Aziz update

Ron, Juich niet te vroeg, want niets is wat het lijkt. En nu moet ik natuurlijk met de billen bloot. Ik kan wel iets "roepen", maar dat overtuigt je natuurlijk niet. Dus Smit Finland op de testbank, multimeter tussen de accu en de verbruikers. In mijn SF liggen 2 Bühlers, die worden geregeld door twee 40 A regelaars van Conrad. Accu 12V 7 Ah. In rust trekt er 130 mA. Met beide motoren volaan vooruit 660 mA en volaan achteruit 700 mA.
De motoren trekken dus samen 530 of 570 mA. Per motor/aandrijflijn is dat 265 of 285 mA Dat is dus minder dan 1/3 dan bij die van jou. Het gaat er niet om dat ik gelijk wil hebben, maar om aan te tonen dat er met de uitlijning in jouw Aziz iets mis is. Bijna 80% van het motorvermogen gaat op aan wrijving in de aandrijflijn. Snap dat je met één bruikbare arm niet veel kunt doen. Dus gewoon gaan zitten en proberen te begrijpen wat er mis is. Gr. Klaas.

 

Ik denk eerder dat het probleem in het onderstreepte zit.... Ik weet niet wat voor vet dat is, maar het lijkt me dat te stug vet ERG veel weerstand op kan leveren....

 

Bert, Bij mijn schepen zit er ook vet (uierzalf) in de askokers en vandaar ook onbelast een "hoog" amperage. Voluit trekken de motoren op 12 Volt theoretisch 1,13 A. Als je dat voor 80% opstookt door wrijving in de aandrijflijn dan is er iets niet goed. Voluit varend gebruiken de motoren in mijn boot samen 2 Amp. Hoeveel vermogen gaat er in een echt schip aan wrijving in de aandrijflijn verloren? Wordt nooit gemeten natuurlijk, maar zal in de opleiding wel over tafel gaan. Gr. Klaas.

 

Hallo Brutus,
wij noemen dit vet of smeermiddel 111 Compound van Molykote
Dit is een soort siliconevet dat wij gebruiken op het werk, goei poeier maar misschien toch niet voor in schroefaskokers
Zodra ik kan ga ik de motoren loskoppelen, nog eens meten, de assen demonteren, vet verwijderen en vervangen door SKF lager vet
en dan terug kijken naar de uitlijning
Ik was er niet bewust van hoeveel ampere de motoren mochten verbruiken, maar ja denken moet men overlaten aan de paarden, die hebben er het hoofd voor, niet ? LOL
groeten Ron
@ K-K : sorry dat ik je niet helemaal begreep, toch bedankt voor mij te overtuigen.

 

Ron, Op z'n minst weet je nu hoe je multimeter werkt! Zitten je motorsteunen al vastgelijmd in de romp? Zo niet eerst eens de test doen met de motoren los van de romp en de aandrijflijn compleet. Dan wat "spelen" met de motoren en kijken in welk motorpositie het stroomverbruik het laagst is. Zelf geloof ik niet zo in het stugge vet verhaal. Gebruik in een askoker geen SKF lagervet. SKF is een gerenommeerde naam, maar lagervet verzeept als er water bijkomt en dan wordt het juist hard. Neem nou maar aan van die ouwe knarren zoals Roel en ik dat uierzalf voor dit soort bootjeswerk prima spul is en nog lekker aan je handen ook. Biologisch afbreekbaar en je krijgt nog net geen geld toe. Natuurlijk is er veel beter en duurder vet voor professionele doeleinden. Het belangrijkst voor het moment is dat je schouder goed heelt en je wat tijd hebt om de dingen in je bovenkamer op een rijtje te zetten. En als je straks weer wat beter uit de voeten kunt één en ander uittesten. Beetje rare uitdrukking voor als er iets aan je schouder mankeert. En laat dan maar weten wat je allemaal ontdekt (hebt). Ga ik zo een flesje uit Westmalle open trekken. Gr. Klaas.

 

bedankt en scholl

 

Juist om van wrijving in askoker af te komen ben afgestapt van uierzalf en ben overgegaan naar wat dikkere olie in de oudere modellen met standaard kokers en assen.
De AZIZ heeft onderhoudsvrije assen van Raboesch , draaien prima op de werf , de praktijk zal leren hoe dat verder verloopt , duurt nog een tijdje.

 

Hier net andersom Manus. Heb helaas geen onderhoudsvrije schroefassen. Vanaf 1975 tot pakweg 2015 gewerkt met olie gevulde askokers. Altijd voor het varen de kokers gevuld. Ondanks de minimale axiale speling toch last dat de olie de MK in gedrukt werd. Resultaat vet binnen en achterlager op den duur versleten. De hardstalen assen gingen roesten en waren moeilijk te verwijderen. In 2016 deze assen vervangen door RVS exemplaren en overgestapt op uierzalf als smeermiddel. Sindsdien geen lekkage meer en het achterlager langer vet. Eenmaal per jaar trek ik de assen en wordt de uierzalf vervangen c.q. aangevuld. De paar jaren die ik nog denk te varen kom ik op deze manier wel door. Gr. Klaas.

 

En bedankt, Klaas...

@Ron: inderdaad zou ik, als ik jou was, je assen trekken en je schroefaskokers schoonmaken.
Dan je assen weer er in zetten en kijken of ze soepel draaien (zonder de motor gekoppeld)
Bij mijn grote Thames tug gaat de schroef (75mm doorsnee) al draaien als ik er tegen blaas.
(Uiteraard losgekoppeld van de motor en met een lege schroefaskoker)
Dan je motor koppelen en even proefdraaien met de amperemeter tussen accu en regelaar.
Waardes noteren.
Dan weer je assen trekken en je kokers vullen met uierzalf.
Dan weer meten.
Als het goed is, heb je nu weinig verschil tussen draaien met een lege koker of met een koker met zalf er in.
En ja: zeker in de winter wordt ook uierzalf harder. Maar door de wrijving die toch wel optreedt, draaien je assen ook in de winter soepel.

@Manus: Zelfsmerende assen van Raboesch draaien inderdaad zonder vet of zalf uitstekend.
Maar wel aardig aan de prijs...
Enfin, da's weer goed voor de economie van de gemeente Zeewolde, zullen we maar zeggen...

 

Geen dank hoor Roel! Zie eerst maar eens zo'n oude knar te worden als ik ben. Heb het kunstje wel van jou afgekeken en zo plagiëren we wat af. Houdt de vloot in bedrijf en loopt alles gesmeerd. Voordeel van een keer per jaar demonteren is dat je eigenlijk nooit voor verrassingen staat. Althans niet voor wat de aandrijving betreft. Had 9 jaar geleden, bij het samenstellen van de assen voor Smit Finland gelijk een keerring in de kokers moeten steken. Maar toen had ik nog niet in de gaten dat ik Raboesch 5 mm assen met 10 mm kokers had. Misschien zijn de bussen aan de binnenkant nog van de kokers te trekken. Zitten met CA lijm geborgd. Ben echter bang dat de kokers en daarmee ook de uithouders dan los komen. Maar misschien dat ik het met een groot survey nog wel eens doe. Houdt de werf wat bezig. Gr. Klaas.

 

Dat is eigenlijk geen geschikt vet voor bewegende onderdelen... Wel voor kunststof/metaal tandwielcombinaties, maar niet voor glijlagerbussen.
Het word ook nauwelijks zachter als het warm wordt.

Er bestaan waterbestendige vetsoorten, die daar weinig tot geen last van hebben. Maar meestal zijn die ook niet echt soepel.
Ik weet dat teflonvetten vaak erg "zacht" zijn en uitstekend waterbestendig, maar helaas wel prijzig.

Gemeten niet, maar er word over het algemeen uitgegaan van minder dan 1% van het machinevermogen, ofwel verwaarloosbaar. Meestal draait een schroefas voor een vaste schroef net aan 10 graden boven de buitenwatertemperatuur, al hangt het wat van de constructie van het achterschip af. Met verstelbare schroeven vaak wat warmer, vanwege de hydrauliek die er door de as loopt.

 

Bert, Bedankt voor je reactie. Op mijn Finse zeilboot had ik een tube vesivaseliini (watervaseline) en gebruikte dat om een keer per jaar de rubber Volvo afdichting in te vetten. Was een water gesmeerde rubber lipseal. In het water even ontluchten en heeft 20 jaar zonder mankeren stand gehouden. Gr. Klaas.

 

Tsja... Als ik tegenwoordig een schroefas zou moeten maken, zou ik denk ik twee teflon, of liever nog nylon bussen als lagers gebruiken, de as ontluchten, en een lipsealtje aan de binnenkant plaatsen. Gewoon watergesmeerd, en die bussen zijn makkelijk te vervangen. Liefst met een stuwbuisje achter de schroef o.i.d., wat een beetje water door de tunnel forceert. Voor dat soort dingen vind ik technische functionaliteit belangrijker dan dat het onderwaterschip er schaal uitziet.

 

Heb op het Forum wel eens meer de vraag gesteld of er iemand ervaring had met een rubber gevoerd buitenlager. Op mijn zeilboot had ik een 25 mm as met ee RVS askoker. Aan de buitenkant zat een bronzen bus geschroefd met in de bus een rubber voering. In de voering zaten langsgroeven. Aan de vorkant van de bronzen bus zaten 2 waterinlaten, waardoor er tijdens het varen water door de langsgroeven stroomde en door de draaiende as werd meegenomen. Zo om de 10 jaar of 1.500 draai-uren werd de rubber bus vervangen. Daar zat een bronzen mantel omheen, die met een RVS imbusbout werd geborgd. Aan de binnenkant alleen een rubber Volvo afdichting met 2 lipseals. De 23 PK Volvo stond op 4 rubberblokken. Gedurende de 17 jaar die ik ermee voer is alleen het rubber buitenlager vervangen. Zal er straks op de PC een plaatje bij zoeken. De twee "tuutjes" op 9 en 15 uur zijn de waterinlaten. Gr. Klaas.

 

Sorry gasten, ben effe afwezig geweest door verschillende reden, maar ben terug van weg geweest en de zaken hebben niet stil gestaan!
We zijn ondertussen een dik jaar verder met de bouw en zal aan de hand van foto's de stand van zaken laten zien
De schroefassen zijn verbeterd, het heuvel was dat de bronzen lagers aan de buitenzijde een te vaste klemming hadden
Met de ruimer er door en klaar was Kees.
Heb dan de electronica verder opgebouwd voor de verlichting en de algemene voeding met een display om de spanning van de batterij te controleren en eventueel te laden zonder deze uit te bouwen.
Dan natuurlijk de vele afwerkingen die nodig waren om er een mooi, voor mij althans , varend schip van te maken
Heb er ook een video van laten maken op de plas van onze club te Antwerpen .
Met deze laatste update wil ik jullie allemaal bedanken voor de steun en toeverlaat
Mochten er nog vragen zijn laat het mij dan zeker weten
Ik ben ondertussen begonnen met de Smit Nederland en heb al iets gepost, maar ik denk dat ik de verkeerde plaats heb gekozen op het forum !
Ik had bouwverslagen moeten nemen i.p.v algemene scheepsbouw, sorry daarvoor
Groetjes Ronn
ps: krijg het filmpje (mp4) niet gedownload, als iemand weet hoe ?

 

Ronn, Lukt upload op Youtube niet? Dan openbaar maken en de link hierheen kopiëren. Succes ermee! Gr. KLaas.

 

Voila hier is i dan

 

Ron, Gefeliciteerd met het resultaat! Gr. Klaas