat al goed als het model boven mijn hooft van de lijn af raakt. Maar, door te letten op de wind en in te schatten wanneer er een thermiekbel voorbij komt en enige mazzel, kom ik soms tot drie maxen in vijf vluchten! En daar ben ik toch een partij trots op! Ik kan en mag zo rustig meedoen met de Nederlandse top. En dan kan ik die experts met de sjieke dure modellen rustig hun gang laten gaan, het deert me niet en ik hoef niet zo ver te komen.... Ik kijk vol bewondering toe, dat wel! Trouwens, Arthur, A1 klasse modellen zoals de UHU zijn niet de makkelijkste om af te stellen! Je bent zeker de enige niet die daar teleurstelling mee heeft beleefd..... Als ik terugdenk aan de problemen die ik met het oplaten van mijn Aiglets heb gehad! Probeer eens een klassieke A2 uit één van die Aeromodellers of Bouwen en Vliegens, die zijn gemakkelijker in de omgang.
Zeker, lekker samen een dag vliegen op de heide. A1 is inderdaad veel lastiger. Ik ben begonnen samen met piet Litjens uit maastricht met A1. De overstap naar A2 maakt het starten veel makkelijker. Maar het is wel een goede leerschool.
