Oude hobby opnieuw verkennen

True story! Geldt natuurlijk ook voor de 1:1 scale echte 'tuigjes.
Sim is leuk... maar echt is het pas echt!

 

Ik heb die sims verkocht en alleen bij helivliegers zag je dat het geholpen had.
Vliegtuigen is echt zonde van de tijd, als je al weet dat je andersom moet sturen als ie op je afkomt dan is het weggegooid geld.
En een ATPL licentie is niet relevant voor modelvliegen.
Echt vliegen is veel makkelijker, dan zit je er zelf in, je voelt dan wat het vliegtuig doet.
Bij een model moet je het op afstand inschatten.
Alle 1:1 piloten vinden modelvliegen moeilijker, als ze het al kunnen want zoveel zijn er niet.

Wat betreft het vliegeren op het strand, dat heeft een reden dat het niet mag, heeft niets met vliegen te maken, je mag namelijk ook met een parapente bij Zandvoort vliegen als je in Langevelderslag opgestegen bent.
Dat je niet mag vliegeren is vanwege het gevaar, vroeger en dat heb ik ook gedaan, gingen we met 50-80 km/u met buggy's getrokken door vliegers over het strand.
Of we gingen manliften.
Daar zijn wat ongelukken mee gebeurd dus dat is de reden dat er een vliegerverbod is.
Je mag echt overal wildvliegen, kijk maar in de luchtvaartwet, zelfs met een model tot 25 kilo maar tot een hoogte van 120 meter.
En natuurlijk niet naast een luchthaven.

GJ

 

In het begin heeft de SIM mij een beetje geholpen.
Er mee leren taxieën was voor mij het meest zinvolle.

Ik heb een poosje Sim-lessen bij iemand gevolgd, maar dat vond ik moeilijker dan in het echt vliegen.
Je kon daar vervolgens een on-line brevet halen. Daarna pas kon je in het echt vliegles krijgen.
Ik ben er vroegtijdig mee gestopt.

Zoek een goede leraar (scheelt je een boel geld en ergernis) en gaan met die banaan .

 

1e tip, zoals zovelen gezegd: zoek je een club, zoek een instructeur waarmee het "klikt"
Ik ken maar 1 iemand die het zichzelf geleerd heeft, met elektronische hulpmiddeltjes etc. Het heeft hem redelijk wat frustratie gekost maar hij heeft het zichzelf aangeleerd.
Toen hij lid werd van onze club hadden we er wat finetune werk aan maar in de basis kon hij vliegen. Moet wel zeggen dat hij talent heeft, en al gans zijn leven een zeer goede hand-oog coördinatie, wat hem ook helpt in zijn beroep.

Sim: vind ik eigenlijk nuttiger als je al kunt vliegen. Kun je vingergeheugen op kweken bij bvb rugvlucht, of meskant.
Op de sim kan je jezelf veel dingen verkeerd aanleren. En die zijn lastig om eruit te krijgen.
Een andere beginner bij ons heeft eerst 600(!!) uur gesimt. Zijn eerste landing op ons terrein was bij perfect weer dan ook quasi perfect. Maar ik kon hetzelfde hem aangeleerd hebben in misschien 10-20 vluchtjes. Veel tijd mee verspeeld dus.

 

Goed punt, van Karwei.
Je gaat immers ook niet simmen als je wilt leren fietsen, heeft niet zoveel nut, meer een kwestie van rustig aan met hulp(middelen) beginnen en dan stapje voor stapje kom je er wel.

 

Ik heb destijds heli gevlogen, na jaren vliegtuigen wilde ik ook wel eens heli vliegen.
Les genomen bij een goede vliegschool en toen oefenen met een sim.
Dus naast de lessen.
Je leert dan geen verkeerde dingen aan, zoals Dries al zegt, je kan je snel verkeerde dingen aanleren en dat is er zo lastig uit te krijgen als instructeur.
Maar ik heb met de sim leren hoveren, dat is het belangrijkste bij heli vliegen, daar begin je mee en eindig je mee.
Rondjes vliegen, dus 8tjes voor je, dat was zo onrealistisch op de sim, dat heb ik met de echte heli geoefend en steeds weer, als ik het even niet meer wist, terug in de basis, hoveren.
Met een vliegtuig is het anders, dat kan je niet stil hangen (onder normale weersomstandigheden).
Dus dan moet je wel vliegen en het hele afstand inschatten en dergelijke, ook de omstandigheden, zijn op een sim niet natuurlijk.
Op zich vliegt een gewoon model stabiel, dus als je niets doet zal een goed getrimd model gewoon rechtdoor vliegen.
Het probleem is de piloot, dat zie je altijd bij beginners, die willen sturen maar het model vliegt beter als je gewoon de zender voor je op de grond legt.
Je moet dus eigenlijk alleen sturen als je een richtingverandering wilt en verder overal vanaf blijven.
Dus bij de start.. snelheid maken, klein beetje up trekken en dan niets meer doen.
Dan hoogte maken en dan kan je proberen beheerst te sturen.
Zo zal een instructeur het je ook vertellen, voordeeel is dat als die naast je staat en jij het niet meer weet, wat zeker gaat gebeuren, hij in kan grijpen.
Dan hoef je niet eens naar een club, dat kan gewoon ergens bij jou op het strand.
Dus je moet even iemand zoeken die daar in de buurt woont (dat zijn er wel een paar) die naast je willen staan en je de eerste beginselen GOED aan willen leren en ook je model goed uit willen trimmen.

GJ

 

Ik laat nog steeds een ervaren vlieger een nieuw, of gerepareerd toestel invliegen. Dan weet je zeker dat het niet aan je vliegtuig ligt.
Een beginner stuurt altijd te veel, maakt te forse uitslagen. Daarmee maak je het alleen maar erger.
Als je echt helemaal niks te doen hebt, zou je mijn "perikelen" eens kunnen lezen. Ik heb me wat af geperikeld .

 

ja..
maidens zijn altijd spannend

het ligt zelfs een beetje aan de eigenaar/bouwer van de kist hoe spannend het exact wordt..
heb ook wel s een zender in mijn handen gedrukt gekregen.. vlieg hem eens in aub?
ding een beetje nagekeken. maar de eigenaar was redelijk ervaren, en had al een stevige tijd zitten rommelen met een andere instructeur (toevallig een mode 1 vlieger)
dus ik ga met dat ding aan de gang. taxien ging best.
loskomen ook. maar daarna...
na een spannende vlucht ding netjes op de grond gekregen, en het zwaartepunt een paar centimeter naar voren gelegd..

altijd goed voor de bloedsomloop, houdt je scherp

 

Ach, het maakt mij nooit zoveel uit, ik vlieg alles wat ik in mijn handen gedrukt krijg, als het maar op de goede modus vliegt.
En invliegen... ach, dat heb ik ook wel eens gewoon meteen de eerste vlucht op de wedstrijd gedaan.
's Nachts de kist opgebouwd, de volgende ochtend zonder testvlucht meteen de wedstrijd gevlogen, werd vol;gens mij nog 2e of 3e ook.
Enige enge en lastige maiden was met een Nemesis NXT van 155cm span en iets van 7 kilowatt.
Ik wist niet waar het CG moest, dus ik had hem maar op 33% gezet.
Ik zet de motor een beetje aan, hij rolt, ik geef gas en binnen een meter was is weg, richting clubgebouw, dus snel up trekken en wegdraaien.
Vreselijk gevoelig op alles.
Kleine uitslagen gezet, nog amper te vliegen.
En zelfs met weinig gas vloog hij bloedhard (16x16 prop).
En ik had hem parelmoer wit gespoten, zoals het origineel, dat verdwijnt dus in de lucht.
Maar hij is heelhuids aan de grond gekomen.
Naderhand even de fabrikant gebeld, waar moet het zwaartepunt... ohh, op 25% van de koorde maximaal.. dat verklaarde een hoop.
En een maiden van Willy zijn Sebart Wind.
Kortste maiden ooit.
Ik geef gas en de motor slingert uit het model.
Onbalans in de Sebart spinner..

GJ

 

Yup, hij sloeg er zo uit. Was het niet een Shark?

 

Ja, het was de Shark... maar ik liet net een Wind..

GJ

 

Haha

 

Gelukkig woon je tegenwoordig ver genoeg weg.

 

lol. xD

Nog wat anders hè... ik ben eerder een 'pinch'-vlieger dan een duimvlieger. Hoe wordt daar tegenaan gekeken?

 

Doen wat je prettig vind, wat beter is zijn al lange discussies over geweest. Het gaat erom dat jij maximale controle hebt over je toestel.

 

Beste luchtschraper,

Allerlei adviezen hebben je hersenen inmiddels opgeslagen.
Bewust of onbewust gaan ze nu voor je aan het werk.
Er zal een chemische reactie gaan plaatsvinden.
Uiteindelijk zal er witte rook uit je oren komen.
Op dat moment weet je wat je moet gaan doen.

Groeten,

Dokter Pwil

 

Ik vloog heli met de vingers, vliegtuigen met de duim.
Heli met een pult en vliegtuigen als handzender.
Wat Rhelie zegt, doen wat je zelf fijn vind.
Er is geen "goede" manier.

GJ

 

In principe 100% met GJ en helie eens omdat over het algemeen de verschillen niet groot of kritisch zijn, maar de praktijk wijst uit, dat soms, heeeeel soms, de resultaten beter zijn met "de andere methode", hoe tegennatuurlijk dat aanvankelijk ook aanvoelt. Dan heb ik het wel voornamelijk over heli's, en voornamelijk over pult, want vliegtuigen komen nu eenmaal, linksom of rechtsom, minder precies. Moet heel raar gaan wil je daar pinch of pult per se voor nodig hebben.
Als je met je duimen de benodigde precisie op kan brengen, dan is dat prachtig en wie ben ik om daar wat van te zeggen, maar heb je problemen met de precisie, dan is pinch nauwelijks beter dan duim, en pult (vooral in combinatie met lange sticks) gewoon beter. period!

Het is ook een kwestie van wennen: als je duim gewend bent, zul je aanvankelijk met een pult niet beter vliegen, en zeker voor je gevoel niet. Maar dat is dus maar tijdelijk.

Ik vlieg heli's met pult, en als het niet anders kan (invliegen van andermans heli's bijvoorbeeld) met pinch, maar ik vind pinch ontzettend "verkrampend". Vliegtuigen maakt het me weinig uit, en is het het "toeval" van welke zender ik gebruik, de pultzender of de handzender.
Maar ik had afgelopen winter een heli leerling die, cru gezegd, zichzelf nogal in de weg zat omdat hij per se met de duimen wilde sturen, maar daarmee niet de benodigde precisie op kon brengen, of slechts met heel veel moeite. Tsja... dan word het lastig, dan is het kiezen of delen: OF heel veel oefenen, OF een korte gewenningsperiode. Ik kan die keus niet maken voor een ander.

Ik beschouw pinch eigenlijk een beetje als een noodoplossing, een tussenvorm, een beetje alsof je een schroevendraaier als beitel gebruikt: het gaat wel maar het is er niet voor bedoeld.

Maar nogmaals, als iemand pinch prettiger vind, dan moet ie dat gewoon doen. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, of dat nu snelwegen, zandpaadjes of spoortrajecten zijn, ze komen allemaal aan....

 

Ik kon heli niet vliegen met de duimen.
Ik kreeg de precisie niet, dus dan moet je wel de zender op je buik hangen en met lange knuppels en de vingers gaan sturen.
En verkrampen, nee, ik hield ze heel losjes vast.
Gerben vloog altijd met pult en als ik dan eens een vliegtuig van hem vloog dan moest die zender uit de pult en de knuppels naar beneden geschroefd worden.
Maar hij is europees en wereldkampioen geworden op beide manieren, in Japan mochten ze geen pultzender gebruiken dus moest hij met een handzender aan de gang en ik denk dat hij dan met de duimen stuurde.
En in de klasse waar ik vloog worden beide manieren gevlogen, zonder verschil in resultaat.
Ik zit zelf zo vastgeroest in de duimen dat ik geen vliegtuig kan sturen met de vingers.
En de zender moet ook nog eens naar mijn zin zijn, daarom heb ik de Jeti DS-16 toen weggedaan, dat ding beviel me niet.
En dan sta ik me te ergeren aan een zender, dat leid vreselijk af.
Dus ik stuur nog gewoon met een oude Graupner MX-22 en heb er nu een Taranis bij (vrijwel dezelfde behuizing).
En ik heb al "test" gevoeld aan een X10 Horus, die ligt ook wel goed in de hand.
Tijdje geleden nog een oude Multiplex 4040 in handen gehad, dan is het weer even wennen en had ik meteen de neiging om met de vingers te gaan sturen omdat het zo'n 4kant ding is en me aan mijn FC18 deed denken die ik gebruikte voor de heli.

GJ

 

Verkrampen met een pult gebeurt ook niet, dan liggen je handen ontspannen op de pult... Ik doelde op een handzender met 3 vingers vasthouden en sticks tussen duim en wijsvinger. Bij mij verkrampt dat ontzettend. Dan heb ik na 10 minuten geen gevoel meer, terwijl ik met een pult moeiteloos 30 a 40 minuten achtereen sta te hooveren (dan verveel ik me wel stierlijk , maar mijn handen doen nog steeds wat ik wil...).

Ik krijg met de duimen die precisie ook niet, maar er zijn zat mensen die dat dus blijkbaar wel lukt (of die met een lagere precisie tevreden zijn, want ik zie meestal die heli ook meer bewegen in een stationaire hoover). Maar Joop van Lent stond in de jaren 80/90 al met zijn hoofdrotor het gras te maaien met gewoon de duimpjes op de sticks. Hoe dan ook, als het iemand lukt, en hij is er tevreden mee, waarom niet?

Maar dat is heli's, en daar heeft OP het niet over.

Niet kunnen en niet kunnen, zijn twee verschillende dingen... Ik "kon" het ook niet aanvankelijk (ik had maar één zender en mijn sticks destijds permanent aangepast, die konden dus niet meer ingekort worden), en de eerste vlucht met een snelle laagdekker was ook bijna de laatste. Dus toen ben ik eerst een weekje of twee een Chartertje gaan vliegen, en daarna was de onwennigheid over. De verbetering was groot, ik pikte na de overstap en voldoende gewenning in rugvlucht met het kielvlak het gemaaide gras van het veld.... Een maand eerder vond ik rugvlucht op ooghoogte nog doodeng.

Ik vlieg nu vleugels hoofdzakelijk weer met de duimen (Taranisje), maar sinds die Saphir er is, zit ik steeds meer na te denken om over te stappen naar een Horus in een pult. Want ik ben nu eenmaal geen topvlieger en kan dus alle hulp gebruiken, en ik merk dat die Saphir, om werkelijk goed te kunnen sturen, meer precisie vergt dan ik met de duimen op kan brengen.
Voor "zomaar wat vliegen" zijn duimen voor mij goed genoeg, maar met de figuren zit ik regelmatig te harken.
Die Saphir moet ontzettend precies geland worden, en gek genoeg gaat dat prima met de duimen, want dat is vooral een kwestie van "goed mikken en dan niks meer veranderen", maar juist de kleine subtiele en snelle correcties, die leveren bij mij problemen op met de duimen, of de ongewenste bijbewegingen.
Ik vind het met de duimen verrektes lastig om van stationair naar volgas te gaan zonder een onbedoeld rolcommando, of in meskant het rudder uit te sturen zonder onbedoeld wat elevator mee te geven. Dat soort dingen gaat (bij mij tenminste) met pinch maar een klein beetje beter, maar met een pult juist vele malen beter