Welke servo gaatjes moet je kiezen?

Beste mensen,
Ik hoor hier verschillende zaken over.
Je moet natuurlijk de maximum fabrieks uitslagen halen.
Hoe kun je maximaal regelgebruik krijgen?
Groeten Wil

 

Liever niet op het uiteinde van de servo-arm als je vervolgens toch via EPA de uitslag gaat terugschroeven. En waarom "moet je natuurlijk de maximum fabrieksuitslagen" halen?

 

Ergens in het midden beginnen, op servo en rudderhorn
Servoweg in de zender op 100%
Uitslag van het roer controleren
Uitslag te klein? op het roer een gaatje naar binnen, of op de servo gaatje naar buiten
Uitslag te groot? op het roer gaatje naar buiten, of op de servo gaatje naar binnen
Zorg dat je servoarm haaks op de stuurstang staat met de servo in het midden van zijn slag (ook trim en subtrim!), en roer in de middenstand stellen door de lengte van je stuurstang te verstellen, klaar!

 

Probeer altijd de volle slag van de servo te gebruiken.
Maak gebruik van de kracht van de hevelwerking, zo ver mogelijk naar binnen op de servohevel en zo ver mogelijk naar buiten op de roerhevel.
Ailerons kan je iets differentiatie in krijgen door de servohevel iets naar voren te laten kantelen, dan gaat het roer iets verder omhoog dan naar beneden... maar daar ben je nog niet aan toe denk ik.

GJ

 

Ik begin zelf zoals GJ zegt zover mogelijk naar buiten op het hoorntje wat op het roer zit en niet in het midden, om nog een extra reden.

Stel dat alles meteen perfect functioneert met het middelste gaatje van het roerhoorntje en het middelste gaatje van het servoheveltje en beiden zijn even lang. De totale beweging van de stuurstang is in dit voorbeeld 2cm. Op de verbindingen tussen servohevel en roerhevel zit bij elkaar (geboorde gaatjes, buiging) 0,6mm speling. Dat is een speling van 3%.
Als ik nu het buitenste gaatje gebruik op zowel servoarm als roerhoorntje is de totale beweging van de stuurstang 3cm en de uitslag van roer en servo blijft gelijk. De speling is nog steeds 0,6 mm, maar nu is dat een speling van 2%. Dat is 33% minder speling op het roer.

ps: voor de tandwielspeling vanuit de servo zelf maakt het volgens mij geen fluit uit welk gaatje je kiest, want die wordt door de servo-arm lengte mee uitvergroot. Die heb ik dus buiten beschouwing gelaten in mijn redenering.

 

Yup... indien mogelijk, buitenste gaatje op de servo, en de uitslag "regelen" bij het roerhoorntje. Pas als die niet verder naar buiten kan, aan de servo een gaatje naar binnen.

 

Nou snap ik het nog niet. Adviseert iedereen hetzelfde, of toch niet?

 

Meestal kies ik het buitenste gaatje op de servo, en het buitenste gaatje op het roer.
Is de uitslag te groot, dan ga ik naar binnen op de servo.
Is de uitslag te klein, dan ga ik naar binnen op het roer.

Bij toestellen met veel verschillende standen qua uitslagen, ga je toch tout cours via de zender werken, servo's zijn ook veel krachtiger dan vroeger (om maar een voorbeeld te geven, de Bushmaster van Extreme Flight)

Maar bij een schaalmodel ga je met veel fijnere uitslagen werken, en dan is het aan te raden om de mechanische afregeling eerst in orde te hebben. Het fijne kun je dan nog afstellen via de zender.

 

Nee Bert...
Je moet de grootste hevelwerking hebben.
Dus beginnen bij het binnenste gaatje op de servo en het buitenste op de roerhoorn.
Dan heb je de grootste kracht.
Als je de uitslag net niet haalt kan je dat in de zender doen door het op 110% te zetten.
Haal je het helemaal niet dan ga je van het binnenste gaatje op de servo naar het middelste.


Zo dus.


GJ

 

Jawel, Bert...

Ofwel:: Nee hoor... Want dan heb je helemaal niet begrepen wat ik zei.
Je begint op het buitenste gaatje van de servo, EN op het buitenste gaatje van het roerhoorntje. Haal je dan je uitslag, dan heb je de kleinste speling, en de kleinste kracht op de duw/trekstang, en minder kracht op je duw/trekstang betekent minder vering en dus een betere nauwkeurigheid.
Die hevelwerking die doet helemaal niet ter zake, want wat je zogenaamd "verliest" door het buitenste gaatje van de servo te nemen, WIN je weer door het buitenste gaatje op je roerhoorn te nemen. Immers: als jouw auto een totale overbrenging (van motor tot wielen) van bijvoorbeeld 3:1 heeft, doet het er toch ook verder niet toe hoe snel de cardan-as draait? Of die nu 1:1 met de motor draait, of 1:1 met de wielen, of mischien zelfs 1:2 met de motor en 6:1 met de wielen, als het eindresultaat 3:1 is, doet dat er niet toe. Maar een sneldraaiende cardan-as kan wel lichter gebouwd worden want hij krijgt maar de helft van het koppel te verwerken.
Uiteindelijk komt namelijk bij dezelfde "overbrengingsverhouding", ook het zelfde "koppel" bij het roer aan, maar het voordeel van de boel helemaal buitenop zetten, is dat de speling minder wordt, EN de kracht op de kabel wordt minder, en dus navenant de vering. Ofwel, je hebt een merkbaar nauwkeuriger besturing.

Pas als je teveel uitslag aan het roer hebt, ga je aan de servo een gaatje naar binnen, en eerder niet. En pas als je helemaal uitgespeeld bent met de mogelijkheden die de gaatjes in de hevel je bieden, ga je met de uitslagen in je zender spelen.

 

Hoe kunnen mensen met zoveel kennis elkaar nou tegenspreken? Schut maar in mijn petje.

 

Ja aan jouw de keus van wie heeft gelijk.

 

Dan doet iedereen het verkeerd.
De servo kan de meeste kracht leveren dicht bij de as, op 1 cm van de as wordt door de fabriek aangegeven.
Speling doet niet ter zake, dat heb je niet als je goed bouwt en ook buiging heb je niet.
Alle wedstrijdpiloten starten met het gaatje op de hevel op de servo dat zo dichtbij mogelijk de as zit en op de roerhevel zo ver mogelijk bij de scharnierlijn vandaan.
Dan kan je het meest precies sturen en levert de servo het meeste kracht en trekt de minste stroom.
Bij de meeste modellen voldoet dat voor de uitslag.
Als dat niet genoeg is dan ga je op de servohevel 1 gaatje hoger, dan zit je vaak op 1cm van de as.
Dat kan je dan nog een beetje beinvloeden met het vergroten van de uitslag op de zender.

GJ

 

En waarom mensen verschillende dingen zeggen?
Dat ligt aan hoe en met wat voor modellen ze vliegen.
Ik vloog met high end spul, dan moet alles ook perfect zijn om flutter en andere nare dingen te voorkomen.
Sommige modellen kunnen niet eens een servohevel gebruiken, dan moet je er een extra gaatje bijboren omdat anders de servo niet in het kielvlak past.
Ook in sommige vleugels, zelfs van hele grote modellen, kan je niet het middelste gaatje van de servohevel gebruiken omdat dat niet past en al zou je het kunnen gebruiken wordt de uitslag te groot.
Als jij met een simpel model vliegt dan maakt de krachtoverbrenging niet uit, ook een beetje speling maakt dan niet uit en als je goedkope plastic aansturingen gebruikt gaat het ook nog flexen.
In een trainer kan dat prima, niet in een hightech kist.
Sommige volgfk modellen worden ready to fly geleverd, dingen van 10000+ Euro, die zitten net zo in elkaar zoals ik zeg.

GJ

 

Dat was eigenlijk de vraag. Ik ga komende week een vliegtuig in elkaar zetten en zou graag willen weten hoe het met de servo´s moet.
Ik zet alles wel in het midden. Psychologisch gezien is het midden altijd veilig.
En ....... wat de meeste mensen doen. Dat is ook altijd zgn. veilig.

 

Hier de verklaring, wel in het duits.
Dus zoals ik het doe (en vrijwel alle wedstrijdvliegers en profies) heb je grote kracht en weinig last van servospeling, want elke servo heeft wel wat speling, helemaal die met metalen tandwielen.
Maar als je simpele kistjes vliegt maakt het allemaal niet zo heel veel uit en hoef je er geen studie van te maken, al zet je de servohevel op het verste gaatje en de roerhoorn ook.
Je mag alleen nooit je uitslagen enorm op je zender gaan verkleinen, probeer altijd bij volle uitslagen die 100% op de zender aan te houden om de hoogste resolutie met sturen aan te houden.

 

Je kunt mooi lullen, maar dat is niet zo.

En DAT doet er dus totaal niet toe, is mechanisch gezien een fabeltje. Het ding levert een koppel, niet een kracht... Het is namelijk Ncm ofwel kracht maal arm. De kracht is betekenisloos zonder de armlengte er bij te vermelden. 10 N op 1 cm arm, is precies, maar dan ook ECHT precies hetzelfde als 5 N op 2 cm arm. Want 10 x 1 = 5 x 2.
Heb je dan in het eerste geval een roerhoorn van 2 cm, en in het tweede geval een roerhoorn van 4 cm, dan komt aan het roer in beide gevallen 20 Ncm aan, omdat je een overbrengingsverhouding van 2:1 hebt. Maar ondertussen heb je wel in het tweede geval de kracht op je stuurstang (en dus de speling en de vering) gehalveerd, EN de arm vergroot, waardoor de totaalspeling nog maar een kwart van de invloed heeft.
En aangezien de kracht in de stuurstang ALTIJD ook in tegenovergestelde richting op je scharnierpennen staat, halveert de kracht (in elk geval de component die door de stuurbeweging veroorzaakt wordt) op je scharnieren dus ook, en da's best wel fijn want die scharniertjes zitten meestal in een lullig stukje (zacht?) balsa geplakt...

En die verklaring is dus kort door de bocht en niet volledig, want er word uitsluitend uitgegaan van de speling op de servotandwielen, en de speling, vering en hysteresis in de stuurstang wordt volkomen genegeerd, terwijl die meestal vele malen groter is dan de speling op de servotandwielen. Een meter Sullivankabel rekt zomaar een mm als je er twee kilo trekkracht op zet. En die rekt dus maar een halve mm als je er maar één kilo op zet door servohevel en roerhevel allebei in lengte te verdubbelen...​

Om die reden heeft bij mijn Saphir (en let wel, die heb ik niet zelf gebouwd, die is door iemand met méér verstand van zaken dan kleine ikke gebouwd) voor hoogte en richtingsroer alles op de buitenste gaatjes van de servo arm aangesloten, en zijn de roerhoorns zodanig lang gemaakt dat de stuuruitslagen kloppen. Stuurt uitermate strak en spelingsvrij, en het volle koppel van de servo komt nog steeds onverminderd bij de roeren aan.

Dit soort discussies is hetzelfde als twee motoren van 100 PK, de een draait 5000 toeren en de ander draait 10.000 toeren, en iedereen geilt op die laagtoerige motor want "die heeft lekker veel koppel", maar iedereen vergeet dat je ook een half zo lange overbrenging nodig hebt en er dus op de achterwielen exact hetzelfde overblijft, namelijk "100 pk" en dat hele koppel doet er niet toe.

Met alle respect, lang niet alle wedstrijdvliegers of "profies" hebben ook daadwerkelijk een zinnig begrip van elementaire mechanica, en dit is een stukje waarvan iedere MAVO2 natuurkunde leraar je met zijn ogen dicht zou moeten kunnen vertellen dat die wedstrijdvliegers en profies er dan toch wel een klein beetje naast zitten.

 

Bij mijn clubs zijn leden die IR of ING voor hun naam hebben staan, zowel technici als bouwkundigen.
Ik zal hen eens vragen wat ze op school hebben geleerd.
De discussie gaat mij boven de pet.
Ik hoop dat er duidelijkheid komt, want een splinternieuwe Wot Trainer staat klaar om opgebouwd te worden en ik wil dat zo goed mogelijk doen.
Zeker nu ik sinds een tijdje weet hoe het allemaal werkt.

 

Sorry Bert maar ik ga hier verder niet eens over in discussie.
Speling, uitzetting, buiging, allemaal niet van toepassing als je goed bouwt.
En ik kan het Wil in de praktijk laten zien dat de hevelwerking wel degelijk voor meer kracht zorgt, of moment, hoe je het noemen wilt.
De mensen die ik ken die het ook anderen zo leren zijn ingenieurs, geen Mavo gasten maar universitair en werktuigbouwkundig geschoold.
Een paar ontwerpen ook vliegtuigen en weten exact wat er voor krachten op de roeren en servos komen.
En als je al over Sullivan kabels gaat praten dan heb je het over beginnerskistjes.
Sullivan maar ook andere kunststofkabels worden ook langer en korter bij temperatuurverschillen, dat kan echt millimeters schelen.
als je daar mee werkt in een wat betere kist dan maken de hevelverhoudingen ook niks meer uit.

En Wil// het is een Wot TRAINER.
Dus gemaakt voor beginners.
Volg gewoon de gebruiksaanwijzing.

GJ

 

Ik begrijp dat het voor dit toestel nog niet van levensbelang is. Sterker nog, ik was me niet eerder bewust van een belang van .....
Bij eerdere toestellen nam ik altijd een van de middelste gaatjes.