De perikelen van WdeW, deel 2

Klopt, motor uitzetten werd in die tijd door veel RC1 vliegers gedaan. Doe het zelf ook met mijn (brandstof) Mach 1, als je zeker weet dat de hoogte en snelheid ok is, motor uit.
Land veel makkelijker.

Grt,

Arnoud.

 

Ik ben er uit: meteen na het opstijgen de motor uitzetten en landen.
Morgen even proberen .

Voor alle duidelijkheid: er zit geen remmogelijkheid op.

 

Een goede vlieger zet het model ook dan netjes aan de grond. Direkt een bocht maken en wind mee landen. (Ja dat gaat goed, je land alleen op vrij hoge snelheid)

Je hebt toch een Hobbywing regelaar ? Die regelaar heeft een instelbare remfunctie.

De Curare kun je ook bouwen met speedbrakes in de vleugel. Mijn Curare heeft deze ook, gebruik je bij het figuren vliegen (snaprol en downlines) tijdens de landing heb je deze niet nodig.

Grt,

Arnoud.

 

Helaas is de uitspraak van de Vliegende Rechter bindend .

 

Motor uit op final lijkt me logisch, mijn Cosmic Wind met een 12x12 prop met motor stationair (1500-2000 rpm?) kreeg ik op 1 meter boven het veld maar aan het einde van het veld vloog ie nog steeds op 1 meter.
Maar Wil vliegt electro, ik weet niet of er een rem op de regelaar staat of dat ie freewheelt maar de prop heeft dan geen trekkracht meer.
Ik denk dat het probleem niet zo zeer in de Curare zit maar tussen de oren van Wil.
Tot een week geleden ging het allemaal prima, OK, het buigende landinggestel maar geen problemen met landen, meer met opstijgen.
En nu moest ie, omdat er ooit eens, in 2022, mais komt te staan, proberen om hoger binnen te vliegen.
Het eerste wat ik tegen hem aan de telefoon zei was, wat een onzin, mais wordt geen 4 meter hoog en..
Dan moet je hoogte omzetten in snelheid, dat krijg je er nooit uit.
En voila, mijn voorspelling werd waarheid, die snelheid krijg je er niet uit, ja, slippend, een beetje, maar met een vleugelbelasting van 95gr/dm2 is de kans op overtrekken enorm.
Dus gewoon even <control-alt-delete> van de laatste 2 weken en dan is het probleem opgelost, gewoon weer zo binnenkomen als je het altijd deed.

GJ

 

Neuh... slechts drie.... (geen geintje, toen ik een paar jaar terug mijn paramotortje kwijt was en ik in het maisveld zocht, kon ik met mijn handen niet bij de onderkant van de kolven)

Ik zie dat je nu opeens 95 g/dm2 noemt (was een paar pagina's terug nog 65 g/dm2 of zo), en hoewel dat heftig lijkt denk ik dat dat echt wel wat meevalt
Mijn Chartertje vliegt al met 63 g/dm2 (Robbe loog gewoon over hun 44 g/dm2: 2150 gram, 33,8 dm2) en die is absoluut "lichtvoetig" met zijn slechts 5 cc viertakt op benzine.

 

Ja, mais haalt 3 meter wel, maar als je op een normale hoogte, 5 meter, binnenkomt dan heb je 2 meter speling.

Ik zei al meteen 95 gr/dm, waarschijnlijk nog wel hoger.
Wij ballasten zwevers wel eens tot 100gr/dm en je kan dan bijna eeuwig halfpipes blijven vliegen, er zit zoveel energie in.
En dezelfde zwever bij 65-60 gr/dm houd zijn snelheid niet vast, dus het is echt een wereld van verschil.
Een Chartertje heeft een Clark Y profiel, dat lift enorm.
Een Curare is half symmetrisch, die lift is stukken minder, de weerstand ook.
Ik denk dat de experts met Xfoil of zo wel uit kunnen rekenen wat de overtreksnelheid is maar ik vermoed dat ie extreem hoog ligt, heel dichtbij landingssnellheid.
Wil kan eens proberen het zwaartepunt een paar millimeter naar voren te brengen, dan overtrekt ie minder snel en word ie wat goedmoediger.
Maar zoals ik schreef, waarom kon ie hem 2 weken geleden wel landen en nu niet meer?
Er is niets veranderd aan het model maar wel in de instructie... hoger aan komen vliegen.
Dat zit nu zo tussen zijn oren dat ie kortsluiting heeft.

Ik heb ooit iemand gelest, was een vreemd figuur en ik was de enige die hem wilde lessen.
Electrozweefbrevet, dat bestond toen nog.
Op een gegeven moment gingen we op voor brevet.
Iedereen was een beetje in een jolige bui.
Bijna alle figuren gevlogen en ik zeg, doe eens een looping.
Hij begon te pruttelen dat het niet in het brevet zat, hij gaat rare dingen doen en land het model, loopt kwaad weg.
Dat geintje bracht hem zo van zijn stuk dat ik eigenlijk weer vanaf halverwege moest beginnen om hem vertrouwen in mij maar vooral hemzelf te geven.
Daar heb ik ook van geleerd.
Je moet enorm uitkijken met wat je iemand laat doen.
1 stapje hoger kan zomaar 3 stappen terug zijn.

GJ

 

Met het "hoger binnen komen" (oefening van JVE) houd ik mij niet meer bezig.
Die laatste 50-100cm (grondeffect) lijken wel een eeuwigheid te duren.
Vandaag ga ik hem gewoon tegen de grond kwakken.

En nu ga ik, geheel onverstandig (dat zal zo meteen blijken) het veld de schuld geven;
Je kunt alleen oost-west of west-oost binnenkomen.
Komende vanuit het westen heb je met een paar opstakels te maken en je moet de laatste bocht vlak nemen.
Komende vanuit het oosten lukt het meestal wel, door vrij zicht en je kunt hem goed nakijken.
Bij noordenwind moet je cross landen (gisteren zelfs 90 graden)
Bij zuidenwind heb je helemaal een probleem, door rollende winden vanaf de bomenrij. De meesten blijven dan thuis.
Met weemoed denk ik nog wel eens terug aan het prachtige veld in Maasdriel. Helaas moesten wij daar weg van de vogelvereniging.

Iedereen een fijne zondag gewenst.

 

Exact en dat is Wil. Prima kerel, maar tussen zijn oren komen eerst alle negatieve scenario's. En dat geeft knikknietjes. Wat hij nodig heeft is 1x voor gedaan en dan rustig nadoen. Althans dat is wat ik hier uithaal.

 

Voor bomen hebben ze een oplossing.
Dat gebruiken ze hier dagelijks, houtkachels.
Enige dat je nodig hebt is een goede kettingzaag.

Wat betreft het veld, ik heb er 1 of 2 keer gevlogen dus kan niet echt oordelen.
Maasdriel was geweldig maar leer je daar van?
Toen ik met Gerben ergens in 2009 begon naar shows te gaan en daar gast te vliegen (voor publiek, maakt het ook enger) keken we eerst naar eventuele uitwijkmogelijkheden om te landen.
In 2010 met wedstrijden begonnen en ook in het buitenland.
Daar kan je niet zeggen, ik land hem wel daar, of ik kom wel zo binnen, dat moet gewoon volgens een bepaalde manier en op een bepaalde plek.
En soms stond er ook wel eens een boompje in het traject dat je vliegen moest, voor je gevoel stond die boom altijd te dichtbij dus dan is het een kwestie van je model kennen en afstand inschatten.
Van dat soort dingen leer je enorm.
En jezelf afsluiten voor storende invloeden als dat nodig is.
Op een show in Oberhausen in Zuid-Duitsland vloog ik een demo met een supersterke F5B kist, 7,5 kilowatt op 1600 gram.
Ruim 1500 man stonden te kijken.
Het enige dat ik hoorde toen ik hem gooide was de commentator die hem eigenlijk al meteen kwijt was, en het publiek die ik wow en dergelijk hoorde roepen.
Maar daarna heb ik niets meer gehoord, te geconcentreerd aan het vliegen.
Vooral het landen was eng, ik moest over bomen van 20-30 meter hoog aankomen en wilde hem voor mijn voeten neerzetten alleen was ik vergeten de kleine uitslagen in te schakelen.
Maar na de landing was ik er weer helemaal bij en stroomden de mensen naar mijn model om te zien wat dat nou precies was.
Van dat soort ervaringen leer je enorm, op vreemde velden vliegen, op plekken vliegen waar je je niet comfortabel voelt.
En zelf vind ik het altijd een uitdaging om met lastig vliegende modellen te vliegen, alles wat doorsnee is vind ik saai.
Ook geen goede eigenschap maar dat komt gewoon door de ervaring.

JIj hebt Wil ook een beetje door, je kent hem ook persoonlijk.
Het is net een huisdier met een rugzakje...
En dat rugzakje zit in het begin van zijn opleiding, gebrek aan basiskennis, daardoor enorm veel crashen, en ja, ik zeg het gewoon nog een keer, slechte instructeur gehad.
Dus alle lof voor JVE die hem in korte tijd om heeft kunnen vormen.
Maar de crash angst zit er gewoon in.
Zelfvertrouwen ontbreekt nog een beetje en door hem dingen te laten doen die niet mogelijk zijn met een model breek je dat verder af.

GJ

 

Dat is eenvoudigweg de waarheid en die mag gewoon gezegd worden. Ik leer niet meer zo snel, kan slecht onthouden, zie altijd erg op tegen iets nieuws, enz. De figuren voor het brevet leren: man wat een ramp. Ik dacht bij elke figuur "dat gaat mij nooit lukken". JVE heeft mij dat stap voor stap en geheel relaxed aangeleerd. Hij heeft mij van een zekere paniek afgeholpen. Ik dacht wel eens "ja, als die man zo rustig blijft, laat ik het dan ook maar doen". In Duitsland bij GJ, boven een dal hebben we ook staan oefenen. GJ kan heel simpel uitleggen wat je moet doen. En tot mijn eigen verbazing doe ik het dan gewoon na. Ik kreeg zelfs zoveel zelfvertrouwen, dat ik zelf de Wot heb ingevlogen, terwijl GJ hem helemaal niet over kan nemen.

En nu ga ik iets bekennen. Komende vanaf het lastige westen, durf ik de gas niet meteen na de bocht dicht te zetten. Dat durf ik pas als ik het toestel beter in beeld hem en na de obstakels. Vandaag, de laatste van de Curare. ga ik dat wel doen. Gaat hij aan gort, dan ben ik wat eerder thuis.
Jammer, maar helaas.

 

Je moet gewoon kijken of hij nog reageert op rolroer.
Als ie slechter gaat reageren, iets gas of tikkie down geven.
Zodra je boven het veld zit kan je hem neerzetten, ben je al voorbij jezelf en vliegt ie nog, doorvliegen en opnieuw proberen.
Zoals Willem zegt, je HOEFT niet te landen, zolang je motor nog stroom krijgt kan je proberen, proberen, proberen.
En anders roepen, dat iemand je even begeleid, 2 zien meer dan 1.
Wat betreft het aan de wilgen hangen van de Curare en overstappen op de Xtra.
Foute beslissing.
De Xtra is een stap de andere kant op van wat jij uiteindelijk wil.
En nu ga ik weer verder met mijn Blauwe Engel...

GJ

 

Kun je 'm niet boven het veld vliegen op maishoogte en dan het gas dichtzetten? Dan kijk je wat ie doet en hoe ver ie zweeft. Einde van het veld gas erop en herhalen. En dan steeds een stukje verder zweven of juist andersom en eerder het gas dicht. Ik zou dan vertrouwen in de kist krijgen denk ik.

Maar kan goed dat dit onzin is, ik word niet gehinderd door enige kennis.

 

Niet tegen de grond "kwakken", gewoon tegen de grond "vleien"... Zolang je maar strak stuurt, hoef je niet je kist uit te flaren.
Ik KAN mijn Saphir niet eens flarend landen, want die gaat nog véél langer door dan jouw Curare (geen geintje, die kun je stationair op hoogte houden, dus die gaat met lopende motor ECHT oneindig door...).

En die heb ik tot nog toe ook nog steeds iedere keer heel aan de grond gekregen, door simpelweg heel voorzichtig steeds lager te gaan vliegen... 20 cm, 10 cm, 5 cm, 2 cm, en dan staat ie, weliswaar met een noodgang, maar hij stáát....

 

Er is geen mais, dus het is allemaal gewoon onnodig.
Een "beginner" moet je niet lastig gaan vallen met onnodige dingen, laat hem eerst maar uren maken en zelfvertrouwen krijgen.

GJ

 

Ik vraag me af of je met een prop moet gaan remmen, dus vrijloop. Of dat je de motor op de rem moet zetten om juist de gang er in te houden.
Snelheid is immers controle.


Dus op hoogte zetten en uitmelken.
Zien wat ie doet.
Kaos heeft een dikke vol symm vleugel.
Stil gezet... relatief... in de wind... maar tov positie gezien vanaf de grond.
Maar er gebeurde niets. Bleef hangen als aan een touwtje. Beetje down?
Maar viel niet weg. Motor op stationair.

Ieder model heeft zo zijn trekjes.
Dat moet je aftasten om er achter te komen.
Inverted zal de kist dezelfde grap ook wel uithalen. vast iets wiebeliger.

Dat testen doe je niet 1 meter boven de grond.

Veel low passes maken, alsof je land. 10x achter elkaar... dan bemerk je wel wanneer ie door de knietjes zakt. En dan weer rusig de power er op.
Touch and go, spelenderwijs. 50 euro barrel. Enige wat kan breken is je ego. Dat ziet verder niemand. Balsastof veeg je weg als schuurstof.

Ontspannen vliegen. De uren die je maakt, zeer gedreven, haal ik niet eens.

Ik ga naar het veld, vlieg drie accu’s leeg of stook een halve liter methanol. Das al veel.

Maak landingen. Een tritsje. Wat zwaaartekracht ontkennender figuren zonder dwang...

Waai uit en geniet van het moment dat pardoes alweer voorbij is, om rozig en voldaan naar huis te gaan.

Maar als een kist knurftig vliegt, ga ik uitdokteren waarom. En dan pas ik het maar aan als het te ernstig is. Niet elke kist vliegt pardoes lekker.

Curare is vlot. Vlieg je vlot en constant. Bedacht om wedstrijd te vliegen en te winnen. Puur een medium daartoe.

Zinvol om te lezen hoe Prettner hem vloog.
Niet in de snelheid, maar in de constante.

Mijn buurman zet zijn Curare gewoon neer. Stuurt em daartoe. Motor aan of uit. Tanks worden soms leeg gevlogen. Moet ie toch ook binnengaats gebracht worden.

Oogt automatisch. Dat is te oefenen.

Dat is geen nadenken maar getrainde motoriek.

1001 meningen. Maar je oefent om het in te trainen.
Doen, doen en nog eens doen. De kracht zit in de herhaling en dan loslaten.
Wat tot aal anders gaan doen. Weg leggen en een totaal andere kist pakken. Vraagt om omschakeling.

Merk je dat je niet verder komt, dan is dat je limiet. Maar die heb je nog niet verkend?
Of het is de grens van de kist.
En geen hond die daar wakker van ligt.

Er zijn modellen die ik niet eens wil vliegen. Zou ik slopen. Kan ik slecht tegen. Mijn limiet.

 

Ik moet overduidelijk buiten mijn comfortzone gaan. Dat is de enige manier.

 

Nee, je moet je niet gek laten maken.
Zelf logisch nadenken.
Hoger invliegen voor mais.
Hoe hoog word mais, waar komt het te staan en hoe vaak met je dan over dat mais binnenkomen ( windrichting).
Als je dat analyseert dan zal je bedenken dat mais niks uitmaakt.
Dus hoef je ook niets te veranderen en je druk te maken.
Pas als ze een gebouw naast het veld gaan bouwen, of een windmolen, dan kan je overwegen anders binnen te gaan komen.

GJ

 

Heb je boven de maïs ook hoger het grondeffect?

 

Zeker ! Als je laag over het mais vliegt en plots is er geen mais meer zal je kist meteen zakken.