De Berg is van Jan!

Dat is met het Brabantse accent net zo.

Vooral zo doorgaan.

 

Het zwaartepunt van Nederland (https://nl.wikipedia.org/wiki/Geografisch_middelpunt_van_Nederland) ligt op enkele steenworpen van Hell.
En dan betwijfel ik nog of de hoeveelheid Oer, hier in de bodem, in de weging is meegenomen.
Dus alles rondom is folklore / dialect.

Ik ga vooral zo door

 

Pardon, lezen en er niet zelf iets anders van maken.
We de banjo speler en ik hebben het over een accent, niet over een dialect.
Dialecten hebben hun eigen klanken, woordenschat en grammaticaregels.
Terwijl een accent een andere klank is.

 

Wij Nederlanders noemen het Brabants geen accent en geen dialect, maar een spraakgebrek.

Is er eigenlijk wel belangstelling voor mijn sleutelverhalen? Gezien de reactie op mijn Amerika verhaal twijfel ik een beetje. Zo ja, dan maak ik er een feuilleton van onder naam "opa vertelt". Die titel is namelijk sinds zondag 21 maart van toepassing.

 

Die wij, staat dat voor alle opa's op de Berg?

Gefeliciteerd met het klein kind, wat is het een jongen of meisje?

 

Een meisje en een mooiere baby zal je niet gauw zien.

 

Gefeliciteerd met het klein kind Corrien,is mij ook vorig jaar overkomen

 

Ik wens je nog vele jaren van genot Jan.
Gaat het "lab" nu verder aangepast worden tot 'baby-meisje opvang locatie'?

 

Gefeliciteerd opa!

 

Gefeliciteerd Jan ..... is het nu ook: “Oma duifje” geworden?

 

Mijn duifje is nu uiteraard oma geworden, dus als ik haar nodig heb roep ik niet meer "joehoe, duifje" maar "joehoe, omaatje". Nu denk ik er ook over om geen verkleinwoordje(s) meer te gebruiken, dus dan kan het mogelijk ook nog "joehoe, oma duif" worden. Dat joehoe hou ik er in ieder geval in.

 

Proficiat! En welkom in de wondere en prettige wereld der grootouders.
Daar waar je een kleinkind met vieze luier onmiddellijk richting ouders schuift met de dienstmededeling: "Sorry, maar luiers verschonen ben ik verleerd. Ik zou het arme kind (m/v) alleen maar prikken. En ja dat prikken geldt ook voor Pampers en dergelijke"
Daar waar je het kleinkind, zodra het weer een schone luier aanheeft, gedronken heeft én (héél belangrijk!!) een boertje heeft gedaan meteen weer liefdevol opeist.
Overigens: dat van dat boertje moet je tot een leeftijd van zo'n jaar of vier volhouden, want ook die potjes Olvarit babyvoeding maken smerige vlekken op je zondagse pak. Met name de worteltjes-variant. Die zou op een reddingsboot als fluoriserende verf niet misstaan.
Dat spul op je goeie goed gaat oma Duif niet prettig vinden. Je kunt dan oehoe'n tot je een ons weegt: ze vindt er iets van.

Maar voor de rest hoop ik dat je Nynke mag zien opgroeien tot een mooie, struise, Westlandse meid.

 

Maak je maar niet ongerust, oma zal haar schoondochter vast al wel hebben verteld, dat opa absoluut niet te vertrouwen is met luiers en eten geven. Binnen de familie is het dan ook een vast gespreksonderwerp, dat die ene keer, dat hij op vakantie zonder moederlijk toezicht z'n zoon een fruithapje mocht geven het op z'n rug zat. Enne nee, ik wist best wel het verschil tussen de voor- en achterkant en ik wist ook best wel hoe ik moest mikken. Als je echter een beweeglijk kind hebt en je hebt een prachtige simulatie van een lepel-vliegtuig gegeven, dan verwacht je niet dat op het moment suprême zo'n wurm zich vliegensvlug omdraait. Aangezien z'n slabbetje en z'n gezichtje toen al vol zat met het halve potje Olvarit trok oma duif een heel erg nare conclusie. Over luiers zal ik kort zijn. Zodra ze aan de Olvarit gaan laat je het verschonen graag aan een ander over.

 

Ik maak me nooit ongerust. Heeft geen zin. Als er iets naars gebeurd, heeft het sowieso geen zin om je daar vooraf zorgen over te maken.
Die tijd kun je beter besteden door iets leuks te doen onder het motto: "Nu kan het nog, straks niet meer."
Jezelf ongerust maken is zonde van de energie. Doe je dat teveel, dan mooet er ergens weer een windturbine bijgebouwd worden om al die energie op te wekken en daar vindt iemand vast weer iets van, onder het roepen van: "Not in my backyard!"

Ik geef je hooguit wat wijze raad vanuit mijn grotere ervaring als opa.
Van ondertussen 2,45 kleinkind.
Waarbij opgemerkt dient te worden dat die 0,45 'as we spreak' vakkundig en liefdevol gevoerd wordt via de navelstreng van dochterlief.
Geen ges*demieter met borstvoeding, Olvarit of de peristaltische gevolgen daarvan.
Maar dat terzijde.

 

Beste meneer de ervaringsdeskundige.
Het is van Olvarit de bedoeling dat de inhoud van het potje bij de kleine er in gelepeld wordt.
Niet het potje zelf ook.

 

Nou, ik denk dat het de firma Olvarit een zorg zal zijn wat je met de inhoud en/of het potje doet.
Als je het spul maar koopt.

 

Ik denk dat het m.b.t. het moeilijke woord "peristaltisch" het toch wel enige invloed heeft of het potje of alleen de inhoud van het potje er in gelepeld wordt.
Die potjes is wel gevaarlijk met al die groenten en fruit.
Voordat je het weet is het blijvend vegetarisch.

 

Kennelijk is de "Olvarite fase" belastend voor ouders en aanverwante begeleiders.

Laat ik als ervaringsdeskundige ook eens een duit in het zakje doen.
Mijn vroegste herinneringen aan voedsel gaat terug naar de afhaal Chinees.
Tot dusver heb ik alles daarvoor succesvol weten te vergeten.

Mijn vader bracht dan zelf een (flinke) pan mee, met een theedoek.
Deze pan werd vol gelepeld met nasi, een paar dikke plakken gekookte ham en een gebakken eitje.
Uiteraard met een beker saté stokjes& saus.
Ik ben er "groot" mee geworden en er nog steeds dol op.

Moraal van dit verhaal;
Bespaar je zelf en de kleine de frustraties van gemalen groente papjes. Er is een reden waarom dit terug "gegeven" wordt.
'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. '

 

Maar zo een kleintje nasi met hamplakken volproppen lijkt mij ook een slecht plan. Bovendien komt het er ook weer uit, zij het in de luier of op de rug van oma of opa of mama. Niks mis met die potjes, tenzij je zelf aan de slag wil met de blender. Mijn kroost is groot geworden na vele potjes en bambix.
Hoe ik zelf ben groot geworden ben ik helaas vergeten. Ik zal het eens aan mijn ouders vragen.

 

Bambix is toch een merk cement?!?