Hallo iedereen, Ik ben al een tijdje bezig aan een 2m Swift, helemaal geprint. De bedoeling is om hem te slepen of in Zoutelande of op Cap Blanc Nez in de wind te gooien. Het model werd eerst in rhino getekend en dan naar solidworks geexporteerd om het in stukken te knippen en er printbare dingen uit te krijgen. De romp werd in ASA geprint. Het is een schaal van 1.5mm dik waarin ik oogjes heb gemaakt om er carbon staafjes in te lijmen. Ook werden er uitsparingen voorzien voor de stuurstangen, servo's, en de sleepkoppeling. De vleugels bestaan uit solide delen die in PETG zijn geprint met 5% vulling. In de vleugel zitten 2 carbon buizen van 5mm. Een staafje van 2mm in de aanvalsboord, een buis van 8mm tot aan de servo en dan 2 sleutels van 10mm en een van 6. 3 sleutels in totaal om wat meer oppervlakte te hebben om krachten over te brengen. Het toestel is voorzien voor 3 HS225mg servos in de romp en 2 HS125mg's in de vleugel. Tom
Het prototype zoals het nu in de foto's hieronder staat weegt 1447gram, inclusief servos en batterij. De rolroeren, de cockpitkap, lijm, scharnieren en lood missen nog. De scharnieren gaan ook bestaan uit geprinte onderdelen, geprint in een flexibel materiaal. De uitgerekende printtijd is wat meer dan 250uur. Maar er zit al veel meer printtijd in door verschillende teststukken te printen. Als alle stukken geprint zijn lijm ik hem pas in elkaar. Het model op de foto's is een dry fit. Als hij vliegt, en als hij niet in stukken uit elkaar explodeert bij een van de eerste vluchten maak ik de bestanden beschikbaar. Groeten, Tom
Een kleine update, Alle stukken zijn geprint. De romp, de stabilo met het hoogteroer, de staart met het richtingsroer en de rolroeren zijn in elkaar geplakt. De geprinte scharnieren van de startvlakken werken perfect. Die van de vleugels niet en die heb ik vervangen door een vlak stukje geprint rubber met gaatjes in voor een goeie hechting. De vleugelscharnieren waren van een iets ander ontwerp, maar het eigenlijke probleem zat bij de rolroerstukken zelf. Omdat ze zo smal en hoog zijn hebben die een heel klein beetje gewiebeld tijdens het printen. Hierdoor is de vorm van de opening niet 100% en konden de scharnieren er niet in (zie foto). Het gewicht momenteel is 1710 gram. Dit is exclusief lijm voor de vleugels, wat kleine dingen zoals vijsjes om de servos vast te zetten en dan nog lood om het toestel te balanceren. Inclusief al de rest. Groeten, Tom
Interessant project! Geloof zelf ook in de combinatie 3D printen en carbon versteviging met strips en buizen. En niet alleen voor vliegtuigen Vanwaar PETG voor de vleugels, en niet LW-PLA? En waarom ASA voor de romp? Ik gebruik zelf ook PTEG voor functionele onderdelen. Zelden gezien dat er een RC vliegtuig van geprint wordt! Ben dus erg benieuwd!
Het idee was om heel het toestel in ASA te printen. Dit om de mechanische en thermische eigenschappen van het materiaal. Ik heb een omhulsel gemaakt voor mijn printer met een Ikea tafeltje en wat plexiglas om de warmte bij te houden en die ASA beter te kunnen printen. Voor de vleugel onderdelen bleek dit echter niet genoeg. De stukken trokken krom en op sommige plaatsen kreeg ik lagen die uit elkaar trokken bij het afkoelen. Met een betere kast rond de printer en eventueel een verwarming erin kan ik dat waarschijnlijk oplossen, maar dat zou mij allemaal te ver brengen vond ik zelf. PETG heb ik dan gekozen als next best thing. Het allereerste proefstukje voor de romp had ik in PETG geprint en dat was zo sterk dat dit een logische tweede keuze was. Volgens hetgeen ik op internet gelezen heb is PETG ook sterker als PLA dus van daar. Tom
Helder! PETG is wat stijver en flexibeler dan PLA in de regel (minder broos). Soortelijk gewicht ontloopt elkaar niet veel. Welk merk gebruik je, Prusament?
Ik ben gelijk naar Colorfabb overgestapt op aanraden van anderen... Maar ben er minder tevreden over dan de samples die ik van Prusament bij mijn mini+ had gekregen. Sowieso is er voor Colorfabb PETG geen profiel in Prusaslicer. Dan moet je gaan experimenteren, wat ik eigenlijk niet wil. De volgende batch filament gaat uit Tsjechië komen iig
De Swift heeft gevlogen. 7 keer in totaal. En er kan nog eens gevlogen worden Nadat de afbouw helemaal gedaan was heb ik hem op de weegschaal gelegd. 2130g. Dat is 130g meer dan wat ik als maximum in mijn hoofd had. Als het toestel enkel op zijn buitenste vleugeldelen gelegd werd, was er ook al een zekere buiging in de vleugel. Daardoor kwamen er deuken in de bovenkant van de vleugel, tussen de infill. Niet echt bemoedigend dus. Het weer was ook verre van ideaal. Er stond een redelijk stevige en turbulente wind. Maar er moest gevlogen worden. Ik was te benieuwd. De eerste sleepvlucht hebben we heel snel afgebroken omdat de sleeptrein niet meer mooi hing. De landing was brut maar het toestel was nog heel dus we konden nog eens proberen. Tijdens de volgende 6 vluchten heeft het toestel tijdens het slepen toch een paar keer een serieuze snok gekregen. De landingen waren ook niet allemaal even proper maar buiten een lijmnaad aan de romp die losgesprongen was, is er nergens schade gevonden. De vleugels waren af en toe wel wat aan het buigen, maar vliegtechnisch heb ik daar (nog) niets van gemerkt. Vliegen deed hij eigenlijk heel goed, voor zover ik met de wind van vandaag veel kan zeggen over de vliegeigenschappen. Ik merk precies wel dat hij een beetje overgewicht heeft. Loopings en rollen gingen goed, maar soms viel hij ineens stil in een figuur. Het zwaartepunt was wel conservatief naar voor gelegd. Het toestel is over het algemeen vrij snel wat tof is om te vliegen, maar het remt slecht af met de rolroeren omhoog. Dit gaf best wat spectakel bij de landingen. Wat mij betreft is het experiment helemaal geslaagd. Ik ben nu zeer benieuwd om hem eens in zoutelande af de duin te gooien. Op facebook heb ik twee filmpjes gezet, ik hoop dat ze zichtbaar zijn als ik hier link https://www.facebook.com/video.php?v=991160878181169 https://www.facebook.com/video.php?v=478543090661231 Groeten, Tom
Gefeliciteerd met de geslaagde vlucht! Vliegen doet ze iig! En ik vind het geweldig dat PETG ook prima vliegt
Vandaag is de Swift in Zoutelande getest bij 6bft. En dat ging beter dan verwacht. Ik had 40gram lood uit de neus gehaald om het zwaartepunt wat achteruit te brengen. Nu ligt het op 30% mac en dat was al veel beter. Het mag nog een beetje achteruit. Volgende keer 33% proberen. Het toestel deed het heel goed. Af en toe zag ik wat flexibiliteit in de vleugel, maar niets zorgwekkend. Rollen, loopings, cubaanse achten, etc werden allemaal zonder problemen gevlogen. Rugvlucht moest wel redelijk ondersteund worden. Dit is een van de redenen waarom ik het zwaartepunt nog achteruit ga proberen te leggen. Het vliegen was tof en probleemloos. Het landen daarentegen was... interessant. Zoals eerder gezegd zijn de rolroeren als remmen niet efficient. Het toestel remt niet. De eerste twee landingspogingen zijn touch en go's geworden. Bij de 3de poging heb ik harder aangedrongen en na twee sprongen stond de Swift op het strand. Een uitdaging dus. Wat kan er nog beter: - Stijvere vleugels zouden beter zijn denk ik. Als iemand hem wil bouwen om op een helling te vliegen is ABS of ASA misschien toch beter geschikt voor de vleugels. En misschien een paar % meer infill gebruiken. - Remmen, op een of andere manier. - Meer rolrate. Hij vliegt nu plezant, maar het kan nog beter. Ik ga eens zien of ik dit mechanisch nog kan doen. Maar mijn dag was helemaal geslaagd. Tom
Als het niet buigt dan breekt het, buigen zonder vervorming of breuk is toch geen probleem ? Maar ik denk dat deze manier van bouwen een grote toekomst heeft , omdat je in het ontwerp gemakkelijk ? de buigstijfheid kan aanpassen Prachtig resultaat
Hier is nog een link naar een filmpje https://www.facebook.com/video.php?v=1843541272661195 Het buigen is geen echt probleem maar ik denk dat hij misschien ook wat twist en dat ik zo rolroerefficientie verlies. Maar dat weet ik niet niet zeker. Een vlucht met een klein cameratje op de romp kan hier antwoorden brengen. Een ander probleem was ook het kleurenschema. Onder en boven zijn exact hetzelfde. En omdat de vleugels een klein beetje transparant zijn met de zon er op wordt het heel moeilijk om te zien hoe het toestel in de lucht hangt met momenten. Enkele stickers of wat verf gaan dit moeten oplossen.
Bij 3D geprinte toestellen zie ik vaak van die ruitvormige, of nog beter, paraboolvormige ribben aan de binnenkant meegeprint. Dit zorgt voor meer stijfheid in de regel. Wellicht ook een optie? Met SolidWorks is dat prima toe te voegen aan het huidige ontwerp. Nadeel is natuurlijk dat je die structuur aan de buitenkant wel terugziet. Ter hoogte van iedere rib heb je wat inval van je materiaal. Geweldig filmpje trouwens! Normaal zou ik gaan surfen met zulke wind, model vliegt waanzinnig!
Over die parabool ribben heb ik hard zitten nadenken bij het ontwerpen. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om het niet te doen. Het idee daar achter was dat ik genoeg verbinding wou tussen de liggers en de buitenschaal. Met de adaptive cubic infill heb ik 'ribben' onder 45° die mijn liggers en buitenschaal verbinden, terwijl met parabool ribben enkel net boven en onder de liggers verbinding met de buitenschaal zou worden gemaakt. Hier zijn de files trouwens, voor iedereen die er ook een wil. https://www.prusaprinters.org/prints/138107-swift-s1 Groeten, Tom
