SG Models (was Seagull) FW190

En nu ik dat landingsgestel toch weer uitgebreid door handen gehad heb, kan ik ondertussen ook van deze aanpassing melden, dat het zich super houd: de veerpoten zijn nog steeds redelijk spelingsvrij ondanks redelijk wat "kilometers" aan taxi-werk en een paar toch wel harde klappen, en de veren waarvan ik aanvankelijk dacht dat ze te zwak zouden zijn, zijn met de uiterst lichte hulpveertjes die ik er bij gezet heb, eigenlijk precies goed (voor zover ik dat kan beoordelen tenminste). De pootjes veren prachtig tijdens het rollen, zonder merkbaar doorslaan of stuiterig rijgedrag.

 

Ja, maar lawaai dat dat maakt. Daar schaam je je toch rot voor op het plein?

(Het is ironisch bedoeld hoor Bert )

 

no worries mate! Zo dik is die plaat voor mijn kop nu ook weer niet

En inderdaad... ik denk dat ik me maar nóóóit meer met die wolf op "het plein" vertoon... ik durf niet meer...

Weet iemand nog een goede praatgroep waar ik kan leren met die schaamte om te gaan?

 

Gefeliciteerd met je maiden!
Ja, dat landen... oogt snel... maar ook, zo lijkt het een zicht kwestie? Een lastig contrast?... Shit happens.
Pootjes al weer fix! Netjes hoor! Nieuwe is er af... en dat vliegt beter geloof ik!
Top!
Schaamte? Andere kleur bijmengen!
Groet Bas

 

Vandaag 3 vluchtjes gedaan, en één afgebroken start... En geloof het of niet, alle vier de keren over zijn neus, óók bij die afgebroken start...
Vliegen doet hij goed, en het ligt niet aan de landingssnelheid.
Om een of andere reden heb ik enorm veel rolweerstand.

De kist had verder geen schrammetje, en de retracts bleven zowel heel als recht.

Er kwam ook een ander probleem naar voren, de hevel-hoek voor de flaps klopt niet, waardoor op de grond de flaps keurig naar 55 graden uitdraaien, maar in de lucht, ho maar... Mischien tot de helft, en verder niet. Terwijl er toch iets van 6 kilo servo's aan staan te sleuren. Dus daar moeten we ook nog "even" wat aan doen, want die landingssnelheid, die moet verder omlaag kunnen.

 

Grotere wielen kunnen enorm helpen? Moest helaas ook met mijn kleine PT-19...
Maar werkte buitengewoon goed. Voortgestuwd op een extreem dorstige OS 26 FS...

Voor de P-40 heb ik schaal diameter wielen klaar liggen... Beste kluiten... hopen dat dat
doet dat ik hoop dat het doet... minime nose overs...

 

Er is bijna geen ruimte.... Ik heb de standaard 88 mm wielen, en bij 95 mm schampen de wielen al op 1 mm langs de rand van de wielkast.
Eigenlijk is alleen 90 mm een optie.
Maar ik denk dat het grootste probleem is dat die wielen ontzettend los om hun as zitten, en alle kanten uit dwarrelen. Dus ik vermoed dat ze slecht sporen (ook al merk je daar bij taxiën en in de startaanloop helemaal niks van, dan gaat hij als een streep rechtuit).

Nu heb ik twee opties: ik kan de bestaande wielen van kogellagers voorzien, of ik koop een mooi setje Robart schaalwielen o.i.d.

Ik weet nog niet wat ik doe, want linksom of rechtsom heb ik die lagers ook niet morgen al in huis, en die wielen ook niet...

Wat wel héél vreemd is: ik was vanmiddag (eerste keer dat hij weer de lucht in zou sinds ik die ene poot gerepareerd had) strontnerveus, echt niet normaal. Puur vanwege dat de vorige vliegsessie met een rotte poot eindigde. Maar na vanmiddag, ondanks dat ik 4 keer over het dak ging, was ik er na de tweede landing helemaal overheen: ik wist dat het niet aan mij lag, en blijkbaar kan de kist, en ook het landingsgestel dus, het een en ander hebben...

 

Voldoende toespoor? Shimmieende wielen? Dat remt behoorlijk.
Niet per se kogellagers... maar busjes en zo spelingsvrij mogelijk.

Kijken wat de schaalgrote is... en die plastic wielkuipen dissen. Geven geen sterkte alleen maar massa.
Nieuwe ruimere frutten... P-40 krijgt ook open kuipen, niet anders dan de echte... wel met afschotting...
Geen wespenkolonie in de vleugel... of erger... muizennesten!

Wellicht nog soelaas op dit gebied op RC-Groups?

 

kan het zwaartepunt niet nog wat naar achter?

 

Mergel je de kist uit, of land je hem vliegend om het zo te noemen. Wat mij bij staat is dat de fw net als de me 109 graag binnen gevlogen werd.

 

Het laatste. En die regel geld zo ongeveer voor elke warbird jager...

 

Die zitten er niet in.... het gat in de vleugelhuis is niet groter...

Ik heb eigenlijk niemand over dit fenomeen zien schrijven. Ondanks dat er mensen met een vóórlijker CoG vliegen als ikke.

Vliegend, met een beetje vermogen tot het laatste moment. Het gaat fout op het moment dat het gas dicht gaat: dan valt de druk op het hoogteroer weg en hou ik hem niet meer.

Durf ik niet goed aan. Het ligt al een haartje achterlijker dan manual.

 

Ik zou het dan toch zoeken in het landingsgestel secu de wielen. Op afstand lastig in te schatten natuurlijk. Als ik het zo lees krijg ik de indruk dat hij te veel afremt op de wielen. Of dat de stand van de poten wat te ver van de voorlijst staan. Hoewel je hier al wat aandacht aan besteed hebt uiteraard.

Bedenk me net dat ik in het verleden een soortgelijke issue had met de spit. Die groef zich in om het zo te noemen door de vering in de poten. Mijn inziens waren ze al heel stijf, toch was de massa dusdanig dat hij door het ingraven enorm afremde en op zijn neus ging. Geen nose over maar wel grootverbruiker aan props.

 

Daar zoek ik het ook in... Heb lagertjes besteld, en de bestaande wielen uitgekamerd. Als dat helpt, komen er een setje mooie Robart wielen o.i.d. onder, met fatsoenlijke lagers.
De poten zijn al wat onderuit gezet, naar mijn smaak nog niet genoeg, maar meer ruimte zit er niet in.
Maar ik denk dat lichter lopende wielen, die minder zwabberen, al best een verschil kunnen maken.

 

Dat zal zeker al gaan helpen. En wellicht de vering van de poten wat stijver maken. Keep us posted

 

Dat is een optie, maar ik zou niet weten hoe.... De veren die ik daar voor nodig heb liggen niet op iedere straathoek....

 

Wielen strak op de assen... toe-in... dat eerst maar eens?

 

Er kwam ook een ander probleem naar voren, de hevel-hoek voor de flaps klopt niet, waardoor op de grond de flaps keurig naar 55 graden uitdraaien, maar in de lucht, ho maar... Mischien tot de helft, en verder niet. Terwijl er toch iets van 6 kilo servo's aan staan te sleuren. Dus daar moeten we ook nog "even" wat aan doen, want die landingssnelheid, die moet verder omlaag kunnen.[/QUOTE]
Hallo Brutus. Tijd geleden Graupner digi servoos gekocht voor een zwever. Volgens de verpakking 4 kg. Test met 2 kg op 1 cm kreeg hij nog net omhoog vanuit horizontaal. Deze waarden worden schromelijk overdreven is mijn ervaring . Heb je die 6 kg getest ?
Grt. Wim

 

Nou, ik denk eerder dat in zo'n geval de voeding door zijn knieën gaat... mijn ervaring met de Futaba servo's is dat het koppel over het algemeen vrij aardig klopt.
Ik heb desalniettemin deze servo's niet specifiek getest.
Maar wat ik al zei, de hevelhoek was haaks op de flaps, en dat betekent maximaal koppel in ingetrokken positie, maar bijna geen koppel in uitgedraaide stand.
Dat heb ik vanavond reeds aangepast, maar of dat afdoende is weet ik niet. Ik kan ook nog wat winnen met een kortere servohevel en een grotere slag, maar dan moet ik eerst ook nieuwe stuurstangen maken en daar heb ik momenteel geen materiaal voor liggen. Dus eerst zo maar proberen...

 

Bij gebrek aan een sterkere veer, kun je er een pen bij in plaatsen welke de ruimte voor de veer verkleind en zo ook de slag korter en stijver maakt.