Van een Simprop Contest vaarregelaar naar een restauratie van een Theodor Heuss

Ja dat is lang... hoewel geen koude winter, maar wel veel ruig weer...
En dan trek ik het niet meer.... ook niet met poolondergoed. Verder kwam dit absorberende model eens aanbod...
dat je dan volledig in beslag neemt. Een oude geest uit de fles.
Een vliegtuig bouw je sneller. Vraagt ook niet om die ragfijne details...

Maar vergis je niet... vliegen is verschrikkelijk leuk... alleen moet je
soms verlies incasseren... maar in 15 jaar niets echt hopeloos gesloopt...
Wel eens een schuimpje achteruit in de zandbak geparkeerd... zoiets heet speed-stall en ontstaat bij een
slecht ontwerp van een toestel... volgas in een snelle bocht... overtrek wat niet zou mogen... dan is het over en uit
En heb er wel eens een 50 cm de grond in gevlogen bij vlucht 6. Mozes wat was ik kwaad. Zender op bootjes geheugens.
Zo woest dat ik het model per scanner en tekenpakket gedigitaliseerd heb... en het over gebouwd heb...
en op heel veel punten verbeterd... en dát model heeft het volgehouden... dat is dan ook echt een beauty...
Maarrrr alleen voor de mooie zomerdagen...

 

Ik vind dat mooie modellen.

Alleen ik zoub er erg snel klaar mee zijn als mn vliegtuigje de grond induikt haha.

 

Ooit ben ik met zwervers begonnen die met een elastiek gelanceerd werden, 3x geprobeert, 3x gecrasht.
Toen ben ik er mee gestopt, niets voor mij. Boten crashen niet
Grt peter.

 

Ik heb in mijn jeugd diverse lijn bestuurde vliegtuigjes gebouwd.
Achteraf was dit eigenlijk recycle werk.
Je koopt een bouwdoos, je werkt 3 weken, je vliegt 3 minuten, hierna heb je weer een bouwdoos, de cirkel is rond.

 

Dan had je denk ik nerveuze kistjes Henk.
Lijnbesturing is thans ook elektrisch. Maar er is nog steeds aanhang voor, hier op het MBF en herrijzen klassiekertjes van Hegi ea.

Als jongeling was voor mij RC de weg/de droom. De controle vrijheid.

1 vrije vlucht zwever werd opgegeten door een boom in de Haagse Duinen, was dacht ik een Veron kitje. Mijn eerste. De tweede zwever? Ligt hier op zolder... vrije vlucht ook.. de befaamde Kleine UHU, gevlogen, met een hoop ‘afterrun’ weer op te pikken... had geen timer...

Derde model... de Westerly. RC model van
Svenson. Gebouwd en nimmer gevlogen. En staat hier op zolder in on gecoverde staat. Nooit gevlogen. Puberteit besliste anders, veilige bouwhok uit... disco in...

Mijn trainer leeft nu ook 15 jaar voort. Volgt dapper iedere opdracht...
Wat ik niet doe is met 30 cm boven de grond in rugvlucht over het veld... ook niet in meskant.

Ik hou er van het wel heel te houden. Slopen kan iedereen.... maar heel houden lijkt een bijzondere gave te zijn roep ik dan...

Haha... Die natuur van slopend ontdekken zit er bij veel kinderen al jong in. Getuige de vragen van bezoekers achter het hek van de vliegclub... heeft u hem kapotgevlogen m’neer? En dan leg je rustig uit hoe het allemaal werkt, en dat slopen niet het doel van het leven is.

Bij mij is het probleem nu water. Vroeger een Hoornsemeer om de hoek van de straat... nu een modelvliegveld om de hoek van het dorp... en wonen we op de zandbult van de Hondsrug. In de verte een Hunnebed. Haha...

Kan wel gevaren worden op een oude zandwinning bij Exloo. Alleen geen steiger, dus laarzen mee.
De put is ook zeer diep. Dus je model moet juist daar niet in afdalen...


Valthe heeft een schaatsbaan... Odoorn ook... maar die zitten in het bos... dus zitten vol blad en takken.

Zouden een zomerse vaarmodelvereniging goed passen. Hoe diep ze steken weet ik niet.

Wat ik wel heb... bootjesbouw is een andere discipline.... die weer vervaagd als het om hyperscale gaat.
Dus hoog detail en veel techniek.

Maar dat grip hebben op de wereld in model... voor welk doel dan ook...
dat is wel ‘maf’ aan de mens...

 

We zijn toch even afgedreven en in hogere sferen. Enig idee wat voor modelletje dit is Bas? Ergens in 1963 van tekening gebouwd, vrij-vliegend en met een Cox gloeiplug motortje. De foto is in 1965 in Seedorf genomen. Die knappe soldaat is een maatje van me. Net als het vliegtuigje is hij er al niet meer. Gr. Klaas.

 

Even plaatje bijvoegen Klaas?
Hoewel zo oud, moeilijk... maar er is een vintage bouwafdeling bij de vliegeniers... en die zijn zeer toegewijd. Weten het vast!
Het modelbouwbewustzijn werd ernstig aangezwaaid met Hegi catalogus 1971!
Dus ja... Oceanic en Fairplay... en enige vliegers waren uitverkorenen...
Tweede cat was die gele van Graupner... en de Neuheiten... waar de Wiesel in stond... dream machines!

Nieuw scharnierpunt... groots op de vierkante milimeter.
Hmmm... boren, figuurzagen en dan bijvijlen wat er nog af moet! Buigen!
Extra gaatje voor de show-off... oogt het beter.
Oude uitgenomen.... geen schaalbeleving... wel weer flink wat uren verstookt...



Gr Bas

 

Inmiddels plaatje bij mijn vorig bericht gevoegd Bas. Kijk maar of je er iets in ziet. En voor perfectionisten is een uur niets natuurlijk. Maar in de scheepvaartwereld had je een oud gezegde; Een dag heeft 24 uur en dan heb je ook de nacht nog! Toch wel blij dat ik nu geen Chinese continu meer hoef te lopen. Gr. Klaas.

 

Het wordt nog wat...






Moeilijk te zeggen Klaas. Er waren veel van dat soort modellen. NL en heel veel plannen in de USA.
Die vormentaal zag je heel veel met dat soort klassieke kielvlakjes...

Doet me wel aan een groter model denken... naam is me ontschoten...
(Nu bouwhok locatie....) maar ik moet eens wat in archief graven...

 

Had wel iets van een Graupner Taxi, maar was veel kleiner. Geen idee waar de tekening vandaan kwam. Gelukkig wel zwaartepunt aangegeven. Gr. Klaas.

 

Hmmm... nu gaat het geloof ik ergens op lijken...
Oogt beter in de drukte van het geheeltje...






Beetje poetsen...



Pffff... nu staan mijn ogen wel scheel. Prikogen...
Gr Bas

 

Weer knap werk bas, ziet er goed uit
Grt peter

 

De rollerbaan moet ik nog uitzagen.
Alle spantjes die ik minimaal wilde zitten op hun stek.

Maar nu toch eens het oude takelsysteem aan gesloten. Losgemaakt van het oude klepje, aangekoppeld aan de nieuwe. Dat loopt zonder stroefheid. Mooi. De stelmoerscharnieren gaan mooi onder een hoek, en de ‘grill voorziening’ om de brilscharnieren te testen, vooral om de zaak gericht te houden bij verlijmen van de messing houdertjes, die twee gaatjes kunnen weer dicht.
Afdichting via twee ponsgaten schijfjes flinterdun epoxyplaat.



En in de teugels van het oude spindelsysteem...




Zo een oud dekseltje zorgt er voor dat de schroefjes niet op de grond donderen. Dat gebeurt wel eens... met de zaklamp zo weer een half uur zoeken verder... je mot toch wat hè?

Gr Bas

 

Bas,
Bij je bericht #571, heb ik aangegeven "leuk", omdat ik de scharnieroplossing echt mooi vind.
Ik had mijn bedenkingen bij de messing trekstangen, voor mij geschat ca. ø2mm.
Indien correct, dan is deze dikte zo buigzaam als een boomstang.
Waarom een trekaansluiting op een oog, waarbij de trekaansluiting een torsie moment geeft op het oog?
In mijn geval heb ik ø1mm gebruikt. Het sluiten vraagt een grotere kracht, dan het openen, daarbij hardmessingstaf ø1mm knikt niet onder een kleine drukbelasting.
Indien je een gaffel had gebruikt, dan had je dit torsie moment niet gehad.
Verder, vraagt de dunnere trekstang door de soepelheid een kleinere kracht om de dokdeur te sluiten.
Nog een andere vraag:
Waarom 2 aandrijvingen van het sluiten van de dokdeur? Daar maar één aandrijving de deur sluit en de ander er achteraanloopt?
Zelfs een verschil in de aandrijving van 0,05mm geeft al het nalopen van de aandrijving,
Er kan maar één kaptein op een schip zijn.

In het werkelijke schip was het sluiten van de dokdeur door hydraulische cilinders,
Nu bij parallel staande hydraulische cilinders verdelen deze de druk gelijkmatig over de cilinders, en geven een gelijke druk over de beide cilinders.
Maar!! Indien een cilinder meer last ondervindt, dan de ander, dan zal de druk zich verplaatsen naar de cilinder met de laagste belasting.
Vandaar, dat men een "Gleichlauf" systeem had onworpen, zodat elke cilinder met de gelijke hoeveelheid olie werd gevoed.
Hierdoor was de uitzet van de beide cilinders onafhangkelijk van de belasting gelijk.

Dit alleen over een opmerking over twee trekstangen.
Henk

 

Hallo Henk, ik handhaaf een systeem wat in de 70er jaren is opgebouwd.
Dat werkt werkte goed.
De verdeling van de krachten gaat via de spindelarm van het mechaniek. Het zoekt zelf het midden, loopt soepel. De klep is door de spanten ultra stijf geworden, laat zich amper torderen. Dus dat helpt via de evenzo stijve scharnieren richten.

Trekstangen, diameter 3 mm messing buis gaan door dunne messing doorvoerbuisjes... aan die stangen zitten weer de messing oogjes gesoldeerd en mits je de oogjes beetje goed stelt werkt dat prima als scharnier zonder wrikken.

Messing draad dat naar de stelmoeren gaat is 1 mm draaddikte. Dat is buigzaam, maar zou het krom raken, zet je het even zo snel weer in model. Ik heb de originele van het model hergebruikt.

De ingekorte imbusboutjes in de stelmoeren sluiten nu strakker aan dan eerst, stuk afgehaald en de oploop schuin geslepen en worden dan ook geen borgstiften, klemt echter prima. Moertjes om het te slijpen boutje... zo hou je het draad in het gareel...

Voordeel is dat er ietsiepietsie gesteld kan worden, of bij onderhoud het gelost kan worden. Wat ook nu handig is in de opbouwfase. Lakken wordt een uitdaging... maar airbrush.

De krachten op het alles is zo miniem dat het ruim sterk genoeg is voor het doel.
Ook het bijbootje is zo licht bij dit alles. Dat kan het systeem niet slopen.

Het boutje stanst het messing bij overtrekken...
dat geeft al een vorm van borging, het vreet vast.

Krachten zijn zo verschrikkelijk gering op die punten. Als je ziet hoe licht het is bij modelvliegers... is dit oversterk.

En niets is sloop vast! Met dit soort spul moet je nu eenmaal behoedzaam zijn. Ramt er een modelschip op, dan zou het stuk kunnen gaan. In het echt werd het ook aan flarden gevaren immers...
Maar een stuurloze roekeloze zoetwaterkapitein kan een forse reprimande (nader tot een te waterlating) verwachten bij ramkoers! Haha. Geen maiden op nationale bootjesdag...

De stiften in de stelmoeren gesoldeerd zijn 2 mm diameter. Maar nu ingekort in lengte -1,5 mm
De korte stiftjes zijn met een extra scharnieroogje versterkt aan de klepwandzijde, die heeft immers een afschuining, en mag er niet uit schieten.
Dat was wel fors gepiel daar het om een half ringetje ging van messing, schuin afgevijld, gelijmd met CA, en opvolgend een rupsje verdikte 30 minuten epoxy. Zo 3 uur verder. Kan zo dus niet ontsnappen, goed secuur geborgd.
De stelmoer is nu ook niet meer te lossen. Zit iets te strak ingesloten in de punten om te kunnen uitkantelen... maar scharniert zonder stroefheid... omdat alles mooi in lijn staat.
Mooi gelukt, want het was alles op het oog en niet machinaal gefreest...
Beetje op de grens was het wel.

En dan waarom twee trekstangen?... omdat dat het in het echt zo zit en mooier oogt om het zo te maken in dit model. Dat hoort nu eenmaal. Model is erg strak, en dan is het leuk om het model verder op te hogen.

En dan ondanks dat het stangenstelsel te hoog zit van het echte schip. Maar zo een mono stang is dan wellicht functioneel... maar oogt voor geen meter als je dit alles weet...

Maar dat alles was dus om het systeem te handhaven, met een doorschakeling naar de spindel op de helling. Dat alles staat in lijn, geschakeld... om dat, zou het lager geplaatst in de romp, je al weer schroefassen en een servo geparkeerd hebt staan. Het is daar best vol...

Gewoon te mooi gemaakt om het te laten schieten voor iets veel moderners.

Een spindel is als een vijzel. Het systeem is oversterk eigenlijk. De microswitch schakelingen zorgen voor tijdig stoppen. Anders zou het de zaak aan flarden trekken. Er zit geen vrijloop draad in met veerdruk om de meenemers weer op het draad te drukken in de reverse stand...
Die schakelaars moeten het altijd blijven doen.

Gr Bas

 

Al enige kijk op een proefvaart Bas? Misschien loop ik te ver vooruit, maar op 12/6 hoop ik toch mijn avatar voor een week te kunnen verkassen naar Noordelijker sferen. In het kielzog komt dan een ijsdoos met Microprop rudimenten mee. Wordt dan een uitdaging om de sleeplijn op het goede moment te lossen. Op 4/6 hoop ik de knoop, maar niet de sleeplijn door te kunnen hakken. Maak daar in goed Drents maar eens sukkelao van. Gr. Klaas

 

De FL-8 moet dan maar gevaren worden... Heuss haalt het niet. De klep eenvoudig te tijdrovend.
Maar blij dat ik de oude geesten gedoofd heb.
Dat zat al zo lang tussen de oren.
Veel ging op improvisatie, maar dat is inherent aan mijn beroep... van niets iets maken. Zucht en dan maar doorslaan...


Dit is de klepspindel zonder de parallelle stangen. De wig is de meenemer. De rechte balk is het verband dat aan de romp zit geschroefd.
Het aansluitschema heb ik goed gedocumenteerd. Schakellussen... bzzzz...



Gr Bas

 

Het klepmechanisme opgefrist met nieuw gebogen afslag pal op de switch.
Deze zit op de wigbalk.
De rode pal iets bijgebogen (net zichtbaar boven de servo, bij de blauwe draden. De afslag switch (een setje van twee... is de rechter. De andere bedient de spindel als de bijboot binnen gehaald is, en gaat de klep omhoog).

Met handmatige bediening hoor je de klickjes van de schakelaartjes... zo stel je af...

Raakt de rode pal de schakelaar, dan is de klep ‘open genoeg’... de wigbalk is dan geheel naar het achteren verplaatst, de omschakeling zet de spindel in de badewanne in werking.
Afslag uiterste stand ook weer via switch.
Deze afslag heb ik uitgebouwd om de layout ervan te herzien. Liep onder de spindelgoot en zat in de weg van de roerhevel.

Nieuwe layout van de afslag moet het schakelaartje toegankelijker maken.
Het was weggewerkt onder het dek van de wanne... en niet toegankelijk... onwerkbaar.



Nou ja... etc, etc...

Gr Bas

 

Moet dus opschieten men de fairplay lees ik.
Heb dan 2 bootjes in backup voor Bas, kan die toch wat dobberen

 

Haha... status is nu nog badeend in spee.
Maar het mechaniek gaat er weer uit. Kan zo nergens bij. En mozes wat is het zwaar gemaakt op zo een schuimen schuit. Maar de klep kan er op werken.
Dat was de test. Haalt ie de benodigde slag van open staan...
En met dat mechaniek kan mijn schuimplug er niet in om ondersteboven aan de romp te werken. Dusssss...

Jij wacht op elektronica? Wat scheelt er nog aan voordat je vaarklaar bent?