Een eigen ontwerp en eigen bouw 4m50 e-zwever.

Ik kan de plaatjes weer niet zien, je server heeft geen certificaat dus denkt Firefox dat het onveilig is.
Maar even inhoudelijk, ik denk dat ik wel snap wat er voor plaatje staat.
Je wil flexischarnieren maken.
Je komt vrij makkelijk door dat carbon heen met een half Dremel doorslijpschijfje.
Zo deed ik dat ook altijd, gewoon heen en weer krassen langs een stalen lineaal, dan kras je door het carbon heen en niet door het kevlar.
Vaak lukt het ook wel met een iets scherpere schroevendraaier.
En het schuim zou ik verwijderen met een dunne soldeerbout, dan heb je niet zoveel troep, het brand dan gewoon weg.
Dat doe ik ook bij mijn flexischarnieren.

GJ

 

Vast! Als iemand me kan helpen hoe ik een certificaat in Apache werkend kan krijgen i.c.m. SSL / HTTPS ...
Ik heb een week zitten stoeien en kreeg het niet aan de praat.

Wat zijn dat?
Wat ik wil is een scharnier middels kevlar weefsel, en aan de andere kant geen open V-spleet, maar zo'n spleet die middels zo'n half ronde lip is afgesloten. Zoals al die mallen gebouwde kisten hebben.

Inderdaad, met zo'n Dremel diamant-schijfje. Gaat heel mooi en veilig, mits met de hand, niet in de dremel ...
Schroevendraaier vind ik riskanter. Meer kans dat je door het kevlar heen raspt.

Over het verwijderen van het schuim is door mij nagedacht.
Voordat het schuim in de carbon kous is geschoven, heb ik er een laag bruine verpakkingstape omheen geplakt. Het zou er dus makkelijk uit te trekken moeten zijn.

 

Ik kan de tekening zien met FIREFOX

 

Ja, dat heet een flexischarnier of bekender, elasticflap.
Normaal gesproken kan je niet met een mes, laat staan met een schroevedraaier door kevlar.
Bij de uit mallen gebouwde modellen deed ik het altijd met een geslepen schroevedraaier.
Dan was de buitenhuid ook carbon met balsa of rohacell en als scharnier gebruikte ik dan peelply of kevlar.
De naar binnen hangende lip maakte ik van plakband en dat dan insmeren met epoxy.
Door het gewicht zakt het plakband rond naar binnen en krijg je een ronde dichtlip.
Andere methode is een stukje electrabuis nemen, die door de helft zagen en de binnenkant insmeren met lossingwas of PVA.
Daar lamineer je dan 2 laagjes 80 grams in en laat het uitharden.
Dan los je het en voila, een dichtlip.
Die moet je dan alleen nog aan het roer lijmen.

GJ

 

Je mist de tekening GJ, het gaat er om dat er ook aan de binnenzijde nog een carbon doos is ingelijmd. Je krijgt dus aan beide kanten van het kevlar carbon nu.
Om de foto's te zien: rechts-klik op het plaatje, open image in new tab (of iets dergelijks). Hij is dan niet meer cross-site en het zou moeten werken.

 

Ja, ik heb het plaatje gezien.
Dat er aan beide zijden carbon zit maakt niets uit

Het gaat erom dat de schaal weggehaald word tot op het kevlar.
En ook aan de binnenkant.
Dat is prima te doen met krabben met een schijfje of schroevedraaier.
Ik heb het tientallen keren gedaan, en ook met peelply.
Dat is lastiger omdat je daar wel doorheen kan snijden, door kevlar bijna niet.
Dat was dan van binnen naar buiten, carbon, balsa, kevlar en de buitenschaal carbon en als eerste laagje een glasweefseltje van 49gram.

GJ

 

Lieden,
Met dank aan mede forumlid Dirk77 doen vanaf gisteravond mijn afbeeldingen het weer. Bedankt Dirk!

 

Ik had geen problemen maar fijn dat het is opgelost.

 

De afgelopen tijd zat de kak er een beetje in. Een overgeslagen voorjaar, weinig kunnen vanwege alle corona-maatregelen, vervolgens kregen onze (uitwonende) zoons corona (één op de IC, achteraf bleek dat vanwege ontregelde diabetes, maar je schrikt je wezenloos), en 1 schoondochter, en kleinzoon … Vervolgens ging er het eea. mis bij het aanbrengen van de verf etc. Ik moest me er echt weer toe zetten.
Maar eindelijk is er weer voortgang.

Ik heb een naam verzonnen voor het model: "Avonturier", en die naam wil ik in rood met een mooi lettertype op de vleugel hebben. Dus ... de mylar goed ingewaxt en hoogglans gepoetst. Een clubgenoot heeft een snijplotter, en daarmee de sjabloonfolie gesneden. Op de ingewaxte mylar aanbrengen, en spuiten maar.
Nou, dat was geen succes. Het trok op diverse plekken open. Dan nog maar een keertje spuiten ... uiteindelijk 4 lagen nodig om het dekkend te krijgen.

En dan … het moment suprème: de sjabloon folie verwijderen. En dat ging uiteeekend. Inclusief grote delen van de verf. @#$%! Daarna een flink aantal test gedaan. Alle met het zelfde resultaat. Hier twee foto’s van een test.
Hieronder wat testwerk.






Gemaakt met tape, dus niet 100% strak. Maar als test voldeed het.

Glas erover en in het vacuüm.


De enige manier is: dikkere verf (die niet opentrekt) en het sjabloon direct na het verven verwijderen. Mijn ervaring is dat watergedragen verf niet goed hecht aan epoxy, dus geen GAMMA’s of KARWEIen. Maar gelukkig bestaan er ook nog verfspecialisten.
Toen ik eenmaal wist hoe het wel moest, een nieuw sjabloon gemaakt, en gaan met die banaan.



Vervolgens de witte banen aanbrengen, net al op de onderkant. Ook dat is weer spannend, want ook daar moet ik afplakken over de rode letters heen. Met alle risico om dan het rood er weer af te trekken. Dat is gelukkig goed gegaan op één heel klein plekje na. Die heb ik na drogen met een klein penseeltje met de hand gecorrigeerd. Alleen als je het weet kun je het zien.





Op bovenstaande foto zie je de onderkant van de vleugel, en de voorbereidde mylar.

Hierover komt eerst een laag 50 grams glas, en daarover de 160 grams koolstof, dat wordt omgekeerd op de vleugelkern gelegd (met de koolstof op de kern en de mylar bovenop. Vervolgens de vacuümzak in. Goed op letten op kreukels. Eenmaal onder vacuüm gaat het op de onderschaal, bovenschaal eroverheen. Flink wat gewichten op voor- en achterlijst, en dan maar wachten.



Morgen vliegen en zondag gaan we het resultaat bekijken.

 

Ik vind je keuze om over de geschilderde letters af te plakken heel gewaagd. Had het zelf niet aangedurfd omdat dat ik bang zou zijn de letter van de mylar te trekken. Gelukkig is niet iedereen zo bang als ik .

Super dat het je gelukt is en ik ben erg benieuwd naar het resultaat.

 

Ik had (heb) een heel fraaie plastic afplak tape van Tesa, ooit bij de GAMMA meegenomen. 20 mm breed tegen de plakkant heb ik (± ter hoogte van die letters) een 16 mm brede andere tape geplakt, zodat nog maar een 4mm breed plakrandje overbleef. Dat heb ik over de rode letters geplakt, en alleen naast de rode letters goed aangedrukt. Als er wat verf onder de tape op de letters zou lopen is niet erg, later ligt dat nl. onder de letter.
Los trekken ging goed zolang het rustig wordt gedaan en niet 'insnijdend'.

 

Weer een paar stapjes verder.
Het vleugel middenpaneel is uit het vacuüm. Goed gelukt, maar niet perfect. Ik had het afzuigpunt op de vleugel gezet en niet ernaast. Gevolg: de Mylar was rondom een beetje omhoog gekomen: 0,7mm heb ik gemeten. Dat heb ik tot 0,2-0,3 mm kunnen terugbrengen. Maar je blijft het wel zien. Aerodynamisch minder van belang, want het ligt vlak voor het scharnierpunt van de flaps.

Eerste klus hierna: neus- en achterlijst netjes schuren. De neus was nog open schuim, dat heb ik 2mm 'uitgegraven', de binnenkant van de carbon huid wat geschuurd, en daarna gevuld met 10 strengen 24k carbon (springbomen worden nu krakbomen ). De verse vleugelhuid ter plekke uiteraard goed afgeplakt (met blauwe tape, matige plakkracht).


Na het uitharden de neus mooi in vorm geschuurd mbv. het gefreesde sjabloon.


En toen mocht het vleugeltje even van het mooie weer genieten en lekker een hele middag in de volle zon nabakken.


Vandaag begonnen met de volgende stap: de liggers voor de tippen. Eerst hulzen gemaakt voor de verbinder, en vandaag de capstrips erop en eronder gelijmd. Dat ligt nu uit te harden. Bijna 2 linker gemaakt. Maar op tijd gezien.


De volgende stap is kops balsa tussen de twee capstrips maken en kous eromheen wikkelen.

 

Zo na een heeeeele lange bouwstop deze week weer de draad opgepakt.
Eerst maar weer eensgoed het geheugen opfrissen. Hoe zat het ook weer. Wat heb ik EXACT gedaan, en hoe had ik het bedacht. Dat is van belang voor hoe verder te gaan.

De laatste acties van mij (hier niet gemeld) was de ligger maken voor de tippanelen. De capstrip waren al gemaakt. Daar moest nog wel een ligger van gemaakt worden. De laatste foto van het vorige (bovenstaande) bericht laat het begin ervan zien. Ik had nog wel staand bals tussen beide capstrips gelijmd, maar dat hier niet meer gemeld.
Vandaag heb ik die liggers omwikkeld met diagonaal glas. 50 grams. De eerste 25 cm (verbinder+10cm) 3 lagen, 2 lagen tot 45 cm, de rest 1 laag. Daarna een Kevlar roving strak om het geheel gewikkeld, begin en eind van de roving met een druppel secondelijm gefixeerd.
Het glasdoek heb ik geplaatst door doek en ligger beide licht met Bison hobby-lijm in te spuiten, dan kun je de ligger er voorzichtig op leggen de rand passend snijden, netjes vlak voor vlak omwikkelen, en met wat overlap afsnijden en ook vastplakken.

Hier zie je de ligger met het glasdoek aan een kant.


Vervolgens Kevlar omwikkelen en de andere ligger.


Nu ligt de boel in het vacuüm, en onder en lekker warm elektrisch dekentje.

De liggers lijken niet alleen krom, ze zijn het ook. Er zit een V-stelling-knik in van 2,2° en twee achterwaartse knikken.
Dat maakt het bepalen van waar het schuim uit de kern moet worden gesneden ontzettend moeilijk, maar daar ben ik uit. Dat wordt de volgende stap komende week.

 

Altijd baas boven baas ... je hebt niet je schuimkern gebruikt als kern voor de ligger dus?

 

Nee. Kops/staand balsa. Dat kan zwaarder belast worden.

 

Hele klus! Ik ben benieuwd hoe je dat netjes taps hebt gekregen.

 

Dirk, ik heb van wat duitse f5b kist bouwers geleerd dat een ligger nooit gebogen mag zijn omdat de vleugel dan zou gaan torderen.
Ik heb in mijn eigen bouwsel wat nu in de huiskamer ligt dan ook een rechte ligger bedacht hoewel het voor mij zelf ook logischer is dat ie gebogen met de voorlijst meeloopt maar de experts zeiden wat anders.

GJ

 

Schuren. Heel rustig schuren, en vooral de tijd nemen.

 

Mijn (gevoelsmatige) reactie daarop is: dat klopt, maar dat klopt alleen voor een ongepijlde rechte ligger. Zodra de ligger een pijlstelling heeft (niet haaks op de vliegrichting) introduceer je (bovenop de torsie vanuit het profielmoment) een extra torsie-moment. Maar een voorwaartse plus achterwaartse pijlstelling compenseren elkaar ook weer (deels).
Een pragmatische benadering: Alhoewel ... die wel/niet bemande Arcussen/JS123's/Discussen vliegen toch best wel aardig met hun geknikte liggers?!

 

Nou zijn die f5b vleugeltjes ook wel een stuk dunner, 10mm is al dik, dus dan zal dat een grotere invloed hebben.
Ik weet niet wat er in de echte/speelgoed Arcusachtigen zit aan liggers.
Ik meen ooit eens bij een gecrashte Horky een V-ligger gezien te hebben, dus 1 voor en 1 na het dikste punt van de vleugel.
We zullen het zien als ie vliegt.

GJ