Hoi Hugo,
Je hebt mij ontmoet in Utrecht. Een leuk ontwerp. Vooral leuk vind ik de verbinding bij de knikjes in de vleugel, dat is anders altijd een tere plek. Dit lijkt me heel sterk.
Ik ben benieuwd hoe het vliegt met een vlakke vleugel. Misschien is het een idee de vleugel de volgende keer uit dikker zacht balsa te laseren, de vleugel dan eerst plat in elkaar te leggen en er een profiel (zou ik afkijken van succesvolle chucks) in te schuren en dan pas de knikken er in te lijmen. Als je in verschillende diktes gaat laseren zou je de staartvlakjes uit dunner (1,5mm) balsa kunnen halen.
Het gewicht in de staart zou je kunnen verminderen door een hard balsa staartboom te gebruiken en die staartboom (vuren of balsa) taps (wat smaller) naar de achterkant af te schuren en ook de staartvlakken eerst met de schuurklos wat dunner te schuren. Ook voor de sterkte zou je een stukje van het bovenste deel van een goedkope hengel van geïmpregneerd karton kunnen gebruiken als staartboom. Bij de Action kosten die maar een paar euro. Je moet niet het allerdunst uiteinde gebruiken, maar een stukje iets verder van de top dat voldoende stijf is.
Bij fanatiek chuckwerpen zal het model regelmatig als een pijl de grond in duiken. Het is de vraag hoe lang de neus dat uithoudt. Het lijkt misschien verstandig aan beide zijden van de neus tot aan het zwaartepunt dun vliegtuigtriplex (1 of nog liever 0,8 mm) te lijmen. Daardoor heb je minder of misschien wel geen lood in de neus nodig, zodat het wat gewicht niet eens veel uit hoeft te maken.
Deze modificaties zijn natuurlijk alleen nodig als je een duurzamer of beter presterend model wilt. Als je er een jochie van 10 een leuke middag mee wilt laten beleven zou ik het precies zo laten als het nu is.
Wat ik zelf nog een keer onder de knie wil krijgen is de catapultstart, waar dit model blijkbaar op is voorbereid. Gezien mijn leeftijd en ongeoefendheid levert een middagje chuckwerpen snel blessures op...
