Bouwverslag van de gaffelschoener “Irene”.

Erg sjiek stuurrad Bert prachtig!!
En idd mooie machientjes en kundige gebruiker zo te zien!

 

Dank je Ard en dat doorgaan, dat doen we .
Ze zeggen altijd dat goed gereedschap het halve werk is, dus dat heb ik maar goed onthouden en in mijn oren geknoopt .
Groet, Bert

 

Dank je Diom .
Maar zo moeilijk is dat werken met die machientjes niet, alleen een beetje creatief denken is vaak al voldoende om er iets moois mee te kunnen maken .
Groet, Bert

 

Zeer mooi bouwverslag.

Grtjs,Marc.

 

Mooie vorderingen! En tijd over hebben... hoe krijg je dat voor elkaar?

 

Dank je Crispijn .

Ik zei, bijna .

 

Ik dacht al, anders moet je me dat toch eens even uitleggen

 

Vervolg bouwverslag.

Het is al weer even geleden dat ik mijn bouwverslag bijgewerkt heb, niet dat de bouw in die tussentijd stil gelegen heeft, maar bij gebrek aan de juiste materialen is de bouw en voortgang daarvan een beetje behelpen en ongeorganiseerd geweest .
Nu is mijn streven ook altijd geweest om de bouwfases een beetje overzichtelijk en niet teveel "heen en weer" of "van de hak op de tak" te beschrijven.
Dat, in combinatie met het eerder genoemde gebrek aan juiste materialen, maakt het dan best wel eens wat lastiger.
Inmiddels heb ik weer wat aan materialen, of een alternatieve oplossing daarvoor, gevonden en dus tijd voor weer een vervolg update.

Bij de laatste update was net de roerstand en de ruwbouw van het bemanningsverblijf klaar.
Ramen en een afsluitbaar toegangsluik / deur waren er toen nog niet, dus daar eerst maar weer de boel opgepakt en mee verder gegaan.



Het voordeel van werken met een machientje als deze is, dat je er zo gemakkelijk en mooi exact dezelfde dingen kan maken en dat is voor iets als bijvoorbeeld raamkozijnen toch wel een hele must vind ik .
Maar gewoon met een hand (figuur)zaagje, een setje (sleutel)vijltjes en een velletje schuurpapier kan natuurlijk ook nog steeds .



Dingen zoals luiken en toegangsmogelijkheden worden niet verder op de bouwtekeningen beschreven en zijn dus naar een vrije interpretatie van de bouwer te maken en te bepalen wat hij daar wel of niet mee doet.
Natuurlijk heb ik eerst even bij andere bouwers gekeken en gezocht naar ideeën, maar al vrij snel heb ik toch maar gewoon mijn eigen plan getrokken en iets gemaakt wat bij mij paste.
Geen tekening vooraf, maar gelijk een stukje hout, een maatlatje, wat heen en weer meten en gewoon beginnen.
Tijdens het werk ontstaan vanzelf de ideeën en komt er hopelijk iets toonbars uit voort .


Een groefje als motief vond ik zelf mooier dan een potloodlijntje, dus ...... weer met gebruik van het freestafeltje.




(Geen nood en toch kwam hij goed van pas ).
Een etmaal vochtig opgespannen zorgt ervoor dat de veerkracht een heel eind verdwenen is en er nu een mooie bolling ontstaat, die daarna ook makkelijk spanning-vrij te verlijmen is.


Het luik moet ook nog een beetje heen en weer kunnen schuiven, dus ook daarvoor - moeilijk is het niet - wat passends gefreubeld.


Ook alvast de stijlen van de ingang gemaakt waar straks de deurschotjes in moeten komen.
Omdat ik de gemaakte onderdelen eerst onafhankelijk van elkaar wil lakken (blank) en op kleur schilderen, moet ik nog even wachten met de boel op elkaar te verlijmen.
(dus om die reden het lijmklemmetje).







'
Tussendoor af en toe ook al even bezig geweest met het dek te belijnen.
Ook hier weer het nodige over geGoogled. Als je wilt is er zoveel - van een simpel recht, tot de meest kunstig en met de lijnen van het dek meelopende vormen - over te vinden, dat je in "no time" door de bomen het bos niet meer ziet.
Maar simpelweg gezegd; het betreft hier een oud voormalig werkschip en daar gebruikten ze - mede om kosten te besparen - vroeger gewoon "recht toe - recht aan" planken zonder verdere franje voor.
Hoewel een sier- of yachtdek wel een mooie uitdaging om te maken is, komt me nu dat werkdek even niet verkeerd uit en - omdat ik dat zelf mooier en rustiger vond - heb ik gekozen voor het gebruik van relatief wat bredere planken.
Op een ander forum heb ik ergens een truckje gezien om proppen (de afdek van schroeven) in het dek na te bootsen, dus ik denk dat ik dat nog wel wil bekijken en toevoegen.
Later meer hierover en zal e.e.a. wat beter of duidelijker te zien zijn.


De 2 Mastvoeten.

De mastvoet is zo'n onderdeel wat eigenlijk om te maken ook weer niet zoveel voor stelt, maar waarvoor je dus wel een stukje "Solid Wood" nodig hebt, vrij vertaalt een stukje degelijk hout.
Vroeger (vóór de corona) zou ik hiervoor - en nog een aantal andere dingen waar ik het straks ook nog voor nodig heb - even bij de bouwmarkt of een timmerbedrijfje binnengelopen zijn en gevraagd hebben of ze niet een stukje afval kozijnenhout o.i.d. hebben.
Nu in deze periode is dat een stuk lastiger en schoof ik dit punt van de bouw steeds voor me uit.
Op enig moment attendeerde mijn vrouw me op een oude snijplank en de vraag of ik het daar niet van kon maken ?
Al aan van alles gedacht en gekeken, maar daaraan nog niet , dus even meten en jawel, dat zou nog wel eens kunnen werken .
Betreffende snijplank is een Beukenhouten snijplank die ooit per abuis een keer in de vaatwasser heeft gezeten .
In het geval van deze plank kon die daar - met zijn verlijmde delen - niet echt tegen, de lijm liet los en was vervolgens voor voedselbereiding verder totaal onbruikbaar.
Vervolgens heeft de plank, of in elk geval de restanten ervan, een poosje dienst gedaan als basis-ondergrond om de stoommachine van een van mijn stoomsloepen - als deze buiten het schip staat - in testopstelling proef te laten draaien.

Lang verhaal kort; Als je een stuk "Solid Wood" nodig hebt en je kan het nergens vinden, loop je naar de keuken, pak de snijplank, stop hem (per ongeluk) in de vaatwasser en daarna heb je een mooi stukje beukenhout waar je nog best wat aardige dingen uit kan maken .

Voor de rest zeggen onderstaande plaatjes denk ik genoeg.






Na het ruw uitzagen, voor een beter (in)zicht, eerst even de blokjes haaks en glad gemaakt.
Daarna de volgende bewerkingen.


Meten is weten .








Het past en sluit mooi op de bodem van het schip aan. Het verder verlijmen komt later.


Het schip heeft een boegspriet. Om die te bevestigen en op zijn plek te houden zijn er o.a. twee staanders die door het dek via een dwarssteun op en tegen de romp van het schip rusten.
Hiervoor moesten er in het voordek nog twee dek-doorvoeren gemaakt worden.
Even had ik gedacht dit met een handzaagje te doen, maar onderstaande methode werkte sneller en preciezer.
De vraag vooraf was wel even, hoe? en of je een dek van bijna anderhalve meter nog met enige redelijkheid op zo'n klein kruistafeltje kan spannen en bewerken?
Als je zorgt voor een licht geleidende ondersteuning en met je vrije hand tijdig een beetje assistentie verleen, gaat het en is het zelfs een makkie .






Gelijk op de onderkant van het dek de extra verstevigingen aangebracht waar later bovendeks de zeil-overlopen op moeten komen.


Voor de vierkanten gaten in het achterdek, waar straks de achter-bolders in komen te staan - hetzelfde verhaal als vóór.


De achterbolders worden eveneens uit de eerder genoemde snijplank gefabriceerd.
De reden dat deze stevig en op de romphuid gemonteerd moeten worden is dat deze bolders straks ook dienst doen om het vaste eind van de schootvoering op te beleggen.
Met dat laatste zou er soms wel eens flink aan gerukt kunnen worden.










Alles nog los, te krap om vooraf even te lakken, maar dat is een luxe probleem voor later .

Ik ben inmiddels al wel een stukje verder dan dat het bovenstaande verhaal gaat, varen doet zij voorlopig nog even niet, maar de volgende keer verder.

Tot zover weer even.

Groet, Bert

 

Geweldig Bert, grote klasse.
Grt Peter

 

Sjiek hoor Bert! Gaat een mooi scheepje worden. Gr. Klaas.

 

Vervolg bouwverslag.

Nadat bij de vorige update de dekdoorvoer-openingen voor boegsprietsteunen gemaakt waren, is het nu tijd om verder te gaan met deze steunen en bevestigingspunten.




Om deze steunplaat ook weer zo goed mogelijk op de wanden van de romp aan te laten sluiten, zijn de kanten als vanzelfsprekend met de rompvorm mee, afgeschuind.


Hier de steun voorzichtig - volgens tekening - en ter eerste oriëntatie, met een heel klein druppeltje lijm in de romp aangebracht.
Goed dat dit met een minimaal druppeltje lijm gebeurd is, want ondanks alle nauwkeurig nagestreefde precisie blijkt later toch dat deze plaats niet helemaal correspondeert met de bovenliggende openingen in het dek en de boegsprietsteunen nu min of meer een beetje onderuit gezakt komen te staan .
Buiten deze kleine misrekening en dat dat dus wel even opnieuw bekeken moet worden, moest de steun er toch nog even uit omdat net achter deze steun er ook nog steeds een bevestigingsoogje voor het waterstag in de romp gemaakt moest worden.
Nu biedt mijn rommelbakje een keur aan diverse oogjes en frutseltjes, maar net niet datgeen ik hiervoor nodig had en moest ik dat dus nog ergens bestellen en wachten op de levering daarvan.


Dat ook deze steunen met behulp van het freesbankje gemaakt zijn, zal naar ik aanneem voor niemand een verassing zijn .


Omdat het mooie (klem)passingen zijn kan ik eerst de staanders door het dek en daarna de rompsteun daaraan schuiven.
Nu het dek terug op de romp leggen en met het bij mijn vrouw geleende make-upspiegeltje bekijken wat dat in de romp doet.
Dit werkt prima en ik zie nu ook beter waar eventueel nog iets aangepast moet worden.
(het naastliggende tandartsspiegeltje geeft te weinig totaal overzicht en is daarmee hier te klein voor dit werkt).


Nu zijn ze nog veel te lang, maar als straks alles een definitief plekje heeft kan de boel precies op goede hoogte gemaakt en afgewerkt worden.


Een stukje RVS 1,6 mm (las)draad voor het maken van het bevestigingsoog van het waterstag.

Normaal loop je daarvoor bij een plaatselijk constructiewerkplaatsje binnen, maar nu in deze coronatijd is dat wat lastiger en spontaan ergens binnenlopen wordt - behalve dat ik dat zelf ook niet zoek om te doen - nu wel even wat minder gewaardeerd dan voorheen.
Gelukkig hebben en kennen we een Chinees die voor een habbekrats graag een paar stukjes op de post doet .


Het is lekker taaie draad en na een kwartiertje meten en buigen heb ik nagenoeg het perfecte waterstag-oog gemaakt.
De eerste (bovenste) zat eigenlijk perfect, maar toen ik bedacht dat er straks ook nog een matje en een laagje epoxy op de romp moest komen, denk ik dat dit oogje daarna te ver terug in de romp gaat vallen en heb ik nog een tweede - iets langere - versie gemaakt.
Alles is nu nog los, dus ik kan er nog even een paar dagen over nadenken.




Als straks de boel verlijmd en een matje op de buitenkant aangebracht zijn, zal, naar ik verwacht, dit oog er nooit of te nimmer zomaar uitgerukt kunnen worden .

De Hennegatskoker / roerkoning.

Dit was eigenlijk mijn eerste benodigde "Solid Wood" waar ik een poosje geleden tegenaan liep en niet zo snel wist waar ik dat, in deze pandemie-periode, nu weer eens vandaan moest halen.
De oplossing werd uiteindelijk in de reeds eerder genoemde en besproken snijplank van de vorige update gevonden.

Onderstaand uitsnede uit één van de bouwtekeningen, toont dat het niet zo'n heel moeilijk onderdeel is en toch liep ik voor mezelf wel ergens tegen een paar puntjes van aan.
Op de tekeningen, de (inmiddels) talrijke video's en een ander forum waar veel over de ontwerpen van Gary Webb gesproken en getoond wordt, zie ik dat ze het roer met zijn as, gewoon koud in het gat, wat ze net daarvoor in het "Solid Wood blok" geboord hebben, steken en daarbij, behalve een beetje vet, verder geen enkele vorm of manier van lagering gebruiken.
Nu wil ik - hoewel ik dat nog nergens duidelijk gezien of gehoord heb - best aannemen dat je met voldoende vet of dunne lak de binnenkant van dit geboorde gat voldoende tegen indringend water kan conserveren, maar mijn idee is het toch niet helemaal en wil dit bij mijn boot, met wél de inbouw van een lageringsbus, anders doen.
Ik ben er van overtuigd dat ik zeker niet de eerste zal zijn die hier probeert een nieuw of ander wiel uit te vinden, ik zal vermoedelijk wel nummer ...... zijn, maar naar alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ik enkele dagen geleden pas voor het eerst (op dat andere forum) gezien heb, dat een andere bouwer ook voor het toepassen van een lagerbus gekozen heeft en dit daar publiceerde.

Verder geen gezeur daarover en nu maken zoals het mij goeddunkt of bij mijn stijl van bouwen past.
Wat ik er nog wel even aan toe wil voegen is, dat ik denk dat je met de toepassing van een lagerbus deze iets verder uit de romp kan laten steken en zodoende ook een betere rompafdichting rond dit punt kan maken.





Beginnen met het maken van de (roer)servo-houder.


Twee plaatjes gelijk en een beetje hoog in de machineklem opgespannen vraagt (tegen het resoneren) om wat extra ondersteuning van een paar lijmklemmetjes.


Wederom de bewuste en eerder besproken snijplank, die hier nog een mooie en dankbare andere bestemming weet te verkrijgen.
Normaal gesproken zou dit Hennegat onderdeel uit één deel moeten bestaan, maar ik heb geen mogelijkheid om een haarzuiver en recht uitgelijnd gat van ca. 8 cm diep en 8 mm rond te boren .
Ook de (donor)snijplank is - terwijl ik ca. 25 mm nodig heb - maar iets van 15 of 16 mm dik, dus de oplossing voor dit alles is, de hennegatskoker - misschien iets bewerkelijker dan verwacht - gewoon uit twee delen te maken en later tot één geheel samen te voegen.




Even wat hoeken meten en bepalen.


Als je twee assen (x en de y) gelijktijdig moet bewerken wordt het voor het (handmatige) freesbankje wel een beetje lastig en biedt de schuurmachine met zijn in twee hoeken verstelbare schuurtafel wel betere en makkelijkere opties .


Even passen en controleren.



Daarna in de twee helften de halfronde goten frezen, waar later een messing pijp als lagerbus van 6 (inw) - 8 (uitw) mm past.
Zowel deze messing-lagerbus als de 6 mm dikke roer-as heb ik in China kunnen bestellen.
Ik had dit ongetwijfeld ook in NL kunnen bestellen, maar ik denk niet dat men hier tegen CN-tarieven stukjes van buis of pijp met een lengte van enkel tientallen cm. wil versturen.






Het begint ergens op te lijken, sinds vandaag is ook het laatste messing materiaal en nog wat andere bestelde spulletjes uit CN binnen.
Hopelijk is dat allemaal een beetje wat ik ervan verwacht en kan ik binnenkort beginnen aan het exact pas maken en samenstellen van dit onderdeel.




De hennegatskoker (hier nog even zonder de bus) komt uiteindelijk precies te midden van het vijfde spant te staan, dus daar kan ik nu een stuk uitzagen om ook hier de boel weer mooi pas te maken.




Met (voor het roer) het bewuste gat in de bodem boren wacht ik nog even tot ik zover ben en ik alles gereed voor definitieve montage heb.
Het horizontale stippellijntje (net boven de onderkant van het spant) is overigens de (theoretische) waterlijnhoogte die het schip straks op deze plaats heeft.


Samen met de servohouder begint het al weer ergens op te lijken.


Tot zover weer even.

Groet, Bert

 

Vervolg bouwverslag.

Tijd om het winch-systeem voor de zeilvoering te maken.

Vrijwel alle onderdelen van dit systeem zijn zo gemaakt dat je er later voor onderhoud, afstellen of 'what ever', nog gemakkelijk bij kan en als het nodig is, deze ook weer uit het schip kan nemen.









Om straks de spanning van de omloop-lijn nog wat bij te kunnen stellen, heeft de grondplaat van de servo, een paar verlengde gleufgaten gekregen.
Dit is gewoon met en volgens de bijbehorende tekeningen gemaakt.
Het enige (kleine) verschil is dat ik de zaak niet met zelftappers (de bekende parkers), maar met behulp van M2 (in)slagmoeren en (RVS) inbusboutjes in elkaar zet.
Als ik me niet vergis worden deze (in)slagmoeren ook nog wel eens "klauwmoeren" genoemd.
Met de keuze en gebruik van (in)slagmoeren kan je een vrijwel onbeperkt aantal keren de boel vast en los zetten, zonder dat daarbij de anders gebruikte parkers hun grip in het materiaal zouden kunnen verliezen.
Mijn ervaring - ook bij voorgaande bouwprojecten - is dat je deze keuze voor de kosten niet hoeft te laten .






De M2 (in)slagmoeren tijdens de montage.
In dit geval zijn het de moeren t.b.v. de servo, maar uiteindelijk gebruik ik ze vrijwel overal en zeker op die plaatsen waarbij de achter- of onderkant straks niet of lastig te bereiken zijn.












Misschien dat er in of op de batterij- en de ontvanger-berging nog ergens een aan- uitschakelaartje gebouwd moet worden, maar dat komt dan later nog wel.





Helaas, deze opvulling en verhoging van het vóór in het schip geplaatste omloopwiel blijkt net iets te weinig, dus daar moet ik zelf wat passends voor maken.


Het keurig van een kogellager voorziene omloopwieltje wat de Chinees mij voor slechts € 1,44 "all-in" toestuurde .


Meestal hou ik er zelf niet zo van, dus hier bij uitzondering, één van de weinige keren dat je mij tijdens het werken (of prutsen ) op een foto ziet.



Als je dikker hout nodig hebt (zie 3 foto's terug) dan dat er in je voorraad aanwezig is, moet je dat anders oplossen, in dit geval door meerdere lagen van wat je wél hebt, op elkaar te lijmen en daarna even opnieuw de boel glad en strak afwerken .

Geen mens of hond die daar straks ooit nog iets van ziet, maar als ik eerlijk mag zijn, vindt ik de eenheid in hout zelfs nog mooier dan bij die van 3 foto's terug .
Moet ik het straks natuurlijk ook wel blank en niet in een kleurtje lakken .





Voor het idee nog even los buiten het schip.



De M2 (rvs) inbusboutjes komen eveneens uit China en zijn van redelijke kwaliteit.






Even een stukje lijn op de de winch gespannen en met behulp van een servotester het zaakje getest en gecontroleerd.
Test geslaagd (kon ook eigenlijk bijna niet anders) en later, als we naar het bovendekse gaan, hier verder mee .



In deze dek-opening moet de kajuit (met afneembaar dak) nog gelijmd worden, maar ook met de aangebrachte kajuitopbouw blijft het winchsysteem straks goed bereikbaar voor onderhoud, batterij opladen of wisseling daarvan .



Dek-proppen.

Op bovenstaande foto was het al even te zien en vandaar dat ik dit onderwerp ook maar gelijk aan dit deel van het verslag vastmaak.

Op de 1:1 schepen worden vaak ter bescherming en camouflage, de bevestigingsschroeven wat dieper in het hout verzonken, vervolgens wordt daar bovenop een prop van hetzelfde hout in-gelijmd en de boel egaal glad afgewerkt.
Daarmee is het schroefgat beschermd tegen vuil, de kans op inwateren en aan het oog onttrokken.

Deze techniek en toepassing was me uit mijn 1:1 botenwereldje bekend, maar had er tot een week geleden, nog nooit aan gedacht om hiervan een simulatie o.i.d. op een schaalmodel aan te brengen.
Vorige week kwam ik op een ander forum onderstaande foto van de bouw van een ander Gary Webb ontwerp tegen en besloot ik dit voor mijn Gaffelschoener ook eens te willen proberen en toe te passen.

Het verhaal is simpel; Je neemt een oud vijl of schroevendraaiersheft, maak, boor of hoe je dat ook wilt doen, in een stukje stafmateriaal een holle pons van de gewenste diameter, bevestig dit in het handvat en je hebt je eigen proppen-pons.
Met deze pons kan een simulatie van proppen in je dek, (een beplankte) romp, (of alles wat je op een houten schip kan bedenken en waar deze afwerktechniek dus gebruikt zou kunnen worden) drukken.


(voorbeeldfoto geleend en gekopieerd uit een verslag op een ander forum).

Het voordeel van iets eerst bij een ander zien is, dat het idee er reeds is en je zelf alleen nog maar hoeft te bedenken of je het ook precies zó , of dat je het zelf toch liever wat ander wilt doen .

Bovenstaande foto is prima en mooi gedaan, maar bij mijn simulatie van dekplanken zouden deze naar schaalverhouding in het echt zo'n 25 cm breed zijn.
Planken van 25 cm breed zitten op de kopse kanten toch al gauw met minimaal 2 schroeven vast.
Om dat een beetje mooi en strak aan te kunnen brengen heb ik gekozen om hiervoor geen potloodlijnen (die je later ook weer weg moet zien te halen) te gebruiken, maar heb ik van een stukje afval hout een hulp-malletje gemaakt.
Met behulp van deze mal is het een kleine moeite om een steeds terugkerende, mooi en strak afwerkingspatroon te maken.
Eenmaal daarmee klaar heb ik voor de luiken op het voor- en achterdek (in het echt ca. 15 en 20 cm breed) nog een aangepast en wat kleiner malletje gemaakt.

Als je er dicht genoeg bij sta, kan je, zonder dat het een beetje 'te' wordt, de proppen redelijk goed zien, maar verderaf gaan ze aan het oog verloren en dat is - net als in het echt - eigenlijk ook precies de bedoeling van de proppen .


De zelfgemaakte proppen-pons met de mallen.
Voor een volgend gebruik zal hij eerst weer even opnieuw geslepen moeten worden .



Mijn proppenpons heb ik met behulp van een oud sleutelvijl-handvat gemaakt en daarin een, op de draaibank scherp gedraaid, messingbuisje geperst.
Na ruim 360 proppen ponsen was het scherpe er wel aardig af en bij een volgende keer zou ik het ponsgedeelte ook liever van een stukje hard metaal als bijv. rvs willen proberen te maken.

Met het potloodlijntje op het malletje zelf, heb ik gelijk te juiste maat voor de tegenoverliggende kopse kant en proppen.

Of ze na het lakken ook nog voldoende herkenbaar zijn weet ik niet, dat zal ik vooraf eerst op een proefstukje uit moeten proberen, misschien moet het met een heel dun potloodlijntje nog iets opgehaald worden, maar nogmaals; eigenlijk is het de bedoeling dat je er ook weer niet al te veel van ziet en dat het een iets of wat subtiel detail moet blijven.

Te echt kan of wil ik het ook weer niet maken, want dan zouden er halverwege of in elk geval op meerdere plaatsen in de planken nog 'tig'' proppen bij moeten komen en dan wordt het m.i. toch veel te druk en te afleidend .




Tot zover weer even.

Groet, Bert

 

Hallo,
kan ik via deze weg eventueel aan de plannen van dit scheepje komen??

Net zoals de emma versie volg ik deze al een enige tijd op youtube ik ben ik erg geëintereseerd in deze scheepjes en wens ze graag te bouwen.

Alvast bedankt,
Mvg
SC

 

In de eerste post staat een link naar 'Bearospace Industries' de site waar je de plannen kunt bestellen.

Groeten, Jan.

 

Verloopt deze bestlling een beetje vlot?

Mvg

 

Tug87,
Leuk dat er weer wat interesse in een Gary Webb ontwerp is.
Mijn ervaring met het bestellen van de plannen was dat ze zo ongeveer binnen 24 uur dat zij het door mij overgemaakte geld binnen hadden, de boel verzenden.
(E.e.a. hangt, omdat ze aan de andere kant van de wereld in een andere tijdzone leven, ook nog een beetje van de tijd op de dag af).

Mijn verslag was door het gevoel van ..... een beetje stil gevallen (te saai of te langdradig ), maar de bouw zeker nog niet.
Het kriebelt nog wel, dus misschien dat ik binnenkort toch maar eens moet proberen om de draad weer op te pakken .

Groet, Bert

 

Ok dan denk ik dat een poging ga wagen en het plan van de emma ga bestellen en zien wat het zegt,

grtz
Sc

 

Bert,
Leuk om te zien hoe je je helemaal uitleeft met dat bootje.Wordt vast een plaatje!
Lekker doorgaan zo en hou ons op de hoogte met foto's svp.

 

Ik dacht laatst nog, hoe zal Bert gaan met de bouw van Irene! Ben je stiekem wel aan het doorbouwen maar je schrijft er niet over..!

We kijken uit naar een vervolg van het bouwverslag, je hebt een mooie stijl van bouwen dus dat is leuk om te volgen!

 

Dank je Ard ,

........... en ja, foto's zeggen vaak zoveel meer dan woorden, dus die houden we er straks gewoon in of erbij.

Ja Crispijn, en ook jij bedankt voor de complimenten en de aanmoediging .

ik ben wel (stiekem) aan het doorbouwen, maar toen ik er ongeveer een jaar geleden aan de bouw begon dacht, en was ik bijna van de overtuiging dat de boot afgelopen voorjaar of zomer wel zijn Maidentrip zou beleven . In die tussentijd toch ook weer veel andere dingen gedaan waardoor ik van die Maidentrip voorlopig toch nog een stukje vandaan zit .

Iemand op een ander forum en in een ander deel van de wereld schreef afgelopen winter eens dat hij het plan had, om voor een ludieke in het voorjaar te houden familieregatta, 4 stuks Gary Webb scheepjes nodig had en die te willen bouwen (geplande bouwtijd voor die 4, ik geloof iets van 2 tot 3 maanden (totaal)). Ik meen dat het hem gelukt is, maar over het wel of niet slagen van de regatta heb ik daarna niets meer vernomen.

Een mooi voorbeeld van tempo en tempo houden , maar die past dus niet bij mij .

Vandaag overigens ook afscheid genomen van mijn laatste 1:1 (zeil)boot.
Als ik op de boot of in de haven was vond ik het leuk en kon ik er nog steeds van genieten, maar als ik thuis was zag ik er steeds vaker tegenop om er naar toe te gaan, (onderhoud, zorg, enz. ..... ) en ja, dan is het op enig moment en na ruim 40 jaar gewoon mooi geweest .
Degene onder ons die er zelf een (1:1) hebben of vroeger gehad hebben, weten ongetwijfeld ergens wel wat ik bedoel .
Zeilen zal voortaan - tenzij ik nog eens een keertje als opstapper gevraagd wordt - bestaan uit varen met wat ik zelf bouw en dan ook nog als (beste?) stuurlui aan de wal .

Ik kan me vanaf nu dus weer volledig met de afbouw van de Irene gaan bezigen, waarbij ik natuurlijk ook ga proberen mijn verslag weer op gang te krijgen .


Groet,
Bert