Zo'n kleine 30 jaar geleden (al weer zo lang?) werkte ik bij Fokker op Schiphol Oost. Daar repareerde en kalibreerde mijn collega's en ik de elektronische meet en test apparatuur die binnen het gehele bedrijf gebruikt werd. Er waren toen al "draagbare" digitale multimeters die met een accupakket werken. In dit geval ging het om een
Fluke 8120A. Voor die multimeter was een 24V NiCd accupakket beschikbaar dat net zo groot was als de meter zelf en onder de meter kon worden geschroefd. Je kon de meter 4 tot 5 uur op die accu gebruiken.
Op een dag moest er een aantal metingen in een testvliegtuig gedaan worden waar die meter voor nodig was. Helaas was de accu zo goed als leeg dus "even snel" bijladen. We hadden ongeveer 1,5 uur voordat het vliegtuig weer op het platvorm zou staan dus met de standaard lader opladen was geen optie omdat die minstens 5 uur nodig had. Deze jongen wist wel een truukje. Met een gewone voeding de batterij rechtstreeks laden gaat ook prima, dat had ik al eerder gedaan. De stroom op 0,5A begrenzen dan zou de accu in zo'n 3 uur vol moeten zijn. In de beschikbare 1,5 uur zou de accu ongeveer half vol zijn maar dat was voldoende, de metingen zouden nooit langer duren dan een half uurtje.
De accu op de voeding aangesloten en gaan laden. Na krap 10 minuten een geweldige klap en een rookpluim uit de hoek waar die accu stond te laden. Een metalen bus vloog tegen het plafond en er hing een "elektrisch" luchtje. Nooit geweten dat een NiCd met zoveel geweld uit elkaar kan klappen.
Wat was er gebeurt? Alles leek prima te verlopen en de accu werd goed geladen, dacht ik. Helaas had ik niet helemaal goed opgelet bij het instellen van de voeding. Ik had de stroom begrenst op 0,5A,
dat dacht ik tenminste. Helaas bleek de stroommeter in de stand x10 te staan.
Meer uitleg is niet nodig denk ik.
