Republic F84F Thunderstreak 1/6

Ja okee, spraakverwarring.
Door mijn werk zie ik privacy en security als twee aparte zaken.

 

Gisteren de dummy latches in de neuskap gemaakt die ik dan gebruik om de kap los te kunnen trekken van de magnetische bevestiging.

Ik heb ooit ergens een stapeltje neodymium magneetjes gehad die ik ook voor de latches gebruik om ze ingetrokken te houden. Ik had liever wat kleinere gehad dus geprobeerd om er 1 voorzichtig door de helft te slijpen. Helaas, wordt té warm waardoor de magnetische werken bijna is verdwenen, dan maar helemaal gebruiken. Van de andere kant, effe op de weegschaal, deze weegt maar 1 gram dus waar praten we eigenlijk over!

Ik vind foto's altijd meer vertellen dan een verhaal dus hier lekker wat plaatjes.

Eerst de schaal positie uitmeten en uitslijpen;


Stripjes met scharnier gat in lijmen;


Latches uitzagen;


Metaal stiftje van rond 1mm inplakken met cyano en microballoons;


Met 1mm staaldraad pennetje vast zetten en op profiel schuren;


De magneetjes vast plakken aan de binnenkant;


Effe wit spuiten en voilá, klaar!


Ze gaan soepel open, door de onderkant in te drukken komt het groter bovendeel er uit en kan ik zo met beide latches het luik open trekken. Weer terug duwen en ze klikken weer mooi vast flush met de romp, ik ben dik tevreden!



Dit was een tussendoortje, had eigenlijk verder met neuspoot en stuur servo willen gaan maar ben nu lekker met luiken bezig dat ik daar maar effe verder mee ga.

De cockpit kap wil ik later met een servo open en dicht laten gaan maar dat wil ik pas na de maiden gaan doen. Eerst een tijdelijke oplossing zoeken. Daarbij wilde ik simpel met een lange 2mm staaldraad van voor naar achter de kap vast zetten zoals ik ook bij mijn F16B prototype heb gedaan. Maar dan ga ik extra werk doen wat later weer ongedaan moet worden. Ik ga tóch maar de schaal haken maken die met onderliggende rollers in de horizontale sponning zitten;

Hier het origineel;


Begonnen met de haak sleuven uitmeten en slijpen;

 

pareltje om straks weer op het veld te zien.

 

Gerald wat een vakwerk wat je hier weer laat zien, waanzinnig!

Vraagje, bepaalde zaken bouw je in na de eerste vlucht, is dat een bewuste keuzen?

Mvg,

Pascal.

 

Ja, dat heb ik tot nu toe met mijn meeste modellen gedaan. Dat scheelt sowieso een hele berg werk mocht de maiden mis gaan. Daarnaast kost zo'n schaalmodel al een hele hoop tijd, zo kan ik tussendoor kijken hoe het vliegt en weer een hele berg motivatie opdoen voor de afbouw. Ook heb je vaak bij die eerste vluchten wel eens last van onwennige transport schade, bekraste vleugels en/of andere schade bij mogelijk onhandige landingen etc etc... Ik vind vliegen gewoon erg leuk dus kan dan ook niet wachten om hem zo snel mogelijk de lucht in te sturen.

 

Verder met de cockpit kap vergrendeling. Ik maak vaak gebruik van abs kunststof profielen, ook hier voor de vergrendel rail;



Eerst een test stukje gemaakt om te kijken hoe het in de epoxy romp gaat passen;


Goed passend gekregen dus verder met de rails voor de sluitinkjes;


En zo zit het dan ingeschroefd met 1mm schroefjes op de schaal positie;




Voorlopig ga ik ze manueel bedienen via het voorste luik, later zal ik het aansluiten op de kap retract servo.

Haakjes maken van 3mm printplaat;

 

Je cockpit glas is onderweg.

 

Perfect, ik wilde de cockpit al uitslijpen maar daar wacht ik nog effe mee, eerst een doorzichtige kap zien te vogelen.

 

Verder aan cockpit kap mechaniek. De bedoeling was dat ik deze later pas ging maken, enkel nu de kale bevestiging waarbij ik wél iedere keer de kap los heb tussen de vluchten. Echter...ik heb er nú zin in en dan moet je dat maar doen, das het leuke aan deze hobby, knutselen waar je zin in hebt!

Achter zit een soort scharnier deur, hier het binnenwerk gemaakt van 1mm triplex.


Om alles precies mooi passend te houden ga ik alles, inclusief scharnieren inlijmen en daarna pas het deurtje voorzichtig uit de romp zagen.

Ook de voorste 2 struts gefreesd. Ik had ze eerst uit kunstof willen frezen maar ze zijn best dun en ben dan bang dat het een wiebel toestand wordt. Dan maar van aluminium, achteraf blijken ze maar een paar gram te wegen, valt mee.


Strutjes en deur binnenkant in positie. Nu de scharnieren en sponning in lijmen en dan kan het scharnieren.


Kom ik bij de scharnier punten van de struts in de kap, daar kan ik pas goed bij als het glas gedeelte er uit geslepen is. Eerst maar eens druk maken over de glazen kap en mal. Omdat deze relatief eenvoudig van vorm is wil ik een oude methode proberen die mijn pa altijd gebruikte, simpel het plastic over de mal buigen. Natuurlijk wel verwarmen in de oven.

Bij Ray van SMT-RC stukje kunstof plaat besteld en vandaag binnenkomen;


De mal goed glad maken en stevig vast maken aan een schraag.


Oven op temperatuur brengen;


Aan de zijkanten latjes vast gemaakt om vast te houden en er over trekken maar;




Zoonlief zegt dat het perfect is...ik ben nog niet tevreden. De eerste mislukte doordat ik per ongeluk de oven bodem raakte, plastic beschadigd. De tweede kreeg ik nét niet ver genoeg getrokken waardoor hij aan de voor-bovenkant 1,5mm te hoog staat. Dat moet dus nóg een keer maar het plastic was op...

Ik gebruikte nu 1mm plaat maar ik denk dat ik de volgende poging iets dunner ga, kan ik hem er makelijker over trekken, vanavond maar eens bestellen.

Maar zo lijkt het al iets!

 

Nieuw materiaal is onderweg. Mooie voortgang. En zoonlief wordt net als pa en opa steeds meer perfectionist.

 

Verder met cockpit kap deurtje, zoals ik al zei lijm ik deze met scharnier en al in en dan op laatste los snijden.

Hier interne deur ingelijmd met aluminium scharnier;


Bekasting er omheen gelijmd;


En dan het spannende moment van los snijden en of hij dan nog wel open wilt scharnieren;


Yess....., hij scharniert gewoon open, niks vast komen te zitten! Met deze methode weet je in ieder geval zeker dat hij altijd precies past en nooit te hoog/laag/scheef komt te zitten.




Lijm naden opgeschoond en in de grondverf gezet, klaar voor verdere bedetailering en klinknagels;


Nu de kap zelf met de lock haken maar voordat ik het binnenste er uit slijp zal ik eerst de glazen kap moeten maken want anders kan ik hem niet meer als mal gebruiken. Ik ga dan meteen een tweede kap afdruk maken die ik met gips vol giet zodat ik een deftige vacuum mal kan maken voor het geval dat...

 

Nieuw kunstof inmiddels binnen, gelijk maar weer aan de slag. Deze keer iets dunner, de 0,75mm variant. Dát ging gelijk een stuk beter, in één keer een goede kap!



Nu alle randen mooi strak aanliggend en super glad. Dat laatste was bij de eerste probeersels ook een puntje, als ik namelijk de beschermde folie er af trok werd het plastic zo statisch als de pest, zowat elke kruimel in de ruimte werd aangetrokken. Dus extra goed met een doek stof vrij maken alvorens te kap te trekken. Iemand enig idee hoe je dit weer niet-statisch kan maken zonder duur ionisatie pistool?

Gelijk 2 kappen getrokken zodat ik van de tweede een deftige gips afdruk kan maken voor later. Nu kan ik het epoxyglas gedeelte uit het frame slijpen.

Ondertussen ook alle scharnier punten van de kap klaar zodat we nu aan de kap zelf kunnen werken.





Ook nog bezig geweest met servo aansturing voor de neus besturing. Servo spantje gelijmd waar ook de neuswieldeur cilinder op zit. Spantje voor de koolstof stuur pen en het aansluit garnituur. Zit nu stevig en star. In de zender programmeer ik het zo dat na onderstel up-selectie de neus stuur servo niks meer doet.

 

Glas gedeelte uit geslepen en de haken uitlijnen en vast gelijmen.


Sponning op schaal namaken van 1mm triplex;


...en alvast glad maken en spuiten, scheelt een hoop gehannes en gesjor in de nu wat fragielere kap. Hopelijk vóór het weekend de kap af, kunnen we verder met de vleugel wieldeuren.

 

Wat gebruik je voor het uitslijpen van de cockpitrand Gerald? Dremel schijf voor de rechte stukken maar wat voor de flauwe curves?
Ik vind het altijd maar een vies klusje met al die vezels, gebruik je er ook een stofzuiger bij?

Verder prachtig werk

Groeten Ralf

 

Hoi Ralf, het is inderdaad ook een smerig klusje, balsa stof is wat dat betreft wel wat fijner om mee te werken en waarschijnlijk ook een stuk gezonder. Ik probeer meestal mondkapje (die hebben we genoeg nu....) op te zetten maar ik geef toe dat ik voor de kleine stukjes dat wel eens vergeet...effe adem inhouden dan. Sowieso altijd goed opletten welke kant je op slijpt, ik probeer nooit naar me toe te slijpen! Stofzuiger idd voor de grote stukken en later alles opzuigen.

Ik gebruik gewoon een standaard dremel met allerlei opzet stukjes, schijfjes voor de rechte stukken en freesjes voor de kromme stukken. Het ronde schuur tooltje gebruik ik vaak. Later hand schuren, ik heb een bak vol met allerlei houten radiussen en vierkantjes waar ik met dubbelzijdige tape grid 120 schuurpapier op plak. Ook heb ik zo'n permagrid blok die ik steeds vaker gebruik, erg slijtvast én recht!

Maar het blijft rotzooi inderdaad dat gfk bewerken.

 

Tnx Ray, materiaal was deze keer wél op tijd, die post bezorgers blijven het maar druk hebben!

Boet bemoeid zich er zo nu en dan mee, van mij hoeft het niet maar hij zoekt me steeds vaker op en friemelt dan wat mee aan rest hout. Jou inpak bescherm hout was goed van pas gekomen!

 

Heb effe fotootje gemaakt van mijn schuur garnituur, allemaal gewoon basic spul. Soms zoek ik een schuur radius, een buis oid. Daar plak ik dan met dubbelzijdig plakband grid 120 papier op. Niet op de foto is ook nog een permagrid blok, ook ideaal.

 

Gisteravond de sponning en de bovenste scharnier met deurtje vast gelijmd met 24hr epoxy. Alles goed vast tapen en straks kijken hoe het los komt. Vanavond de strut scharnieren doen.

 

Strut scharnieren ook vastgezet in de sponning met M2 boutjes, vandaag kijken of hij loskomt....yesss! Het scharnierd heel mooi en recht. Je krijgt de scharnier punten nooit 100% spel vrij dus ik was bang dat de kap snel zou kunnen wiebelen of misschien zelfs niet helemaal parallel recht in open stand maar ik ben super tevreden, mooi star maar ook soepel genoeg voor als er later een servo op komt. Ook sluit het soepel en blijft goed gelocked met de sluitingkjes dicht.









Nu komt het lastigste (altans, dat vind ik ,zelf), de doorzichtige kap. Dat vind ik altijd een precaire klusje. Er kunnen snel beschadigingen komen, moet exact passen, lastig vast te klemmen tijdens lijmen en je hebt meestal maar één poging...

Dan wil il ook nog iets van een simpel sluitingkje maken zodat de kap niet zomaar dicht kan waaien of vallen, nog effe over nadenken.