Bouwverslag 2x Junkers JU 87B Stuka! schaal 1/8

Watje

Zeker gitarist....

 

.
Het is wat stil in dit verslag, Frans en ik hebben beiden vanwege drukte een bouwavond moeten verzetten.
Maar,.. er wordt hier heel af en toe `s avonds (al is het maar steeds een beetje) gebouwd...

.
Met een zelfgemaakt schuurblokje de achterlijsten geschuurd zodat de triplex strookjes op/in de achterlijsten gelijmd kunnen worden.
Dit gedaan om een hol/bol scharnierlijn te kunnen maken in hoogte- en richtingroer.
Frans zou volgens mij nog een update maken met het schuurblokje, dus hier alleen het resultaat:





Gaten geboord voor de Robart pen-scharnieren en de neuslijst van de hoogteroeren bekleedt met aluminiumtape.
Ook de achterlijsten van de hoogteroeren hebben een strookje dun vliegtuigtriplex ingelijmd op dezelfde wijze:



De gewrichten van de Robart pen-scharnieren met een kwastje voorzien van dik vet.
Hierdoor kan de epoxy straks niet in het gewricht lopen en lijm ik niet alles aan elkaar vast...



Eerst de scharnieren in de hoogteroeren gelijmd met Zapp 30 minuten epoxy:



De achterlijst van het stabilo met aluminiumtape bekleedt:



En de hoogteroeren aan het stabilo verlijmd:



Klaar om o.a. de tippen af te werken:



Groeten, Ramses
.

 

Waarom alu tape?

 

.
Hoi Ray,

Dat doe ik eigenlijk altijd bij hol/bol schanierlijnen.
Het komt voort uit de bouwvolgorde en het hout brandstofbestendig maken.

Wanneer je bijvoorbeeld het hoogteroer en stabilo aan elkaar moet verbinden vóórdat je het richtingroer aan het kielvlak/de romp kan maken.
Dat betekent dat je dus niet het stabilo en hoogteroer al afgewerkt (en gespoten) hebt, maar ruwbouw al aan elkaar moet.

Aangezien dit een hol/bol scharnierlijn is kom je dus nooit meer goed ín die scharnierlijn met verf of lak.
Nou kan je daar ook weinig van zien, want wát je ziet, kan je ook afwerken.
Maar het onbehandelde (onzichtbare) deel van de scharnierlijn is dan blank balsa...
En aangezien ik alleen brandstof vlieg, gaat er een groot deel van de uitlaatgassen en residu over de staartvlakken.
Wanneer de scharnierlijn niet is behandeld gaat het daar dus intrekken en zwellen cq. volzuigen...

Omdat er bij mij aluminiumtape in de scharnierlijn zit is deze brandstof bestendig!
Én het ziet er ook nog eens fraai en schaal uit als de kist is afgewerkt en de staartvlakken in een uiterste stand staan.

.
Deze vraag krijg ik trouwens elke keer weer in m`n bouwverslag!
Bij m`n DH.T-10 Chipmunk, Top Flite Spitfire, Junkers Ju-87 Picchiatello, etc...



Groeten, Ramses
.

 

.
Om dezelfde reden aluminiumtape op de binnenzijde van de balansgewichten en stabilo einden gemaakt.
Daar kan ik straks ook niet helemaal meer bij met de brandstof bestendige afwerklak:





De beide hoogteroeren worden door één centale hevel ín de romp aangestuurd, dus geen roerhoorntjes in het zicht.
De eindstukken van het stabilo afgemaakt:



De fairing tussen kielvlak en stabilo in vorm geschuurd:



Door het inlijmen van de smalle strookjes 0.6mm vliegtuigtriplex kan de eindlijst van het hoogteroer mooi scherp geschuurd worden:



Messcherpe en kaarsrechte achterlijst en door het strookje vliegtuigtriplex niet heel kwetsbaar:



Ook 0,6mm vliegtuigtriplex op alle kopse kanten van de roeren, hierdoor kunnen de spleetjes minimaal blijven en toch strak geschuurd worden:



Stabilo + hoogteroeren en kielvlak ruwbouw klaar.
De spanwijdte van het stabilo is 62cm:





Met het richtingroer kan ik verder als het stabilo op de romp verlijmd is:



Verder met de aansluiting van het stabilo op de romp en de aansturing naar de interne hevel in de romp

Groeten, Ramses
.

 

.
Als eerste een gat in de romprug maken waar de interne hevel ruim in kan bewegen:



Klaar om de staartvlakken op de romp te passen:



Het begint al enigzins op een Stuka te lijken...



Het hoogteroer wordt push-pull uitgevoerd d.m.v. een enkele pushrod, het richtingroer pull-pull dmv kabels (closed-loop).



Volgende is de aansturing voor het hoogteroer in de romp afmaken.
Wanneer dat klaar is kunnen de staartvlakken vast op de romp gelijmd worden met 30 minuten epoxy.

Groeten, Ramses
.

 

Het is weer vakwerk van de bovenste plank!


De gewrichten van de Robart pen-scharnieren met een kwastje voorzien van dik vet.

Wat is 'dik vet'?

Of bedoelde je 'vet dik'?

(Er zit genoeg op . . . )


jan.

 

.
Dank je Jan!

Het is vet dikke kwastbare dik vet..
Geen idee hoe het heet... ooit dit potje gekregen en al voor vele scharnieren gebruikt.
Ik zet het inderdaad ruim op, zolang het maar alleen in het gewrichtje (elleboogje) zit en niet aan de pen komt uiteraard!
Want dan hecht de penscharnier vet slecht aan de epoxy...

Groeten, Ramses
.

 

Mooi gedaan Ramses !

Mvg,

Bart

 

Hoi Ramses, duidelijk verhaal. Wordt weer een mooi stukje vakwerk.

 

.
Thanks Bart en Ray!
Vanavond weer bouwavond met Frans
Binnenkort weer een update

Groeten, Ramses
.

 

Super strak weer

 

.
Thanks Femmo

.
Afgelopen dinsdagavond was het weer Stuka bouwavond samen met Frans hier, wederom erg gezellig!
Twee man flink aan het schuren op m`n bouwzolder maakte wel dat het dakraam open ging ondanks de kou buiten! *uche uche*
Maar we hebben weer flink gewerkt en zijn weer een stap verder.
Bij mij zitten de staartvlakken nu op de romp, de volgende Stuka bouwavond de staartvlakken van Frans waarschijnlijk ook.

.
Verder met de foto update van m`n Stuka bouwverslag.
Eerst nog wat foto`s van wat werk van de dagen voor de bouwavond:

Ik heb gekozen voor een dikke "Sullivan Pushrod" voor de aansturing voor het hoogteroer.
Deze zwarte uitvoering is veel dikker en stijver dan de meer gebruikte blauwe of rode uitvoeringen.
Eigenlijk iets teveel van het goede, maar geeft een zeker gevoel en veel zwaarder is het relatief niet op het geheel.
"Üp" is duwen aan de stang in het geval van deze kist en dan mag het wel extra sterk zijn...
Zeker als ik straks de Stuka uit een verticale duik haal:


(Verticale duik van mijn andere Stuka, gebouwd naar voorbeeld van een in Italie in licensie gebouwde Ju-87 B-2 Picchiatello)

De Sullivan Pushrod, deze wordt om de zoveel cm gefixeerd in de romp tegen doorbuiging onder druk:



Vast aan de centrale hevel d.m.v. een ball-link:



Down:



Neutral:



Up:



Klaar om aan de romp gelijmd te worden, de pushrod alvast in de huls in de romp gestoken:



Vastgelijmd met 30 minuten epoxy:



De staartvlakken op de klassieke methode gericht:





Naast overall zuiver "in de lijnen" is de instelhoek heel erg belangrijk uiteraard, daarom alles tijdelijk gefixeerd:



Zometeen verder met de update van de Stuka bouwavond...

Groeten, Ramses
.

 

.
Nu de foto`s van de bouwavond en het resultaat.

.
De Stuka had ook een geheel aluminium richtingroer (en dus een scherpe eindlijst)...
Daarom een 0.6mm vliegtuigtriplex strookje in de achterlijst geschuurd en gelijmd.
En een 0,6mm plaatje onder het balansstuk:



Holle "aluminium" achterlijst doorlopend van kielvlak in romp gemaakt.
Gaten voor de Robart penscharnieren geboord en even passen:



Gaten voor de penscharnieren in het richtingroer gemaakt waarbij de kop van het scharnier geheel in het richtingroer verdwijnt.
De scharnierlijn bij een hol/bol uitvoering ligt ín het bewegende deel, en niet tussen de delen want dan loopt het vast.
Uit een plaatje epoxyplaat de roerhoorn voor het richtingroer uitgezaagd met een figuurzaag.... pfff....





Het epoxyplaat roerhoorntje met 30 minuten epoxy in het richtingroer verlijmen:



Neuslijst afgemaakt en de scharnieren weer in de ellebogen voorzien van dik vet:



Richtingroer vast aan het kielvlak/de romp gelijmd met 30 minuten epoxy.
Op de achtergrond Frans bezig met zijn stabilo:



Proost!

Groeten, Ramses
.

 

.
Dankzij het dikke vet draait het richtingroer lekker soepel.
Er was wel op de een of andere manier wat epoxy in de scharnierlijn zelf terecht gekomen... dus direct tussen kielvlak en richtingroer.
Met een mesje was het er gelukkig goed uit te halen en ook nu alles uitgehard is draait het lekker soepel, phew!

Door de constuctie methode van Royal/Marutaka heel eenvoudig een kaarsrechte scratch-built romp:



Korte messing buisjes gebogen en ingelijmd voor de pull-pull aansturing van het richtingroer:.





Zover is m`n Stuka nu, verder met de achter/onderzijde van de romp:







Groeten, Ramses
.

 

Ziet er goed uit Ramses! En alweer wat geleerd uit dit draadje; de scharnierlijn ligt in het bewegende deel. Voor velen waarschijnlijk bekent, maar ik heb nog niet zoveel bouwervaring.

Ik denk wel iets te zien dat niet klopt........ de fles wijn is nog niet ontkurkt

 

.
Thanks Mark!

Klopt, het was een draai dop



Groeten, Ramses
.

 

.
Voor de closed-loop aansturing van het richtingroer had ik nog wat spullen liggen van Toni Clark welke overgebleven zijn na de bouw van m`n Tiger Moth:



D.m.v. messing buisjes geleidingen gemaakt achter door de romp en in de rompspanten.
Ook de Sullivan pushrod vastgezet in elk rompspant achter de cockpit, onder de cockpit komt later:





De driehoekslatten erin gelijmd:



En de buik is dicht! Meer dan de helft van de buik zal er weer afgeschaafd, geschuurd worden...



Snoopey wil even aandacht nu...



Groeten, Ramses
.

 

.
Even een vergelijking in afmeting van m`n Stuka`s.
Beide kisten gebouwd vanaf de door mij aangevulde Marutaka kit bouwtekeningen, gratis downloadbaar via Outerzone.
De kleine is van de schaal 1/10.5 tekeningen en de grotere nu in schaal 1/8 (ietsje groter dan de originele Marutaka Ju-87 B2 tekeningen, die zijn 1/8.3):



Cockpit- en motorkap worden een stuk eenvoudiger bij hetzelfde werk in deze grotere schaal:



Onderzijde geschaafd en geschuurd, er lag een flinke berg krullen op de grond!



Van dun lithoplaat wat plaatwerk gesimuleerd en een gat voor de as van het staartwiel waaronder een rompspant zit gemaakt:



De romp achterkant is nu dicht en ruw in vorm, ongeveer zover als Frans momenteel is.
Frans is nog even bezig met de staartvlakken van zijn Stuka, ik leg de romp even aan de kant en ga beginnen met de vleugel.



Voor degene die het er allemaal maar zwaar uit vindt zien...
M`n (Ju-87B) Stuka romp weegt nu bijna evenveel als de gebouwde (Ju-87D) Stuka romp uit de Marutaka bouwdoos van Frans, welke we niet gaan gebruiken.
Deze bouwdoos romp heeft wel een klein stukje balsa neus meer, maar géén staartvlakken!
Mijn Stuka romp met meer zwaardere esthetische oplossingen en wat extra details én dus ook de complete staartvlakken is lichter dan een standaard romp uit een Marutaka bouwdoos puur door het daarin gebruikte relatief zware balsahout...
Frans zijn "herbruik" Stuka romp als eerder in dit verslag te zien is misschien nog lichter dan de mijne, vandaar dat we de "Marutaka bouwdoos romp" dus niet gebruiken:



Stuka romp in huidige staat:







Verder met het maken van de diverse onderdelen voor de vleugel.
Lekker handmatig scratchen!

Groeten, Ramses
.

 

Goed bezig ! wordt het nu wel een Duitse Stuka ?

mvg,

Bart